สโมสรฟุตบอลยูเวนตุส (Juventus Football Club) เป็นสโมสรฟุตบอลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองตูริน(โตริโน) ในฤดูกาล2006/2007ถูกปรับตกชั้นให้ไปเล่นใน กัลโช่ เซเรียบี (Serie B) หรือดิวิชั่น2ของอิตาลีจากการถูกปรับตกชั้นในคดีติดสินบนผู้ตัดสิน (ร่วมกับมิลาน ฟิออเรนติน่า และลาซิโอ) เป็นสโมสรเก่าแก่สโมสรหนึ่งของประเทศอิตาลี โดยก่อตั้งเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1897 (พ.ศ. 2440) และประสบความสำเร็จมากมาย อีกทั้งยังเป็นสโมสรแรกที่ได้แชมป์ยุโรปทั้งสามรายการ คือ ยูโรเปียนคัพ (ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก), ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ และยูฟ่าคัพ
สำหรับยูเวนตุส ในสมัยก่อนแฟนฟุตบอลชาวไทยจะอ่านออกเสียงว่า "จูเวนตัส" จะเรียกฉายาในภาษาไทยว่า "ม้าลาย"



ยูเวนตุสก่อตั้งขึ้นปี ค.ศ. 1897 ในชื่อของ สปอร์ต คลับ ยูเวนตุส โดยมีนักเรียนที่ชื่อ มัสซิโม เด'อาเซกีโล ที่ศึกษาอยู่ที่เมืองตูรินได้เป็นเริ่มผู้ก่อตั้งและก็ต้องเปลี่ยนชื่อเป็นเป็น สโมสรฟุตบอลยูเวนตุสในเวลาอีกสองปีถัดมา หลังจากนั้นสโมสรได้เข้าร่วมการแข่งขันอิตาเลียนฟุตบอลแชมเปียนส์ชิพ (ปัจจุบันคือเซเรียอา) ในช่วงปี ค.ศ. 1904 ซึ่งใช้ชุดแข่งในสีดำและสีชมพูเป็นชุดเหย้าในการแข่งขันและใช้สนามเวโลโดรโมอัมเบรโต สนามนั้นเป็นสนามเหย้าในการแข่งขัน ยูเวนตุสได้แชมป์ในรายการนี้ครั้งแรกในเมื่อปี ค.ศ. 1905 แล้วในช่วงเดียวกันนั้นสโมสรได้เปลี่ยนสีประจำทีมให้เป็นสีขาวและสีดำลายทางและกางเกงสีดำ ซึ่งถูกเปรียบเทียบว่าเหมือนสโมสรฟุตบอลในประเทศอังกฤษอย่าง สโมสรฟุตบอลนอตส์เคาน์ตีและนิวคาสเซิลและในปีค.ศ. 1906 สโมสรได้มีการแยกทางกับพนักงานของสโมสรและนักเตะบางส่วนออกไปเนื่องจากต้องการออกไปจากเมืองตูรินเพราะมีทีท่าจะเกิดสงคราม เมื่อประธานสโมสรอัลเฟรโดทราบเหตุการณ์ท่านกังกวลใจมากและไม่มีความสุขเพราะขาดนักเตะหลักในการทำการแข่งขันกับ สโมสรฟุตบอลโตริโน สโมสรร่วมเมืองเดียวกันในเกมดาร์บีเดลลาโมเลและหลังจากนั้นไม่นานก็ได้เกิดสงครามโลกขึ้นตามความคาดหมายอีกทั้งยังทำให้นักเตะต่างได้แยกย้ายออกจากทีมเพื่อหลบหนี้ภัยสงครามเป็นจำนวนมาก ยูเวนตุสใช้เวลานานในการสร้างทีมขึ้นมาใหม่อย่างต่อเนื่องหลังจากจบ สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง



