เพื่อตัวเองในเมือง
เพื่อครอบครับนอกเมืองครับ

เดี๋ยวนี้ซื้อบ้านเหมือน​ เล่นหวยต้องเสี่ยง​ว่าเจอเพื่อนบ้านแบบไหน

สำหรับผม ต้องอิง ที่ทำงานด้วย ไม่ไกลเกินไปงัั้น ตื่นเช้าทุกวันจะเหนื่อยและทุกข์ ครับ

เป็นผมเลือกนอกเมือง+รถ ครับ หาทำเลเหมาะๆใกล้ๆทางด่วน มอเตอเวย์

บ้านในเมืองมันสะดวกจริงแต่ก็แค่ในเมือง
ถ้าคุณมีรถจะไปไหนก็ได้ตามต่างจังหวัด อิสระกว่ากันเยอะ ไอ้เรื่องค่าบำรุงรักษารถ ค่านำมัน ค่าเสื่อม อ่ะ พูดตรงๆมันคุ้มกว่าจะไปใช้ขนส่งสาธารณะในกรุงเทพในยุคสมัยนี้ครับ เงินทองมันซื้อเวลาซื้อความสะดวกได้จริงๆครับ

สำหรับผมถ้าทำงานในเมืองต้องซื้อในเมืองให้ใกล้ที่ทำงานมากที่สุด ประหยัดเวลาในการเดินทาง

ผมใกล้กลับมาทำงานใกล้บ้านละ(รอคำสั่งย้าย) ตอนทำงานที่นนทบุรีผมเช่าคอนโดเอา

5M ไม่ได้ในเมืองหรอกครับ ต่อให้ในเมือง ก็ซอยลึกๆที่สุดท้ายก็ต้องซื้อรถอยู่ดี

ที่ทำงานอยู่นอกเมืองอยู่แล้ว เลยซื้อบ้านอยู่ชานเมืองนนฯ

ไปดอนเมืองก็ไม่ไกล แต่สุวรรณภูมิไกลหน่อย

ออกต่างจังหวัด ขึ้นเหนือล่องใต้ง่ายๆ ไม่ต้องฝ่ารถอะไรทั้งนั้น

อยู่มา 5 ปี ความเจริญสปีดตามมาอย่างไว

ซื้อบ้านแฝด 2 ล้านปลายๆ ตอนนี้แตะ 3.6 ล้านแล้ว

ผมอยู่ตึกแถวมาตลอด ตอนซื้อเลยขอพื้นที่รอบบ้านหน่อย เป็นปมมาตั้งแต่เด็ก

โลเคชั่นที่เราสะดวกครับเชื่อผม ผมผ่านมาแล้ว บ้านหลังใหญ่ อยู่บางใหญ่ ชีวิตบัดซบมาก รถติด ระยะทางไกล ชีวิตแย่มากเลยครับ

พอย้ายมาทาว์นโฮมเล็กลง แต่ใกล้เมืองขึ้น ผมตื่นสายสบายๆ มีเวลาอยู่กับภรรยาและลูกมากกก ถึงบ้านจะหลังเล็กแต่มีความสุขกว่าเยอะครับ

บ้านเดี่ยวเท่านั้น

นอกเมืองเถอะ หาที่ใกล้ทางด่วน มันก็ไม่ได้แย่นะ อากาศดีกว่า สงบกว่า อยากเข้าเมืองก็ขึ้นทางด่วนแปปเดียว ถ้าไม่ใช่ช่วงเร่งด่วนนะ อย่างผมอยู่หทัยราษฏร์ บอกเลยว่าชีวิตดี๊ดี ไปแฟชั่นก็ประมาณ 20 นาที จากบ้านถึงทางด่วน 10 นาที ชีวิตดีขึ้นกว่าอยู่ในเมืองเยอะ

ทุกอย่างซื้อใหม่เปลี่ยนใหม่เนรมิตใหม่ได้หมดยกเว้นทำเล

แต่เอาทำเลที่ดีมันก็กลายเป็นคอนโดหมดแล้ว

ราชพฤกษ์ไม่เมืองนะแต่บ้านพ่อบ้านแม่อยู่ตรงนี้ก็รู้สึกโอเคดี ตอนแรกอยากได้ตรงคลองประปา ราคาสนั่นมาก ต้องถอยมาไกลหน่อย

ผมทำงานประจำมีเวลาทำงาน 8.30 - 17.00 ช่วงเวลารถติดสุดๆ
เลือกดูบ้านแต่โซนในเมือง หลังเล็กหน่อยแต่สำหรับผมคุณภาพชีวิตดีมากก
เช้าขี่มอไซไปทำงานไม่ถึง 10 นาที ขากลับก็พอๆกัน ไม่คิดจะมีรถยนเลย
จะไป ตจว ก็ค่อยเช่าเอา ดูเพื่อนคนอื่นๆมาทำงานตื่นตั้งแต่ 5.00 กว่าจะถึงบ้านสองสามทุ่ม
เวลาแทบไม่เหลือทำไรละ

ดูปัจจัยคนในครอบครัวด้วยนะครับ

อยู่เป็นโสด หรือมีครอบครัว

ถ้ามีครอบครัว ผมว่ารถยนต์สำคัญกว่าครับ

ความปลอดภัยในการเดินทาง ความสะดวก

ใครๆก็อยากมีรถส่วนตัวใช้ มันเหมาะกับประเทศไทย

บ้านผมซื้อนอกเมืองตอนปี 49 ตั้งแต่ยังเป็นทุ่ง เป็นนา อยู่เลย รถเมล์ไม่มีผ่าน ต้องนั่งรถเมล์ท้องถื่นเอา ผ่านมา 13 ปี ตอนนี้มีครบ ห้างใหญ่ ห้างค้าปลีก โฮมโปร รถเมล์ผ่าน 3-4 สาย เมืองมันขยายออก จนทุกวันนี้แถวบ้านเป็นอยู่สบายดีไม่ลำบากอะไร

