ความเฉียบขาดไม่มีเลย ซีซั่นนี้ควรได้หลายลูกแล้ว เพื่อนคิดว่าไงครับ

อย่าว่างั้นเลยครับ ต้องบอกว่า ประจำเวลา ยิงปิดเกมส์ แกมักทำไม่ได้ แต่ยิงเปิดเกมส์นี่บ่อยอยู่น่ะ นัดใหญ่

ไม่รู้น้องมันยังไงแต่บอกเลยว่า คนที่หนักคือกัปตัน ตอนนี้เพื่อนเล่นง่ายๆหมด กัปตันชอบเล่นยาก

ไรซ์ยังเล่นง่ายเลยไม่ฝืน ถ้ามองซ้ายไม่ไหวแกจะไปเองเลย

โอเด ซาก้า ถ้าไม่กล้า เปลี่ยนกล้าดรอป ก็คงเหมือนเดิม เฝ้าถ้วยไป ผิดฟอร์มจัดๆ ตั้งแต่ลงมา นี่ไม่มีเกมส์ไหนประทับใจสักเกมส์

อยากเห็นแก้แหวก

ต่ำกว่ามาตรฐานจริง แต่ตัวรุกคนอื่นน่าบ่นกว่าเยอะ ถ้าไม่ได้ซาก้าแพ้ไปหลายนัดแล้วช่วงหลัง

ทักษะ ดูด้วยตา ดูไม่น่าจะทำอะไรก้มากกว่าชาวบ้าน

แต่เวลาทำผลงาน มันจับต้องได้มากกว่าคนอื่นเนี่ยสิ เลยยังต้องเอาลงอยู่

อย่างวูฟนัดก่อน ไม่มีซาก้า ก้คงแพ้บ๊วยคาบ้านไปละ เปิดสองทีไปตรงอันตราย ได้สองประตู

คนอื่นในทีมมันไม่มีใครทำได้แบบนี้ด้วยไง

ฟอร์ม ณ เวลานี้ ห่างไกลกับตอนฮอต ๆ มากพอตัว

ถ้าอาร์เตต้าทำให้ทีมได้แชมป์(ลีก)ไม่ได้ใน 1-2 ปีนี้ ซาก้ามีโอกาสเลเวลตันสูง เพราะปัญหาตอนนี้ผมมองว่า เป็นปัญหาของเทรนเนอร์ (ต้า) มากกว่าปัญหาจากตัวผู้เล่นเอง

สาเหตุที่มองแบบนั้นเพราะ วิธีเล่นทางกราบขวา แทบจะเหมือนเดิมมาหลายปีแล้ว ซาก้ายืนกว้างเกือบชิดเส้นขอบสนาม มีบอลยัดมาให้เล่น หรือฟูลแบ็คเติมขึ้นมาช่วยกันเล่น แต่ส่วนใหญ่ซาก้าจะเล่นเอง ลากเอง จะไปยิง หรือไปเปิดก็อีกเรื่อง พอเล่นแบบเดิมตลอด เกือบทุกทีมจะโหลดผู้เล่นมาประคองด้านนี้ตลอด (ผมเดาว่า) ซาก้าน่าจะไปฟิตเนส หรือเพิ่มกล้ามเนื้อมา สังเกตได้ว่าตัวหนาขึ้นเยอะ ประมาณว่า โค้ชกรูจะเล่นแบบนี้ แล้วกรูได้ลงตลอดดังนั้น กรูจัดให้ เตะกรูหนักดีนัก เลยเสริมกล้ามมาเยอะ ๆ จะได้ทนทานกับการเข้าประทะหนัก ๆ ได้

แต่ด้วยธรรมชาติ กล้ามเนื้อหรือความแข็งแกร่งที่มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ก็มักทำให้ความเร็ว หรือความคล่องตัว (ที่เคยเป็นจุดขายอย่างนึงของซาก้า) ต้องลดลงไปด้วย อันนี้เป็นข้อสังเกตส่วนตัวของผมว่า ทำไมช่วงหลัง ซาก้าเลี้ยงไม่ค่อยผ่าน หรือชนะในการดวลตัวต่อตัวน้อยลงไปเยอะมาก