หลังจากนั้นเจ้าขององค์กรธุรกิจยานยนต์(เฟียต)ในเมืองตูรินอย่าง เอโดอาร์โด อเกลลี ได้เข้ามาควบคุมกิจการของสโมสรในช่วงปีค.ศ. 1923 และได้มีการสร้างสนามเหย้าใหม่ขึ้นหลังจากสนามเดิมได้รับผลกระทบและมีการพังทลายจากเหตุสงครามโลก เขาได้ช่วยให้สโมสรคว้าแชมป์ลีกได้อีกครั้งในปี ค.ศ. 1926 ด้วยการชนะ อัลบา โรมา ไปถึง 12-1 , ด้วยการยิงของ อันโตนีโอ โวจาค ซึ่งเป็นนักเตะยอดเยี่ยมของฤดูกาล 1925-26 หลังจากนั้นสโมสรได้เป็นกำลังสำคัญในวงการฟุตบอลอิตาลีตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1930 เป็นต้นมาและได้กลายเป็นสโมสรมืออาชีพครั้งแรกของประเทศและเป็นสโมสรแรกที่มีแฟนคลับกระจายอยู่หลายๆประเทศทั่วโลก ในขณะนั้นสโมสรอยู่ภายใต้การคุมทีมของ การ์โล การ์ซาโน อดีตผู้จัดการทีมชาตอิตาลี ซึ่งเขาสามารถนำยูเวนตุสได้แชมป์ลีกในระดับประเทศได้ถึง 4 สมัยติดต่อกันตั้งแต่ปีค.ศ. 1930 ถึงค.ศ. 1934 และในช่วงนั้นมีนักเตะระดับซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังมากมายของสโมสรอาทิเช่น ไรมุนโด ออร์ซิ, ลูอิกี เบอร์โทลินี, จิโอวานนี เฟอร์รารี, ลุยส์ มอนตี และอื่นๆอีกมากมายพวกเขาเหล่านี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของตำนานยูเวนตุส หลังจากนั้นสโมสรได้ย้ายไปใช้สนามเหย้าใหม่คือ สตาดีโอโอลิมปิกโกดิโทริโน เป็นสนามเหย้า ในช่วงปี ค.ศ. 1933 หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง กีอันนี อักเนลลี ได้เขามารับตำแหน่งประธานสโมสร ต่อมาสโมสรก็สามารถคว้าแชมป์ลีกมาได้อีก 2 สมัยในช่วงฤดูกาล 1949-1950 และ 1951-1952 โดยในช่วงนั้นสโมสรได้อยู่ภายใต้การคุมทีมของ เจสเซ คาร์เวอร์ ซึ่งเป็นผู้จัดการต่างชาติชาวอังกฤษ ต่ามาในฤดูกาล 1957-1958 สโมสรได้เซ็นสัญญากับสองกองหน้าชื่อดังอย่าง โอมาร์ ซีโบรี นักเตะลูกครึ่งอิตาลี-อาร์เจนตินา และ จอห์น คาร์เลส นักเตะสัญชาติเวลส์โดยพวกเขาได้เล่นรวมกับ กีอัมปีเอโร โบนีเปอร์ตี นักเตะชื่อดังของสโมสรในเวลานั้นโดยทั้งสามคนเป็นกำลังหลักที่สำคัญของยูเวนตุสมาโดยตลอดและต่อมานักเตะหน้าใหม่อย่าง ซีโบรี ก็เป็นนักเตะคนแรกของสโมสรที่ได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของทวีปยุโรปในปีค.ศ. 1961 และในปีเดียวกันนั้นพวกเขาชนะสโมสรฟุตบอลฟีออเรนตีนา ซึ่งสามารถคว้าแชมป์เซเรียอามาครองได้เป็นสมัยที่ 11 ได้สำเร็จและสามารถคว้าแชมป์โกปปาอีตาเลียได้ในฤดูกาลเดียวกันพร้อมสร้างประวัติศาสตร์คว้าแชมป์สองอย่างพร้อมกันเป็นครั้งแรกของสโมสรและ โบนีเปอร์ตี ดาวยิงสูงสุดของสโมสร ณ เวลานั้นก็ได้ตัดสินใจเลิกเล่นอาชีพฟุตบอลโดยการแขวนสตั๊ดไปพร้อมกับการสร้างสถิติทำประตูสูงสุดอีกด้วย รวมแล้วทั้งหมด 182 ประตู และต่อมาในช่วงที่เหลือของทศวรรษที่ 70 สโมสรได้แชมปฺ์ลีกมากขึ้นซึ่งได้มาถึง 5 สมัย โดยมีผู้จัดการทีม ณ ขณะนั้นคือจีโอวานนี ตราปัตโตนี เป็นคนที่ช่วยนำสโมสรให้ก้าวสู่ความยิ่งใหญ่อย่างต่อเนื่องจนถึงทศวรรษที่ 80



