ต้องให้ลูกทำตัวยังไง ?
เข้าสังคมที่โรงเรียนยังไงไม่ให้ลูกของเราโดนเพื่อนๆแกล้ง

แชร์วิธีกันครับ เพราะตอนนี้ผมมีลูกสาวอยู่ 2 ขวบละ

กลัวจริงๆ สังคมในโรงเรียน

อยากพยายามจะเล่าสั้นๆจริง เด็กสมัยนี้มันกลั่นแกล้งกันแรงมาก

นามสมมติ แต่เรื่องจริงทั้งหมด
น้องแฟนผมนั่งรถกลับบ้านกับแฟนผมแบบเศร้าๆ ก็เล่าให้แฟนผมฟัง
น้องแฟนผมชื่อเอ ป.2 ใช้ชีวิต ป.2 ตามปกติ
แต่มีเด็กชื่อกิฟมาชอบในห้องเดียวกันนั่นแหละ แต่ไอ้เอเฉยๆไม่ได้ชอบ
เอเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน ชอบช่วยเหลือคนอื่น กิฟก็แบบโมโหทำไมเอไม่ชอบกิฟ
กิฟไปไซโคพลอยว่าให้พลอยเกลียดเอด้วยอีกคน สองคนนี้ก็กลั่นแกล้งแบบเบาๆ พูดจาเหน็บแหนม เอ
ซักพักมีไอ้กันซึ่งไอ้กันชอบกิฟ กิฟก็แบบสั่งให้ไอ้กันไปแกล้งไอเอ ไอ้กันมันก็ตามแกล้ง ด่าหยาบคาย
ผลัก เดินชน เตะของเล่น มาทำลายสมุดการบ้าน ของเอ หนักสุด กิฟกับพลอยไซโคคนทั้งห้องให้ไม่คุยกับเอ
ซึ่งได้ผลด้วย น้องแฟนผมก็แบบเศร้าชิบหาย

ซึ่งมันไม่ได้เล่าให้แม่มันฟังนะ มันเล่าให้แฟนผมฟังซึ่งสบายใจกว่า ผมกับแฟนก็เลยไปนั่งคุยกับเอ
อย่าไปสนใจพวกแม่งเยอะ อย่าไปแคร์มาก อย่าคิดว่าเราสำคัญกับใครเป็นพิเศษ เราไปเรียนหนังสือ
เพื่อนไม่ต้องไปมีเยอะมีแค่ 1-2 คนที่คุยกันรุ้เรื่องพอแล้ว ยิ่งนิสัยเสียอย่างกิฟกับพลอยนี่ยิ่งอย่าไปยุ่งเลย
ถ้าอีสองตัวนี้มันยุ่ง อย่าไปเจียดเวลาคุยกับมันเลย ส่วนไอ้กันให้คุยกับมันดีๆก่อน ถ้ามันยังจะใช้กำลังแบบนี้อยุ่เรื่อยๆ ลองคุยกับครูดูก่อน ให้ครูช่วยคุย แต่แบบไม่ได้ไปฟ้องนะให้ครูช่วยสังเกตก่อน แล้วให้ครูช่วยปรามไอ้กันให้หน่อย ถ้าไอ้กันมันไม่หยุด ถ้ามันมาหาเรื่องอีก ต่อยแม่งคืนเลย กำลังเท่านั้นคือทางออก

ผมว่าเรื่อง Mindset เป็นส่วนสำคัญสุดละ
การที่โดนบลูลี่่ว่าแบบ ไอ้เตี้ย ไอ้ดำ ไอ้เสื้อยับ ไอ้ขี้แตก จะกลายเป็นแค่ลมปากได้ง่ายๆเลยถ้าเราสอนเด็กว่า
ด่าแล้วไงต่อ ..... ก็กูเตี้ยจริงๆนี่หว่า กูดำจริงๆนี่หว่า กูเสื้อยับจริงนี่หว่าเพราะแม่กุขี้เกียจรีดแม่กุเอาเวลามานอนดูหนังกับกูดีกว่า ขี้แตกก็ขี้จริงๆมันเป็นปกติของมนุษย์ก็กูไปเข้าห้องน้ำไม่ทันแล้วไงต่อ
คือแบบที่ผมจะบอกคือ ให้ช่างแม่ง as much as possible อ่ะ

