พระเจ้าตาก แทบจะเริ่มจาก 0 เลย

พระนเรศ มีพ่อวางทุกอย่างให้แล้ว

ผมให้พระนเรศครับ เพราะยุคพระเจ้าตากนี่พม่าติดศึกกับจีน ทำไห้ทหารเหลือน้อยกว่ายุคพระนเรศเยอะพอควร อันนี้ผมตอบแค่ความยากนะ ดีเทลอื่นๆขอไม่ลงต่อ เพราะที่เรียนกับประวัิศาสตร์ร่วมสมัยที่หามา มันต่างกันพอสมควร

พระตากครับ ต้องสร้างเมืองใหม่ รวบรวมคนใหม่ รบเพื่อรวบรวมหัวเมืองไปทั่วอาณาจักร
สุดท้ายก็ไม่ได้ครองราชย์ส่งต่อให้ลูกหลานสือทอดอีก

พระเนรศถ้าไม่ป่วยตายจะโดนน้องชิงราชสมบัติไหมครับ

ถ้าถามเรื่องกอบกู้เอกราชตอบพระนเรศครับ ไม่ได้ยอกว่าแกงานง่ายหรือยากกว่า แต่แกเป็นคนเดียวที่กู้เอกราช พระเจ้าตากแกไม่ได้กู้เอกราช เอกราช คือ เอกกะ ราชา คือราชาเป็นเอกไม่ได้เป็นลูกน้องใคร สมัยพระนเรศเราเป็นลูกน้องพม่าเป็นเมืองขึ้น เลยต้องกู้ความเป็นเอกกะราชา แต่สมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี พม่าไม่ได้เอาเราเป็นเมืองขึ้นครับ เค้ามาทำลายแล้วไปรบกับจีนต่อ ไม่มีเอกกะราชาอะไรให้กู้ครับ ต้องสร้างใหม่

ตามที่ผมเรียนมาจำได้งูๆปลาๆ สิ้นบุเรงนอง หงสาก็ไม่แกร่งขึ้นไปเทียบเท่าสมัยนี้นอีกเลย มีแต่อ่อนลงๆ
แต่ก็คิดว่าสมัยพระนเรศพม่ายังแกร่งกว่าตอนเจ้าตาก ให้องค์ดำละกัน

ผมสอบถามหน่อยครับ ในหนังสือหรือที่เขาสอนกันมา ทั้ง 2ท่านนี้ ความจริงนี่สักกี่ % อะครับ เพราะมันก็นานมาแล้ว ถึง 20% ไหม ที่เหลือคือแต่งหรือมโนเองได้ไหมครับ หรือต้องดูประวัติศาสตร์หลายๆประเทศ แต่ละประเทศก็อาจจะเขียนไม่เหมือนกันด้วย

จริงๆตอนนั้น วังหน้าคือพระเจ้าเอกาก็อยู่ในฐานะกษัตริย์อีกองค์ครับ อำนาจการเมืองแทบจะทั้งหมดก็อยู่ที่คนนี้

เพียงแต่การตัดสินเด็ดขาดและขุนศึกโดยมากมีพระนเรศดูแลอยู่ จะเห็นได้ว่า ภายในแข็งแกร่งมาก ลงโทษเด็ดขาด

จริงเยอะกว่าที่คิดครับแต่มีข้อจำกัดมากกว่าที่เราคิดเหมือนกัน ที่เอกสารหลายที่เขียนไม่เหมือนกัน ก็มีหลายเหตุผลครับ
เช่น เอกสารรายงานรายวันของกองทัพพม่างิ ถ้าเค้าตีเราไม่ได้ เค้าก็ต้องรายงานกษัติรย์ไปว่า ไทยรบอย่างเข้มแข็ง (แน่แหละ ถ้าคุณรายงานว่าไทยรบกากแล้วทำไมคุณตีไม่ชนะ) ส่วนฝั่งไทยก็มีลงบันทึกไว้ บ้างเจ็บแค้นก็บอกว่าเราอ่อนแอ หลักฐานชั้นต้นมีหลายที่ทั้งรายงานกองทัพ ทั้งคำให้การคนที่พม่าเทครัวไปหลังจบสงคราม คนที่ให้การไม่รู้ว่ามีธงอะไรในตัวไหมด้วยนะ ไหนจะเรื่องการชิงดีชิงเด่นกันเองอีกครับ ไม่นับเรื่องรายงานเพราะเข้าใจผิดอีกนะ ฉะนั้นมันเลยมีหลากหลายเลยล่ะ(เอกสารสมัยเก่าของญี่ปุ่น ยังเคยระบบว่ายามาดะ นางามาสะ มาช่วยไทยยกทัพไปตีบางรัฐของอินเดียเลยครับ อันนี้ผลจากความเข้าใจผิด เพราะนางามาสะ ไปตีทางใต้ไม่ใช่อินเดียแต่อย่างใด)


