ตอนปี 1 ลั่นกับพ่อแม่แบบจริงจังไว้ว่าจะจบเกียรตินิยมอันดับ 2 เพราะตอนนั้นอยากทำงานเอกชน เกรดน่าจะสำคัญ ท่านก็หัวเราะแบบสบประมาทบอกเอาเรียนจบก็พอ

พอเรียนมาเรื่อยๆ ความคาดหวังจากคนรอบตัวอยากให้ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 ก็มาเรื่อยๆ เกรดก่อนเทอมท้าย 3.47 ขาดแค่ 0.3 จะได้ 3.5 เกียรตินิยมอันดับ 1

ผมไม่อยากใช้ชีวิตตามที่ใครคาดหวัง ก็เลยไม่ใส่ใจไรกับเทอมท้ายมาก เกรดเทอมท้ายค่อนข้างเละ แต่สุดท้ายก้อจบ 3.46 ได้แค่เกียรตินิยมอันดับ 2 ไป

ถ้าถามว่าแตกต่างไหม ผมว่าแตกต่างนะ ตอนรับปริญญาจะอยูแถวหน้าๆตามลำดับเกียรตินิยม เกียรตินิยมอันดับ 1 จะได้เหรียญเรียนดีเป็นที่ระลึก

ส่วนเวลาไปสมัครงานเอกชน ก็เป็นปัจจัยนึงที่ใช้พิจารณรับทำงาน และถ้าท่านสมัครงานผ่านบางที่เขามีค่าเกียรตินิยมให้เพิ่มด้วยนะ

แต่ถ้าข้าราชการก็ไม่มีผลครับ เพราะเขาดูวุฒิว่าตรงกับที่รับสมัครไหมกับลำดับคะแนนได้เท่าไร ไม่ได้สนใจเกียรตินิยมอะไร

เอาเป็นถ้ามีโอกาสก็ตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดจะดีกว่า ได้เกียรตินิยมก็ดีเพิ่มโอกาสหาง่านง่าย ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

 

มหาลัยบางแห่ง ปลาอยเกรดยังกับ มัธยม โปรเจคจบยังให้ทำเป็นคู่ บางคนทำโปรเจคเองได้B บางคนจ้างทำได้ A เกรดวัดได้จริงเหรอ ใช่ตอนรับงานอาจดูเกรด แต่ถามว่า รับแล้วทำงานได้ไหม
มีลูกศิษย์จบเกียรตินิยมอันดับ 1 ความรู้เยอะ แต่ทักษะชีวิตต่ำ กับบางคนแต่จบ ม.6 ธรรมดาสามารถมีอู่ขนาดใหญ่ประจำอำเภอ ชีวิตยึดติดกับเกรด????  

ผมอยากทราบ ความคิดของท่านอะครับ ว่าถ้าเลือกได้
จะเอาแบบไหนมากกว่าครับ  

เกี่ยวครับ

ที่ทำงานผมดูหมดเลย สถาบันที่จบ เกรด เกียรตินิยม

ได้เงินเดือนสตาร์ทมากกว่า
 

รพ.แห่งหนึ่ง เป็น รพ.เอกชนในกรุงเทพ รับเฉพาะคนที่ได้เกียรตินิยม และให้ค่าเกียรตินิยม 5,000 บาทต่อเดือน
-เขาให้เหตุผลว่า คนที่ได้เกียรตินิยมนั่นการันตีคุณภาพ คุณไม่ต้องไปเฟ้นคัดอะไรมาก จ่ายมากกว่าหน่อยเพื่องานที่คุ้มค่า ไม่เหมือนเอาพวกกากๆมาต้องเสียทรัพยากรในการฝึก ได้ไม่คุ้มเสีย กว่าจะได้งานอีก

รพ.นพรัตน์ ให้ค่าเกียรตินิยมเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าให้เท่าไหร่  

เกรดยังไงก็เกี่ยวครับเพราะเป็นใบเบิกทางสำหรับที่ทำงานเเรก ยกเว้น จขกท จะเรียนสายที่ใช้ความคิดสร้างสรรค์เป็นหลักพวกออกเเบบ ถ่ายรูป นิเทศ อันนั้นอาจต้องทำโปรไฟล์เก็บผลงานเเทน

