บางคนซีเรียสมากกับเรื่องกินครับ อย่างตัวผมเคยเจอครั้งหนึ่งแฟนเก่า

แฟนเก่าบอกให้ผมไปกินข้าวกับที่บ้านเขา ผมก็ไป แต่เป็นร้านอาหารทะเล ด้วยความทืี่ผมแพ้อาหารทะเล

พ่อแม่เขาก็ถามจะกินอะไรสั่งเลยนะลูก ผมสั่งไข่เจี้ยวหมูสับ .... พ่อแม่เขาเห็นเขาก็ยิ้่ม บอกกินง่ายดีจัง พวกท่านอาจคิดว่าไม่มีอะไร

พอผมแยกยายกับครอบครัวแฟน สิ่งที่ผมโดนคือ แฟนเรียกมากนั่งคุย บอกผมทำตัวแบบนี้ยังไง ผมก็ งง อะไร สั่งไข่เจี้ยวหมูสับได้ยังไง ดูถูกครอบครัวเขาหลอไง คิดว่าครอบครัวเขาไม่มีปัญญาจ่ายหลอ

ผมงงเลย แบบอะไรของมึง ก็กูไม่กินทะเล จะให้กูสั่งอะไร ไปครั้งแรกกับครอบครัวปรกติ เขาก็จะบอกสั่งมาเลยครับผมกินได้ แต่ถ้ากูบอกแบบนั้นเดี๋ยวกูกินไม่ได้ไง มันก็ดูไม่ดีอีก สรุปผมโดนด่าและผมก็ไม่เข้าใจมึงจะขึ้นทำไม แค่ไข่เจียวหมูสับ

นึกภาพตามละฮา

กินไรดี ปัญหาโลกแตก

ปัญหาที่แฟนครับ เราไปร้านอาหารเราก็อยากสั่งเมนูที่เราอยากกิน ไม่ใช่อยากสั่งเมนูขึ้นชื่อของทางร้าน ยกเว้นว่าร้านนั้นเราไม่เคยกินก็อาจจะลองสั่งเมนูแนะนำดู ส่วนถ้าแฟนอยากให้กิน signature ก็ให้เค้าสั่งกินเอง

ปล. แฟนผมไม่เป็นนะ อยากกินไรก็กิน แต่ผมชอบสั่งเมนูใหม่ๆมาลอง ถ้าเป็นพวกร้านน้ำหรือขนมหวาน

ต่างกันกับคู่ผมแฮะ ผม 46 แฟน 38 อาจจะเป็นเพราะอายุเป็นผู้ใหญ่กันแล้วมั้ง ผมสายเนื้อส่วนแฟนไม่กิน แต่ก็มีตรงกลางตลอดเวลาไปกินอะไร เราก็กินเนื้อได้แฟนก็กินหมูได้ ชาบูหมูกะทะใช้กระเดียวกันแต่แยกฝั่งก็จบ ส่วนน้ำซุบแฟนก็กินได้หมด แค่ไม่กินแบบโดยตรงแค่นั้นเอง ส่วนหมูเห็ดเป็ดไก่คือกินได้หมดเลย

เมิงเสือกไรว้า ที่รัก