ขอประเดิม SS พระเครื่อง ด้วยพระที่ผมบูชาและสนใจอยู่ เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกันครับ

พระเครื่อง หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ



ประวัติ
พระครูวรเวทมุนี (หลวงพ่ออี๋) วัดสัตหีบ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี
พระครูวรเวทมุนี ปรากฏนามเป็นที่รู้จักกันทั่วไป ๆ ว่า หลวงพ่ออี๋ เพราะท่านชื่ออี๋มาแต่แรก ท่านเป็นบุตรชาย นายขำ นางเอียง ทองขำ เกิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ.2408ตรง กับวันอาทิตย์ ขึ้น 11 ค่ำเดือน 11 ปีฉลู ที่บ้านตำบลสัตหีบ กิ่งอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี

เมื่ออายุ 25 ปีได้อุปสมบทที่วัดอ่างศิลานอก ซึ่งบัดนี้ได้ยุบรวมเข้าเป็น วัดอ่างศิลาวัดเดียว โดยมีพระอาจารย์จั่น จนฺทโส เป็นพระอุปัชฌาย์ โดยมีพระอาจารย์ทิม เป็นกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์แดงเป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระอุปัชฌาย์ได้ตั้งฉายาว่า พุทธสโร และในช่วงโอกาสนั่นเอง หลวงพ่ออี๋ก็ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย คลองด่าน และยังกล่าวกันอีกว่า หลวงพ่อแดงและหลวงพ่อเหมือนก็เป็นพระอาจารย์ท่านด้วยเช่นกัน

วัดสัตหีบ (วัดหลวงพ่ออี๋) เป็นวัดที่หลวงพ่ออี๋ได้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2442 และท่านเป็นเจ้าอาวาสองค์แรก หลวงพ่ออี๋มีความชำนาญในด้านสมถะวิปัสสนาธุระมากคือ คล่องแคล่วในการเข้าใน ออกนอก และในการพักจิตอยู่เป็นกสิณ และในธรรมารมณ์ตามปรารถนา จะเรียกว่า มีวสีภาพก็ควร เพราะเมื่อท่านปรารถนาจะสำรวมจิตแล้ว ไม่มีอะไรมาขัดขวางทางเดินภายในของท่านได้ เป็นการเข้าออกได้เรียบร้อยตามประสงค์

เมื่อกล่าวถึงคุณสมบัติแล้วท่านจะเหนือว่าพระเถระอื่น ๆ มากทีเดียวเพราะท่านสามารถยกจิตให้พ้นจากเวทนาได้เสมอ ดังจะเห็นได้จากเวทนาที่เกิดขึ้นจากความหนาว ร้อน หิว กระหาย ปวด บวม ระบม เป็นต้น ท่านไม่เคยปริปากบ่นในเรื่องทุกขเวทนาดังกล่าวให้ผู้อื่นได้ยินเลย แม้การเจ็บป่วยของท่าน คงอยู่ในอาการสงบเป็นปรกติจนหมดอายุขัย


(หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบปี08 เนื้ออัลปาก้า ใครมีเก็บไว้ให้ลูกหลานใส่ แคล้วคลาดปลอดภัย โรคภัยไม่มาข้องครับ)

หลวงพ่ออี๋ ได้สร้างพระเครื่องรางต่าง ๆ ไว้มาก รวมทั้งปลัดขิกที่มีชื่อมาก (พอ ๆ กับหลวงพ่อเหลือ แปดริ้ว) ทั้งตะกรุด เสื้อยันต์ เหรียญ พระปิดตา พระสาม และ พระสี่ (พรหม สี่หน้า) กล่าวกันว่าในระยะ พ.ศ. 2483-86 นั้น หลวงพ่ออี๋ก็มีของดีเกรียงไกรออกสู่สงครามอินโดจีนไปก็มาก ชื่อเสียงของท่านดังขนานไปกับหลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา และหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอกทีเดียว พระเครื่องรางของขลังของหลวงพ่ออี๋มีสร้างออกมามากแบบเอาใน พ.ศ. 2484 และตาม พ.ศ. นี้เอง พระสาม และ พระสี่ หรือ พระพรหมสี่หน้า ก็ได้กำเนิดตามออกมาด้วย พระทั้ง 2 พิมพ์เป็นพระเนื้อเมฆพัด องค์หนึ่งทำเป็นพระ 3 หน้าพระทับนั่งบนฐานบัวกลีบ (3 หน้า 3 องค์) ส่วนพระสี่หรือพรหมสี่หน้าก็ทำเป็นพระประทับนั่งบนฐานเขียงเหมือนกันทั้ง 4 หน้า (4 หน้า 4 องค์) ด้านพุทธคุณมีทั้งแคล้วคลาด และคงกระพันชาตรี