ถ้ามองในมุมที่กว้างขึ้นจะเห็นว่า แนวรุกที่เล่นกันมา หลายปี มาร์ตี้ - โอเดการ์ด - ซาก้า ช่วงนี้ไม่มีใครที่ถือว่าอยู๋ในฟอร์มที่สุดยอดเลย ซึ่งผมมองว่าฝั่งตรงข้ามหลับตาแทบจะนึกได้เลยว่า สามคนนี้จะเล่นยังไง ดังนั้นเทรเนอร์ต้องหาวิธีสร้างความหลากหลายในการเล่น(โดยเฉพาะเกมส์รุก) ให้ได้มากกว่านี้ -- แต่ถ้าเทรนเนอร์ ยังเป็นอาร์เตต้า ผมว่ายากเลย เพราะจริง ๆ ปัญหาแนวนี้มีมานานแล้ว เป็นลักษณะเฉพาะของต้าเลยก็ว่าได้

กลับมาที่ซาก้า แต่ยังไงซาก้า จะยังคงได้ลงอยู่จนกว่าจะขาขาด หรือขาหักสองท่อนกลางสนาม เพราะเป็นตัวที่อาร์เตต้าไว้ใจมากที่สุด ขนาดมาดูเอเก้โชว์ฟอร์มอย่างโหด ก็ยังต้องนั่งต่อไปยาว ๆ ข้อเท็จจริงที่ปฏิเสธไม่ได้คือ ซาก้า ถึงจะไม่ได้ยิงได้เป็นกอบเป็นกำ แต่ก็มักจะมีส่วนร่วมในการสร้างประตูเสมอ จังหวะสำคัญมักจะเป็นเค้าที่เป็นคนยิง หรือเปิดให้ได้ประตู หลายต่อหลายเกมส์ เกมส์เพลย์อาจจะแย่มาก ๆ แต่ซาก้าอาจจะโผล่มายิง 1 จ่าย 1 ดังนั้น ต้าเลยไม่สามารถปลดล็อคในจิตใจตัวเองที่จะส่งตัวอื่นลงได้ เพราะตัวเองก็กำลังกดดันมาก ๆ ทุกเกมส์คือ ความกดดัน ทุกเกมส์คือความคาดหวัง ซาก้าก็เช่นกัน ความคาดหวังหลังจากที่ตัวเองขยับขึ้นมาเป็น สตาร์ของทีม (รายได้สัปดาห์ละ 300K ปอนด์) มันเลยทำให้เค้า กลายเป็นปีก "มุ่งยิง" เหมือนมาร์ตี้ ทางฝั่งซ้าย และนั่นคือเหตุผลที่การเล่นเป็นศูนย์หน้าเบอร์ 9 ของอาร์เซนอลช่วงนี้จะยากกว่าปกติ เพราะถ้ามาร์ตี้ กับ ซาก้า ลงคู่กัน จะเป็นลักษณะปีกมุ่งยิงทั้งสองด้าน ตำแหน่งเบอร์ 9 ต้องชงเอง กินเอง ไปตามยถากรรม นอกเหนือไปจากงานปกติที่โดนอัดน่วมตรงกลางอยู่แล้ว ผลก็คือ เยอร์เคเรส ไม่ได้รับการประสานงานที่ดี ในช่วงเวลาที่ต้องการการปรับตัว และเล่นร่วมกับแนวรุกคนอื่น (อีกสามคน ฮาแวร์ตซ์ น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด เอาตัวรอดได้ ปรับตัวในลีกได้แล้ว ยิงค่อนข้างคม, เมริโน่ อาจจะช้ามาก แต่เซนส์บอลดี และมีทีเด็ดในการสอดขึ้นมาเล่นลูกกลางอากาศ, เฆซุส ผมว่าน่าเป็นห่วงสุด เทคนิคดีเกือบจะที่สุดในทีม แต่สะกิดนิดเดียวก็ลงไปกอง)

ปัญหาแบบนี้บอกเลยว่า ถ้าได้แชมป์ก็ปลดล็อคได้ ถือว่าเทรนเนอร์คิดถูก เลือกวิธีถูก แฮปปี้เอนดิ้ง ทุกอย่างจบสวย แต่ถ้าไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน ยอมเล่นเป็น รปภ. เฝ้าถ้วยกันไป