วันนี้เอาเรื่องมาให้อ่านเล่น สำหรับคนยังไม่นอนนะครับ

เริ่มเลยครับ

พลิกแฟ้มคดีดัง หัวรถจักรผีสิงพุ่งชน... หัวลำโพง



รถไฟ ขนส่งระบบรางของไทยที่มีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ที่บริการด้วยดี และมีความปลอดภัยค่อนข้างสูงมาก แต่บางครั้งอุบัติเหตุก็เกิดขึ้นได้ทุกเวลา

และครั้งนี้ ก็เกิดขึ้นเล้ว กับขบวนรถไฟในอดีตที่วิ่งเข้าชน สถานีรถไฟหัวลำโพง
แต่ถ้าย้อนกลับไปเมื่อยี่สิบกว่าปี ก่อนคนไทยก็เคยตื่นตระหนกกับอุบัติเหตุหัวรถจักรพุ่งชนสถานีรถไฟหัวลำโพงมาแล้ว !?!

วันนี้เราจะพาท่านย้อนรอย คดีดังในอดีต ที่เกิดขึ้นเมื่อ 8 โมง 50 นาที วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน 2529


เช้าวันนั้นที่สถานีรถไฟหัวลำโพรง คลาคล่ำไปด้วยผู้คน มากหน้าหลายตา ทุกคนต่างก็นั่งอยุ่ที่ชานชลาสถานีรถไฟหัวลำโพง คู่รักกับจับมือกันสั่งลา ลูกกำลังมาส่งแม่มาขึ้นรถไฟ เด็กๆกำลังหยอกเย้ากันอย่างสนุกสนาน บางคนนั่งอุ้มลูกน้อย บางคนกำลังไปเรียงคิวต่อแถวเพื่อซื้อตั๋วรถไฟ บางคนกำลังนั่งชะเง้อดูรถไฟ คอยว่าเมื่อไหร่จะมา บางคนนั่งหลับๆ ตื่นๆ แต่แล้วทันได้นั้น
ก็มีเสียงประกาศจากเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ของสถานีรถไฟหัวลำโพง


ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้ขอให้ท่านออกไปจากชานชลาสถานีรถไฟโดยด่วนที่สุด ขอให้ทุกท่านโปรดออกจากชานชลาสถานีรถไฟ โดยเร็วที่สุด โปรดทราบ ขอให้ทุกท่านออกไปจากที่ท่านนั่งอยู่โดยเร็วที่สุด....


เสียงเจ้าหน้าที่เป่านกหวีด ไล่ต้อนผู้คนให้ออกไปจากชานชลาอย่างรีบด่วน
ทุกคนสะดุ้งตกใจมาก แต่ละคนรีบออกไปนอกชานชลาสถานีรถไฟหัวลำโพงอย่างรีบด่วน แต่แน่ล่ะ มีบางส่วนวุ่นอยู่กับสัมภาระ ไม่สามารถออกทันได้ เพราะขณะนั้นได้มีเสียงรถจักรดีเซลดังใกล้เข้ามา พร้อมกับขบวนหัวรถจักร 6 คัน แล่นเข้าสู่ชานชาลาที่ 4 พุ่งชนแป้นปะทะเลยขึ้นชานชาลา เข้าหาอาคารประชาสัมพันธ์ ออฟฟิศแบงก์กรุงเทพ และอาคารร้านค้าเสียงดังสนั่นหวั่นไหวและพังพินาศราบเป็นหน้ากลอง ..
ส่งผลให้มี ผู้เสียชีวิต 5 ราย บาดเจ็บ 7 คน


เราจะพาไปค้นหาข้อเท็จจริงว่า เกิดอะไรขึ้นในวันนั้นจากปากคำของ "สมจิตร พิลึก" อดีตนายตรวจกล การรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) ผู้อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นและเป็น 1 ใน 2 ที่ถูกตัดสินว่ามีความผิดจนต้องออกจากงาน แถมติดคุก และไม่ได้รับเงินบำเหน็จบำนาญอย่างคนวัยเกษียณในช่วงบั้นปลายชีวิต อายุ 67 ปีกว่า อย่างที่ควรจะเป็น