ส่วนเรื่องการกลั่นแกล้งด้วยการใช้กำลังนี่ ให้ครูช่วยปรามให้ก่อน ถ้าครูทำไรไม่ได้
สู้คืนเลยจบ


ลืมเล่าที่ตลกนิดๆกว่านั้นคือ มีวันนึงผมไปรับไอ้เอที่โรงเรียน
แล้วผมเล่นเวทไงตัวผมก็หนาๆหน่อย สักเต็มแขนสองข้างอีก ขี่มอไซค์คันโตไปรับไอ้เอที่โรงเรียน
เด็กเดินมามุงผมก็เต็มถามว่าใครอ่ะๆ พ่อใคร 55+ ไอ้กันนี่ก็ยุ่งกับเอน้อยลงเลยนะ พอมันเห็นผมอะ

เอาตรงๆคิดไม่ออกเหมือนกันนอกจากใช้เงินครับ ใช้เงินให้ลูกเข้าโรงเรียนดีๆ ซื้อสังคมดีๆ แต่เอาจริงๆจะแพงแค่ไหนมันก็มีอยู่บ้างอ่ะพวกบูลลี่หรือแกล้งคนอื่น แต่ที่แพงๆหน่อยก็จะมีน้อยกว่าที่ไม่แพงอันนี้มั่นใจ

ปล. ลูกผมป.4 ครับ มีปัญหาโดนเพื่อนแกล้งบ้าง แต่เล็กน้อยมากๆ เรื่องบูลลี่ก็มีเด็กบางคนครับ แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร ถือว่าคุ้มกับที่จ่ายประมานนึง

นานาชาติ ส่งไปเมกา

ต้องให้ลูกมาบอกอะครับ ผมสู้ไม่ถอยแน่ถ้าผมรู้เรื่อง จะเจอครูใหญ่ เจอผู้ปกครองอีกฝ่ายอะไรว่ามาเลย จะอ้างว่าเด็กๆเล่นกันหรืออะไรผมไม่แคร์ทั้งนั้น ถ้าเพื่อนกลุ่มไหนเล่นกันแบบนี้ก็อย่าไปคบมันเลยครับเพื่อนแบบนี้ เพื่อนดีๆมีอีกเยอะ

ปล ผมยังไม่มีลูกนะ แต่คิดมาตลอดว่าถ้ามีจะทำแบบนี้แหละ

ทุนทางสังคม ซื้อสังคมให้ลูก มันถึงมีความสำคัญ เกรดของโรงเรียนกลายเป็นตัวชี้วัดว่าลูกเราจะโตมาเป็นประชากรแบบไหน ซึ่งมันโคตรไม่แฟร์เลยอะ
มันกลายเป็นว่า การศึกษาที่เท่าเทียม การเข้าถึงหลักสูตรถ้วนหน้า แม่งยังไม่พอที่จะทำให้เด็กคนนึงโตมาเป็นบุคลากรคุณภาพของสังคมได้ ชื่อชั้นค่าเทอมของโรงเรียนดันมีผลในการขัดเกลาเด็กมากกว่าเนื้อหาหลักสูตร มากกว่าการขัดเกลาจากสถาบันครอบครัวซะอีก แม่งหดหู่โคตรๆ ไม่กล้ามีลูกเพราะแบบนี้ส่วนนึง

ปล.ไม่ค่อยจะเกี่ยวกับคำถาม ขจขทเท่าไหร่

สอนและฝึกเรื่อง mentality ครับ ความฉลาดทางอารมณ์

คล้ายๆ การป้องกันตัวจากศาสตร์มืด การวางตัว ไม่ควรคบใคร ควรเข้าสังคมแบบไหน ควรเล่นกีฬาประเภทไหน หรือควรตอบโต้ยังไง

ปัญหาระดับโลก เป็นกันทุกประเทศ ส่งเข้าโรงเรียนคุณภาพก็ช่วยได้ระดับนึง

ผมว่าโดนยับกว่าอยู่ไทยอีกครับ คนเอเชีย ผิวเหลืองตัวเล็ก
Size เราสู้เค้าไม่ได้ ยิ่งเข้าช่วงวัยรุ่นนี่คนละรุ่นเลย
ผมมีเพื่อนคนนึงตอน ม.ปลาย ไปแลกเปลี่ยนที่เมกาปีนึงก่อนไปตอนผอมๆแห้งๆ
กลับมาอีกทีคือบึกเป็นนักกล้ามมาเลย มันบอกว่าไปเรียนตอนแรกโดนแกล้งทุกวัน จนทนไม่ไหวขอตังพ่อเข้าไป Gym จ้าง Trainer จนตัวใหญ่ขึ้นไม่มีใครกล้ามาแกล้งเลย

อยากพยายามจะเล่าสั้นๆจริง เด็กสมัยนี้มันกลั่นแกล้งกันแรงมาก

นามสมมติ แต่เรื่องจริงทั้งหมด
น้องแฟนผมนั่งรถกลับบ้านกับแฟนผมแบบเศร้าๆ ก็เล่าให้แฟนผมฟัง
น้องแฟนผมชื่อเอ ป.2 ใช้ชีวิต ป.2 ตามปกติ
แต่มีเด็กชื่อกิฟมาชอบในห้องเดียวกันนั่นแหละ แต่ไอ้เอเฉยๆไม่ได้ชอบ
เอเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน ชอบช่วยเหลือคนอื่น กิฟก็แบบโมโหทำไมเอไม่ชอบกิฟ
กิฟไปไซโคพลอยว่าให้พลอยเกลียดเอด้วยอีกคน สองคนนี้ก็กลั่นแกล้งแบบเบาๆ พูดจาเหน็บแหนม เอ
ซักพักมีไอ้กันซึ่งไอ้กันชอบกิฟ กิฟก็แบบสั่งให้ไอ้กันไปแกล้งไอเอ ไอ้กันมันก็ตามแกล้ง ด่าหยาบคาย
ผลัก เดินชน เตะของเล่น มาทำลายสมุดการบ้าน ของเอ หนักสุด กิฟกับพลอยไซโคคนทั้งห้องให้ไม่คุยกับเอ
ซึ่งได้ผลด้วย น้องแฟนผมก็แบบเศร้าชิบหาย

ซึ่งมันไม่ได้เล่าให้แม่มันฟังนะ มันเล่าให้แฟนผมฟังซึ่งสบายใจกว่า ผมกับแฟนก็เลยไปนั่งคุยกับเอ
อย่าไปสนใจพวกแม่งเยอะ อย่าไปแคร์มาก อย่าคิดว่าเราสำคัญกับใครเป็นพิเศษ เราไปเรียนหนังสือ
เพื่อนไม่ต้องไปมีเยอะมีแค่ 1-2 คนที่คุยกันรุ้เรื่องพอแล้ว ยิ่งนิสัยเสียอย่างกิฟกับพลอยนี่ยิ่งอย่าไปยุ่งเลย
ถ้าอีสองตัวนี้มันยุ่ง อย่าไปเจียดเวลาคุยกับมันเลย ส่วนไอ้กันให้คุยกับมันดีๆก่อน ถ้ามันยังจะใช้กำลังแบบนี้อยุ่เรื่อยๆ ลองคุยกับครูดูก่อน ให้ครูช่วยคุย แต่แบบไม่ได้ไปฟ้องนะให้ครูช่วยสังเกตก่อน แล้วให้ครูช่วยปรามไอ้กันให้หน่อย ถ้าไอ้กันมันไม่หยุด ถ้ามันมาหาเรื่องอีก ต่อยแม่งคืนเลย กำลังเท่านั้นคือทางออก

