[RE: อัตชีวประวัติเฟอร์กูสัน บทที่ 9 : คีน (ตอนที่ 1)]
คนจริงแบบนี้ เพื่อนผมก็มีคนนึงนะ จริงจังแบบหักดิบทุกคน
(เพียงแต่เพื่อนผมไม่ได้ใช้อารมณ์เกินเหตุแล้วก็โจมตีคนอื่นหนักขนาดรอยคีน)
คนประเภทนี้ศักดิ์ศรีสูงมาก เหตุผลทั่วไปจะทดแทนสิ่งที่เค้านี้ผิดหวังไม่ได้เลย
คนประเภทนี้ไม่ได้เห็นแก่ตัว หรือชอบติดเตียนผู้อื่นไปทั่วอย่างเดียว พอตัวเองผิดก็จะโมโหตัวเองหนักเหมือนกัน แต่พอคนอื่นผิด
จะไม่ได้ต้องการแค่คำขอโทษแต่ต้องการให้แก้ไขด้วยการกระทำเท่านั้น
คนประเภทนี้จะมีทัศนะคติที่ตรงไปตรงมากจนมากเกินไป อาจจะมีฟังคนอื่นบ้าง(ตอนที่ใจเย็น)แต่จะพูดว่าเข้าใจซึ้งแท้จริงจะเข้าใจแค่ผลและการกระทำที่สำคัญเพื่อสู่ผลของเป้าหมายเท่านั้น เนื้อหาอื่นๆที่สำคัญเหมือนกันก็จะฟังแต่ผ่านหูไป เหมือนคนมั่นใจว่าสรุปสิ่งที่คนอื่นจะพูดไว้อย่างชำนาญแล้วแต่แท้จริงก็คือฟังไม่ได้ศัพท์แล้วจับไปปฎิบัติด้วยแนวตัวเองเหมือนเดิม จึงกลายเป็นเหมือนคนคิดอะไรอย่างนึงก็จะคิดถึงแต่เป้าหมายก่อน โดยไม่ค่อยคิดถึงสาเหตุและขั่นตอนการกระทำที่ละเอียดเท่าที่ควร จึงมักคุยจะกล่าวโทษและตำนิคนอื่นด้วยเหตุผลที่ไม่ค่อยตรงประเด็นในบ่อยครั้ง แต่ด้วยอารมณ์ที่รุงแรงจึงน้อยคนที่จะแย้งความเห็นของเค้าที่ไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ที่เป็นไปในตอนนั้น ตัดสินเพียงผลที่ต้องทำให้ได้มากเกินไป เช่น "จังหวะนั้น ทำไมไม่ส่งบอลให้กู"ก็คืนเราก็ผิดจริงไม่ได้ส่งให้ แต่เราเห็นว่าอีกคนว่างกว่าเลยส่งไปอีกคน แต่ก็อันส่งติด เสียบอล หรือส่งให้ถึงแล้วแต่คนรับบอลก็เสียบอลอยู่ดี ซึ่งถ้าเป็นรอยคีนตอนกำลังเดือดก็จะสนใจแต่ประเด็นว่าทำไมไม่ส่งให้ในจังหวะสำคัญแบบนั้นดันมาทำเสียบอลทำไม ซึ่งไม่ได้สนว่าส่งให้คนไหนแล้วจะดีกว่าตัวเอง แก้ตัวยังไงรอยก็จะไม่ฟัง และประเด็นที่ทะเราะกับรอยคีนต่อก็คือ รอย คีน สำคัญตัวเองเกินไป
การวางแผนก่อนเกมและพูดปลุกใจนั้นเป็นศาสาตร์และศิลป์ แต่ในกรณีรอยอาจพูดปลุกใจด้วยความจริงจังที่ทุกคนในทีมรู้จักดีก็พอแล้ว ฝีมือทุกคนในทีมมี สิ่งที่ต้องการคือความมุ่งมั่น แรงฮึดในต้นเกมและสมาธิกับเกมเป็นพอ แต่นักเตะที่ทัศติที่คิดถึงแง่ร้ายก็มักจะมีปัญหา เพราะคิดในใจแล้วว่า ไอ้ที่มันพูดด้วยอารมณ์เข้มแข็งและจริงจังในตอนนี้ มันก็คือดาบสองคมที่ใช้ปลุกใจ และใช้อ้างด่ากุตอนพักครึ่งในตอนที่กุทำไม่ดีแน่นอน
คนประเถทนี้ก็เหมือนเป็นคนที่ถนัดเพียงศาสาตร์แต่ไม่ถนัดศิลป์ แข็งจริงแต่อ่อนไม่เป็น แล้วยิ่งเป็นคนที่ประสบควาสำเร็จจากแนวคิดตัวเองแบบนี้แล้ว ก็จะยิ่งมั่นใจและเชื่อมั่นในแนวคิดตัวเองสูงมากขึ้นเท่านั้น และสุดท้ายก็คือคนประเภทนี้ ความเชื่อมั่น จะสำคัญกว่าเหตุผลมาก
สาเหตุจากที่รอยเคืองเซอร์จะง่ายๆเลย รอย เชื่อถือเซอร์แบบที่เซอร์เป็นในตอนแรก แล้วพอเซอร์เปลี่ยนวิธีการไป(ตามเวลาและยุคสมัยที่ควรเปลี่ยน) รอยยอมรับสิ่งนี้เพื่อมาทำความเข้าใจไม่ได้ เพราะความคิดของเค้าตัดสินแล้วว่ามันไม่ใช่ มันผิด แนวคิดที่ถูกคืออีกแบบ มันเป็นความเชื่อของเค้า ก็จบ และยอมรับว่าเซอร์คนเดิมจากเค้าไปแล้ว เค้าจะไม่เชื่อถือ รับฟังหรือแบกรับสิ่งที่เซอร์สั่งสอน สิ่งที่เค้าอยากจะระบายออกมาแต่ต้องเก็บไว้เพียงเพราะยังยกเซอร์เป็นคนที่ควรเคารพและต้องทำตามอยู่ คนแบบเค้าหักแล้ว ก็หักเลย เซอร์เคยทำอะไรไม่ดี ก็จะได้รู้เรื่องจริงจาก รอยแน่นอน คนแบบนี้ไม่ตอแหล ถึงจะมีนิสัยเจ้าขี้เจ้าแค้นก็ไม่น่าเกลียดขนาดแต่งเรื่องหลอกๆมาเพื่อโจมตีแน่นอน