สมจิตรจบการศึกษาในปี 2509 เข้าทำงาน ร.ฟ.ท.ในตำแหน่งช่างเครื่องกล ประจำอยู่ที่หัวลำโพง ปี 2511
และ ย้ายมาเป็นช่างอยู่ที่สถานีบางซื่อ และอีก 11 ปีต่อมาเขาได้ก้าวขึ้นเป็นนายตรวจกล มีลูกน้อง 4 คน

มีหน้าที่ตรวจซ่อมหัวรถจักรดีเซลที่มีเลขข้างตัวรถเป็นเลขคู่ 4 ยี่ห้อ คือ ดาเวนฟอร์ด ฮิตาชิ จีอี และอัลตรอม แล้ววิกฤติแห่งชีวิตก็เดินทางมาถึงใน 7 ปีถัดมา


6 โมงเช้า วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน 2529 สมจิตรตื่นแต่เช้าไปเข้างานตอน 7 โมงตามปกติ เขาจัดแจงมอบหมายงานให้ลูกน้องแล้วลงมือทำงานตั้งแต่เช้า


"ผมจำได้ว่าวันนั้นจะมีหัวรถจักร 8 หัวเข้ามาซ่อมบำรุง โดยเข้ามาตอนช่วงเช้าที่โรงซ่อมบางซื่อ 6 หัว ช่วงบ่าย 2 หัว ผมให้ลูกน้องจัดเรียงหัวรถจักร 6 หัวตามความเหมาะสม หัวไหนซ่อมเยอะอาการหนักเอาไว้ในสุด
ประกอบด้วย รถหมายเลข 4029, 4042, 4044, 4043, 4006 และ 4010 ผมรับผิดชอบหัวรถจักรคันที่ 3 และ 6" สมจิตรเท้าความหลัง


8 โมง 35 นาที ระหว่างที่ช่างสมจิตรกำลังตรวจซ่อมหัวรถจักรหมายเลข 4044
มีช่างอีกฝ่ายมาเรียกให้ไปดูคำสั่งแจ้งซ่อมแต่ไม่เจออาการผิดปกติ จึงลงจากหัวรถจักรไปดูงานอีกที่หนึ่ง โดยติดเครื่องทิ้งเอาไว้เนื่องจากยังมีช่างอีกคนอยู่บนรถ


แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อหัวรถจักรทั้ง 6 หัวที่พ่วงติดกันเริ่มแล่นออกจากโรงซ่อมหัวรถจักบางซื่อ ทะยานไปบนรางอย่างช้าๆ ไต่ความเร็วไปเรื่อยๆ จนไปอยู่ที่ 55 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟหัวลำโพง ที่อยู่ห่างออกไป 15 กิโลเมตร


ขณะผ่านแยกเทิดดำริหัวรถจักรพุ่งชนแท็กซี่ โชคดีคนขับไม่เป็นอะไรมาก
ทว่าอีกมุมหนึ่งบริเวณสถานีรถไฟหัวลำโพงที่มีผู้คนพลุกพล่านเต็มชานชาลา พลันตื่นตระหนกจากเสียงประกาศเตือนให้ออกจากชานชาลา บ้างมีเจ้าหน้าที่วิ่งเป่านกหวีดไล่ต้อนผู้คนที่ยังมึนงงกับเหตุการณ์อย่างชุลมุน หลังจากได้รับแจ้งความผิดปกติจากเจ้าหน้าที่แยกเทิดดำริ



