ทุกวันนี้ผมส่งเงินให้พ่อใช้ เดือนละ 4000 (ส่งมาก็เกือบจะ 10 ปีละ)

พ่อกับแม่ผม แยกกันอยู่ ตั้งแต่ปี 40 แต่ไม่ได้หย่ากัน ช่วงนั้นผมยังอยู่ประถม

ผมก็อยู่บ้านกับแม่ ส่วนพ่อก็ย้ายออกไปอยู่บ้านย่า หลังจากนั้นผมกับพ่อก็มีไปมาหาสู่กันบ้าง

เช่น เสาร์-อาทิตย์ ผมก็มีไปนอนบ้านย่าบ้าง พอผมขึ้นมัธยม พ่อก็มีแฟนใหม่ และย้ายไปอยู่ กทม.

เรื่องก็ผ่านมาหลายปี จนผมเรียนจบ ทำงานไปได้ 3-4 ปี

ลุงที่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของพ่อ ก็โทรมาคุยกับผมว่า ทุกวันนี้ พ่อไม่ได้มีรายได้ประจำนะ

ลุงรับเป็นภาระ ส่งให้พ่อเดือนละ 3000 และก็เห็นว่าผมทำงานแล้ว อยากให้ช่วยตรงนี้ได้ไหม

ตอนนั้นผมเองก็ไม่มีภาระอะไร บ้านก็ไม่ได้ซื้อ รถก็ไม่ได้ผ่อน ก็โอเคไป

จนผ่านมาถึงทุกวันนี้ ผมก็เพิ่งจะซื้อบ้านร่วมกับแฟน ก็ผ่อนกันมาได้ปีกว่าละ

แอบมีความคิดว่า อยากจะลดค่าใช้จ่ายตรงนี้ และตอนนี้พ่อผมก็กลับมาอยู่บ้านย่าแล้ว มาอยู่กับป้า (พี่สาวแท้ๆ)

เพราะพ่อผมแกอายุมากแล้ว แฟนใหม่แกก็เสียไปหลายปีแล้ว ญาติๆเลยโน้มน้าวแกให้กลับมาอยู่บ้านเกิดดีกว่า

อย่างน้อยยังมีพี่น้องช่วยกันดูแล แต่ผมไม่รู้จะเริ่มต้นพูดกับพ่อยังไงดี ว่าผมไม่อยากส่งเงินให้แล้ว

ทุกวันนี้ ผมรู้ว่าแกก็อยู่ได้สบายดี เพราะป้าก็มีโทรมาคุยกับผม นานๆครั้ง ว่าแกก็ทำกับข้าวให้พ่อกินโน่นนั่นนี่

แต่พอสิ้นเดือนเมื่อไหร่ พ่อจะโทรมาขอเงินรายเดือนตลอด แบบกลัวผมลืม ซึ่งผมคิดว่าแกชอบเล่นหวยด้วย

ปล.ตอนพ่อแม่ผมแยกกันอยู่ แม่เป็นคนส่งเสียผมเรียนคนเดียว พ่อไม่เคยช่วยตรงนี้เลย

ที่รู้ เพราะแม่ผมเล่าให้ฟังหมด และญาติฝั่งพ่อก็พูดเชิงขอร้องผมว่า ก็อย่าบอกแม่ ว่าส่งเงินให้พ่อนะ

ถ้าแม่รู้นี่คงโกรธผมมาก และตอนนี้ก็ยังคิดไม่ตกว่าจะเอายังไงดี เลยรบกวนขอคำปรึกษา ครับ

