หลังจากงานแต่งงานมันผมยังไม่ได้คุย+เจอมันเลย เมื่อช่วงอาทิตย์ที่แล้วเลยโทรหามัน กะว่าจะชวนมากินข้าวถามสารทุกข์สุขดิบ ตามปกติ(ปกตินัดกินข้าวกันประจำราวๆ1-2เดือนครั้งอยู่แล้ว) คราวนี้อยู่ๆมันก็ไม่รับโทรศัพท์ผม โทรไปราวๆ 2-3 วันมันถึงรับ ผมเลยชวนกินข้าว ตอนแรกมันบอกว่ากินแล้ว ผมเลยว่าโอเคงั้นทีหลังละกันมึง จากนั้นก็ถามนู่นนี่นั่นไปเรื่อยเปื่อย มันก็ไม่ตอบผมจนอยู่ๆมันก็พูดว่า มึงอยากเจอกูใช่มั้ย มามึงมา ซ้ำๆอยู่อย่างนั้น ผมก็งงมาก เลยถามว่ามึงเป็นอะไร มันก็ไม่ตอบ ตอบมา มามึงมาอย่างเดียว ผมก็คิดว่ามันคงโกรธอะไรผมแน่ๆ เพราะปกติมันไม่เคยเป็นแบบนี้

เลยบอกมันไปว่าโอเค เดี๋ยวกูไปเจอ นัดกันที่บ้านมัน(เผื่อทะเลาะกันเสียงดังจะได้ไม่รบกวนคนอื่นเค้า)

พอไปถึง มันก็สั่งให้ผมนั่งในครัว (ตอนนั้นราวๆ 2-3ทุ่มแล้วมั้งครับ คนในบ้านมันคงอยู่ในห้องนอนกันหมดแล้ว) แล้วห้ามพูดอะไรโต้ตอบมัน

สุดท้ายคุยกัน เรื่องที่มีปัญหาคือเรื่อง งานแต่งงานของมันครับ(ราวๆ3เดือนที่แล้ว) เพื่อนผมจัดงานแต่ง 2 ที่ คืองานที่บ้านเจ้าสาวจัดที่ภาคเหนือ งานที่2คือแถวบ้านพวกเราแถวๆภาคกลางตอนล่าง ตอนนั้นพอผมรู้วัน ผมบอกมันว่าผมไปไม่ได้ ติดงานไปดูงานรับเหมาของที่บ้าน มันก็บอกไม่เป็นไร ค่อยมางานที่2 แถวบ้านเราได้ไม่ซีเรียส

พอมาถึงวันงานที่ 2 ผมไปช้าราวๆ 30นาที-1ชั่วโมง ไม่แน่ใจเรื่องเวลาเพราะ ผมพาแม่+แฟน ผมไปด้วย(เชิญทั้งครอบครัว เพราะสนิทกัน)แล้วแม่ผมเค้าดันแต่งตัวช้า

ก่อนวันนั้นผมก็อุตส่าห์ถามมันแล้วว่าให้กูไปก่อนเวลารึเปล่า ให้ช่วยรับแขกอะไรมั้ย มันก็บอกว่าไม่ต้อง แค่มาก็พอ ไม่ต้องช่วยอะไรหรอกงานมันเริ่ม 18.00 พอราวๆ 17.00 มัรโทรบอกว่าให้ช่วยรับแขกหน่อย ผมเลยบอกว่าเห้ย ไปไม่ทัน แม่กูช้า จะแยกไปคนละคันก็ไม่สะดวก เพราะแม่ผมก็อยากให้ผมขับรถ สุดท้ายเลยช้าไปราวๆ 30นาทีได้ครับ

แต่พอไปถึงงานผมก็เต็มที่ ช่วยงานมันจนจบ ตอนนั้นมันก็ยิ้มแย้มปกติ ผมเองก็ไม่ได้คิดเลยว่ามันจะโกรธ

กลับมาตอนที่ผมนั่งฟังมันด่าใส่ผม ตอนนั้นรุนแรงมากๆครับ มีทั้งกระชากคอเสื้อขึ้นมา 3-4 ครั้ง จับตัวผมแรงๆเหมือนจะต่อยแต่ก็ไม่ได้ต่อย

แล้วก็บอกว่า ทีหลังผมอย่าปากดี รับปากอะไรใครไว้ต้องทำตามที่พูดให้ได้ ใครที่เค้าแคร์มึงมากมึงต้องรักษาเค้าไว้ให้ดี

ให้เวลาเค้า ดูแล เค้า พูดวนไปวนมา ว่ามันจะไปหาผมไปต่อยผมที่บ้านหลายรอบมากๆแล้วตั้งแต่หลังวันงาน แต่มันก็ยั้งใจไว้ คิดว่าจะปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไป แต่วันนี้มันเดือดมากๆ คำพูดที่มันใช้กับผมตอนนั้น เอาเป็นว่า ผมร้องไห้ต่อหน้ามันเลยละกันครับ
ผมก็ขอโทษมัน บอกว่าผมรู้สึกผิดกับสิ่งที่ผมทำลงไป

