อยากรู้ ต่างประเทศมีหนังเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไทย ที่ไม่ได้มาจากไทยสร้างบ้างป่ะ

เห็นภาพเลยครับ เข้าใจเปรียบเทียบนะท่าน ฮ่าา

อันนี้ไม่ทราบครับ แต่ถ้าเป็นหนังต่างประเทศที่ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไทยนี่พอรู้บ้าง นับไม่ถ้วน ฮ่าา (หยอก ๆ)

เสียกรุงครั้งที่สองนี่ผมเห็นใจพระเจ้าเอกทัศน์เลยครับ ถูกแต่งเสียจนกลายเป็นคนอ่อนแอไม่เอาไหน กลยุทธเพื่อจะกดข่มให้ต่ำลงเพื่อให้คนอื่นสูงขึ้น แต่จะกดพระเจ้าตากสินคุณูปการของพระองค์ท่านก็ยิ่งใหญ่เสียจนไม่รู้จะกดอย่างไร หวยจึงไปตกอยู่ที่พระเจ้าเอกทัศน์

คำถามท่านนี่แหละ โจทย์ยาก 5555

การเสียกรุงครั้งที่ 1 มูลเหตุเริ่มต้นมาจากการรบในพม่าตั้งแต่สมัยพระเจ้าตเบงชเวตี้ ที่มีการศึกภายในพม่าเอง จึงทำให้เกิดแม่ทัพนายกองที่ชาญศึกมากมาย ต่อมาเมื่อบุเรงนองครองอำนาจแล้วแผ่ขยายอำนาจเข้ามาในภูมิภาคแถบนี้ เริ่มต้นจากล้านนาเอง อโยธยา และล้านช้าง จึงมีทั้งไพร่พลและแม่ทัพนายกองที่มีประสบการณ์จำนวนมาก ซึ่งระหว่างพม่าทำศึกสงครามกันเองภายใน อโยธยาสมัยนั้นก็มีศึกภายในเองเช่นกัน (แต่ไม่ใช่สงคราม) ต้นเหตุมาจากราชวงศ์ต่างๆ ภายในอโยธยา อันได้แก่ ราชวงศ์อู่ทอง พระร่วง สุพรรณภูมิ และศรีโศกราช (นครศรีธรรมราช) (1) จนเกิดเรื่องท้าวศรีสุดาจันทร์กับขุนวรวงศาธิราชในสมัยพระชัยราชา (2) นำไปสู่การขึ้นสู่บัลลังก์ของพระเฑียรราชาเป็นพระมหาจักรพรรดิ ขุนพิเรนทรเทพผู้ร่วมก่อการและเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงได้ขึ้นเป็นพระมหาธรรมราชา ซึ่งทั้งคู่ก็ได้เป็นคู่เขยกันตามธรรมเนียมในสมัยนั้น ซึ่งข้อขัดแย้งของคู่เขย (3) (4) นี้เองที่เป็นเหตุให้พระมหาธรรมราชาไปสวามิภักดิ์กับบุเรงนอง กลายเป็นศึกภายระหว่างอาณาจักรและศึกภายในครอบครัวมัดรวมกัน เมื่อเป็นแบบนี้ พระมหินทร์รบยังไงก็แพ้ เพราะพระมหาธรรมราชาวางไส้ศึกอยู่ภายใน พระยาจักรีที่ถูกตราหน้าว่าทรยศก็เป็นแค่แพะรับบาปไปเพียงผู้เดียวในประวัติศาตร์ เหตุเบื้องหลังที่แท้จริงแล้วกลับเป็นการแย่งอำนาจกันภายในระหว่างพระมหาจักรพรรดิและมหินทร์กับพระมหาธรรมราชา ซึ่งพระมหาธรรมราชาก็ก้าวขึ้นสู่บัลลังก์ด้วยอาศัยผลประโยชน์ร่วมกับบุเรงนอง

(1) https://pantip.com/topic/32425181
(2) https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B9%8C
(3) https://thepeople.co/van-vliet-suwat-mother-in-law-okya-phitsanulok-ayutthaya-pegu-war/
(4) https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%88%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B4