ถ้่าให้พูดแบบมุมมองง่าย ๆ เลยคือ ท่านพร้อมจะตัดพ่อไหม นี้ละคือคำตอบ เพราะถ้าท่านไม่โอนท่านโดนพ่อท่านด่าแน่ ๆ เพราะพอท่านก็จะรอเงินตรงนี้ทุกเดือน ผมบอกคำว่าตัดในทีนี้ผมขอใช้คำว่าไม่เผาผีกันเลยแล้วกัน พ่อท่านมีส่วนอะไรในชีวิตไหม สำคัญกับชีวิตไหม นั้นละที่ท่านต้องตอบ เคสของท่านถ้าจะให้เดินทางสายกลางที่เป็นทางออกแบบจริง ๆ คือ ลดเงินพ่อท่าน คุยเลย 2000 เอาไหมผมมีภาระเยอะ ให้เลือกเลย เอากับ ไม่เอา แค่นั้น ไม่เอาก็ตัด เอาก็รักษาความสัมพันไง โยนคำถามให้เขาตัดสินใจ

ถ้าเขาบอกงอแงท่านก็เงียบไปเลย ไม่ต้องโต้ตอบ เชื่อเถอะ เดี๋ยวเขาจะติดต่อเข้ามาเอง

คือเคสของผมอะเหมือนท่าน คือ พ่อแม่แยกทางกัน แม่ผมส่งฝั่งเดียว พอผมทำงานได้ ผมบอกพ่อเลย พ่ออย่ามาหวังอะไรจากผมนะ อย่าหวังว่าจะเลี้ยงดูอย่าหวังว่าจะส่งเงิน เพราะพ่อเป็นแค่พ่อไม่ได้ช่วยอะไร ผมบอกแบบนี้กับเขาจริง ๆ ทุกวันนี้ก็เป็นพ่อลูกกันเรื่องเงินต่างคนต่างอยู่

เคสของท่าน ท่านช่วยด้วยความหวังดี แต่ในมุมมองของคนรับมันเคยตัวไปแล้ว

บอกไปตรงๆครับ

ผมมันคนนอก ไม่เจอกับตัวเอง ผมก็พูดง่ายแหละ

อีกอย่างคือความคิดผม บุญคุณมันต้องตอบแทนน่ะใช่ แต่บุญคุณมันก็มีวันหมด

อย่างคุณพ่อของท่าน ที่ท่านให้เงินไปผมว่าก็ถือว่าไม่ได้แล้งน้ำใจแล้วนะ

หรือจะลองลดลง เหลือเดือนละ 1000 หรือ 2000 เอาที่เราไม่ลำบากอ่ะ

จะช่วยคนอื่น เราต้องไหวก่อน ไม่งั้นก็เตี้ยอุ้มค่อม

ลองบอกตรงๆไปก่อน หาทางออกร่วมกัน ถ้ามันหาทางออกไม่ได้

ยังไงซะ เงินก็เงินท่าน ให้หรือไม่ให้ มันอยู่ที่เรา

คือ ทุกวันนี้ สำคัญที่สุดคือ ญาติฝั่งแม่ผมเท่านั้นแหละ

ส่วนฝั่งพ่อ ก็มีแค่ญาติบางคนเท่านั้นที่แม่ผมยังเคารพนับถืออยู่ ก็มีไปรดน้ำดำหัวตอนสงกรานต์

เมื่อก่อนมีอยู่ 2-3 คน ตอนนี้เสียไปเกือบหมด เหลือแค่คนเดียวแล้ว

ถามก่อน ถ้าเลิกส่งเงินแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?
ป้าไม่เดือดร้อน เลี้ยงข้าวพ่อคุณจนตายได้ใช่ไหม?
หรือเขาจะเตะโด่งออกมา

คือ เอาตรงๆ ผมก็ไม่อยากรับรู้ตรงนี้แล้วเหมือนกันท่าน

เพราะป้าผมก็รับเงินเดือนจากพี่สาวผมที่เป็นลูกแก เหมือนกัน

แต่มาคิดดูก็ดูเห็นแก่ตัวไปหน่อย ผมอาจจะลดลงเหลือเดือนละ 2000

ดูแล้วเค้ายังอยากได้เงินนะ

อาจจะไม่ตัดเลย แต่ลดลงก่อนดีไหม เหลือ 2000-2500 ว่าไป

บอกแกไปตามตรงกำลังผ่อนบ้าน ถ้าเห็นแก่ลูกบ้าง แกน่าจะเข้าใจ

ยังไงก็มีปัญหาแน่ๆ อยู่ที่ไหวแค่ไหนดีกว่า

ถ้ายังสู้ได้ ก็ลุย แต่ผมว่าตัดเลยไม่ไหว น่าจะต้องลดลงมั้ง

ไม่งั้นแตกหักแหง

อะไรที่มันหนักก็ให้โยนมันออกไปครับ อย่าเก็บไว้ ใครจะรับก็ช่างมันเพราะท่านไม่ใช่พระเอกของโลกใบนี้