ในยุคของตราปาตโตนีเป็นยุคที่สโมสรประสบความสำเร็จมากที่สุดตั้งแต่ก่อตั้วสโมสร ซึ่งอยู่ในช่วงยุค ค.ศ. 1980 สโมสรเริ่มต้นได้ดีในช่วงทศวรรษใหม่ด้วยการคว้าแชมป์ลีก 3 สมัย โดยในปี ค.ศ. 1984 สโมสรสามารถคว้าแชมป์ลีกได้เป็นสมัยที่ 20 ของสโมสรและทางสมาพันธ์ฟุตบอลอิตาลีได้อนุญาตให้ทางสโมสรเพิ่มดาวสีทองดวงที่สองบนเสื้อชุดแข่งของสโมสรได้ ต่อมานักเตะชาวฝรั่งเศสของสโมสรที่ทำผลงานดีเด็ดอย่าง มีแชล ปลาตีนี ก็ถูกเสนอชื่อเป็นนักเตะยอดเยี่ยมซึ่งเขาก็สามารถคว้ารายการนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของยุโรปได้ถึง 3 สมัยติดต่อกันในปี 1983, 1984 และ 1985 โดยยูเวนตุสเป็นสโมสรเดียวที่มีนักเตะจากสโมสรคว้าแชมป์รายการนี้ในรอบ 4 ปีติดต่อกันเพราะก่อนหน้าปลาตินีทางด้านของ เปาโล รอสซี ก็ได้รับรางวัลนี้เช่นเดียวกัน โดยนัดที่สำคัญของปลาตีนีและเป็นนัดที่สำคัญของสโมสรยูเวนตุสเช่นเดียวกันคือนัดที่ปลาตีนีทำประตูชัยในนัดชิงชนะเลิศยูโรเปียนส์คัพฤดูกาล 1985 ช่วยให้สโมสรสามารถเอาชนะสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลที่เป็นสโมสรฟุตบอลชื่อดังจากอังกฤษไป 1-0 ซึ่งทำให้ยูเวนตุสสามารถคว้าแชมป์ ยูโรเปียนส์คัพ มาเป็นสมัยแรกของสโมสรได้สำเร็จและในปีนี้เป็นปีที่ยูเวนตุสกลายเป็นสโมสรแรกในประวัติศาสตร์ของฟุตบอลยุโรปที่ได้รับรางวัลทั้งสามรางวัลที่สำคัญการแข่งขันของยูฟ่า และหลังจากที่ประสบความสำเร็จของพวกเขาในระดับทวีปถ้วยสโมสรก็กลายเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ฟุตบอลและยังคงเป็นสโมสรหนึ่งเดียวของโลกในปัจจุบันที่ได้รับรางวัลจากสมาพันธ์การแข่งขันทั้งหมด หลังจากนั้นสโมสรได้คว้าแชมป์ เซเรียอา ได้ในฤดูกาล 1985-86 ซึ่งเป็นแชมป์สมัยที่ 22 ของสโมสรและเป็นแชมป์สุดท้ายในการคุมทีมของตราปาตโตนีพร้อมกับเป็นแชมป์สุดท้ายในช่วงทศวรรษที่ 80 ต่อมาในปีค.ศ. 1990 ยูเวนตุสได้ย้ายสนามเหย้าไปใช้สนามสตาดีโอเดลเลอัลปีซึ่งเป็นหนึ่งในสนามที่จะใช้แข่งขันฟุตบอลโลกในปี 1990 นั้นเองและผู้จัดการทีมที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่งที่ได้นำยูเวนตุสเข้าสู่ยุคทองในครั้งที่สองโดยการคว้าแชป์ได้ทั้งหมด 13 รายการนั้นคือมาร์เชลโล ลิปปีเขาได้เข้ามาเป็นผู้จัดการทีมให้กับสโมสรโดยเริ่มคุมทีมตั้งแต่ฤดูกาล 1994-1995 ฤดูกาลของเขากับยูเวนตุสก็สามารถนำทีมคว้าแชมป์เซเรียอาได้สำเร็จซึ่งครั้งล่าสุดที่สโมสรได้คือในช่วงกลางทศวรรษที่ 80 ลิปปีสามารถนำสโมสรของเขาไปเล่นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกในฤดกาล 1995-1996 ซึ่งเขานำยูเวนตุสไปถึงรอบชิงชนะเลิศกับสโมสรเอเอฟซีอาแจ็กซ์ผลออกมาเสมอกันไป 1-1 ก่อนที่จะชนะด้วยการดวลลูกโทษไป 2-4 แล้วทำให้สโมสรคว้าแชมป์มาได้เป็นสมัยที่ 2 ของสโมสร มาร์เชลโล ลิปปี หลังจากคว้าแชมป์ยุโรปได้ไม่นานสโมสร ได้เสริมทัพด้วยการซื้อผู้เล่นชื่อดังที่มีประสิทธิภาพมาหลายคนอาทิเช่น ฟีลิปโป อินซากี, ซีเนดีน ซีดาน, เอ็ดการ์ ดาวิดส์.ซึ่งผลจากการซื้อผู้เล่นใหม่มาทำให้สโมสรคว้าแชมป์เซเรียอาได้ใน 1996-1997 และ 1997-1998 และในช่วงเดียวกันนั้นสโมสรก็สามารถคว้าแชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้และยูฟ่าซูเปอร์คัพได้ในปีค.ศ. 1996




