ขอเล่าก่อนว่า ที่บ้านผมทำสนง.บัญชี แล้วมีญาติมาทำด้วย เป็นแฟนของน้องแม่ผม

แล้วทางครอบครัวเค้ามีปัญหาเรื่องเงินมาโดยตลอด ก่อนหน้านี้ที่น้ำท่วมใหญ่ปี54 ก้อยืมเงินแม่ผมไป30000 แม่ผมโอนให้ทันที จนปัจจุบัน ยังไม่ได้คืน และแม่ไม่เอาแล้ว เพราะทวงไปก้อไม่ได้

แล้วปัจจุบันนี้ เค้ามีหนี้ที่ติดแม่ผมอยู่เยอะเลย หลายหมื่น ทำงานแต่ละเดือนต้องมาให้แม่ผมคอยหัก ไม่รู้เมื่อไหร่จะหมด

และแม่ผมมาเล่า ว่าเหมือนเค้าจะมีเงินก้อน ไม่รู้ได้เท่าไหร่และผมไม่รู้จะได้จากไหน เห็นเอามาคุยกับแม่ผม

วันนี้แม่ผมก้อบอกเค้าตอนทำงาน เด่วจะขายฟอร์จูนเนอร์ให้ เค้าตอบกลับมาว่า ไม่เอาาา เด่วจะได้BMWแล้ว

ผมก้อเลยพูดสวนไปเบาๆ มีเงินแล้วจะเอามาคืนแม่มั้ย

แม่ผมหันมาทำหน้าแบบ อย่าพูด แล้วก้อบ่นๆ

แม่มาบอกแค่เค้าจะมีเงินก้อน แต่ไม่มาคุยเรื่องที่เป็นหนี้กับแม่ผม และผมคาดว่า ถ้า เค้าได้เงินนี้มาจริงๆ เค้าไม่เอามาคืนแม่ผมหรอก เพราะมีปัญหาเรื่องเงินมาตลอดจริงๆ มีวันนึง ไลน์มาหาแม่ผม บอกไม่ไหวแล้ว ขอกู้กับลูกค้าแม่ผมได้มั้ย แล้วให้แม่ผมหักเดือนละหมื่น แม่ผมไม่อยากรับรู้ คือมันเริ่มจะมั่ว จะลามไปถึงลูกค้า แม่เลยให้ผมพิมพ์ไลน์ตอบเค้าไป

ผมไม่เข้าใจอะ คนประเภทนี้ เค้าไม่สนใจหนี้ที่เค้าติดอยู่หรอ ยังไม่รวมค่ากล้องผมนะ 70000กว่าบาท ซึงลูกชายเค้าเป็นคนขโมยไป แต่ลูกชายไม่รับ แต่ตัวแม่รับแทนเอง เพราะแม่เค้ารู้ว่าลูกมีประวัติเรื่องนี้ ยืมกล้อง ไม่คืน เอาไปขาย เอาไปจำนำ หลอกเงินคนที่มหาลัย แล้วตำรวจมาตามถึงหน้าบ้าน

แม่เค้ารู้เลยรับแทนลูก ซึ่งแม่เค้าต้องเอาเงินมาคืนผม ไม่พ้นต้องให้แม่ผมหักจากเงินเดือนอีก ขนาดกล้องdslr ของแม่ผม ยืมไปถ่ายงาน แล้วพอทวง บ่ายเบี่ยง มาคุยกันตอนเรื่องกล้องของผม ยอมรับว่ากล้องแม่ผมเอาไปจำนำแล้ว

ผมไม่เข้าใจคนประเภทนี้เลยจริงๆ ถ้ามีเงินก้อน ทำไมไม่มาใช้หนี้ให้มันจบๆ ก่อนหน้านี้ถูกหวย แต่ไปบอกพนักงานคนอื่น โดยการบอกว่าห้ามบอกแม่ผม แม่ผมรู้จากพนักงานคนอื่นนี้แหละ ที่ไม่อยากให้แม่ผมรู้ เพราะกลัวแม่จะทวงเงินมั้ง

ผมคงไม่เข้าใจ และไม่มีทางเข้าใจได้กับความคิดของคนประเภทนี้

ขอระบาย เพราะแม่ผมเป็นคนแบบยอมๆไป ไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โต แต่ผมไม่ไหวกับคนแบบนี้

