แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด เสพติดความชนะมากเกินไปที่ว่านั้น หมายถึงแฟนบอลทั้งหมดทั้งมวลที่กระหายชัยชนะสโมสรแห่งนี้จะแพ้ไม่ได้แม้แต่แมตซ์เดียวเพราะอะไรน่ะหรอเพราะว่าการแพ้ 1 นัดเท่ากับว่าแฟนแมนยูจะมีวันแย่ๆ 1 วันเลยทีเดียวแต่คนบางประเทศคิดกันแค่นี้ พวกนี้เสพติดชัยชนะที่ไม่ว่าจะแข่งยังงี้กูต้องชนะไว้ก่อน เพื่อรอดพ้นจากขี้ปากชาวบ้านเค้า ปีนี้ 2013 มีการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่หลวงสำหรับทีมที่ถือว่ามีเครื่องหมายการค้าที่ดีที่สุดในโลกด้วยชายที่ชื่อว่า เซอร์ อเล็กซานเดอร์ ชาปแมน เฟอร์กูสัน หรือในนาม ป๋าเฟอร์กี้ ลาออกไปทุกคนหวั่นเกรงว่าวันนั้นจะมาถึงวันที่ปีศาจแดงไม่ติด 1 ใน 4 และวันที่ปีศาจแดงไม่มีแชมป์หรือเข้าสู้ยุค Darkness นั่นเอง แล้ววันนั้นก็มาถึงเมื่อ ทีมปีศาจแดง ถูก เดวิด มอยส์ เข้ามาคุมทีมคนที่ถูกขนานนามว่า The Chosen One

คนที่ถูกเลือก แต่ ณ ตอนนี้คนที่ถูกเลือกทำผลงานได้แย่มากๆ แต่แฟนผีส่วนใหญ่ก็ยังยืนยันนอนยัน "กูไม่เอามึงหรอกไอมอยส์แก้เกมกาก เกมรุกหายหมดคนดีๆ ไม่เอาลง ออกไป" ซึ่งมันไม่แปลกที่แมนยูจะ โมโหเพราะทีมใหญ่ๆ แต่เล่นแบบไร้พลังซึ่งทางกายและทางใจมีเพียงคนเดียวที่ดูมีพลังที่สุดในทีมอย่าง Rooney ที่เล่นมีชีวิตชีวาทีสุดสำหรับหลายๆ แมตซ์ที่ผ่านมา เราจะเข้าเรื่องต่อ ตอนนี่ที่มอยส์ทำคือ สามารถปลุก ROONEY ให้กลับมาพริ้วเหมือนตอนแจ้งเกิดแล้ว

แฟนๆ แมนยูส่วนใหญ่เสพติดชัยชนะเสพติดแชมป์มากเกินไปจริงๆ พวกคุณไม่คิดมั้งหรอว่าทีมอย่าง อาเซน่อล ที่มีนักเตะดีๆ มากมายแต่แชมป์แต่ละปีแถมไม่มีบางปีก็ไม่ได้แต่เค้าอยุ่กันได้ยังไงเค้าใช้ชีวิตอย่างไร แต่ทำไมเค้าอยุ่ได้สบายๆ ชนะก็ชมแพ้ก็ด่าอันนี้คือ สัจธรรมฟุตบอล ทุกคนพร้อมใจเชียร์ต่อไปแม้ไม่มีแชมป์ ณ ตอนนี้แค่แมนยูเสมอ ก็ทุรนทุรายกันไปหมด สมมุติถ้าแมนยุไม่ได้ไป ยูฟ่าผมอยากรู้ว่าจะช้อคตายกันไหมการที่มีผู้จัดการไหม่ๆ แผนการเล่นต้องปรับไหม่หมดทุกคนอาจไม่ได้เล่นเหมือนเดิม ถ้าถามว่ามอยส์จัดการทีมยังไง ผมว่าก็ดูขัดๆ นักเตะมีดีๆ ไม่เอาลง แต่ต้องให้โอกาสเค้าสักหน่อยอย่างน้อยก็ 1 ฤดูกาล ถ้าไม่ดีก็ว่าไปตามนั้น