การเสียกรุงครั้งที่ 2 มาจากความอ่อนแอของอโยธยาเอง เนื่องมาจากการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายระหว่างพระเจ้าเอกทัศน์และพระเจ้าอุทมพร สองพี่น้อง ที่แต่ละคนก็มีข้าราชบริพารของตนเอง ปัจจัยภายในที่เป็นจุดอ่อนของอโยธยาขณะนั้นก็คือ การว่างเว้นจากศึกสงครามเป็นเวลานานทำให้ผู้นำระดับสูงขาดประสบการณ์การรบ และการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายใน แต่มุมมองส่วนตัวมองว่าเหตุหลักที่ทำให้อโยธยาพ่ายแพ้ มาจากยุทธศาสตร์ตั้งรับในเมืองแล้วรอน้ำหลาก ซึ่งก็มีเหตุจากที่ทัพอโยธยาพ่ายต่อทัพพม่าในพื้นที่ต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง แม้จะมีการต่อต้านและการรบในบ้างคร้้งก็มีกำลังพลมากกว่าทัพพม่า แต่ก็เป็นไพร่ที่เกณฑ์มารบ ได้เปรียบด้านจำนวนแต่ผู้นำการรบก็ไม่มีประสบการณ์ เมื่อรบแพ้ก็ขาดขวัญกำลังใจ จำนวนไพร่ที่เกณฑ์ได้หลังศึกอลองพญาเองก็เกณฑ์ได้ไม่มา จึงเลือกใช้วิธีการตั้งรับซึ่งเคยใช้ได้ผลมาก่อน แต่พม่าปรับยุทธวิธีตั้งทัพในที่สูงจนน้ำหลากไม่มีผล การล้อมเมืองจึงดำเนินการต่อและนำไปสูงการเสียกรุงครั้งที่สอง อีกประเด็นหนึ่งก็คือ คนไทยในขณะนั้นเองก็ร่วมมือกับพม่า ส่วนหนึ่งก็คือถูกเกณฑ์มาจากหัวเมืองที่ถูกตีแตก บ้างก็ด้วยต้องการผลประโยชน์จากการปล้นอโยธยา กล่าวโดยสรุป คือ รบแพ้เพราะปัญหาโครงสร้างภายในของราชวงศ์บ้านพลูหลวงเอง ทำให้อ่อนแอกว่าพม่าในขณะนั้น ทั้งที่ทัพพม่าที่มาในตอนนั้นไม่ใช่ทัพใหญ่ มังระไม่ได้มาเอง แม่ทัพใหญ่มหาสีหสุระ (อะแซหวุ่นกี้) ก็คุมทัพยันอยู่กับกับราชวงศ์ชิงทางตอนเหนือ

(5) https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AA%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%8D%E0%B8%B2
(6) https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%A8%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%98%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%AD%E0%B8%87
(7) https://www.silpa-mag.com/history/article_8039

เมื่อเปรียบเทียบกันด้วยการนึกสภาพตัวเองไปเป็นพระมหินทร์กับพระเจ้าเอกทัศน์ เอาแบบทะลุมิติไปเป็นเลย ผมมองว่าโจทย์พระมหินทร์ยากกว่า เพราะรบทั้งศึกในและศึกนอก ศัตรูภายมีทั้งภายนอกและภายใน โดยศัตรูภายในเป็นใครที่เราไม่รู้ แถมเป็นญาติสนิทที่เราไว้ใจ ไม่รู้เขา แต่เขารู้เราแบบกระจ่างแจ้ง แบบนี้รบไปก็มีแต่แพ้กับแพ้ (แต่ถ้าทะลุมิติไปแบบรู้ประวัติศาสตร์ด้วย อันนี้ก็อีกเรื่อง)

ส่วนพระเจ้าเอกทัศน์ ถ้าทะลุมิติไปตอนเพิ่งขึ้นครองราชย์ ยังพอแก้ไขได้ เพราะจะเห็นได้ว่าบรรดาขุนนางและแม่ทัพนายกองสมัยกรุงธนบุรีกับต้นรัตนโกสินทร์ต่างก็เป็นขุนนางในอโยธยาตอนนั้นทั้งสิ้น แต่ก็กอบกู้เอกราชและรบชนะพม่าได้หลายต่อหลายครั้ง ทั้งๆที่ในสมัยธนบุรีและต้นรัตนโกสินทร์ กำลังคนของเราเป็นรองพม่ามาก ในขณะที่ตอนนั้นทั้งกำลังคนและเสบียงอาหารก็อุดมสมบูรณ์ แต่ถ้าทะลุไปตอนเริ่มศึกมังระแล้วก็ตัวใครตัวมัน เพราะตอนนั้นเตรียมตัวอะไรก็ไม่ทันแล้ว

Anna and the King

ฮ่าา ครับ ขอบคุณที่มาตอบนะครับท่าน อ่านเพลิน ๆ ดี

พระเจ้าตากสินก็โดนครับ แต่ไม่ได้โดนเรื่องรบไม่เก่ง เพราะเป็นคนฟื่นฟูบ้านเมืองมาจากครั้งเสียกรุงครั้งที่ 2 เลยโดนเรื่องอื่นแทน ผมขัดใจจริงๆเลยให้ตายสิ

