เพิ่งโดนแฟนบอกเลิกเมื่อวานครับ เธอบอกว่าไม่ได้รักผมแล้ว ตั้งแต่คบกันมาก็ปีกว่าแล้วแทบไม่มีเรื่องทะเลาะอะไรกันร้ายแรงอ่ะไรเลย แต่มีอยู่ 2 ประเด็นหลัก
ประเด็นที่ 1 คือประมาณ 1-2 เดือนก่อน เธอบอกว่าให้ไปโรงพยาบาลเป็นเพื่อนหน่อยเพราะไม่กล้าไปคนเดียว คืนนั้นผมบอกว่าผมไม่ไป แต่สุดท้ายตื่นเช้ามาตอนเย็นผมก็ไปหา แต่เธอบอกว่าผิดหวังกับคำพูดว่าไม่ไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว จะมาก็ไม่ช่วยอะไร หลังจากเหตุการณ์นั้นผมก็ง้อเธอจนหายแต่เธอบอกว่ามันก็ยังผิดหวังและรู้สึกเฟลอยู่ดี

ประเด็นที่ 2 วันพฤหัสที่ผ่านมานัดกันไว้ว่าหลังจากเธอพายายไปหาหมอเสร็จแล้วจะมารับผมไปข้างนอกต่อ แต่สรุปไม่ได้ไปเพราะกว่าจะหาหมอเสร็จเกือบสี่โมงเย็น หลังจากนั้นแม่ก็โทรถามผมมว่าอยู่ไหนได้ออกไปไหนหรือเปล่า ผมก็เลยบอกว่าไม่ได้เพราะกว่าแฟนจะพายายหาหมอเสร็จก็เย็นแล้วเลยไม่ได้ไปไหน ทีนี้พอประมาณ 4-5 โมง กระรอกที่เจ้านายฝากไว้ป่วย แฟนเลยผมไปหาหมอรอบแรกให้ออกซิเจน แต่กลับมาไม่ดีขึ้น ก็เลยโทรไปถามที่โรงพยาบาลเค้าบอกให้ไปหาโรงพยาบาล....ที่เป็นเฉพาะทางเลยดีกว่าเพราะอาการไม่ดี แฟนผมก็ร้องไห้บอกว่าให้ไปเจอที่โรงพยาบาลหน่อย ผมก็เลยบอกว่าเด่วประมาณทุ่มกว่าแม่จะถึงบ้านแล้ว เด่วให้แม่ไปส่ง คือถ้าบอกก่อนว่าให้ไปโรงพยาบาลผมก็จะได้บอกแม่มาแฟนมาหา แต่โทรมาบอกตอนแม่จะถึงบ้านจะออกจากบ้านก็ไม่ทันจะเรียกรถมารับก็ไม่ทัน ซึ่งถ้าบอกแม่ไปตรงๆแม่ก็จะบอกว่าเด่วไปส่งจะถึงบ้านแล้วรอแปปนึง（แม่ผมไม่อยากให้ไปด้วยรถอื่นเพราะช่วงนี้โควิด อีกทั้งผมบอกแม่แล้วว่าไม่ได้ไปไหนเพราะแฟนไม่มา ขืนออกไปก็ไม่รู้จะบอกแม่ว่าอะไร กลับมาก็ทะเลาะกับแม่อีก） แต่อีกแปปนึงแฟนก็ไลน์มาบอกว่าไม่ต้องมาแล้วเกรงใจ แต่ระหว่างที่ผมรอแม่ผมก็โทรหาแฟนเรื่อยๆว่าเป็นยังไงบ้าง ถึงรึยีง พอแม่มาผมก็ไลน์ถามแฟนบอกว่าแม่มาแล้วจะให้ไปมั๊ย จะได้ออกไปเลย แฟนผมบอกว่าไม่ต้องแล้ว เด่วแปปเดียวก็เรียบร้อย แต่ผมก็ถามเรื่อยๆว่าเป็นยังไงบ้าง สรุปคือกระรอกนอนโรงพยาบาล 1 คืน แล้วตอนเช้าไปรับกลับ

สรุปเมื่อวานเธอขอบอกเลิก บอกว่าเราเป็นพี่น้องเหมือนเดิมดีกว่า คิดว่าคบไปก็ไม่รอด เธอบอกว่าเหมือนผมอยู่กับเธอแต่ตอนมีความสุข แต่ตอนทุกข์ผมไม่อยู่ด้วย แต่ผมก็ยอบรับว่าผมคิดที่ทำให้เธอเสียความรู้สึกทั้งสองครั้ง แต่ผมก็ไม่อยากเสียเธอไป เลยพยายามขอโทษและง้อเธอ แต่เธอบอกว่าไม่ต้องขอโทษผมไม่ได้ทำอะไรผิด เค้าเข้าใจเหตุผล แต่อย่างที่บอกเวลาที่เธอไม่ต้องการผมไม่อยู่ รอบแรกเธอก็ผิดหวังไปแล้วทำให้รักผมไม่เหมือนเดิม พอเจอประเด็นที่ 2 เธอบอกว่าเธอไม่ได้รักผมแล้ว ไม่ต้องง้อเพราะมันง้อไปมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ง้อไปก็ไม่มีอะไรให้แล้วเพราะไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว แต่จะขอโอกาศก็แล้วแต่ผม แต่อย่างที่บอกไปมันไม่มีอะไรจะให้เพราะไม่ได้รักแล้ว เธอก็บอกว่าเธอขอโทษนะ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีทะเลาะกันบ้างเล็กน้อย ขึ้นเสียงบ้าง ผมตื่นสายและนอนดึกบ้าง กินของหวานเยอะบ้างไม่ลดน้ำหนัก ไม่ออกกำลังกายอะไรพวกนี้ เค้าก็บอกว่าบ่นจนไม่อยากบ่นแล้ว ส่วนเรื่องที่ทะเลาะกันเพราะเรื่องแฟนก็มีแต่ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมากงอน 1-2ชมก็หายแล้วเพราะไม่อยากทะเลาะกันคบกันอย่างมีความสุขดีกว่าส่วนใหญ่เธอจะมาหาผมตลอดเพราะตอนนี้ผมรอไปเรียนภาษาไม่ได้ทำงาน แต่เธอทำงานหลังจากเลิกงานเธอก็จะมาหาอาทิดย์ละครั้งหรือทั้งอาทิตย์ก็จะประมาณสองครั้งเพราะบางทีรถมันติดขับรถมาขับรถกลับมันเหนื่อยผมก็เข้าใจ ส่วนผมก็จะไปหาเธอประมาณเดือนละครั้ง เนื่องจากผมไม่มีรถแล้วการไป ปทุม-บางนา ช่วงนี้จะไปรถสาธารณะก็ไม่ได้ จะกลับเองแต่ละทีก็ต้องคอยโกหกแม่ว่าแฟนมาส่งก็ลำบากใจเหมือนกัน ความจริงวันจันทร์ว่าจะไปหาแฟนอยู่ แต่ยังไม่พูดไปโดนบอกเลยซะก่อน

ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีครับ อยู่กับตัวเองแบบอึนๆไม่ได้ทำอะไร
ผมควรจะทำยังไงดีครับ

ปล.ถ้ายาวไปขออภัยด้วยครับ

นายทำผิดพลาดแล้ว ละ นายดูแลเขาไม่ได้ไง

แต่แสดงว่าแฟนนายก็ไม่ได้รักนายเท่าไร

ผมเคยทำผิดมากกว่านี้แฟนผมก็ยังคบต่อนะ ประมาณไม่ไปรับให้มาหา

คล้ายๆกัน แบบพึ่งพาไม่ได้พอกะนายแหละ

นายพลาดหว่ะ

ต้องปล่อยเค้าไปใช่มั๊ย

ไม่มีอะไร ออกแบบ ได้กับเรื่อง แบบนี้ ปรับตัวเองเพื่อรักษาเค้า แล้วเรา ยังเป็นตัวเองอยู่ไหม ระยะยาว เราจะกลับมาเป็นตัวเองอยู่ดีไหม ให้เค้าปรับเพื่อให้เข้ากับเรา สุดท้าย เค้าจะกลับมาเป็นตัวเองอยู่ดีไหม มันบอกไม่ได้สอนไม่ได้ แนะนำไม่ได้ แค่ จะบอกว่า ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น ผมคิดแบบนั้น

ผมว่าท่านแหล่ะที่พลาด ทั้งข้อ1,2 เลย เขาให้พาไปรพ.ท่านก็ตอบไม่ไป แบบนี้ผู้หญิงคนไหนก็รู้สึกแย่

ข้อ2 ก็คล้ายไปกัน เหมือนคุณไม่ค่อยใส่ใจเขา

คหสต.นะครับ

วันแรกอ่ะน่าไป แต่วัน2กระรอกใคร กระรอกเจ้านาย

คนจะบอกเลิกกันนี่ เค้าคิดมาสักพักแล้วล่ะ จะยื้อก็คงยาก

ผมว่าปล่อยไปเหอะ เก็บเป็นประสบการณ์ ครั้งหน้าจะได้ไม่พลาดซ้ำ

อายุเท่าไหร่กันบ้างฮะ

ผมว่ายังเด็กน้อยกันทั้งคู่ ให้เป็นบทเรียนชีวิตไปละกันครับ

ใส่ใจเค้าน้อยไป​ แฟนท่านเลยคิดว่ามีแฟนก็เหมือน​ไม่มีอะ​ ก็เลยไม่มีซะดีกว่า

ตามที่ได้อ่านเท่าที่เขียนมานะครับ

คุณไม่โอเคครับ ไม่สมควรที่เค้าจะรักฝากชีวิตกับอนาคตไว้
เวลาทุกข์เขานึกถึงคุณนะครับ นั่นคือคุณสำคัญกับเค้า

ลองพยายามง้อครับ ถ้ามองเห็นข้อผิดพลาดของตัวเองแล้ว เอาใจช่วย

ถ้าไม่สำเร็จ ก็ขอให้เก็บไว้เป็นบทเรียนนะครับ

ปล่อยไปดีกว่านะผมว่า กลับไปก็เหนื่อยเปล่า ผู้หญิงเค้าก็ดูหมดใจไปพอสมควร ผมว่าท่านก็พลาดข้อแรก ส่วนแฟนท่านก็เด็กเกิน พอโตมาจะรู้ว่า หน้าที่ความรับผิดชอบมันจะเพิ่มไปตามอายุ และมันจะพรากเวลาไปบ้าง แต่ต่างคนต่างต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน

วันแรกผมไปนะครับ แต่ตอนแรกบอกไม่ไป แต่ลืมโทรไปบอกว่าไปหลับไปก่อน

การทำให้ผู้หญิงซักคนรักเราน่ะ....โครตยาก

แต่การที่ทำให้ผู้หญิงหมดรักเรา....มันโคตรง่าย (บางทีไม่ได้ทำห่าอะไรมันก็หมดรักเรา)

กรณี จขม. แค่ทำไม่ได้อย่างใจเจ้าหล่อน แค่นั้นเอง


ผู้หญิงมีอีกเยอะครับ คนนี้อีก 10 ปีก็หมดสวยแล้ว หาใหม่ครับ