ผมว่าเรื่อง Mindset เป็นส่วนสำคัญสุดละ
การที่โดนบลูลี่่ว่าแบบ ไอ้เตี้ย ไอ้ดำ ไอ้เสื้อยับ ไอ้ขี้แตก จะกลายเป็นแค่ลมปากได้ง่ายๆเลยถ้าเราสอนเด็กว่า
ด่าแล้วไงต่อ ..... ก็กูเตี้ยจริงๆนี่หว่า กูดำจริงๆนี่หว่า กูเสื้อยับจริงนี่หว่าเพราะแม่กุขี้เกียจรีดแม่กุเอาเวลามานอนดูหนังกับกูดีกว่า ขี้แตกก็ขี้จริงๆมันเป็นปกติของมนุษย์ก็กูไปเข้าห้องน้ำไม่ทันแล้วไงต่อ
คือแบบที่ผมจะบอกคือ ให้ช่างแม่ง as much as possible อ่ะ

ส่วนเรื่องการกลั่นแกล้งด้วยการใช้กำลังนี่ ให้ครูช่วยปรามให้ก่อน ถ้าครูทำไรไม่ได้
สู้คืนเลยจบ


ลืมเล่าที่ตลกนิดๆกว่านั้นคือ มีวันนึงผมไปรับไอ้เอที่โรงเรียน
แล้วผมเล่นเวทไงตัวผมก็หนาๆหน่อย สักเต็มแขนสองข้างอีก ขี่มอไซค์คันโตไปรับไอ้เอที่โรงเรียน
เด็กเดินมามุงผมก็เต็มถามว่าใครอ่ะๆ พ่อใคร 55+ ไอ้กันนี่ก็ยุ่งกับเอน้อยลงเลยนะ พอมันเห็นผมอะ

เรียนศิลปะป้องกันตัว ถ้าเป็นนักมวย ก็น่าจะโดนรังแก โดนบูลลี่ยากขึ้น

ผมจะขยันไปโรงเรียนครับ ให้เพื่อนๆเห็นเลยยิ่งดี ถ้าลูกผมโดนเกล้งยังไงผมจะรู้เเน่นอน ถ้าเป็นเเบบนั้นผมจะไปโรงเรียนครับเดินไปกอดคอมันเเล้วพูดว่า "ถ้ามึงเเกล้งลุกกูอีกครั้งเจอกูเเน่ บ้านกูอยู่เเค่นี้กูมาหาได้ทุกวัน" เเล้วถ้าผู้ปกครองอีกฝั่งหรือครูบอกเด็กเล่นกัน เจอผมเเน่จะเอาเเม่มให้หมด เล่นบ้านมึงสิลูกกูไม่สนุกด้วย

ผมเลือกที่จะทำ Home school ครับ ไม่ใช่แค่เรื่องบูลลี่ แต่เรื่องหลักสูตรโบราณออกแบบโดยคนหัวโบราณ

สอนให้รับมือดีกว่า ผมก็ตาต่อตา ฟันต่อฟันแหละ โลกผมไม่สวยขนาดนั้น
ที่บ้านผมเองยังบูลลี่เรื่องผิวลูกผมอยู่เลย ผมก็บอกให้เขาตอบกลับไปว่า อัลฮัมดุลิลลาฮฺ (ขอบคุณต่ออัลลอฮฺ)

แต่บางทีผมได้ยินเอง ผมก็สวนที่บ้านนะว่าเป็นอะไรกับสีผิวกันมากปะเนี่ย มีความสุขกันนักไง

ป้องกันยาก แต่ใส่ใจง่าย คอยดูลูกครับว่ามีอะไรผิดปกติไปจากเดิมหรือปล่าว ถ้ามีก็ถามเลย แล้วช่วยเขาแก้ปัญหา

ทางแก้ของผมก็ทำตามนี้ครับ ลูกชายผมตอน ป.2 โดนแกล้งตบหัวบ้างแถมล้อต่างๆ ผมไป รร และแจ้งฝ่ายปกครองเพื่อให้เคลียร์
แต่ผมไม่อุ่นใจพาลูกเรียนมวยไทยครับ บอกจุดประสงค์ครูผู้สอนเพื่อให้รู้จักป้องกันตัวเอง ทุกวันนี้เพื่อนๆในห้องรู้ว่าเป็นมวยเลยไม่ค่อยมายุ่งกับลูกชายผมแล้ว