พระครูวรเวทมุนี (หลวงพ่ออี๋) ได้ให้ความสำคัญในเรื่องการศึกษาเป็นอย่างมาก ในสมัยนั้นท่านได้สร้างโรงเรียนประชาบาล 1 หลัง ชื่อว่า โรงเรียนบ้านสัตหีบ ที่ย้ายมาตั้งที่ถนนบ้านนา ชาวบ้านเรียนว่า โรงเรียนบ้านนา ส่วนอาคารเรียนเดิมชื่อ ศาลาธรรมประสพ ปัจจุบัน คือ ห้องสมุดของวัดสัตหีบ

ท่านหลวงพ่ออี๋เริ่มอาพาธในอวสานแห่งชีวิตครั้งนี้ ด้วยโรคฝีที่คอ ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2489 แต่ท่านก็ไม่ได้ใส่ใจรักษานัก ท่านเคยปรารภว่ามันจะมาเอาชีวิตท่าน คงใช้แต่ยาของท่านเองบ้าง ปิดบ้าง พอกบ้าง ใช้น้ำมนต์บ้าง เรื่อยมาและไม่หยุดการรับนิมนต์ในที่ใด ๆ ทั้งสิ้น โรคฝีได้กำเริบขึ้นเป็นลำดับมา จนเข้าพรรษาแล้ว พิษของฝีจึงแสดงอาการให้ต้องพักทำวัตรสวดมนต์

กำลังของท่านเริ่มลดลง หัวฝีเล็ก ๆ ใต้คางด้านขวาก็เริ่มบวมมากขึ้น มีผู้ห่วงใยแนะนำท่านให้เข้าโรงพยาบาลผ่าตัดเสีย ท่านก็บอกว่า ช่างมันเถอะ เป็นกรรมเก่าของฉัน เจ้ากวางหนองไก่เตี้ย มันมาตามทวงหนี้แล้ว

เพราะท่านเคยบอกคนใกล้ชิดว่าชาติก่อนเคยไปยิงกวางตัวหนึ่งที่หนองไก่เตี้ย ถูกที่ซอกคอตาย กรรมนั้น จึงตามมาให้ผลแล้ว ท่านก็คิดว่าเป็นกรรมเก่า อยากจะชำระหนี้ให้เสร็จเสียที จึงไม่ได้สนใจรักษาทางแพทย์ปัจจุบัน แม้โรงพยาบาลก็ไม่ได้พูดถึง จนถึงเวลาที่ฝีสุกแก่จัด และโตขึ้นมาก จึงทวีความรุนแรงมากยิ่ง ทำให้กำลังร่วงโรยประกอบกับเข้าสู่วัยชราภาพมาก

แล้วพอถึงวันที่ 20 กันยายน พ.ศ.2489 ตรงกับแรม 10 ค่ำ เดือน 10 ปีจอ เวลา 20.35 น. หลวงพ่ออี๋ท่านก็บอกให้พระที่นั่งเฝ้าพยาบาลแวดล้อมท่านอยู่ ช่วยประคองให้ท่านลุกขึ้นนั่ง แล้วสั่งไม่ให้ทุกคนแตะต้องตัวท่าน เสร็จแล้วท่านก็นั่งสมาธิตัวตรง เริ่มเข้าสมาธิ

ชั่วครู่สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึง ทำให้ทุกคนตกใจกันสุดขีดคือ ไม้กระดานแผ่นหนึ่ง ซึ่งตั้งพิงฝาผนังภายในกุฏิและตั้งอย่างนั้นมานานแล้ว ก็ล้มโครมลงมาฟาดกับพื้น และกระจกแผ่นหนึ่งที่ติดกับบานประตูตู้ ห่างจากไม้กระดานหลายเมตร ก็กระเด็นหลุดออกมาแตกกระจายทั่วพื้น

ทั้งพระและลูกศิษย์วัดที่คอยนั่งเฝ้าพยาบาลแวดล้อมท่านอยู่ตกใจมาก พอหายตกใจได้สติก็หันมาดูหลวงพ่ออี๋ ซึ่งตรงกับเวลา 21.05 น. ท่านก็นั่งสงบปราศจากลมหายใจเข้าออกเสียแล้ว ข่าวการการมรณภาพก็กระจายไปทั่วกิ่งอำเภอสัตหีบอย่างรวดเร็ว สิริรวมอายุของท่านได้ 82 ปี

