อันนี้ผมสงสัยมานานละครับ

คือคู่ที่บอกว่าไม่อยากมีคือ ก็ต้องคุ้มกำเนิดแบบตอนเป็นแฟนกันแบบนี้หรอครับ หมายถึงเสร็จนอก กินยาคุม ใส่ถุงบลาๆ เพื่อกันไม่ให้น้องเกิดต่อไปใช่ไหมครับ

ตกลงกับแฟนตั้งแต่ก่อนแต่งละฮะ

ผมชอบประโยคนึงจากรุ้นพี่ที่เคารพมากๆ

"Birth is Suffering"

ผมก็คุยกับพ่อแม่ทำนองนี้เลยครับ ท่านไม่ได้ว่าอะไร ดีทีีแฟนผมก็เห็นด้วย

คือแม่ผมก็เป็นโรคภูมิแพ้​ โรค​ sle. น้องสาวคนโตก็เป็นโรค​ sle.​อยู่
น้องอีกคนก็เสียเพราะโรคนี้​ ทำให้ผมไม่อยากมีลูกให้เค้าเกิดมาแล้วต้องเจอโรคนี้เลยครับ

จริงๆอยากมีแต่นับวันยิ่งเจอพฤติกรรมคน-เด็กวัยรุ่นที่มันต้องเป็นผู้ใหญ่ตอนลูกเราเริ่มโตแล้วให้มันหยุดที่รุ่นผมแล้วกัน

ตอนแรกไม่อยากมี แต่พลาดเลยมี

เพื่อนผมเรียนจบ แต่งงาน มีลูก ตอนนี้ลูกอยู่อนุบาลแล้ว
ตอนเช้าๆนี่ไม่ได้เลยนะ สุดยอดของความรีบ รีบแต่งตัวรีบไปส่งลูกก่อนรถติด
ตัวเองข้าวกินบ้างไม่กินบ้าง แต่ต้องป้อนข้าวลูกให้เสร็จ
ขณะที่ผมกำลังชงกาแฟ คิดอยู่ว่าจะเปิดขนมอะไรกินกับกาแฟดี สัก 8 โมงค่อยอาบน้ำก็ได้

ตอนเย็นก็เหมือนกัน เพื่อนมันต้องรีบออกจากสำนักงานตอน 4 โมง
เพื่อไปจองที่จอดรถรับลูก ถ้าสายกว่านี้เดินไกลเป็นกิโล
หลายครั้งวันไหนมันเคลียร์งานไม่ทัน มันวานผมให้ไปรับลูกมันก็มี

ผมว่าการไม่มีลูกสะดวกสบายกว่า

ผมกับแฟนก็คุยกันว่าจะไม่มีลูกครับ
ถ้าเงินเหลือเยอะ เอาเงินไปเลี้ยงหลานๆแทน

เอาใจช่วยนะครับ

ผมคบกับแฟนอยู่พักใหญ่ จนถึงจังหวะที่มันควรจะแต่งงานได้แล้ว ก็เลยตัดสินใจคุยกันอย่างจริงจัง คือผมเนี่ยไม่อยากมีลูก ไม่เอาแน่ๆ แต่ผมไม่รู้ว่าแฟนผมคิดยังไง ผมก็กะไว้ว่าวันนั้นคุยกัน มันมีแค่สองทาง คือโสดกับแต่งงานนี่แหละ ดีว่าแฟนผมก็ไม่อยากมีลูกเหมืิอนกัน แต่เค้าเองก็ไม่รู้ว่าผมคิดยังไง ไม่กล้าคุยเรื่องนี้ด้วย วันนั้นเลยปลดล็อค

แต่งงานกันมาจะยี่สิบปีแล้วครับ ใช้ชีวิตกันสองคน เก็บเงินเผื่อไว้ตอนแก่ ไม่ต้องหวังให้ใครมาดูแลครับ

ผมโชคดีที่ความคิดผมกับแฟนตรงกันเรื่องไม่อยากมีลูก เลยไม่มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน

เหตุผลที่ไม่อยากมีก็คือ
1.แฟนผมมีอายุมากกว่าผม ร่างกายไม่ค่อยสมบูรณ์ 100% กลัวว่าถ้ามีน้อง น้องจะไม่ครบ 32 บ้าง ไม่แข็งแรงบ้าง
2.กลัวว่า ถ้ามีน้องขึ้นมาแล้วจริงๆ เราทั้งคู่จะไม่สามารถเลี้ยงดูให้ดีตามที่เราคิดไว้ กลัวน้องลำบากนั่นโน่นนี่

เลยไม่มีดีกว่าครับ

ตัวผมเองยังไงก็ได้นะ

แต่ผมแคร์ความรู้สึกของพ่อแม่ด้วย

ความคิดเดียวกันกับตอนบวชพระ

คือเราก็ไม่ได้อยากบวชเองเท่าไหร่ แต่พ่อแม่อยากให้บวช เราก็ตามใจเค้า

เพราะผมถือว่าพ่อแม่เค้าตามใจเรามาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว

แล้วทำไมเราถึงจะไม่ตามใจเค้าบ้าง

ผมเชื่อว่าพ่อแม่ทุกคน ขอให้ลูกตามใจแค่ไม่กี่ครั้งหรอกในชีวิตนึง

เทียบกับลูกๆ ตั้งแต่จำความได้ก็มีแต่ขอพ่อแม่ทุกสิ่งอย่าง

ตามๆที่ท่านกล่าวมาเลยครับ แต่บางคู่ที่ผมรู้จักส่วนมาก ฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายเลือกที่จะทำหมันเองครับ เอาง่ายๆ ว่าต้องปรึกษากันก่อน และฝ่ายหญิงต้องเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็น หรือเป็นตัวตั้งตัวตียกเรื่องนี้ขึ้นมาอ่ะครับ

อยากมีอีกสองคน เล็กๆ เวลาหัวเราะ น่ารักดี

ยุคนี้เอาตัวเองให้รอดก่อน อย่าว่าแต่มีลูกเลย แฟนผมบอกไม่ต้องจัดงานแต่ง เปลือง