ขอยกตัวอย่างแบบสุดโต่งนิดนึง ทำบุญกับพระปฏิบัติ ย่อมดีกว่าทำบุญกับขอทาน ขอทานได้เงินไป ซื้อข้าวกินก็จบ แต่พระท่าน เอาไปสร้างโรงเรียนวัดสำหรับคนที่ไม่มีโอกาส แค่นี้กุศลก็ต่างกันมากโขแล้ว ญาติท่านเลยอยากให้ทำบุญกับวัดไง แต่บางทีก็อาจอธิบายไม่ชัดเจน หรือท่านรับฟังด้วยอคติ
ปล.อย่าหาว่างั้นงี้ คนแบบท่านพวกหมอพวกด็อกเตอร์บวชไม่สึก มีเยอะนะครับ อย่าทำเป็นเล่น

ตัวกูเงินกูมันegoตรงไหน

บุคคลพึงรีบทำความดี พึงห้ามจิตจากบาป
เพราะเมื่อทำบุญช้าไป ใจย่อมยินดีในบาป
หากบุรุษพึงทำบาปไซร้ไม่พึงทำบาปนั้นบ่อยๆ
ไม่พึงทำความพอใจในบาปนั้น
เพราะการสั่งสมบาปนำทุกข์มาให้

หากว่าบุรุษพึงทำบุญไซร้ พึงทำบุญนั้นบ่อยๆ
พึงทำความพอใจในบุญนั้น
เพราะการสั่งสมบุญนำสุขมาให้
#พระพุทธองค์

เอาเข้าจริงการทำบุญนี่สามารถทำได้ทุกที่ไม่ต้อง เฉพาะที่วัด
แต่สิ่งที่ผมจำขึ้นใจ การทำบุญ หรือ ทำทาน เนี่ย เป็นการลดความตะหนี่

ถูกทั้งคู่เลยครับชอบที่พี่มาตอบตอนเเรกมาก ทาน ศีล ภาวนาก้อเป็นสับเซตของบุญกิริยาวัตถุ 10 แต่จริงๆผมอยากให้มุ่งเน้นไปที่ ศีล สมาธิ ปัญญา มากกว่า นั้นคือจุดมุ่งหมายของศาสนาไม่ได้ทำบุญเพื่อขึ้นสวรรค์แต่มุ่งเน้นที่การดับทุกข์ไปสู่นิพพาน การสร้างบุญเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น พระสงฆ์ที่ท่านพ้นทุกข์ท่านไม่ได้สร้างเจดีย์เทียมฟ้า หรือบริจาคทรัพย์สินเงินทองมากมายเพื่อพ้นทุกข์ แต่มันมาจาก ศีล สมาธิ ปัญญา ตัดขาดจากกิเลส มาจากความเพียรการปฏิบัติตน
ผมรู้สึกเศร้าใจทุกครั้งที่มีมู้เเบบนี้พยายามจะมาอธิบายให้คนเข้าใจธรรมะมากขึ้นอยากให้สังคมเรามีศีลธรรม มีหิริโอตัปปะ ผมทำเท่าที่ทำได้ผมเองก้อไม่ได้รู้อะไรมากมาย ผมก้อเคยเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้มาก่อนแต่พอมาศึกษาแก่นแท้ของศาสนาจริงยิ่งรู้สึกว่าที่เรารู้มามันแค่เปลือกทั้งนั้น ธรรมะอยู่รอบตัวเรา สติสำคัญทุกขณะ ชีวิตไม่มีอะไรจีรังยั้งยืน มีลาภเสื่อมลาภมียศเสื่อมยศ การตายไม่อาจหนีพ้นและไม่สามารถคาดการล่วงหน้า ทำปัจจุบันให้ดี ผมแทบจะไม่ค่อยทำบุญตักบาตรแต่ผมไปวัด ไปหาสติไปหาความสงบให้ใจตนเอง ช่วยเหลือคนบริจาคสิ่งที่เราไม่ใช้ เลี้ยงขนมอาหารเด็กกำพร้า หยอดเหรียญบริจาคอาหารกลางวันเด็กในตู้เคาเตอร์แฟมมิลี่หน้าซอยแทบทุกวัน ไม่เคยอธิฐาน ทำเพราะอยากทำ ให้เพราะอยากให้ นั้นแหละผมว่ามันคือบุญ ทานไม่ได้หมายถึงให้แล้วได้บุญเยอะมันหมายถึงการสละสิ่งที่เราหวงแหนสิ่งที่เรายึดไว้ติดไว้ว่ามันมีค่าสำหรับเรา เพราะจริงๆทุกอย่างมันเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ครับผม

มันไม่ผิด แม้ว่าคุณจะนับถือศาสนาพุทธ เพราะทุกวันนี้พระกากๆมันเยอะ

แต่ถ้าเชื่อเรื่องศาสนาพุทธ ก็ควรทำบุญไว้ เป็นปัจจัย ในการเดินทางต่อไปในชาติถัดๆไป
เห็นด้วยว่า ควรทำบุญกับสิ่งที่เป็นรูปธรรมมากกว่าวัด
แต่ถ้าเจอวัดที่ฝากชีวิตได้ (แต่อย่าโดนหลอกล่ะ) ก็ค่อยเลือกที่จะทำบุญกับวัด

ไม่สะดวกใจ ไม่สบายใจ ก็ไม่ต้องไปครับ

ส่วนผมไปปกติอยู่แล้ว ไม่ได้มีใครบังคับ เข้าวัดทำบุญ ทำสมาธิ มันสงบจิตสงบใจ บอกไม่ถูกเหมือนกัน