ผมแนะนำซื้อนอกเมือง + รถ ดีกว่า เมืองจะขยายออกมาเอง

เรื่องการเดินทางไม่ได้ลำบากอะไรถ้ามีรถ ปกติเพื่อนอยู่กทม ก็ต้องใช้รถอยู่ดีเหมือนกัน ระบบสาธารณะบ้านเราพึ่งได้ยากครับ รถเมล์บริการแย่ลงทุกวัน รถเก่าขึ้นทุกวัน รถรุ่นใหม่ๆ มีปัญหาสู่รถเมล์เก่าไม่ได้เลย ถ้าท่านตามเพจรถเมล์ไทยจะรู้เลยว่า พวกรถเมล์ล็อตใหม่ตั้งแต่ รถเหลือง ยัน ฟ้า นี่ห่วยแตกมาก สู้สมัยรถส้ม รถน้ำเงินไม่ได้เลย แล้วรถที่เคยดีๆอย่าง รถส้ม รถน้ำเงิน มีแต่จะเก่าลงทุกวัน ส่วน BTS ปลากระป๋อง จะช่วยอะไรท่านได้ในเมือง ต่อให้อยู่ในเมืองยังไงก็ต้องมีรถ

แนะนำปริมณฑลไปเลย คลอง3-6 ตัวเมิองปทุม ไทรน้อย ตัดใหม่ 345 สามพราน นตรชัยศรี กระทุ่มแบน แปดริ้ว

อย่างน้อยวันเสาร์ อาทิตย์ อยู่บ้าน มีครอบครัวก็ได้อยู่แบบสบายๆ สงบๆ ไม่แออัด มองนา มองคลอง ส่วน จันทร์-ศุกร์ ก็ขับรถผจญเมืองไป

อีก 10 ปี เมืองมันก็ตามมา

ผมเลือกทาวน์โฮมในเมือง แต่เลือกเกรดหน่อย

ตอนนั้นละแวกบ้านผม ทาวน์โฮม 3 ชั้น 20 ตรว. ส่วนใหญ่ราคา 2 ล้านปลายถึง 3 ล้าน แต่ผมเจอโครงการนึงพื้นที่แปลงขายมีแค่ 50% ที่เหลือเป็นถนนกับพื้นที่สีเขียว ทำให้ราคาบ้านแพงขึ้นไปเกือบถึง 5 ล้าน ซึ่งผมคิดๆดูแล้ว คนที่จะจ่ายตังซื้อบ้านที่มันแพงกว่าโครงการอื่นแล้วได้แค่พื้นที่สีเขียวกับวัสดุในบ้านนิดๆหน่อยๆ มันต้องเป็นคนที่คิดระดับนึง มีรสนิยมระดับนึง ถ้ากล้าจ่ายส่วนต่างแพงกว่าเป็นล้านแล้วได้ที่สนามหญ้ากับต้นไม้ส่วนกลาง

แล้วพอย้ายเข้ามาอยู่ก็เป็นยังงั้นจริง บรรยากาศหมู่บ้านเงียบๆดี อยู่มา 5 ปี ไม่มีร้านขายของ ไม่มีคนทำร้านอาหาร คนจะทำเป็นออฟฟิสยังไม่ค่อยมี ทำให้รถไม่พลุกพล่าน นอกจากนั้นก็ไม่ค่อยมีคนต่อเติมบ้าน อย่างมากก็ทำหลังคาไว้จอดรถ

คนส่วนใหญ่เป็นวัยเริ่มสร้างครอบครัวรุ่นๆเดียวกับผม อายุ 35-45 นี่เยอะเลย มีเด็กอายุไล่ๆกันเกือบทั้งหมู่บ้าน ตอนเย็นๆพ่อแม่พาลูกออกมาเดินเล่นกันสนามเด็กเล่นนี่โคตรแน่น คนที่ไม่มีลูกก็มาวิ่งออกกำลังกาย ผู้สูงอายุออกมาเดินคุยกัน

ในขณะที่อีกหมู่บ้านใกล้ๆกันที่ผมเคยไปดู (ที่ว่าแค่ 3 ล้านกว่า) ทุกวันนี้จอดรถกันระเกะระกะมาก มีร้านขายข้าวขายของหลายซอยเสียงดังควันเยอะ ต้นไม้ก็น้อย เย็นๆก็เงียบไม่มีคนออกมาพูดคุยกัน

ส่วนการเดินทาง ตอนเช้าผมตื่นตี 5 หน่อยๆ ขับรถส่วนตัว 15 นาทีถึงอโศก จอดรถไว้แล้วไปเล่นฟิตเนส ตอนเย็นๆถ้าออกสายรถติดหน่อย แต่อย่างมากก็ 40-50 นาทีถึง วันไหนตื่นสายๆ ผมเรียก Grab ไปออฟฟิสได้ 80-90 บาทก็ถึงละ ซึ่งเทียบกับเพื่อนที่อยู่นนท์ ค่ามอไซค์ผมแพงกว่าค่ารถไฟฟ้าเข้าเมืองเค้านิดเดียวเอง