"อย่าเสพติดชัยชนะเกินไป เพราะไม่มีใครหรือทีมไหนจะได้แชมป์ไปตลอดนิรันดร์"

ความจริง มอยส์ มาผิดเวลามากกว่า เเมนยู ตอนนี้นักเตะหลายคนไม่ได้อยู่ในช่วงที่ดีที่สุดเเถมความหวังเเฟนบอลก็สูงอีกมันเลยดูเเย่สำหรับ มอยส์ เเละ มอยส์ ก็ยังหาทีมที่ลงตัวไม่ได้ "ฟุตบอลยุคปัจจุบันมันเเทบไม่มีคำว่ารอ"เเบบ เฟอร์กี้ เมื่อ 20กว่าปีก่อนเเล้วยุคนี้คุณช้าคู่เเข่งก็ทิ้งไปไกลเเล้ว มอยส์ ควรหาทีมที่ลงตัวให้เร็วที่สุดถ้าไม่ได้ไป Ucl นั่นเเหล่ะจะยุ่ง

เอาจริงๆผมเริ่มโตมาติดตามบอลทุกๆอาทิตย์ก็ช่วงประมาณปี 2002

ตอนนั้นปืนก็เก่งสุดยอด จนผมโคตรหมั่นไส้

กลับมาแซงได้แชมป์ปีนึง แล้วขายเบ็คแฮมไป+กับมูรินโย่เข้ามา

ว่าวไปสามปีติด

มืดกว่านี้ก็เจอมาแล้ว จะกลัวไรแค่ตอนนี้ รากฐานทีมดีกว่าช่วงปี 2003 อีก

แต่คู่แข่งเยอะกว่าก็เท่านั้นเอง จะให้ได้แชมป์แบบขาดลอยไม่มีอีกแล้วล่ะ

ปรัชญาของแมนยูคือเล่นเพื่อชัยชนะและไม่ยอมแพ้จนกว่าจะหมดเก้าสิบนาที ผมขอเสพติดเหมือนเดิมนะเร็วๆนะมอยจะลงแดงแล้ว

นักเตะเเมนยูตอนนี้ บางคนก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรเลย เมื่อเทียบกับทีมอื่น เข้าขั้นกลางๆมากๆๆ

ยกเว้นบางราย RVP, Rooney เเค่นั้น

ผมไม่พอใจมอยส์ตรงที่ ไม่ชัดเจนในการทำทีม และเหมือนไม่กระตือรือร้นต่อรูปเกมส์ที่้เป็นรอง ไอ้รอน่ะผมรอได้ แต่น่าจะให้เห็นของการรอหน่อย ว่าทำจะทีมรูปแบบไหน

หรืออาจเป็นเพราะว่าตลาดนักเตะรอบนี้ เจ้าตัวไม่ได้นักเตะที่ต้องการกันแน่ อย่างเชส โคเอนเทรา โอซิล

ส่วนตัว ผมจะรออีกสักครึ่งฤดูกาล หลังปีใหม่นี้ ค่อยมาพูดกันว่า "ไปเถอะมอยส์" หรือ "พยายามเข้า" สักประโยคหนึ่ง แต่ตอนนี้ ผมแค่บอกว่า

"จุดประสงค์ของคุณคืออะไร? อีโก้ของผู้จัดการทีมที่ต้องการสร้างทีมของตัวเองใช่หรือไม่? คุณมีความมั่นใจแบบนั้นมาจากไหนในเมื่อคุณไม่เคยสัมผัสถ้วยแชมป์ใดๆเลยในการคุมทีม?"

ถ้าเป็นแบบมูริญโย่ หรือ ราฟา นี่ผมยังพอเข้าใจนะ แต่มอยส์นี่ มีความมั่นใจมาจากไหน ถึงได้ปลดทีมงานเก่าออกหมดทันที แล้วเอาทีมงานตัวเองเข้ามา กับทีมงานที่ไม่เคยสร้างทีมที่ได้แชมป์เลย..

