คหสต น้องชายอายุเท่าไหร่ครับ ตั้งแต่เด็กหรือจำความได้สนิทกันมากน้อยขนาดไหน
ขออนุญาตแชร์ให้ฟังละกันครับ ส่วนตัวมีน้องชายอยู่คนนึงอายุห่างกัน 4 ปีไม่ค่อยจะสนิทกับมันเท่าไหร่ ตั้งแต่มันเด็กโดนสปอยมาตลอด จนพ่อผมเสียและมันทำพฤติกรรมบางอย่างที่ผมเกลียดเลยเลิกสนใจมัน เวลาผ่านมาจนมันอายุ 30 มันก็ยังอีเหละเขะขะตามสไตล์มัน ทุกวันนี้ยังไลน์มาขอยืมเงินอยู่เลย ความเห็นส่วนตัวนะครับช่วยได้เท่าที่ตัวเองรู้สึกว่าไม่เดือดร้อนตัวเองอะ เพราะสุดท้ายเวลาใดคุณเดือดร้อน ถ้าคิดว่าที่บ้านหรือน้องชายสามารถช่วยคุณได้โดยไม่มีข้อแม้ก็ให้ยืมไปเหอะ หากคิดว่าไม่ก็อย่าเลย

ปล.ที่บ้านผมเลี้ยงดูผม 2 คนแตกต่างกันมากยอมรับว่ามีอคติกับที่บ้านและน้องชาย

คุณคิดก่อนเลยครับเงินเท่าไรที่คุณจะโยนทิ้งแล้วไม่เสียใจ

แค่นั้นละครับ

ก้บอกไปว่าตอนนี้ไม่มีก้ได้ครับ ซื้อกองทุนไรก้ว่าไป เดี๋ยวหมดครับ

ให้ไปน้องคุณไม่คืนแน่ๆ ถ้าจะได้คืนคงมาจากแม่

ช่วยได้เท่าที่พอไหว คิดซะว่าช่วยแม่

เป็นผมให้แค่ห้าหมื่น แต่งไม่ได้ก็ไม่ต้องแต่ง

เงินทองหาใหม่ได้ แต่น้องชายหาใหม่ไม่ได้ ?

น้องแท้ๆก็จริง เเต่น้องนั้นโตพอจะรับผิดชอบอะไรได้บ้างไหมละ

น่าหนักใจครับ ให้ไปผมว่าไม่ได้คืน ไม่ให้แม่ก็จะไปยืมเสียดอกอีก

เป็นผมจะคุยกับน้อง ถามเลย เอ็งจะเอาที่ไหนมาคืน โตจนจะมีเมียแล้ว ทำไมต้องให้แม่เดือดร้อน ซึ่ง ผมก็ไม่รู้่ว่า น้อง จขกท เป็นอย่างไร แต่ยังไงก็ต้องคุยครับ

แม่ขอก็ต้องให้แหละ
เหมือนให้แม่แบบไม่หวังได้คืน
เท่าไรที่เราไม่เสียดายเวลาให้แม่

ไม่เป็นไรหรอก เพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
มีรอบหน้า หนีออกมาอยู่คนเดียวเลย

ผมห่างน้องชาย 5 ปีครับ น้องนี่ผมก็ช่วยแม่เลี้ยงมาแต่เด็กแหละ พากิน พานอน พาอาบน้ำ พาไปเล่น ซักผ้าให้ โตมาผมไม่ค่อยสนิทกับน้องเท่าไหร่ครับ เพราะนิสัยกับความคิดเราต่างกันมาก เหมือนคุยคนละภาษาเลย แต่น้องก็ไม่ได้ดื้อเกเรนะครับ เพียงแต่เหมือนจัดการชีวิตไม่ได้ ต้องมีคนคอยประคับประคองช่วยเหลือถึงจะไปต่อได้

ผมจะเป็นเด็กประเภทคิดเองได้ รู้ความเอง พ่อแม่ไม่ต้องจำจี้ ก็ถูกเลี้ยงแบบพี่คนโตละครับ คือต้องช่วยงานที่บ้าน ต้องดูแลน้อง ที่บ้านจะวางกับผมค่อนข้างทางการหน่อย ส่วนน้องก็เหมือนในหนังแหละ เพลินๆ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรตั้งแต่เด็ก ด้วยความเป็นน้องที่บ้านก็จะกันเอง หยอกล้อ มุ้งมิ้งกว่ากับผมเยอะ

แล้วถ้ารอบหน้ามาขออีกก็ต้องให้? แสนห้านะไม่ใช่หมื่นห้าเงินไม่ใช่น้อยๆ คุณอาจจะคิดว่าคุณแปปๆก็หาได้แต่ จขกท อาจจะเก็บหลายปีกว่าจะได้
ปล. ตอบ จขกท เป็นผมผมคิดก่อนว่าแสนห้าของคุณถ้าให้ไปจะใช้เวลานานไมกว่าจะกลับมาเท่าเดิมถ้าแบบ 2 3 ปีผมก็ไม่ให้ทั้ง150k หรอกอาจจะ 50 k พอ คือปัญหามันก็มีอีกรอบหน้าก็ต้องมาขอเหมือนเดิม

ไม่ต้องคิดมาก ช่วยไปเถอะครับ ช่วยไปแบบไม่ต้องหวังได้คืน แต่ให้เท่าที่จะให้ได้ สัก 5-6หมื่น ถือว่าช่วยแม่ด้วย ที่เหลือก็แล้วแต่ตัวน้องชายละกัน สบายใจนะผมว่า ยังไงก็น้องเรา

เป็นผมไม่ให้อ่ะ เอาเงินไปละลายแม่น้ำเฉยๆ ไม่ได้อะไรคืนมา
ไม่พร้อมก็ไม่ควรแต่งอ่ะ หรือถ้าจะแต่งจริงๆก็ไม่ต้องจัดพิธงพิธีอะไรมากมาย แต่อันนี้ค่าสินสอดอีก ก็เหมือนเอาเงินไปให้คนอื่นเล่นๆอ่ะ
ยิ่งถ้าแก้ปัญหาด้วยการกู้นะ ครอบครัวพังแน่ อาจจะล้มทั้งบ้านเลยนะ
แต่ถ้ามันจะพังจิงๆ ก็อย่าเอาชีวิตตัวเองไปพังด้วยเลย
ให้คนอื่นพังแล้วเราคอยช่วยเบาๆเอา

หมายถึงถ้าไม่ยอมให้เงิน น้องไม่ได้แต่งแลเวมันจะฆ่าตัวตายเหรอครับ


อ่อ....
น้องเนี่ย เต็มใจ ไม่เต็มใจ ถ้าพ่อแม่มีลูกที่เกิดถัดจากเรา เราก็ปฏิเสธที่จะไม่มียากนะครับ
แต่เงินเนี่ย อยากมีก็ทำงาน ไม่อยากมี ให้ใครก็มีแต่คนรับนะครับ

คุยและเตือนไปแล้วครับ ตั้งแต่ตอนรู้ว่ามีแพลนจะแต่งงานแล้ว ให้ตั้งใจเก็บเงิน มันใช้เงินเยอะนะ อย่าทำให้แม่ต้องลำบาก (ทั้งที่ในใจคิดว่า ยังไงก็น่าจะลำบากแหละ แต่อยากให้น้อยที่สุด) ตอนนี้ถ้าแม่ต้องไปกู้ยืมเงิน ผมคงต้องรบเร้าให้น้องช่วยแม่ใช้หนี้ งานตัวเองยังไงก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบ