เมื่อวานได้มีโอกาสตั้งกระทู้เรื่องการรักษากรุงยามศึกจากพุกาม ของสมเด็จพระมหินฯ กับ พระเจ้าเอกทัศน์ไปแล้ว ตอนนี้จึงอยากจะถามเพิ่มเติมในหัวข้อใหม่ว่า...

"ระหว่างพระนเรศ กับ พระเจ้าตาก พวกท่านคิดว่า ใครที่ได้โจทย์ยากกว่ากันในการกอบกู้ ประกาศ และรักษาเอกราชของแคว้นครับ?"

ถ้าเอาดูตามหนัง+ประวัติศาสตร์ในระดับทั่วไปที่เค้าสร้างมาให้เรารับรู้ สมัยพระนเรศ ยากกว่าเห็นๆเลยนะ ทหารจำนวนเยอะกว่าพม่ายกมาทีเป็นแสน+lucky draw ด้วยที่ท่านได้ยุทธหัตถี PVP 1-1 กับวังหน้าพม่า ถ้าพม่าไม่เกี่ยงอุบายเล่นรุม ละแพ้ครั้งนั้นก็คงจะเสียกรุงไปอีกรอบละ ส่วนสมัยพระเจ้าตาก ครั้งเป็นพระยาตาก ผมว่าได้แม่ทัพเก่งๆช่วยไว้หลายคนด้วยเลย(ร.1+น้อง+พระยาพิชัย ฯลฯ) จำนวนทหารอาจไม่มากเท่าแต่คุณภาพ+กำลังใจดี เลยตีพม่าแตกชิงเมืองคืนมาได้ แต่พม่าก็มีทหารรักษากรุงไว้ไม่มากนะไม่ถึงหมื่น(+สุกี้เป็นนายทัพ ก็คงไม่ได้เก่งมาก แค่ใช้ทหาร+อาวุธที่ดีกว่าตบบ้านบางระจันมา) ละก็เหมือนทัพใหญ่หม่าจะติดพันศึกกับจีนสมัยต้าชิงด้วย เลยไม่ได้สนใจทางฝั่งเรานักเพราะขนของมีค่ากลับไปหมดแล้ว / แต่ถ้ามองไปถึงเรื่องการกู้มาได้แล้วสร้างใหม่+รักษา เรื่องนั้นพระเจ้าตากก็คงถือว่ายากกว่าสมัยพระนเรศ

สำหรับผม ผมว่าพระนเรศวร

เคยเป็นติ่งพระนเรศสมัยเด็ก พอโตมารู้สึกเหมือนสิ่งที่เคยรับรู้มามันไม่เหมือนที่คิด งั้นตอบพระเจ้าตากดีกว่าครับ

พระเจ้ากรุงธนบุรี น่าจะมีโจทย์ที่ยากกว่า
เพราะอยุทธยาเหมือนแหลกสลายไปแล้ว กรุงธนฯ เหมือนตั้งใหม่ สร้างใหม่ต้องคุยกับคนกลุ่มใหม่ แล้วยังมีคนกลุ่มเก่าเลื้อยขาเก้าอี้อีก ถือว่ายากกว่าครับ

ผมไม่เก่งเรื่องประวัติศาสตร์หรอกนะ

แต่ถ้ามองในมุมผม ช่วงพระนเรศกอบกู้เอกราช พม่ามีปัญหาภายในมากพอสมควรนะ ไหนจะพระเจ้า 10 ทิศกำลังประชวร ไหนจะอะไรต่อมิอะไร