แต่มันไม่แม้จะให้ผมพูดคำว่าขอโทษด้วยซ้ำ พอผมพูดอะไรมันก็ตะคอกใส่ว่า มึงไม่ต้องพูดๆๆ อยู่อย่างนั้่น จนมันใส่ผมเสร็จ มันก็ตะคอกว่าไป้ มึงออกไปจากบ้านกูได้แล้วไอเหี้ย ผมก็เดินออกมาโดนมีมันตามมาผลักหลังไปเรื่อยๆ จนออกจากบ้านมัน ผมก็ขึ้นรถมาตั้งสติ

แฟนผมอยู่ข้างๆ(รออยู่ในรถ) ก็ตกใจถามว่าเป็นอะไร ผมก็ตอบแค่ว่าทะเลาะกันนิดหน่อย แต่ตอนนั้นก็กลั้นน้ำตาต่อไปไม่ไหวล่ะครับ ก็ร้องออกมาเต็มที่ แฟนก็มาปลอบตกใจ ผมเลยบอกอย่าพึ่งถามอะไรเลยนะ เรื่องนี้ไม่อยากเล่าจริงๆ เอาแค่ว่าทะเลาะกันแล้วกัน จากนั้นผมเลยขับกลับบ้าน

พอกลับถึงบ้านผมลองเปิด fb มัน ก็พบว่าโดน unfriend ไปแล้ว

ความรู้สึกของผมตอนนั้นคือ ผมรู้สึกผิด กับความผิดที่ผมทำให้มันผิดหวัง
แต่สิ่งที่มันทำกับผม มันรุนแรงเกินไปสำหรับคนเป็นเพื่อนกันมา 20 ปี
มันไม่มีแม้แต่จะให้โอกาสผมได้อธิบายหรือ จะมีทางเป็นเพื่อนกันได้ต่อไปเลย

เกิดมาผมยังไม่เคยโดนเพื่อนกระชากคอเสื้อ ไม่เคยโดนเพื่อนตะคอกใส่ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา

เช้าตื่นขึ้นมา ผมก็ยังคิดๆเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่ จนผมทำใจได้ว่า เออก็คงตามนั้นละกัน
ตอนนี้ก็ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรมัน ยังรู้สึกผิดที่ทำให้เพื่อนโกรธขนาดนั้น แต่ก็รับไม่ได้เหมือนกันกับสิ่งที่ผมได้รับ


หลังจากนั้น2-3 วันมัน พิมพ์ fb มาหาบอกว่า

ขอโทษว่าทำแรงเกินไป ผมไม่ควรโดนขนาดนั้น
แต่วันนั้นมันเดือดจากเรื่องอื่นมาอยู่แล้ว แล้วผมโทรมาพอดี

ผมก็ตอบมันไปใน fb ว่า เออก็ถ้าเรื่องที่ผมทำมันร้ายแรงจริงๆเกินกว่าจะที่จะเป็นเพื่อนกันตอ่ไปได้ เราก็ควรจบกันตรงนี้ แต่ถ้าคิดว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้ เรื่องที่ผ่านมา ก็ให้มันไปแล้วกัน ผมเองก็ขอโทษที่ทำให้มันรู้สึกผิดหวังและโกรธขนาดนั้น เรื่องนี้ผมใหก้มันตัดสินใจว่าจะเป็นเพื่อนกันต่อ หรือจบกันแค่นี้

มันก็ตอบมาว่า อย่าลืมมันเลย มึงจำไว้ให้ดี

หลังจากนั้นราวๆ 3-4วัน มันก็ Fb มาอีกบอกว่ากลุ่มเด็กประจำเราจะนัดไปหัวหินกัน ไป Pool villa มึงจะไปมั้ย

ผมเองช่วงนี้ลงทุนทำธุรกิจใหม่ที่อยุธยา ต้องไปคุมหน้างานประกอบกับแแฟนผมท้องด้วยเลย ตอบมันไปว่า คงไปไม่ได้ มีลงทุนที่ใหม่ ต้องไปคุมหน้างาน มันก็ตอบมาว่า

กูขอมึงครั้งสุดท้าย จะไปหรือไม่ไป

ผมซึ่งตอนนั้นขับรถอยู่ เลยโทรหามัน แล้วมันก็ไม่รับ

ผมเลยเริ่มมาอารมณ์โมโหละ เลยจอดแวะปั้มแล้วพิมพ์อธิบายว่าทำไมถึงไปไม่ได้

แต่มันเสือกพิมพ์ตอบกลับมา แล้วบอกว่า

กูว่าแล้ว





เรื่องจบตรงนี้ครับ เพราะผมก็ไม่มีอารมณ์จะตอบอะไรมันแล้ว


คำถามคือ สำหรับผม ผมอยากเป็นเพื่อนมันต่อนะ แต่ความงี่เง่าขนาดนี้
ความไม่เข้าใจว่า เราแม่งโตๆกันแล้ว ความรับผิดชอบมีเพิ่มขึ้นกันขนาดนี้ แถมแฟนผมก็ท้อง ผมจะพาแฟนไปด้วยได้ยังไงวะ


ผมไม่อยากจะตอบอะไรมันแล้ว ถ้ามันอยากคุยก็ควรโทรคุยกัน ไม่ใช่พิมพ์ใส่ fb ไปๆมาๆ เหมือนเด็กๆทะเลาะกัน