ยูเวนตุส 1992-1993
แชมป์ ยูฟ่า คัพ
ดอร์ทมุนด์ 1-3 ยูเวนตุส (ดีโน่ บาจโจ้ น.26, โรแบร์โต้ บาจโจ้ น.31, น.74)
ยูเวนตุส 3-0 ดอร์ทมุนด์ (ดีโน่ บาจโจ้ น.5, น.43, อันเดรียส โมลเลอร์ น.65)

นักเตะเด่น
GK: อันเจโล เปรุซซี่
DF: เจอร์เก็น โคลเลอร์
MF: ดีโน่ บาจโจ้
MF: อันเดรียส โมลเลอร์
CF: จิอันลูก้า วิอัลลี่
CF: โรแบร์โต้ บาจโจ้ ยิง 6 ประตู

ต่อมาในปี ค.ศ. 1997 และปี ค.ศ. 1998 สโมสรสามารถเข้าไปถึงรอบชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้ถึง 2 รอบ แต่ก็ได้แค่รองแชมป์ทั้งสองรอบด้วยการพ่ายให้แก่ โบรุสเซียดอร์ทมุนด์ และ เรอัล มาดริด ตามลำดับ หลังจากผ่านไปนาน ลิปปีก็ได้กลับมาคุมทีมอีกครั้งในปี ค.ศ. 2001.แล้วได้ซื้อผู้เล่นใหม่มามากมายอาทิเช่น จันลุยจี บุฟฟอน, ดาวิด เทรเซเก้, ปาเวล เนดเวด และ ลีเลียน ทูร์ราม มาช่วยให้สโมสรสามารถคว้าแชมป์เซเรียอาได้ในฤดูกาล 2001-2002 และ 2002-2003 ในปี 2003 ยูเวนตุสในฐานะแชมลีกได้เข้าไปเล่นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกจนเข้าไปถึงรอบชิงชนะเลิศโดยพบกับ เอซี มิลานสโมสรจากประเทศเดียวกันผลออกมาเสมอ 0-0 แต่ยูเวนตุสก็เป็นฝ่ายแพ้ในการดวลจุดโทษ จากการแข่งขันนี้ทำให้ลิปปีได้ลาออกจากผู้จัดการทีมแล้วไปคุมฟุตบอลทีมชาติอิตาลีแล้วทำให้ต้องหยุดสถิติการนำยูเวนตุสคว้าแชมป์รายการทั้งหมดไว้แค่ 13 รายการ แต่เขาก็ยังเป็นหนึ่งในผู้จัดการทีมที่ประสบความสำเร็จกับยูเวนตุสอยู่ในประวัติศาสตร์ของสโมสรต่อไป