อันนี้ผมพูดแค่ความเข้าใจผิดหรือสิ่งที่เกิดขึ้นในสมัยนั้นๆนะครับ ยังไม่นับเรื่องการเมืองในสมัยหลังอีก

อย่างอาจารย์ นิธิ แกก็เขียนงานอย่าง อ่านประวัติศาสตร์รัตนโกสินทร์ผ่านพงศวดารอยุธยา แปลกๆใช่ไหมครับ เพราะรัตโกสินทร์มันยุคหลังจะไปอ่านจากเรื่องบันทึกก่อนหน้าได้ไง กล่าวคือได้ครับและมีเยอะด้วย ที่ประวัติศาสตร์สมัยโบราณถูกยกมาเป็นเครื่องมือเพื่อสร้างค่านิยมให้กับสภาพการเมืองยุคปัจจุบัน

เอาง่ายๆก็การยกชูพระเจ้าตากหลังจากสภาวะอำนาจสถาบันกษัติรย์ตกต่ำลงตั้งแต่ 2475 เป็นต้น หรือ การรับรู้ของบุเรงยนองของคนสยามในยุคต่างๆครับ คนร่วมสมัยรับรู้เป็นกษัตริย์ผู้พิชิตผู้ยิ่งใหญ่ ขณะที่พอเวลาผ่านมาถึงยุคฝรั่งล่าอาณานิคม สภาพการเมืองเราต้องการสร้างให้คนในชาติมีจิตสำนึกความเป็นชาติ ต่อต้านตะวันตก เค้าเลยเอาประสัติบุเรงนองมาเขียนใหม่เป็นผู้รุกราน เพื่อให้เข้ากับการเมืองและความจำเป็นของยุคนั้นๆครับ

สรุป พวกตำราเรียนประถม มัธยมไม่มีอะไรมากหรอกครับ พวกวันเดือนปีทีเ่กิดเหตุการณ์น่ะ ไม่ผิดหรอก แต่มันอาจจะมีส่วนของการยกยอปอปั้นสถาบันกษัตริย์อยู่เยอะ จะเห็นว่าประวัติศาสตร์มันพูดแต่เรื่องเจ้าแต่ละยุคมันก็เป็นสภาพความจำเป็นของยุคที่ต้องรวมชาติต่อต้านกับคอมมิวนิสต์ในยุคนั้นครับ(ก็อเมริกานั่นแหละมาช่วยเราทำแผนนี้)

ทั้ง 2 สมัย ผมว่า ยังไกลกับปัจจุบัน เรื่องกู้ชาตินะ เพราะ เราเพิ่งมามีคำว่าชาติ ช่วงร 5 แต่ผมให้ พระเจ้าตากสินนะ เพราะ ถ้ารวมกันไปตีพม่า ไม่ได้ตอนนั้น ก็อาจรวมกรุงลำบากเลย ส่วนพระนเรศวร ผมมองว่า ตอนนั้นตองอู หลังพระเจ้าบุเรงนอง ก็อ่อนแอแล้ว สมัยนันทบุเรง เลย กู้เอกราชง่ายหน่อย เพราะ แต่ละหัวเมืองตองอู นี่แข็งเมืองหมดด้วย

lส่วนตัวผม ๆ คิดว่าพระราชพงศาวดาร ฉบับพันจันทนุมาศ แม่นยำมากสุดแล้วครับ แต่ก็อย่าลืมศึกษามุมมองของคนต่างชาติอย่าง "จดหมายเหตุวันวลิต" ไปด้วยนะครับ

อ่านยากไหมครับท่าน อยากลองศึกษาเป็นความรู้รอบตัวดูบ้าง ผมเคยอ่านหนังสือยากๆก็มีแค่สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง ซึ่งอ่านไปครึ่งเล่มแล้วดองยาวเลย ที่สำคัญหรือสนุกไหมครับ

พวกเค้าโครงเรื่อง เหตุการณ์สำคัญหลักๆ ก็จริงเกือบ 70-80% อ่ะครับ

ที่แต่งมาเพิ่มคือพวกรายละเอียดเสริม หรือพวกคำพูดอะไรพวกนี้

เพราะสมัยนั้นเขาไม่ได้บันทึกละเอียดอะไรมากมาย

ไม่ยากครับ เพราะไม่ได้แบบของจีนที่แปลเป็นฮกเกี๋ยนบ้าง จีนกลางบ้าง แต่ของไทยบางคำบางเหตุการณ์ จะเขียนเป็นภาษาที่ต่างจากปัจจุบันเล็กน้อย เช่น สมเดจ์ = สมเด็จ, อยุทธยา = อยุธยา

สมัยพระนเรศวรแน่นอนครับ

ไม่อย่าอคติมาเจือปนเชียร์อะไรใคร

ก็ขอตอบตามนี้ล้วนๆครับ

กองทัพพม่าสมัยนั้นก็ยังเป้นกองทัพพระเจ้า 10 ทิศ

ความแข็งแกร่ง เจนศึก กำลังใจมาเต็ม