ไม่กี่อึดใจทุกคนก็ได้ยินเสียงรถจักรดีเซลดังใกล้เข้ามา พร้อมกับขบวนหัวรถจักร 6 คัน แล่นเข้าสู่ชานชาลาที่ 4 พุ่งชนแป้นปะทะเลยขึ้นชานชาลา เข้าหาอาคารประชาสัมพันธ์ ออฟฟิศแบงก์กรุงเทพ และอาคารร้านค้าเสียงดังสนั่นหวั่นไหวและพังพินาศราบเป็นหน้ากลอง


ก่อนจะไปหยุดล้มตะแคงสิ้นฤทธิ์อยู่หน้าประตูทางเข้าสถานีรถไฟตอน 8 โมง 50 นาทีพอดิบพอดี
โศกนาฏกรรมครั้งนั้นมีผู้เสียชีวิต 5 ราย บาดเจ็บ 7 คน มูลค่าความเสียหายหลายล้านบาท


"เมื่อได้รับแจ้งเหตุผมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นรถในความรับผิดชอบของผม พอรู้ก็มึนๆ งงๆ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะตอนที่ผมลงจากรถยังมีช่างอีกคนอยู่ ไม่ได้ปล่อยให้รถติดเครื่องไว้โดยปราศจากคนขับ ผมทำงานมานานกว่า 20 ปี รู้ดีว่านี่คือกฎข้อห้ามเด็ดขาด"


หลังเกิดเหตุมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ นานาถึงสาเหตุที่หัวรถจักรวิ่งได้เอง หนักถึงขั้นร่ำลือว่าเป็นหัวรถจักรผีสิง เพราะหัวรถจักรหมายเลข 4410 เคยประสบอุบัติเหตุเบรกไม่อยู่เมื่อปี 2522 ส่งผลให้คนขับเสียชีวิตและผู้โดยสารอีกนับร้อยบาดเจ็บล้มตาย
แต่คณะกรรมการสอบสวนข้อเท็จจริงของ ร.ฟ.ท.สรุปว่าเกิดจากความสะเพร่าของพนักงานขับรถที่ติดเครื่องไว้แล้วลงจากรถโดยไม่ดับเครื่อง ประกอบกับหัวรถจักรเร่งเครื่องโดยอัตโนมัติ แล้ววิ่งออกจากโรงรถจักรบางซื่อเข้ารางประธาน (รางหลัก)


จึงมีคำสั่งปลด 2 พนักงาน คือ สมจิตร พิลึก นายตรวจกล กับนายเตรียม พิศพานต์ เจ้าหน้าที่ประจำหอสัญญาณ
นอกจากนี้ ศาลอาญายังพิพากษาจำคุกสมจิตรเป็นเวลา 8 ปี ฐานประมาท ส่วนนายเตรียมพิพากษายกฟ้อง และเรื่องนี้ก็ถูกจดจารึกอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์ ร.ฟ.ท. อีกบทหนึ่ง


เปิดใจครั้งแรกในรอบ 23 ปี
วิบากกรรม 'นายตรวจกล'


หลังเกิดเหตุ "สมจิตร พิลึก" เข้าไปตรวจดูหัวรถจักรและสอบถามช่างอีกคนได้ความว่า
ระหว่างอยู่บนรถได้ใส่เกียร์เดินหน้า รถจึงพุ่งออกจากราง แม้จะดึงห้ามล้อก็ไม่มีผลอะไรจึงตัดสินใจกระโดดลงจากรถ แทนที่จะสับสวิตช์ดับเครื่องยนต์ เขาบอกว่าช่วงนั้นเพื่อนร่วมงานและหัวหน้าบอกให้หนีไปก่อน เพราะตำรวจตามตัวอยู่ รอให้เรื่องเงียบค่อยออกมา แต่เขาก็ตัดสินใจจะช่วยงานต่อไป

"ตอนนั้นผู้ใหญ่ไม่ยอมให้ผมพูดอะไรกับใครเลย ไม่แม้แต่จะให้ผมสัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ หรือสื่ออื่นๆ เลย"


