ยาทาภายนอกก็หาขวดใสๆไม่แปะแบรนด์ เขียนแค่ว่าใช้สำหรับอะไร ทาบริเวณไหน ช่วงเวลาไหน

ยากินก็ หาขวดเปล่าๆไม่แปะแบรนด์มาใส่เช่นกัน เขียนแค่ว่ายาสำหรับอะไร ก่อนอาหาร/หลังอาหาร

คือถ้าต้องใช้ยาต่อเนื่องหลายเดือน บางทีเราก็สู้ราคาคลีนิคไม่ได้
ถ้าหายาตามท้องตลาด ที่มีแบรนด์มาเทียบที่ราคาน่าจะถูกกว่าน่าจะมีเยอะ

ใครพอมีคำแนะนำบ้างครับ หรือต้องไปโรงพยาบาลอย่างเดียวที่เขาน่าจะไม่ปิดบังตัวยายี่ห้อตัวยา
จะได้หาซื้อเองที่ถูกกว่าได้

ถือยาไปถามเภสัชกร ร้านขายยา ต้องเภสัชกรนะ แค่พนักงานมันไม่ชัวร์

ทำไมไม่ถามหมอที่จ่ายยาว่ามันคือยาอะไรบ้าง? อีกทางหนึ่งก็ขอใบสั่งยาไปซื้อข้างนอก

อยากรู้อะไรก็ถามไปเลย ถ้าเขาไม่ยอมบอกก็อีกเรื่องหนึ่ง

สาเหตุหลัก ๆ ที่คลินิกไม่เปิดเผยชื่อยา:
1. การป้องกันการซื้อยาเอง: คลินิกต้องการให้คนไข้กลับมารับการรักษาและซื้อยาจากคลินิก เนื่องจากยาบางชนิดอาจต้องใช้ภายใต้การดูแลของแพทย์ หรือป้องกันไม่ให้คนไข้ซื้อยาไปใช้ผิดวัตถุประสงค์หรือผิดขนาดเอง

2. การใช้ยาสามัญ (Generic Drugs): คลินิกอาจใช้ยาสามัญที่มีตัวยาสำคัญเหมือนยาต้นแบบ (Original Brand) แต่อาจมีหลายยี่ห้อ การระบุชื่อยาบ่อย ๆ อาจทำให้เกิดความสับสน

3. เป็นสูตรเฉพาะของคลินิก: ในบางกรณี ยาที่จ่ายอาจเป็นยาผสม (Compounding) หรือมีการจัดชุดยาที่มีความจำเพาะต่อสูตรการรักษาของคลินิกนั้น ๆ

4. ความเข้าใจของคนไข้: แพทย์อาจกังวลว่าการบอกชื่อยาที่ซับซ้อนโดยไม่มีเภสัชกรอธิบาย อาจทำให้คนไข้เข้าใจผิดหรือกังวล

5. ยาในระบบปิด: ยาที่จ่ายจะถูกระบุไว้ในเวชระเบียนของคนไข้แล้ว ซึ่งเป็นบันทึกทางแพทย์

สิ่งที่คุณควรทำ:
คุณมีสิทธิ์ที่จะทราบข้อมูลเกี่ยวกับยาที่คุณได้รับ เสมอครับ หากคุณต้องการทราบข้อมูล ให้ สอบถามแพทย์หรือเภสัชกรของคลินิกโดยตรง ในขณะที่คุณรับยาได้เลยครับ เช่น

"ยานี้คือยาอะไรครับ/คะ?"

"ตัวยาหลักของยานี้คืออะไรครับ/คะ?"

"ยานี้มีสรรพคุณอะไร ช่วยเรื่องอะไรครับ/คะ?"

โดยปกติแล้ว แพทย์หรือเภสัชกรที่ดีจะยินดีให้ข้อมูลที่จำเป็นเกี่ยวกับยาที่คุณกำลังจะใช้ เพื่อความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการรักษาครับ

ก๊อปมาให้อ่านเลยอะ จะกลัวการถามโดยตรง ณ ตอนนั้น อะไรขนาดนั้น

คลินิกปัจจุบัน น่าจะติดแล้วนะครับ ระบบมันต้องไปได้ บางที่ปริ้นเปนสติ้กเกอติดซองด้วยซ้ำ

มีแต่คลินิกเก่าๆ ที่ใช้ซองยาเดิมๆ เขียนเอง

จริงๆ มีข้อบังคับให้ระบุชื่อยา สรรพคุณด้วยมั้งครับ แต่ไม่น่จะบังคับใช้ได้ขนาดนั้นเท่าไร

ถามแล้วเขาไม่บอกนะสิครับ

คือข้อมูลยายินดีบอกนะครับ บอกแบบกว้างๆ

แต่ข้อมูลที่จะสามารถนำไปค้นหาต่อเพื่อซื้อจากแหล่งอื่นเขาไม่บอกครับ

ถามแล้วตอบแค่บางคำถามครับ
"ยานี้คือยาอะไรครับ/คะ?"
-----------ยาแก้.........อะไรก็ว่าไป แต่ไม่บอกยี่ห้อแบรนด์นะครับ