สำหรับผมเคยมีโอกาสไปวัดสัตหีบ มาแล้วไปอ่านประวัติท่านที่วัด ดูครกบดยาของท่าน
ดูยิ่งใหญ่ดีครับ เพื่อนๆไปเที่ยวกันได้นะครับ จ.ชลบุรีเอง


Credit
เนื้อหา www.thammasatu.net
ภาพ www.web-pra.com

พ่อผมเล่นพระ มีเต็มบ้านเลย

ส่วนผมไม่สนใจ พ่อให้พระองค์ไหนบูชาคล้องคอรับมาหมด ตอนนี้ 5 องค์แล้ว

ลองหัดดู หัดส่องจากที่ห้อยอยู่ เป็นความรู้ เป็นงานอดิเรก เพลินดีนะครับ

ท่านอยู่สัตหีบป่าวนี่

เห็นชอบหลวงพ่ออี๋น่าจะคนสัตหีบ

ปล.คนบ้านเดียวกัน ฮิ้วววว

มาเรื่อยๆเลยนะครับ ชอบอ่าน

พ่อพยายามสอนผมนะ แต่ผมมันไม่เอาอะไรเลย = ="

พ่อผมทำงานสัตหีบนะ

เชื่ออยู่ 1 สิ่งคือถ้าทำดีพระจะคุ้มครองให้ปลอดภัย เจอมากับตัวถึงได้เชื่อมาทุกวันนี้ครับ

คนกรุงเทพฯครับ
ที่ชอบเพราะ คุณพ่อสะสม และ พอเห็นพระหลวงพ่ออี๋ ไม่รู้เพราะอะไรชอบมากเป็นพิเศษครับ พอมีโอกาสเลยไปเที่ยววัดสัตหีบ เลยยิ่งชอบครับ

วงการพระเครื่อง มันก็พูดยากนะครับ ที่เราส่องๆกันอยู่ แล้วบอกของจริง

สุดท้ายมันอยู่ที่ความเชื่อศัทธาในองค์พระนั้นๆ

ผมเคยอ่านเจอเซียนพระท่านบอกว่า ตั้งแต่เกิดมาในชีวิต เคยเห็นสมเด็จวัดระฆังของจริงเพียงครึ่งองค์ ส่วนที่มีอยู่ปัจจุบัน ก็แล้วแต่คิดครับ

ปัจจุบันผมบูชาที่แม่ เพิ่งจะให้มาบูชา รอมาทั้งชีวิต เป็นสมเด็จวัดเขาบางทราย ชลบุรี รุ่นแรก พิมพ์เล็ก พ.ศ. 2483

วัดไปไม่ยากนี่ครับ ไปไหว้เสร็จก็เที่ยวพัทยาต่อยาวๆ

โห ดีมากครับ องค์นี้ ถามกูรูมา อาจารย์ของเจ้าคุณนรฯ สร้าง สมแล้วที่รอคอยครับ

อันนี้เป็นภาพให้ดูครับ ของผมไม่เคยถ่ายแค่ใส่ติดตัวครับ เดี๋ยวถ่ายให้ดูครับ พอดีอยู่ที่ทำงานครับ

เหรียญสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดเขาบางทราย พี่ผมบอกเป็น อาจารย์เจ้าคุณนรฯ
รูปไม่ต้องถ่ายหรอกครับ เล่าสู่กันฟังดีกว่า ฟังประวัติแล้ว คุ้มค่าที่รอคอยจริงๆครับ
พ.ศ.2483 เริ่มหายากมากๆแล้ว

ใช่ครับ ผมได้ยินว่ามีการส่ง ประคตเอว กันที่เป็นสิทธ์นะครับ

จากท่านสมเด็จ สู่เจ้าคุณนรฯ ปัจจุบันอยู่ที่ ท่านเจ้าคุณวัดเขาบางทรายชลบุรี

สมเด็จท่านเก่งเรื่องภาษาต่างประเทศ จน ท่านพุทธธาตุภิกษุ ยกย่องเลยครับ

ครับ แม่ผมเพิ่งจะตัดสินใจให้ ผมขอมาแต่เด็กแล้วครับว่า โตขึ้นขอเพียงของ 2 สิ่ง คือ สมเด็จของแม่และหลวงพ่อโสธรจากพ่อ ผมก็ไม่ต้องการทรัพย์สินอื่นแล้ว เพราะได้สิ่งที่ติดตัวพ่อแม่มาตลอด มาอยู่บูชาตลอด