เขียนได้ดีครับ แต่ผมเชื่อว่าแฟนแมนยูหลายคนไม่เสพติดความชนะอย่างเดียว พวกเราเสพติดความเป็นยูไนเต็ด ทีมที่ไม่เคยยอมแพ้อะไร ทำทุกอย่างจนกว่าเวลาจะหมด แพ้ชนะเป็นเรื่องธรรมดายอมรับได้ แต่จิตใจแห่งผู้ชนะที่มันหายไปอ่ะ มันยอมไม่ได้

จิตวิญญาณของผู้ชนะ!!!!......สำหรับผมแล้วมันหมายถึง ไม่ยอมแพ้ แต่ ก็ไม่ดันทุรัง!!!........เทคนิคการแก้เกม,การเปลี่ยนตัว หรือรวมไปถึงทรงบอลสำหรับผมก็เคารพการตัดสินใจของบอสอีทีอยู่แล้ว(เข้าใจต่างคนต่างสไตล์การทำงาน)...แต่ขอแบบอินเนอร์และมอรัลของทีมจิตวิญญาณของทีมเล่นแบบไม่ยอมแพ้ได้มั้ย(อารมเหมือนถ้าโดนนำให้ได้มีลุ้นว่าจะกลับมาแซงเหมือนเดิม) ผมขอแค่นี้ก่อน เพราะผมเชื่อว่านี้คือคาแรคเตอร์ของยูไนเต็ดที่ผมเชียร์มาตั้งแต่เด็ก จาก เด็กผีตั้งแต่หัวจดเท้า

ทุกอย่างมันมี เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
แฟนปืนอย่างผม อยู่แบบ ว่าวๆ มา 8 ปี ยังอยู่ได้ ถึงปีที่9 ปีที่10 มันจะยังว่าวอยู่ เราก็ต้องอยู่กันได้

ถ้าแฟนผีจะอยู่แบบ ว่าวๆ บ้างก็คงไม่เป็นไรเช่นกัน

ชนะบ้าง แพ้บ้าง เสมอบ้าง จะเป็นไรไป

คิดว่ามีหลายคน และคงจะมีอีกหลายคน ไม่เข้าใจว่าเขาบ่นอะไรกัน
เขาไม่ได้เสพติดชัยชนะ แต่เสพติดความเป็นยูไนเต็ด
ที่ผ่านมา เราเป็นทีมลุ้นแชมป์ เราเล่นด้วยความกระหายชัยชนะ เราไม่เคยยอมแพ้ ไม่ว่าจะเจออะไร
มีหลายต่อหลายเกมที่เราโดนไปก่อน แล้วพลิกกลับมาได้อย่างปาฏิหาริย์

แต่ในทีมชุดนี้ ยังไม่เห็นจิตวิญญาณยูไนเต็ดเลยแม้แต่น้อย

ชัยชนะไม่ใช่เรื่องสำคัญอันดับหนึ่ง แชมป์ว่าวเราก็เคยเป็นหลายครั้ง
ที่สามก็เคยได้ ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด
ที่สำคัญคือเสน่ห์ของแมนยู ที่คู่แข่งไม่สามารถวางใจได้ยันนาทีสุดท้าย มันหายไป
เกมที่ดุดัน พร้อมจะตะลุยเข้าใส่เพื่อชัยชนะ มันหายไป