ยังเก็บไว้ทำไม คนแบบนี้

แฟนของน้องแม่ = แฟนน้ารึป่าว บรรทัดแรกก็เล่นเอาซะงงแล้ว

ตัดหางปล่อยวัดไปเถอะ ชาตินี้ชีวิตไม่ดีขึ้นหรอกครับ

แผล่บให้กำลังใจ

เอาจริงๆนะคนประเภทนี้มีอยู่เยอะ ผมเคยเจอมาแล้ว

เสียหน้าไม่ได้ติดหรู เป็นหนี้ก้อนโตขับรถราคาเป็นล้านๆ ใช้แบรนเนม ใช้โทรศัพท์แพงๆ

แต่หนี้ผมไม่จ่าย

ได้ความช่วยเหลือกับผมแค่ครั้งเดียวแหละ

คุณต้องเด็ดขาดครับ เข้าใจในความเป็นญาติหรือสนิทรู้จักกัน ต้องกำราบ งัดไม้แข็งมาบ้าง
ถ้าได้แต่ยอมๆก็ต้องยอมต่อไปครับ

ของผมก็ขู่ว่าให้ไปคุณกับตำรวจดีมั้ย เพราะผมก็เรียนกฎหมายมา เดียวผมฟ้องเองให้เพื่อนที่เป็นทนายจัดการอะไรทำนองนี้ถึงจะยอมคืน

แต่ก็ยอมตัดเพื่อนไปเลย เพื่อนหมาๆแบบนี้ไม่ค่อยอยากมีสักเท่าไหร่หรอก
ปล.ถ้ารู้ธาตุแท้แต่แรกผมก็ไม่ช่วยเหลือหรอก แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนนั้นแหละ

เรื่องของแม่ยิ่งคุณไปกดดันแม่คุณ คนที่เครียดคือแม่คุณซึ่งเป็นคนรับทั้ง2ฝั่ง ต้องให้แม่คุณจัดการเอง

คนประเภทนี้เขาก็ไม่มีความสุขหรอก ต้องมาตามล้างตามเช็ดลูก เหมือนเวรกรรม​นั่นแหละ

ห่างๆไว้อย่าไปใกล้​

แม่บอกคำเดียวว่า สงสาร และไม่อยากได้ยินคำว่า ไม่มีเงิน มาขอยืม แบบนี้ แม่ให้งานทำ ทั้งๆที่เงินขนาดนี้ จ้างเด็กจบบัญชีมาทำได้สบายๆ

แต่เรื่องลูกเค้า ที่เค้าทำ จากเคยสงสาร แต่ทำแบบนี้กับผมและแม่ สงสารไม่ลง ถึงขั้นเกลียด จนปัจจุบัน ผมตัดลูกเค้าจากการเป็นญาติพี่น้องแล้ว

แม่ผมเป็นคนขี้สงสารอะ ชอบช่วยเหลือตลอด แต่ไม่เคยได้รับสิ่งดีๆกลับมาจากคนนั้น

ผมบอกแม่ไปหลายครั้งละ แต่ก้อไม่ฟังผมเท่าไหร่ เลยได้แต่คอยห้ามบ้าง

สั้นๆ เห็นแก่ตัว

ไม่ให้ ไม่หนี​ ไม่จ่าย​ จบ​ อย่าใจอ่อนกับคนประเภทนี้

บ้านท่านอ่อนให้เค้าเอง ผมจะพูดไรได้อ่ะ

ลงทุนทำอะไรกับญาตินี่ต้องทำใจไว้เลย ยิ่งแบบห่างกันแบบนี้ด้วยแล้ว
ขนาดพี่น้องคลานตามกันมา ยังทะเลาะกันได้

เยอะแยะครับในสังคมสมัยนี้

ติดหรู ดูดี แต่ข้างในเละเทะ หนี้สินพะรุงพะรัง

ยืมเงินไปหมุนเงินใช้หนี้ไปเรื่อย พอไม่ไหวก็ชิ่ง เตือนหรือแนะนำไม่ได้ด้วย

อยู่ห่างเท่าไหร่ได้ยิ่งดีครับ

หักเงินให้เยอะกว่านี้ เข้าใจว่าน่าจะแสนต้นๆใช่ไหมครับ 1-2ปีน่าจะหมด หลังจากนั้นก็พอกันทีกับคนแบบนี้ได้ละ

ผมก็โดนแบบนี้ละ คนละ 2000 คนละหมื่น ก็มี มากสุดก็ 7 หมื่น
คือแบบ กะไม่ญาติดีกับผมเลย พวกลุกค้า
ต่อไปผมจะนิ่งมากขึ้นละ

คนประเภทนี้น่ากลัวนะ

เป็นคนไม่รู้จักสำนึก สักวันอยากให้กรรมสนองจริงๆเลย