สมจิตรยอมรับว่าเขาต้องมีส่วนรับผิดชอบกับเหตุการณ์ครั้งนั้น แต่อยากได้ความยุติธรรมมากกว่านี้ เนื่องจากมันมีปัจจัยหลายอย่าง

ตั้งแต่ช่างอีกคนที่อยู่บนรถ ฝ่ายโยธาที่ขอให้ฝ่ายควบคุมหอสัญญาณเปิดทาง ซึ่งตามระเบียบแล้วเมื่อรถขนหินหรือเหล็กผ่านไปแล้วต้องสับรางทันที แม้หัวรถจักรจะวิ่งออกไปก็จะติดอยู่แค่สถานีบางซื่อเท่านั้น คงไม่ไปไกลถึงหัวลำโพง


อดีตนายตรวจกลต้องต่อสู้ในกระบวนการยุติธรรมนานถึง 6 ปี โดยศาลชั้นต้นตัดสินจำคุก 8 ปี อุทธรณ์ลดเหลือ 6 ปี ในชั้นฎีกาเหลือ 3 ปี
ระหว่างจองจำได้รับการอภัยโทษ สุดท้ายจำคุกเป็นเวลา 18 เดือน ออกจากเรือนจำในปี 2537
เข้าทำงานเป็นช่างในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งย่านวังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา ปี 2544 ก็ถูกเลิกจ้างเนื่องจากอายุมาก
จึงกลับไปเลี้ยงปลาที่บ้านเกิด จ.นครสวรรค์ ประสบภาวะขาดทุนจึงเลิก


"เงินสะสมเริ่มหมด เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด วันเดียวกับตึกเวิลด์เทรดถูกถล่ม ผมก็ได้รับหมายศาลอีกฉบับให้ชำระค่าเสียหายที่เกิดขึ้นในครั้งนั้น ผมจะเอาปัญญาที่ไหนไปจ่ายตั้ง 4 ล้านบาท สงสารก็แต่เมียที่เขาต้องมาลำบากกับผม"
ก่อนจากกัน สมจิตรทิ้งท้ายด้วยสัจธรรมแห่งชีวิตไว้อย่างน่าฟังว่า ชีวิตคนเราไม่แน่นอนจงอย่าประมาท เพราะหมายถึงทั้งชีวิตจะเปลี่ยนไปและเราจะต้องยอมรับมันไปตลอดชีวิต แม้จะไม่ถูกใจเราก็ตาม



ที่มา : หนังสือพิมพ์คมชัดลึก



ขอบคุณที่อ่านจบจนนะครับ หวังว่าคงชอบกัน

ปล.ถ้าซ้ำขออภัยครับ




เรื่องเก่าๆ อ่านได้ที่นี่ครับ

เคยสงสัยมั้ย ขันที "ฉี่" ยังไง?
แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์
ฝังทั้งเป็น
อลิซาเบธ บาโธรี่ ชีวิตอมตะ
เรื่องเล่าจากลานประหาร
คดีฆาตกรรม 'คิตตี้' สุดสยอง
'ซอว์นี่ บีน' ครอบครัวกินคน
ตุ๊กตาผีสิง
การประหารชีวิตที่โหดที่สุดในโลก
10 สุดยอดมนุษย์กินคน
ทหารไทย ทหารชาติเดียวที่ทหารอเมริกาและเวียดนามกลัว

ยังไม่เกิด ด้วยซ้ำ ผมอ่ะ

ยังไม่ได้อ่าน แค่ตามมาแผล่บคืน

ติดเครืองทิ้งไว้ มีคนเฝ้า ทำไมรถเคลื่อนได้หว่า

น่าจะอันนี้นะครับ

ลองดูอันนี้ครับภาพเพียบ

http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=660

ยั่งกะหนังเรื่อง unstopable

ยังเด็กอยู่เลยตอนนั้น

คิดเหมือนกันเลย

รถผีหรือชุ่ย

แผล่บที่สองของเดือนได้ออกไปแล้ว

สาระมีอยู่จริง