ในความเป็นจริงถ้าคุณลองสมัครเข้าบริษัทใหญ่เเละเป็นสากลที่เค้ามีสิทธิ์เลือกผู้สมัครงาน ส่วนใหญ่มองเกรดกับชื่อมหาวิทยาลัยก่อนด้วยซ้ำ ไม่อยู่ในเกณฑ์ที่กำหนดก็อดไป

ความสำคัญของเกรดจะหมดไปเมื่อท่านมีประสบการณ์ทำงานเเละย้ายงาน อันนี้อยู่ที่ตัวบุคคลเเล้วคับ อันนี้จากประสงการณ์จริง

ปล. ตอบจขกท. ถ้าเป็นผมผมเอา 3.25 นะ เพื่อนผมที่จบมาด้วยกันมีคนเลี่ยงลงวิชาสำคัญไปเเล้วไปลงวิชาสายสังคมเพื่อปั้นเกรด วิชายสายสังคมมันกลายเป็นหน่วยกิตไล่ๆวิชาภาคเลย เกรดมันก็ประมาณ 3 กว่า มันยังบอกเองเลยว่ารู้สึกกลวงๆ+ที่ทำงานตอนสมัครงานเค้าก็ถามเรื่องนี้อยู่  

ผมอยากทราบ ความคิดของท่านอะครับ ว่าถ้าเลือกได้
จะเอาแบบไหนมากกว่าครับ  

ก็อาจจะจริงมั้งครับ แต่ผมก็ไล่ พวกเกียรตินิยมที่ทำงานไม่เป็นออกไปหลายคนแล้วนะครับ
กลับกัน เด็กบางคนไม่ถึง 3 แต่ขยันเรียนรู้ ขยันทำงาน จนตอนนี้ ผจก ไปแล้วครับ

แต่ผมจบ ปตรี อันดับ 2 โท อันดับ 1 (ไม่เห็นมีใครถามถึงเลยครับ)  

เเล้วถ้าเจ้าของกระทู้เป็นเด็กจบใหม่ ผู้ประกอบการจะรู้ได้ยังไงล่ะครับว่าเป็นงานหรือไม่เป็นงาน ส่วนใหญ่ก็ต้องดูเกรด+มหาวิทยาลัยก่อนทั้งนั้น ประวัติการทำงานก็ยังไม่มี

ส่วนที่ท่านบอกไล่พวกเกียรตินิยมที่ทำงานไม่เป็นออกก็ต้องเป็นตามนั้นครับ เเต่มันจะมีอะไรมารับรองมั้ยล่ะคับว่าคนที่ได้เกรดน้อยจะทำงานเป็น คนที่เกรดน้อยเเล้วรับผิดชอบทำงานเป็นมันมีอยู่เเล้วคับ เเต่ส่วนตัวผมมองว่าเเนวโน้มคนเกรดเยอะมีความรับผิดชอบมากกว่าเเค่นั้น (ไม่นับคนที่ทำงานไปเรียนไปนะ อันนั้นต้องเเยกออกไปอีกกลุ่ม)

เกรดสำหรับผมไม่ได้บอกว่าทำงานได้นะคับ เเต่บอกถึงความรับผิดชอบในตอนเรียน พูดง่ายๆถ้ามีคนมาสมัครบริษัท 2 คน โปรไฟล์พอๆกันหมดต่างกันเเค่เกรด คนนึง 3.5 อีกคน 2.5 ถ้าเป็นบริษัทมหาชนหรือสากลทั่วไปยังไงก็ต้องดึง 3.5 เข้าทำงานก่อน  

เปิดโลกผมเลยนะครับนั้น งั้นเกียรตินิยมจากมหาลัยอะไรก็ได้หรอครับ
มาตรฐานเท่ากันไหมครับ หรือดูมหาลัยที่จบมาอีกที

งี้ดีเลย ผม จบ ป ตรี ไทย อันดับ 2 จบ ปโท นอก อันดับ 1 มีลุ้นตอนสมัครงานเลยนะครับเนี๊ยะ
งี้ต้องไปโวยที่ทำงานผมมั้งละ ทำไมไม่ได้ 5555