ไม่ชอบเหมือนกัน สิ้นเปลืองแท้ๆ

ไม่ชอบทุกอย่างยกเว้นปริญญา
เพราะเป็นความฝัน พ่อ-แม่

ขอพูดถึงแค่งานบวชนะครับ งานอื่นโนคอมเมนต์

วัดที่ผมบวช ไม่มีงานเลี้ยงครับ พ่อนาคที่จะบวชต้องมาอยู่วัดก่อนอย่างน้อยเจ็ดวัน

มาเรียนรู้เรื่องต่างๆ วัดผมเป็นวัดสายปฏิบัติ เพราะฉะนั้นคุณต้องมาทำทุกอย่างให้ได้ ให้เป็น ทั้งท่องบทขานนาคให้ได้(ไม่มีการเอาหนังสือไปอ่านในโบสถ์วันบวช หรือให้พระอุปัชฌาย์กล่าวนำนะครับ) ห่มผ้าให้เป็น(ห่มดอง) ต้องเดินจงกรม นั่งสมาธิได้ พอถึงวันบวชจะไม่มีการสอนกันอีก ระหว่างเจ็ดวันนี้ ถ้ารู้ตัวว่าหลังบวชเราอยู่ไม่ได้แน่ ถอนตัวได้ตลอดเวลา

เป็นการบวชที่เรียบง่าย ไม่มีพิธีรีตองมากมาย เรื่องปัจจัยก็เหมือนกัน ถ้าไม่มี ก็สามารถมาบวชได้ หลวงพ่อท่านช่วย

ปล.ไม่ได้อยากก้าวล่วงวัดไหนนะครับ

ส่วนตัวไม่ชอบงานพิธีการเพื่อ"เอาหน้าหรือเอาใจใคร" เลยแทบจะไม่ร่วมพิธีการพวกนี้มาราวๆสิบปีได้แล้วครับ

ญาติๆเป็นอันรู้กันว่าไม่เจอผมในพิธีการพวกนี้แน่ๆ จะเจอผมในพิธีการสองอย่างคือ "งานศพญาติสนิท(มากๆ)" หรือทำบุญให้ญาติผู้ใหญ่ที่สนิทครับ
ส่วนเพื่อนร่วมงาน เป็นอันรู้กัน ว่าผมไม่ไปแน่ๆ

ผมเบื่อหน้ากาก เลยงดออกงานทุกชนิดมานานมากแล้ว น่าจะสิบปีขึ้น แม้ว่ามันมีผลกระทบต่อชีวิต/งานบ้าง
ทุกวันนี้เลยใช้ชีวิตแบบชิวๆ อยู่บ้านกับครอบครัว แวะหาเจอญาติสนิท...แบบที่ไปนั่งคุย ไม่ต้องซีเรียส ไม่ต้องใส่หน้ากาก หรือเจอเพื่อนแบบที่เขาอยากเจอเราจริงๆ มากกว่าครับ

(เพิ่มเติม)พ่อตาแม่ยายก็เคืองผมนะ แต่หลังๆเข้าขั้นปลงไปล่ะ...ผบ.ไป และพยายามบังคับ แต่ผมเลือกที่จะลงหน้างาน แล้วหาที่นั่งทำงานชิวๆรอ จนกว่าจะเสร็จโดยไม่เข้างานครับ

Edit :
ปล.1 - ไม่อิงกับเรื่องเงินนะ อยากได้ซอง...ส่งมาสิ จะใส่ให้
ปล.2 - นิสัยผม เป็นตาแก่ใจดี...ที่ดุ และขวางโลกเอามากๆ

บางงานมันก็มีความหมายครับ.

งานหมั้น งานแต่ง ที่ต้องเชิญคนรู้จักมา เพื่อเป็นสักขีพยานครับ ยิ่งยุคนี้แต่งไม่จดทะเบียน
เวลาม่องเท่ง แบ่งมรดกต้องอาศัยพยานครับ.
และตัดปัญหาการจีบสาวมั่วซั่วของคนในพื้นที่ โดยอ้างว่าสาวโสด.

ยุคนี้ถ้าจะจัดให้เป็นส่วนตัว เรียบง่าย แนะนำให้ไปจัดไกลๆครับ.
แจก Cardให้ทุกคน แต่หนีไปจัดไกลๆ ฮันนี่มูนไปในตัว ไม่ค่อยมีใครตามครับ.

วันธรรมดายิ่งแจ่ม.