แต่พระเจ้าตาก เหมือนพม่าพร้อมรบมากกว่า

แต่ก็ต้องดูเงื่อนไขอะไรอีกหลายๆอย่าง ซึ่งผมก็ไม่รู้

ให้เจ้าตากนะ

ไม่ใช่แค่กู้เอกราช แต่เหมือนสร้างใหม่เลยก็ว่าได้

เพราะอยุธยามันพินาศหมดแล้ว

นอกจากศึกนอกยังต้องปราบชุมนุมต่างๆภายในอีก

ที่สำคัญคือไม่ได้เป็นหน่อเนื้อเชื้อเจ้า

ไม่ได้มีต้นทุนเท่าพระนเรศ

เอาตรงๆคือเหมือนสร้างจากศูนย์

ถ้าเอาดูตามหนัง+ประวัติศาสตร์ในระดับทั่วไปที่เค้าสร้างมาให้เรารับรู้ สมัยพระนเรศ ยากกว่าเห็นๆเลยนะ ทหารจำนวนเยอะกว่าพม่ายกมาทีเป็นแสน+lucky draw ด้วยที่ท่านได้ยุทธหัตถี PVP 1-1 กับวังหน้าพม่า ถ้าพม่าไม่เกี่ยงอุบายเล่นรุม ละแพ้ครั้งนั้นก็คงจะเสียกรุงไปอีกรอบละ ส่วนสมัยพระเจ้าตาก ครั้งเป็นพระยาตาก ผมว่าได้แม่ทัพเก่งๆช่วยไว้หลายคนด้วยเลย(ร.1+น้อง+พระยาพิชัย ฯลฯ) จำนวนทหารอาจไม่มากเท่าแต่คุณภาพ+กำลังใจดี เลยตีพม่าแตกชิงเมืองคืนมาได้ แต่พม่าก็มีทหารรักษากรุงไว้ไม่มากนะไม่ถึงหมื่น(+สุกี้เป็นนายทัพ ก็คงไม่ได้เก่งมาก แค่ใช้ทหาร+อาวุธที่ดีกว่าตบบ้านบางระจันมา) ละก็เหมือนทัพใหญ่หม่าจะติดพันศึกกับจีนสมัยต้าชิงด้วย เลยไม่ได้สนใจทางฝั่งเรานักเพราะขนของมีค่ากลับไปหมดแล้ว / แต่ถ้ามองไปถึงเรื่องการกู้มาได้แล้วสร้างใหม่+รักษา เรื่องนั้นพระเจ้าตากก็คงถือว่ายากกว่าสมัยพระนเรศ

กอบกู้ พระนเรศวรยากกว่าครับ ตอนนั้นถึงแม้จะสิ้นบุเรงนอง แต่หงสาวดีก็ยังแข็งแกร่งอยู่ ต้องทำสงครามใหญ่กันอยู่หลายปี
ส่วนพระเจ้าตาก ตอนนั้นบ้านเมืองพังเละเทะจริง แต่พม่าไม่ได้ทิ้งทหารไว้มากมาย ทำให้ทรงกู้กรุงได้ในเวลาแค่ครึ่งปี

การรักษาเอกราช พระเจ้าตากยากกว่าชัดเจน ทั้งด้วยชัยภูมิของตัวเมืองธนบุรี กำลังคนที่ร่อยหรอ
และเศรษฐกิจที่ซบเซาจากการโดนจีนแบน ไหนจะพม่าที่ส่งกำลังมารบด้วยตลอดรัชกาล

พระเจ้าตากยากกว่าสมเด็จพระนเรศวรยังไงท่านก็เป็นกษัตริย์ท่านมีต้นทุนที่เยอะกว่า

บ้านเมืองหลัง 2310 ค่อนข้างแย่มากเลยนะเพราะศูนย์กลางอำนาจโดนทำลาย กว่าจะฟื้นตัวได้จริงๆก็ปี 2367 สมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้า

การป้องกันก็ยากกว่าเพราะอังวะสมัยราชวงศ์คองบองเข้มแข็งมาก เมืองป้อมปราการแบบกรุงเก่าก็ยับไปแล้วที่เอาตัวรอดมาได้ก็เพราะโชคดีบวกกับฝ่ายทหารมีการปรับเปลียนพิชัยสงครามเป็น offensive warfare มากขึ้นฝ่ายกรมการเมืองก็เป็นงานเป็นการกันมากขึ้นใช้นโยบายผู้มิตรกับรัฐที่อยู่รอบๆโดยใช้รัฐพวกนี้เป็นรัฐกันชน