ถือศีล ๕ นี่มันตอไม้ครับ เสมอตัว ไม่ได้ทำอะไรให้คนอื่นเดือดร้อน แต่ถ้าจะบอกว่าถือศีล ๕ แล้วหวังนิพพานนี่ อันนี้คงยาก นอกจากจะทำบุญด้วยการภาวนา

ขอโทษครับที่ผมพูดไม่เคลียร์
ที่ผมเข้าใจคือ การถือศีล 5 เป็นพื้นฐานในการไปสู่นิพพานครับ เป็นปัจจัยหนึ่งไปสู่นิพพาน
ความตั้งใจจริงๆของผม คือ เป็นพระโสดาบันในชาตินี้ และถึงนิพพานในอนาคตครับ
ตามที่ผมเข้าใจ คือ ละสังโยช 3 ให้ได้ โดยมีศีล 5 เป็นพื้นฐานครับ

เนื้อหาของการ บวช จริงๆคือการ สละ ครับ สละออกจากความหลงยึดติด การออกบวชใส่ชุดพระสงฆ์ในทุกวันนี้เป็นรูปแบบการสละภายนอกส่วนนึง แต่ที่สำคัญคือ สละจากภายในครับ จะใส่ชุดอะไรก็บวชได้หมดครับ ถ้าใจเราจะสละความหลงยึดติด จากสิ่งที่เราหลงใน
รูป รส กลิ่น เสียง ความรู้สึกนึกคิดอารมณ์ต่างๆ

การสละ ก็คือการให้ ทานก็คือการสละ แต่ถ้าไปทำบุญทำทานแล้วหวังบุญวาสนา ก็ติดในบุญกุศลเหมือนกัน ทำดีแต่ยังหวังอะไร แสดงว่าเรายังทำเพื่ออะไรเหมือนกัน

การให้ทานการสละต้องทำทิ้งครับ ให้แบบแล้วไปๆ บุญก็ไม่ต้องหวัง ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามผลแห่งการกระทำอยู่แล้ว แบบนี้คือการสละจริงๆ ไม่ใช่เพื่อทำเพื่อไปสวรรค์ หรือให้รวย

ไอ้กิเลสที่เค้าว่าจริงๆมันคือ อนุสัยกรรม หรือการตอกย้ำของความหลงยึดติดในแต่ละชาติที่เราเกิดๆมา เราเกิดๆตายๆมาหลายล้านล้านชาติละครับ เช่น เกิดมาหลงความสวยงามหลายๆชาติ มันก็ตอกย้ำแบบนี้ไปเรื่อยๆทุก
ชาติ
ปัจจุบันมันก็ทำให้หลงยึดติดความสวยอีกเหมือนเดิม เพราะมันตอกย้ำ มันหลงยึดติดในสิ่งนั้นมายาวนาน

ในแต่ละการเกิดมาในแต่ละชาติของพวกเราก็คือเอาผลของกรรมในชาติก่อนที่เคยกระทำไว้มารวมๆกัน แล้วแต่สัดส่วน มันก็เลยไม่มีความสมบูรณ์หรือ perfect ในแต่ละคน เพราะเป็นการเสวยผลของกรรมทั้งดีและไม่ดีของตัวเองที่เคยทำไว้

เอาไว้แค่นี้ก่อน มีไรสงสัย pm มาหาได้

อนุโมทนาในความตั้งใจครับ
ท่านภาวนาอย่างไรเพื่อให้ละสังโยชน์ ๓ ได้ครับ ?

ไม่ผิดครับ แต่เป็นผมจะเลี่ยงตอบแบบบ่ายเบี่ยง
ส่วนเรื่องบวชผมคงบวชให้ครับ
ถึงผมจะไม่เชื่อ แต่แม่ผมที่เลี้ยงมาขอไว้ผมคงทำให้ได้ครับ
เพราะแม่ผมทำอะไรให้ผมมาเยอะแล้ว แค่นี้ผมว่าไม่ยากครับ

ปล.ผมตอบในบริบทของผมนะครับ

ผมไม่ได้ภาวนาเลยครับ ถือศีล 5 อย่างเดียว

วิธีละสังโยชน์ 3 ที่ผมเข้าใจ คือ
1.ภาวนาให้จิตเข้าถึงไตรลักษณ์
2.ศรัทธาพระรัตนตรัย
3.ถือศีลให้บริสุทธิ์

ผมขอถามท่านกลับ เรื่องวิธีปฏิบัติเพื่อละสังโยชน์ 3 เพื่อเป็นพระโสดาบันครับ ผมอยากรู้วิธีปฏิบัติแบบ 1 2 3 4 ... ต้องทำยังไงบ้างครับ หรือท่านใดรู้ช่วยตอบด้วยครับ

ตั้งใจดีมีชัยไปกว่าครึ่ง แต่ต้องตั้งใจศึกษาแนวทางมากกว่านี้หน่อยครับ
คำตอบ ก็อยู่ในสิ่งที่ท่านเขียนมาแล้วไงครับ ท่านไม่ได้ภาวนาเลย แต่แนวทางที่ท่านทราบคือต้องภาวนา แล้วมันจะไปละสังโยชน์ได้ไงอะครับถ้าไม่ภาวนา ผมล่ะงงใจ

ผมชอบบริจาคให้โรงพยาบาลมากกว่า บริจาคให้วัดแล้วเห็นเอาไปสร้างสิ่งก่อสร้างแล้วคนได้ใช้ประโยชน์น้อยแล้วเสียดาย อันนี้มุมผมนะ