ส่วนงานอื่น (โดยเฉพาะงานบวช) ไม่รู้จัดทำไมเหมือนกัน.
ตอนผมบวช ไม่เอางานไรเลย แต่ว่าคู่บวชมีแห่รอบโบสถ์ เลยได้แห่ไปด้วย แค่นั้นครับ.

อันนี้นำเสนอเฉยๆนะครับ น้องสาวผม(ลูกน้า)
แต่งงานและเกี่ยวกับคนนอก(ญาติสนิท)จริงๆคือ นัดกินข้าวกันมื้อนึงกับพี่น้อง(ของน้า)และหลานๆ เพื่อต้อนรับหลานเขย/น้องเขย...ส่วนพิธี และสินสอด ไม่มีครับ
เพราะน้าผมก็ไม่ได้มีอะไร บ่าว/สาวก็เด็กๆสร้างตัวกัน

ถ้าทุกอย่างจุดประสงค์ไม่ได้ขึ้นกับเงิน มันก็ไม่จำเป็นต้องใช้เงินครับ

ความเห็นส่วนตัว ผมว่าเลี้ยงพระนี้โคตรเปลือง ผมเอาไปซื้อ furniture ดีกว่า

พอโตมาผมเลิกเชื่อเรื่องแบบนี้แล้วอะ โฟกัสที่ว่าตัวเองทำดี ไม่เบียดเบียนใคร ชีวิตก็เราก็คงไม่แย่มากหรอกมั้ง..

เล่า(นินทาพ่อตา)ให้ฟังแล้วกัน 55555555

แกก็ไม่ใช่ว่ามีอะไรนักหนาล่ะนะ แต่.........................
ด้วยว่า บวชลูก(แว๊นซ์)กลัวจะอายญาติ
จัดซะอย่างกับมีคอนเสิรต์ต่างประเทศลง สุดท้ายตีนก่ายหน้าผาก หาเงินใช้หนี้แบบหลังอานเลย

งานนี้แหละ ผบ.บังคับผม บังคับลูกไป...ผมแบกคอมฯไปนั่งทำงานในปั๊มใกล้ๆวัด และไม่แม้แต่เดินเข้างาน + มีคอมเม้นท์ให้คิดไปทั้งพ่อและลูก ตอนงานเราเป็นคนเลวจนแทบไม่มองหน้า แต่ตอนจ่ายเงิน คอมเม้นท์เราเป็นเหมือนคำพยากรณ์ และนั่งหน้าสลดกัน

ปัจจุบัน บวชมา 3 ปีล่ะ ยังตามใช้หนี้กันไม่หมด...เพื่อ?

พวกงานที่จัดแล้วเป็นภาระ คนอื่นเดือดร้อนอะครับ ผมไม่ชอบ

ผมเฉยๆ เพราะงานบางงานมันมีนัยยะมีความสำคัญกับเจ้าของงาน
แต่โดยส่วนตัวผม พ่อแม่ผมท่านสอนการใช้ชีวิตผมเรียนรู้มาแบบว่า... งานใหญ่ๆ ในบ้านผมทุกงานจะพิจารณาก่อนว่าควรจะเสกลไหนจากนั้นก็จัดแบบพอสมควร ไม่สำคัญมากก็ไม่จัด

ส่วนพิธีรีตองคนอื่นผมไม่ก้าวล่วงเขาคงมีเจตนาของเขา มีความสำคัญมีเรื่องราวของเขาเท่านั้นเอง

โดยเฉพาะงานที่มีหน่วยงานราชการเกี่ยวข้อง ต้องรอประธานมา ประธานพูด มอบของบ้าบอคอแตก

แทนที่จะได้เริ่มงานเร็วต้องมารอไอพวกนี้เนี่ยโคตรไร้สาระ

ผมว่าเรื่องพวกนี้จะค่อยๆหายไป ตามคนรุ่นเก่าๆอ่ะ

อย่างว่าสมัยก่อนเราใช้ชีวิต มาด้วยความเชื่อ จนวิทยาศาสตร์และสื่อเข้ามา ความเชื่อค่อยๆลดลงๆ

เปลืองเงิน เสียเวลา

ผมชอบนะ เวลามีงานครั้งนึง ญาติพี่น้องที่อยู่ไกลๆไม่ได้เจอกันนานได้มาพบกัน ได้เห็นรอยยิ้มของปู่ย่า ตายาย ได้มานั่งกินข้าว กินเหล้า เฮฮาด้วยกัน มีความสุขดี

ไม่ชอบเหมือนกัน