เห็นด้วยครับ เรื่องที่สั่งไม่ให้ยิงปืนใหญ่เวลาพม่าบุกเพราะกลัวสนมตกใจนี่ไร้สาระมาก ดิสเครดิตพระองค์เกินไป

พอจะมีหนังสือหรือแหล่งข้อมูลให้อ่านไหมครับ เริ่มอยากรู้ความเป็นมาของบ้านเกิดเราแบบจริงจังแล้วครับ

ปัจจัยหลักมองว่า ถึงชนะได้ แต่คุมยากมาก
หัวเมืองห้าวๆทั้งนั้น แล้วไกลจากศูนย์อำนาจแบบนี้ ถ้าแข็งเมืองที กว่าจะแต่งทัพมาแก้ทีก็ลำบาก

เห็นด้วยครับ เท่าที่ศึกษามาเจ้าตากนี่พระองค์ถูกกล่าวหาดิสเครดิตเรื่องที่ไม่ยอมยกเชื้อพระวงศ์บ้านพลูหลวงเก่าครองสยามดังแต่เดิม บางคนยกไปถึงขนาดที่ว่าราชวงศ์จีนไม่ยอมรับเจ้าตากเพราะปล้นราชสมบัติมา คือแบบเวอร์มาก คือราชวงศ์ชิงก็ปล้นราชสมบัติชาวฮั่นมาเหมือนกันมิใช่หรือ ฮ่าา

สมมติถ้ามีพระองค์ใดไปตีได้พม่าจริง ๆ คงต้องย้ายเหมือนหลวงไปอยู่ที่หงสาวดีแหล่ะครับ สามารถดูแลได้ทั้งฝั่งสยามและพุกาม แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังขึ้นอยู่กับอีกหลายปัจจัยอยู่ดี

ส่วนตัวผมศึกษาข้อมูลจากคุณศรีสรรเพชญ์ในพันทิพครับ แกรวบรวมหลักฐานจากหลาย ๆ ที่มาสรุปให้อ่านตลอด
*เพิ่ม แกทำเพจชื่อ "วิพากษ์ประวัติศาสตร์" อยู่ด้วยครับ ความรู้เน้น ๆ เลย

ส่วนตัวเห็นว่ามหาสีหสุระหรืออะแซหวุ่นกึ้โชคดีแล้วครับที่ไม่ได้เอาชื่อมาทิ้งที่ไทย ถึงตีพิษณุโลกได้ก็ได้แต่เมืองเปล่า กองทัพพม่าประสบปัญหาขาดเสบียง อีกทั้งรบกับทัพเมืองเหนือมากว่าสี่เดือนย่อมบอบช้ำไม่น้อย ผิดกับทัพหลวงพระเจ้ากรุงธนบุรีที่มาตั้งรับอยู่ปากน้ำพิงที่ไม่ได้รับความเสียหายมาก่อน อีกทั้งเส้นทางลำเลียงเสบียงยุทธปัจจัยก็ยังอยู่ในมือ ส่วนเจ้าพระยาจักรีและเจ้าพระยาสุรสีห์สองพี่น้องที่ถอยไปทางเพชบูรณ์ก็ละลายกองทัพพม่าที่มหาสีหสุระส่งมาไล่ติดตามจนเกือบเกลี้ยง เหลือหนีตายข้ามโขงไปไม่เท่าไหร่ หมดความได้เปรียบด้านกำลังพลเรียบร้อย และที่สำคัญหัวเมืองล้านนาตอนนั้นมาขึ้นกับกรุงธนบุรีเรียบร้อยแล้ว ไม่มีหัวเมืองล้านนาเป็นฐานเสบียงเหมือนแต่ก่อน ผมยังนึกสงสัยพม่าจะส่งกำลังบำรุงอย่างไรในเมื่อเส้นทางแต่ละเส้นแทบจะถูกปิดตาย แถมทัพเจ้าพระยาสองพี่น้องที่เพชรบูรณ์ก็พร้อมยกกลับมาเกาะติดในอีกไม่ช้า ด้านหน้ามีทัพหลวงกรุงธนบุรีที่ยังสด ทางเหนือมีล้านนาจ่อหลัง แล้วแบบนี้มหาสีหสุระจะยึดกรุงธนบุรีอย่างไรได้

แต่ก็แปลกเหมือนกันที่ทั้งสองฝ่ายต่างอ้างว่าตนเป็นฝ่ายแพ้ ฝ่ายไทยบอกว่าแพ้เพราะเสียพิษณุโลก แต่พม่าหนักกว่าครับ พระเจ้าจิงกูจาด่ามหาสีหสุระเลยว่า “พ่ายแพ้เพราะใช้กลยุทธทางการทหารที่เลว”