เอาตัวเรากับคนที่เรารักให้รอดก่อน

จริงๆ ท่านจะตัดเลยหรือแค่อยากลดภาระละครับ ถ้าท่านคิดทบทวนแล้วต้องการแค่ลดผมคิดว่าท่านไหวที่ตรงไหนบอกพ่อไปตรงๆ ท่านจะกู้บ้าน ซื้อรถ ภาระบลาๆ 4000 ลดเหลือ 2000 ท่านไหวไหม 1500 ไหวไหม บัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นเพราะท่านก็ส่งมาตั้งนานล้วอ่ะเนอะ แต่ถ้าพ่อไม่โอเครก็ตัดสินใจได้ง่ายขึ้น คือผมก็ใช้วิธีแบบนี้แหละเรียนจบมีงานทำผมก็ให้ที่บ้านแบบนี้ พอแต่งงานมีครอบครัว ภาระเพิ่มขึ้น ก็ให้น้อยลงพร้อมบอกเหตุผลพวกเขาไปตรงๆ ว่าไหวแค่นี้

ตามนั้นครับ ลองลดจำนวนเงินลงก่อน ช่วยค่าน้ำ ค่ากินเขา เพราะป้าก็ไม่ได้มีเงินอะไร

ถ้าลดแล้วยังไม่ไหวอีกค่อยตัดเหลือ 0 บาทครับ

เรื่องกระทบความสัมพันธ์นี่ตอบยาก เเต่จากการอ่านในความรู้สึกคือท่านไม่ได้ผูกพันธ์กับพ่อเท่าไหร่ พ่อไม่ได้ช่วยส่งเสียเลี้ยงดูหรือทำธุระในฐานะพ่อที่สมควรทำ ผมว่าลึกๆท่านมีคำตอบในใจเเหละว่าอยากทำยังไง เเค่ต้องการความเห็นเพื่อเพิ่มความมั่นใจในคำตอบนั้น

ถ้าเป็นผมคงหาเหตุผลสักข้อเพื่อตัดการส่งเงินให้พ่อ อย่างกรณีท่านก้อาจอ้างความจำเป็นต้องใช้เงินอะไรก้ว่าไปไม่สามารถส่งเงินให้ได้เเล้ว ส่วนพ่อท่านจะตำหนิอะไรก้ช่างเขาไป

เเต่ย้ำว่าถ้าจะตัดการให้เงินต้องใจเเข็งนะ ไม่งั้นตัดไม่ได้เเน่ๆ

เหตุผลก็ฟังขึ้นนะครับ ไม่ได้ส่งเสียเรื่องเงินตอนคุณยังเด็ก แล้วคุณก็ส่งเงินให้มาจะ 10 ปีแล้ว ลองบอกเหตุผลดูครับผมว่าพ่อคุณต้องเข้าใจ ถ้าเป็นพ่อที่หวังดีกับลูกจริงๆ

ตอนเป็นเด็ก ผมสนิทกับพ่อมากครับ (ช่วงก่อนที่พ่อแม่จะแยกกันอยู่นะ)

คือแกค่อนข้างตามใจผมแหละ ตามประสาเด็ก

แต่พอผมเข้าเรียนแล้ว แกหายไปเลย แบบมีมาหาบ้าง นานๆที

แต่เงินแกไม่เคยให้ หรือช่วยแม่ส่งเสียผมเลย

เริ่มจากขอลดดูก่อนไหม จากที่อ่านเหมือนเขารอเงินก้อนนี้ทุกสิ้นเดือนเหมือนกันนะ