ขอบคุณข้อมูลจาก wigi google juventus.com

ชอบมาก ยูเว่ ในวินนิ่งอะ ดาวิดส์ สปีด 8 ยิง 9 ตรงกรอบ 7 สุดยอด...อิอิ

ฟิตหัวแดงเมื่อไหร่ สปีด 9 ทันที

แต่สงสาร ยูเว่ นะเจอมิลาน น่าชนะมากกว่าแต่ ยิงจุดโทษ แพ้ ซะงั้น

วันนั้นเนดเวดไม่ได้ลงด้วยเพราะติดโทษแบน

ถ้าวันนั้นลงอาจจะชนะ

ดูทันยุคลิปปี้ ตอนนั้นนี่ บุฟฟ่อนโกลมือ 1 โลก ตูรามนี่กองหลังที่ดีสุดๆคนนึงในขณะนั้นเลย เทรเซเก้ตอนนั้นก็คมคู่กับซาลาสถ้าจำมิผิด กลางนี่แน่นมีทั้งดาวิด เนดเวดนี่ไม่ต้องพูดถึงยูเว่กับทีมชาติเช็คแกร่งขึ้นเพราะแกเลย

tigernu51 พิมพ์ว่า:
ชอบมาก ยูเว่ ในวินนิ่งอะ ดาวิดส์ สปีด 8 ยิง 9 ตรงกรอบ 7 สุดยอด...อิอิ

ฟิตหัวแดงเมื่อไหร่ สปีด 9 ทันที

แต่สงสาร ยูเว่ นะเจอมิลาน น่าชนะมากกว่าแต่ ยิงจุดโทษ แพ้ ซะงั้น


วันนั้นเนดเวดไม่ได้ลงด้วยเพราะติดโทษแบน

ถ้าวันนั้นลงอาจจะชนะ


โดนเหลือง สองใบในเกมส์ รอบรองกับ มาหริด ใช่มั้ยผม จำได้เพราะปีนั้น ผีแพ้มาหริด รอบ 8
ส่วนรอบ 16 เราอยู่กลุ่มเดียวกับ ยูเว่ และ ผีเข้ารอบเป้นเเชมป์กลุ่ม ที่กิ๊กยิงเท้าขวาเข้า อะ...

มาหริด โกงความตาย รอบ16 อยู่กลุ่มเดียวกับ มิลาน ดอร์มุน พลิกแซง ดอร์มุน เข้าที่สอง เลยมาเจอกับแมนยู โดนโด้อ้วน สอนบอลซะ เซงเบย แต่เฮียเบ็คปั่นฟรีคิกสุดสวยได้ ตุง ก่อนตกรอบ

เริ่มดูยูเว่ จริงจัง ปี 2003
แต่มาแพ้ดวลจุดโทษมิลาน ตั้งแต่นั้นมาไม่เข้าใกล้นัดชิงอีกเลย
เสียดายมาก

ทีมสุดยอดตลอดกาลอันดับ 1 ในอิตาลี่ แม้จะเป็นคู่แข่งกัน แต่ผมก็ยอมรับว่ายูเว่มักจะเหนือกว่าทีมอื่น 1 ก้าวเสมอ เพียงแต่ในถ้วยใหญ่บอลยุโรป มักจะไม่ค่อยมีโชคเท่านั้นเอง เข้าชิง 7 ครั้ง ได้มาแค่ 2 ครั้ง น่าเสียดายแทน

ก็ยังดีนะ ผมดูจริงจังปี 97 ดูยูเว่แพ้นัดชิงมา 3 ครั้ง

วันเกิดพี่บุฟ

เพิ่งรู้ว่าอันเดรียส โมลเลอร์ไอ้หนูแข้งทองเคยอยู่ยูเว่ด้วย

สุดยอดกองกลางคนนึงเลย

เริ่มเชียร์ตอนก่อนโดนปรับตกชั้น และก็เชียร์มาตลอด นัดแรกที่ดูจำได้เลยนดที่แพ้น่อลใน UCL จากนั่นก็ไล่ดูแมทย์เก่าๆ ก็หลงสเนห์ทีมนี้ไปแล้ว ไม่คิดจะเปลี่ยนทีมเชยร์ถึงแม้จะโดนปรับตกชั้น



ปล.คอนเต้จะเป็นสร้างยุคทองคนใหม่ ตอนแรกกหวังไว้กับชิโร่ แฟราร่า ด้วยความเป็นมือขวาปู่ลิปมาก่อน 5555

สมัยก่อนชอบมากเทรเซเก้ เดล เนดเวด