นี่ต่างหากคือสิ่งที่แฟนๆ เรียกร้อง
แล้ว ณ ตอนนี้ ยังไม่เห็นสัญญาณว่ามันจะกลับมา

ผมไม่คิดว่าผมจะเสพติดชัยชนะอะไรขนาดนั้นสมัยก่อนที่เคยมือเปล่าก็เคยมาแล้ว

คิดว่ายังไงก็ต้องให้เวลากับกุนซือใหม่ แต่ที่บ่นเพราะ เท่าที่ผ่านมาเค้ายังไม่เคยแสดงให้เห็นอะไรที่ทำให้เราคิดว่า "ใช่" ในตัวของเค้าเลย อย่างเดียวที่ผมชอบจริงๆ จริงๆเลยนะของมอยส์คือ กล้าให้โอกาสเด็กๆ นั่นที่ทำให้ผมยังอยากให้เวลาเค้าอยู่ และช่วยแสดงความเป็นผู้นำของทีม ที่ดูว่า ใช่ ให้แฟนผีอย่างเราได้เห็นหน่อย คุณมีเวลาพิสูจน์ตัวเองอยู่แล้วครับ และมันก็ปกติที่คุณจะต้องแบกรับความกดดันขนาดนี้กับทีมใหญ่แบบนี้ และคุณต้องรับมันให้ได้ถ้าคุณคือคนที่ใช่ ที่เฟอร์กี้คิดว่าเลือกมาไม่ผิดจริงๆ

ถูกครับ ผมไม่ได้โตกับมันมาเพื่อเห็นยูไนเต็ดเอาชนะด้วยสกอร์ อยู่ตลอดเวลา
ผมรู้จักยูไนเต็ดเพราะพวกเค้าต้องการเอาชนะอยู่ทุกวินาทีต่างหาก
บางทีนักวิจารณ์ที่มาจากทีมอื่น ไม่เข้าใจหรอกครับประเด็นนี้
สักแต่ว่าพูดกันไป ให้มันวิ่งตลอด90 นาที สู้ไม่ถอย ถึงแพ้
ผมก็ฝันดีแล้ว เพราะเรารู้ว่าพวกเค้าต้องการเอาชนะอยู่เสมอ
และเราพร้อมจะก้าว และเคียงข้างกับพวกเค้าเพื่อหาชัยชนะต่างหาก
วันนี้แพ้ เมื่อเราฝันถึงวันที่ชนะ ทุ่มเทกับมัน มันเป็นวิญญาณของยูไนเต็ด
มันเป็นแบบนี้มาเสมอ และเป็นตลอดมา ก่อนเฟอร์กี้ทำทีมด้วยซ้ำ

ผมว่าช่วงนี้มันคือการปรับตัวของทั้งมอยส์+สตาฟฟ์+ผู้บริหารและนักเตะเลย ส่วนเรื่องเปลี่ยนสตาฟฟ์ผมเข้าใจนะว่าการทำงานกับคนที่เก่งหรือจะสู้การทำงานกับคนที่รู้ใจ ส่วนมอยส์นั้นคงรู้ดีว่าตัวเองยังไม่ระสบความสำเร็จใดๆเลย การที่เขาเข้ามาแล้วจะโผงผาง แข็งกร้าวเหมือยมูมันคงไม่ได้รับการยอมรับจากนักเตะหรอกเลยเหมือนกับเจียมตัวอยู่แล้ว
แต่สิ่งนึงที่ผมเห็นคือการกลับมานะ
โดนแมนซิถล่ม กลับมาชนะ ลิเวอร์พูลได้
แพ้เวสต์บรอมพลิกล็อค ไปเสมอ โดเนสส์ที่ยูเครน ลองคิดว่าดูว่าเพิ่งเจอความพ่ายแพ้แบบคาดไม่ถึง แต่ยังกลับมาได้ แล้วลิเวอร์กลับชัคตาร์ นี่มันบอลอบต.ที่ไหนหละ

ไม่ต้องชนะทุกนัด แต่ ขอให้เล่นให้ดีที่สุด ก็พอใจละ

เพราะเค้าเพิ่งเริ่มเป็นแฟนบอลสมัยที่ทีมเราได้แชมป์
เค้าเลยเคยอยู่แต่ในที่ๆไม่เคยลำบากใจ ไม่เคยตกต่ำมาด้วยกันกับทีม
เค้าถึงไม่รู้สึก "เปรมปรีดิ์" แต่รู้สึกได้แค่ "ดีใจ"เมื่อทีมเราได้แชมป์
เค้าถึงไม่รู้สึก "ไม่เป็นไร สู้ต่อไป" แต่รู้สึกได้แค่ "เสียใจ" เมื่อเราพลาดจากสิ่งที่หวัง