"ยานี้มีสรรพคุณอะไร ช่วยเรื่องอะไรครับ/คะ?"
-------อันนี้บอกอยู่แล้วครับ


"ตัวยาหลักของยานี้คืออะไรครับ/คะ?"
---------อันนี้ไม่ได้ถามแต่เชื่อว่าคงบอกแบบกว้างๆและไม่เจาะจงไปในยี่ห้อเพื่อให้เราได้ข้อมูลไปซื้อต่างหากได้ครับ

ก๊อปมาให้อ่านเลยอะ จะกลัวการถามโดยตรง ณ ตอนนั้น อะไรขนาดนั้น
-----------ถามแล้วครับหลักๆก็บอกเกี่ยวกับตัวยาใช้สำหรับอะไรก็ว่าไป แต่ไม่บอกข้อมูลที่ทำให้เราสามารถเอาไปซื้่อต่อจากแหล่งอื่นที่เหมือนกับที่หมอจ่ายยาได้อันนี้ไม่บอกแน่นอน

เหตุผลที่หมอไม่บอกเพราะอะไร ได้ถามต่อไหม?

ไม่รู้ว่ากินยาหรือทายาอะไรเพราะหมอไม่ยอมบอก คุณแน่ใจจะรักษาที่คลินิคนั้นจริงๆหรือ?

ผมไปหาหมอที่ รพ ยาที่ต้องทานมันแพง หมอสั่งจ่ายยาให้นิดเดียว แล้วบอกให้ไปซื้อร้านขายส่งข้างนอกเอา ถูกกว่า

คุณเอายาไปถามที่เภสัชโดยไม่รู้ตัวยา คุณแน่ใจได้อย่างไรว่ามันจะตรงกัน มันก็มีความเสี่ยงอยู่ดี ถามหมอโดยตรงดีกว่า ถ้าหมอไม่ยอมบอกก็ต้องมีเหตุผลเพียงพอ ไม่งั้นก็ย้ายคลินิคซะ

ผมEditเพิ่มแล้วนะครับ

คือข้อมูลยายินดีบอกนะครับ บอกเยอะด้วย พูดละเอียดด้วย
แต่ข้อมูลที่จะสามารถนำไปค้นหาต่อเพื่อซื้อจากแหล่งอื่นเขาไม่บอกครับ

ก็นั่นละครับผมเลยคิดว่าย้ายแน่นอนคลีนิค
และโรงพยาลที่คุณบอกไม่เหมือนคลีนิคนะครับโรงพยาบาลเขาไม่ปิดบังอยู่แล้วเป็นทุกที่ครับ ส่วนใหญ่จะเป็นคลีนิคมากกว่าการทำแบบนี้

รู้ข้อมูลยาแล้ว ก็ไปถามเภสัชสิครับ ถ้าเป็นยาที่ห้ามจำหน่ายทั่วไป คุณก็หาไม่ได้หรอก

คุณเป็นโรคอะไรถึงขนาดคลินิคต้องจ่ายยาที่หาซื้อจากร้านยาเภสัชไม่ได้

ไปอ่านที่คุณตอบโพสต์แล้ว คุณถามอะไรเยอะแยะ แต่เรื่องสำคัญที่สุดอย่างเรื่องตัวยา ดันไม่กล้าถาม มันแปลกๆนะครับ

สาเหตุที่เขาไม่แปะ หรือบางคลินิกก็ลอกฉลากยาเดิมของ บ. ออก
แล้วแปะฉลากที่เป็นชื่อคลินิกตัวเองแทน
ก็เพราะไม่อยากให้คนไข้ เอาขวดยา ไปหาซื้อเองตามร้านขายยาทั่วไป
มีกรณีถึงขนาดที่บริษัทยา ทำรูปแบบเม็ดและสี ให้เป็นเฉพาะของคลินิกนั้นๆ เพื่อที่คนไข้จะนำยาออกไปซื้อที่ร้านยาอื่น ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นยาอะไร

เพราะค่าตรวจ กับค่ายา กำไรต่างกันมากครับ

เป็นจุดใหญ่ที่ทำให้ระบบใบสั่งยา (Prescribing) ยังไม่สามารถนำมาใช้เหมือนหลายๆประเทศในเอเชียและทั่วโลกได้ (อธิบายง่ายๆคือ หมอที่คลินิกตรวจ จ่ายใบสั่งยา แล้วให้คนไข้นำใบสั่งยาไปซื้อกับร้านที่ตัวเองต้องการ, ส่วนร้านยาก็ไม่มีสิทธิ์ในการวินิจฉัยอาการ หรือจ่ายยาด้วยตัวเองโดยไร้ใบสั่งยาจากแพทย์)

เพราะมูลค่ายาตรงนี้มันมหาศาลเกินกว่าที่คลินิก จะปล่อยออกไปได้

ปล. ยังไม่นับรวม คลินิก พยบ ที่ขายยาอันตรายที่ไม่ใช่แผงบรรจุ้สร็จ หรือฉีดยาอันตราย สเตียรอยให้คนไข้อีก ปัญหามันเป็นก้อนใหญ่มากกว่าที่จะแก้ไปทีละจุด

นี่ผมแพล่มมากไปไหมเนี่ย