คนเดินพุกพ่าน ใช้ชีวิตปกติ ทั้งตลาดของกิน เเละ คนทำงาน เข้ากะ มารอรถตรง ศาลา ปากซอยด่านสำโรงฝั่งศรีนครินทร์ สมุทรปราการ -กทม เหมือนเป็นปกติมาก เพียงเเค่ใส่หน้ากากเท่านั้นเอง

เเละสิ่งที่เห็นคือมี การเว้นระยะห่างนังรอรถหรือ เพื่อสั่งกับข้าว ร้านอาหารตามสั่งข้างทาง มีที่นังรอ เว้น 1เมตร ไว้ให้ลูกค้า แต่นั่งกินไม่ได้นะครับ ใส่กล่องใส่ถุงเท่านั้น



เราเองก็ต้องใช้ชีวิต ทำงาน กินข้าว

คงจะห้ามไม่ได้หรือถ้ามีเคอฟิว24ชม. มันก็คงลำบากมาก

ดังนั้น ทุกคนก็ควรระวังตัวเอง ใส่หน้ากากด้วยนะครับ
ดูเเลุขภาพ เเละหวังว่าจะมีวัคซีนาใช้ในเร็ววัน

ตรงไหนระบาดหนัก ก็อัดมาตรการลงไปสัก 2 สัปดาห์

พอลดลงก็หย่อนมาตรการ ถ้ากลับมาระบาดใหม่ก็อัดใหม่อีก

มันไม่มีทางตรึงมาตรการแบบเข้มพร้อมกันทั้งประเทศตลอดเวลาได้ครับ

คนจะอดตายกันหมดก่อน

ขนาดปิดแบบอู่ฮั่น และเกาหลี เชื้อยังกลับมางอกได้ รอวัคซีนเท่านั้นแหร่ะ

บางที คนแก่ทั้งหลายคงมองไม่เห็เหมือนเราเนาะว่ามั้ย

นอนสี่ทุ่มไรงี้ ด่วนก็รอเก้าโมง วันพรุ่งนี้ อนามัยจัด

##เมื่อไหร่จะอนุมัติให้ตัดเงินเดือนมาช่วยโควิด
พ่อจะวิ่งรอบโบสสามรอบเลย

ขับรถผ่านทุกวัน เมื่อ 5-6 วันก่อนที่ผมมาตอบมู้บ่นๆว่าคนแถวนั้นโคตรชิล

ซื้อขายกันพลุกพล่านมากๆ ยืนเบียดเสียดออกัน ยื่นมือไปจับอาหารที่อยู่หน้าร้าน

แบบแทบกอดคอกันเลย(ฟุตบาทมันแคบ+คนเยอะ) Social Distancing Failed

เป็นอันดับต้นๆของประเทศเลย บ้านผมก็ไม่ได้อยู่ห่างโซนั้นมากเท่าไหร่ด้วย

เกิด Super Spreaders ขึ้นมาในโซนนั้นนี่ไม่ต้องสงสัยเลย มันเกิดขึ้นได้ไง

ปล.ร้านอาหารให่้นั่งรอมีเส้นระยะห่างนะ แต่พวกร้านรถเข็นริมถนนนี่สิ เห็นยืนเบียดตัวแทบจะติดกันหลายร้านเลย

ใส่หน้ากากกันไหมอ่ะ

แถวบ้านผม 90% ใส่กัน

แต่จะมี 10% ไม่ใส่ ก็งงกับพวกเขา ไม่หา หรือไม่มี ก็ไม่รุ้เหตุผลเขาเท่าไร

แต่ส่วนใหญ่ จะเป็นวัยรุ่น / ผู้สูงอายุ แนวดื้อโลก

ผมนี่จะประสาท ออกนอกบ้านวันละแป้บๆ วันนี้ออกนาน พบเจอใครหลายคน เข้าออฟฟิดคุยงานกัน เขากินข้าวเว้นระยะ
เราใส่แมสผ้า กลับมาอาบน้ำ รู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว ปวดหัว ตัวรุมๆ คันคอ ไอแห้งๆ งานเข้าเลย ทำไมโควิดมันออกอาการไว จนตอนนี้เหลือคันคอ ไอบ้าง เสียวๆหวั่นๆ กลัวติดแล้วเอาไปแพร่คนในบ้าน


ปล.ผมอยุ่เชียงใหม่ มีโรคภูมิแพ้ หอบหืด

ดูเเลตัวเองครับ

โคตรชิล ผมก็งงเลยไม่กล้าเดิน

ขอบคุณครับท่าน วิตกจริตจนต้องแยกตัวออกมาต่างหากเลยครับเนี่ย กลัวพลาดเหมือนกัน ไม่รู้ไอ คันคอมันม่ได่ไง ออกบ้านยาววันนี้วันเดียวได้เรื่องเลย

ผมเห็นไซท์งานก่อสร้าง สถานที่ราชการแห่งหนึ่ง เป็นอาคารสูง ใช้คนงานก่อสร้างจำนวนมาก
คนงานทำงานตัวแทบติดกัน เวลากลับก็นั่งรถสองแถวของบริษัทก็นั่งเบียดๆกัน ไม่รู้ว่าบริษัทรับเหมาเส้นใหญ่มาจากไหน ไม่ใช้ social distancing เลย

คล้ายๆ กัน เป็นภูมิแพ้ มีน้ำมูก + จามมาตั้งแต่ธันวาแล้ว แต่ปกติไม่ค่อยไอ แถมบริษัทยังให้ไปทำงานก็ต้องไป แต่ก็ใส่แมสก์ทุกวัน

ประมาณต้นๆ มีนา มีอยู่วันนึง ตื่นเช้ามาปวดหัวตุบๆ เลย กลัวมากว่าจะติดเชื้อเพราะที่บ้านมีแต่คนแก่ ถึงกับ isolated ตัวเองกับคนในบ้าน คือมันก็ลำบากมากๆ อะ ปกติหน้าที่ทำอาหาร ยกของเวลาซื้อของสดเข้าบ้าน ก็เป็นคนทำหมดด้วย เลยหาข้อมูลแล้วเค้าบอกว่า หลังจากเริ่มมีอาการ 80% มักจะมีไข้ภายใน 5 วัน

สุดท้ายเลยพยายามแยกตัวเอง คุยกับคนในบ้านผ่านประตูไม่ก็คุยทางไลน์ ส่งของด้วยการวางทิ้งไว้บนโต๊ะแล้วเคาะประตู ตอนออกไปทำงานเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าเอง 6 วัน ระหว่างนั้นวัดไข้ทุกวัน ก็ไม่มีไข้เลย เลยโล่งไป

แต่ทุกวันนี้ก็ยังต้องออกไปทำงาน

55อันนี้จริงครับ

ผมเห็นรถกะบะ คนงานหลายคัน
ทำไมไม่มีการตรวจสอบบ้าง

ใหนจะรถคนงานโรงงานรถบัสอีก

ผมผ่านแถวห้วยขวางบ่อย ก็เหมือนกับที่ จขกท เจอมาครับ ตลาดห้วยขวางคนแน่น ขี่มอเตอร์ไซด์กันเต็มถนนออกมาซื้อของกิน ร้านไหนขายดีก็เบียดเสียดกันซื้อ เป็นแบบนี้ทั้งเช้าทั้งเย็น

แล้วแถวนี้อยู่กันโคตรแออัด ชาวชุมชนแฟลตทั้งนั้น