[RE: อึดอัดเหมือนเราเสียตัวตนไปเมื่อคุยกับคนนี้]
บันทึกของตุ๊ด
“เจ๊ว่าเราจะออกจากความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนไปได้ยังไงวะแม่”
อีเต้ รุ่นน้องเก้งในกลุ่มบ่นออกมาเฮือกใหญ่ หลังจากที่คุยกับผู้ชายอยู่เกือบ 5 เดือนแล้วยังไม่มีอะไรชัดเจนขึ้นมาซักนิด
ช่ามองหน้ากับอีหยก ผู้ซึ่งมีประสบการณ์กับความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนอย่างดีเยี่ยม
หยก : ต้องถามว่าเคยลองออกมาบ้างรึยัง?
เต้ : ในรอบ 5 เดือนนี้เหรอ? (พ่นลมหายใจ) สามสี่รอบแล้วมั้ง
ช่า : แล้วทำไมถึงกลับไปอะ?
เต้ : เจ๊....ไม่ได้ง่ายๆเลยว่ะ หนูออกมาทุกครั้งก็จะตั้งใจทุกครั้งนะว่า อีดอกครั้งนี้คือแน่นอนแล้วแหละ จะไปทนอยู่ทำไมให้มันอึดอัดเสียสุขภาพจิตชิบหาย
หยก : ทำทุกอย่างเหมือนแฟน?
เต้ : เกือบทุกอย่างเหมือนแฟน
ช่า : (หรี่ตามอง)
เต้ : มองอะไรเจ๊!!! เออ!! เยกันแล้วด้วย!!!
ช่า : แล้วตอนออกมาได้ทำไมถึงกลับไป?
เต้ : โอยย กะเทยอะ แค่ผู้ชายง้อนิดเดียวก็ลืมหมดแล้ว ตอนแรกคิดว่าถ้าเค้าไลน์มาจะไม่ตอบ พอแม่งไลน์มาปุ๊บ หนูตอบปั๊บเลยอีดอก อยากตีมือตัวเอง
หยก : ก็ปกตินะกูว่า ออกมาไม่ได้ง่ายๆหรอก
เต้ : เพราะอะไรวะเจ๊?
หยก : เพราะหล่อนยังหวังไง
เต้ : .........แล้วทำไงให้เราตัดใจได้อะ?
หยก : กูบอกไปมึงก็ทำไม่ได้หรอก ไม่มีใครทำได้ซักคน
เต้ : ได้สิ
ช่า : ไม่ได้ กูก็เคยถามอีหยกแบบนี้ ตอนนั้นอีหยกบอกว่าให้ทำใจ คนเราถ้ามันใช่มันไม่มีข้อแม้อะไรอีรุงตุงนังหรอก อีผู้ชายพวกนี้....มึงใช้คำว่าอะไรนะ?
หยก : มันแค่อยากเก็บเราไว้ แต่ไม่ได้อยากให้สถานะอะไร
ช่า : คือมันไม่อยากเสียเราไปเพราะมันแค่รู้สึกว่าการมีเรามันปลอดภัยดี แต่ก็ไม่อยากเป็นมากกว่านั้นนะ
เต้ : ทำไมวะ?
หยก : ก็เรายังไม่ใช่ “พอ” สำหรับมันไง ไม่สังเกตเหรอ บางคนคุยกับเราเป็นเดือนไม่ชัดเจน แต่พอเลิกกันไปแปปๆมีแฟนใหม่ไปแล้วเร็วชิบหาย เพราะมันไปเจอคนที่ใช่ไง
ช่า : อีควาย
เต้ : อีควาย
หยก : ใช่ แม่งควาย แต่ของพวกนี้พวกมึงก็รู้อยู่แล้วป้ะ?
เต้ : (ถอนใจ) ประเด็นคือทำไงดีให้ออกมาได้วะเจ๊
หยก : เอาจริงนะเต้....มันเหมือนเราเล่นเกมส์ที่ด่านยากๆอะ มันจะเจอจุดที่เราตายตลอด ตอนเราตายก็มีปุ่ม Continue พอเรากดแม่งก็วนมาที่เดิม เนื้อเรื่องเดิมๆ แล้วเราก็ตายอีก กด continue อีกแล้วก็วนมาที่เดิมอีก
เต้ : แล้วเราจะหยุดเล่นเกมส์นี้ได้ไงอะ?
หยก : ก็จะนั่งเล่นจนกว่าจะชนะก็ได้ ตอนกูเล่น กูก็ตายรัวๆ ตายแล้วกด continue เรื่อยๆแบบที่มึงกำลังทำอยู่นี่แหละ ก็อยากเล่นอะ อยากชนะ
ช่า : ใช่ อีหยกด่าแทบตายพี่ก็เล่นต่อ ก็มันหยุดไม่ได้อะ 555.......(ถอนหายใจ) แต่วันหนึ่งเราก็จะเหนื่อยและเบื่อมากๆ เพราะสุดท้ายก็จะวนมาเจอแต่เรื่องเดิมๆ ฉากเดิมๆ เนื้อหาเดิมๆ ที่ไม่ผ่านซะที
เต้ : พวกเจ๊เล่นกันอยู่นานมั้ยอะ
ช่า : ของชั้นเคยเล่นอยู่ 4 เดือน
หยก : ของพี่ 3
เต้ : อีเจ๊หยก 3 เดือนเองเหรอ? น้อยสุดเลยอะ
หยก : 3 ปี
เต้ : ..........................
หยก : บางคนอะเต้ รู้ว่าอยู่แล้วเจ็บแต่ก็เลือกอยู่ต่อ ใครพูดอะไรไปก็เท่านั้นแหละ เพราะเราจะทน ทน ทน ทนแม่งอยู่อย่างนั้น และถ้าถามว่าเราจะออกมาจากความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนได้ยังไง simple มากแม่
เราจะออกมาได้ ก็ต่อเมื่อเราเจ็บจนไม่เหลือความหวังอะไรแล้วแค่นั้นแหละ
ถึงตอนนั้นหล่อนจะไม่กด continue แล้ว
หล่อนจะเขวี้ยงเกมส์นั้นทิ้งไปแทน
รัก
ช่า บันทึกของตุ๊ด