พระเจ้าตากน่าจะยากกว่า

- เสียกรุงครั้งที่ 2 นี่เหมือนเมืองถูกทำลายทิ้งไปเลย ต้องเสียเวลามหาศาลในการสร้างศูนย์อำนาจใหม่
- มีก๊กให้ตามปราบทั่วแผ่นดิน
- ทุกอย่างเริ่มจากขนาดที่เล็กมาก ทั้งฐานะของผู้นำกลุ่ม(พระเจ้าตาก) ขนาดกำลังพล ฐานที่มั่น คอนเนคชั่นหรืออำนาจบารมีในระบบราชการแต่เดิมจะเรียกว่าไม่มีเลยก็ได้ ต้องสร้างหรือรวบรวมมาเกือบทั้งหมด
- พม่ายังอยู่ในช่วงที่แข็งแกร่งที่สุดยุคนึง

ประวัติศาสตร์คือสิ่งที่ผู้ชนะเขียนขึ้นมา
เพราะฉะนั้นเรื่องจริงเป็นยังไงไม่มีใครรู้หรอก

พระนเรศ ประกาศอิสรภาพจากการถูกลอบสังหารป่ะครับ ซึ่งบ้านเมืองอยุธยาสมัยนั้นมันแค่ตกเป็นเมืองขึ้น มีการพัฒนารองรับอยู่แล้วจากการปกครองของพ่อพระนเรศวร
ส่วนพระเจ้าตากคือเรียกว่ารวบรวมมาสร้างใหม่ ค่อยๆตีค่อยๆเก็บ จนเรียกว่าปั้นมาใหม่จนเสร็จ

ให้พระยาตากครับ เพราะอยุทธยาตอนนั้นพึ่งผ่านสงครามกลางเมืองมา ยอดฝีมือตายไปเยอะ แถมตัวเองเป็นข้าราชการระดับสูง ไม่ใช่เชื้อพระวงศ์ การจะตั้งตนเป็นใหญ่น่าจะยากกว่าเยอะเลย

พระนเรศ เป็นลูกกษัตริย์ มีพร้อมกว่า และพระมหาธรรมราชาก็เตรียมพร้อมรอแค่บุเรงนองตาย มีเวลาบำรุงกำลังพอสมควรทั้งอยุธยา และพิษณุโลก ส่วนพระเจ้าตากยากตรงที่ไม่ใช่วงค์เจ้า ต้องรวมแผ่นดินจนตั้งตัวเป็นกษัตริย์

สมัยครั้งแรกยากกว่ามากครับ หงสาตอนนั้น แม้ไม่มีบุเรงนองแต่ก็นับว่าเป็นเต้ยอยู่ ในยุคพระเจ้าตาก พม่านอกจากกวาดต้อนคนกับทรัพย์สินแล้วเผากรุงเก่า ก็แทบไม่เหลือทหารไว้เลย เพราะไปตีกับจีน!!!!

นอกจากชุมต่างๆที่ตั้งมาแล้ว ความยากผมว่ายังไม่เท่าปรากบฎหัวเมืองสมัยพระนเรศวรเลยครับ

อันนี้คือเรื่องกู้กรุงนะ

เรื่องการบริหาร พระนเรศวรเองก็ไม่ได้เก่งกาจอะไร หลังบ้านมีพระเจ้าเอกทัศน์คอยดูแลให้อยู่ ส่วนในยุคพระเจ้าตาก คู่กายมีแต่พวกรบทัพจับศึก สายบริหารอะไรพวกนี้ แทบไม่มี การวางระบอบการปกครองก็ยกมาจากกรุงศรีเลย

เรื่องการเมืองภายในภายนอก ความมั่นคงต่างกันอยู่มากด้วย ในตอนพระนเรศวร เดิมๆยังอยู่ เพียงแค่ประกาศเอกราช แต่พระเจ้าตากคือ กู้กรุง สร้างใหม่ เรียกว่าการบริหารงานหินกว่าเยอะมาก แต่การศึกไม่เท่าสมัยพระนเรศวร