ผมทำงานต่างจังหวัด แต่จะกลับบ้านทุกสัปดาห์ ส่วนแฟนอยู่อีกจังหวัด บ้านผมกับแฟนห่างกันประมาณ 50 โล

โดยส่วนใหญ่จะนัดเจอกันในวันเสาร์อย่างน้อย 2 สัปดาห์ต่อครั้ง ซึ่งแฟนก็ต้องเคลียงานให้ว่างทุกเสาร์เพื่อจะได้เจอผม

แต่ปัญหาคือ บางเสาร์ผมไม่ว่าง (ไม่ได้ไปเที่ยวนะ คือ ต้องเข้าสวน สวนพึ่งปลูกไม่นานต้องเข้าไปดูบ่อยๆ หรือบางครั้งก็ต้องพาพ่อแม่ไปทำธุระ)
ผมก็เลยขอแฟนเคลื่อนนัด ซึ่งเป็นแบบนี้หลายครั้ง แฟนก็ค่อนข้างน้อยใจหลายรอบแล้ว

เเล้ววันนี้รถเก๋งผมมีปัญหา เลยต้องเอารถกระบะของพ่อมาใช้ก่อน (ถ้ารถผมปกติ สัปดาห์นี้ก็คงได้เจอแฟนตามนัด) ซึ่งทำให้สัปดาห์นี้ผมต้องขับกระบะไปคืนพ่อ และพ่อก็บอกว่าต้องเข้าสวนอีก เพราะฝนหยุดตกแล้ว พอบอกแฟนไปว่าไม่น่าได้ไปเจอแล้ว แฟนก็น้อยใจอีก หาว่าไม่ใส่ใจ (อันนี้ผมยอมรับครับ เพราะถ้าผมนัดไว้ แล้วต้องช่วยที่บ้าน ผมก็ต้องเบี้ยวนัดแฟนตลอด)


ผมควรทำยังไงดี เพราะเป็นแบบนี้หลายครั้งแล้ว

พาแฟนไปสวน

50โล ผมพาแฟนมาเข้าสวนด้วยนี่หละถ้าเค้าโแเคนะ

เสาร์ไหนรู้ว่ามาตามนัดไม่ได้ ก็ต้องแบบนี้ละมั้ง

วันศุกร์รีบเคลียร์งาน แล้วเลิกงานไวขึ้นนิด

พอเลิกงานก็ไปหาแฟนเลย อย่างน้อยๆก็ได้กินข้าวเย็นด้วยกัน วันศุกร์

คืนวันศุกร์นอนบ้านเขาได้ไหม ถ้าไม่ได้ เช่า รร นอนก็ได้ แฟนนอนด้วยได้ ไม่ได้ อีกเรื่องนึง

เช้าเสาร์มีธุระก็ค่อยกลับมา

ใครๆก็ต้องการความสม่ำเสมอ เข้าใจว่าบางทีธุระมันด่วน วางแผนยาก แต่ถ้ารักเค้าก็ต้องพยายาม

ไม่มีรักไหน ไม่ใช้ความอดทน

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ใจขืนข่มระทมทุกข์ ชั่วนิรันดร์

ตือโป๊ยก่าย ได้กล่าวไว้

ไปรับแฟนมา ธุระด้วยกัน
กับวันศุกร์ไปกินข้าวกับแฟน

มันต้องประมาณนี้แหล่ะคับ
บางทีเราก็แค่อยากเจอหน้า กินข้าวพูดคุย

พาไปสวนด้วยกัน เสร็จธุระก็ไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงไป

เท่าที่อ่านมา เป็นข้ออ้างเยอะเลยนะ 50 โลไม่ได้ไกล ขอเจอ 2 สัปดาห์ต่อครั้ง ไม่ได้เยอะ

แต่ดูให้ priorities แฟนเป็นลำดับท้ายๆเลย ชีวิตดูมีโฟกัสในส่วนที่ไม่ใช่แฟนเยอะเลย ดังนั้นคำถามมันดูไม่ใช่ว่าจะจัดการเรื่องแฟนยังไง เพราะเชื่อเลยว่าถ้ายังรักและทุ่มเทอยู่ มันพอจัดการได้ แต่คำถามตอนนี้ควรจะถามตัวเองมากกว่า ว่าอยากจะไปโฟกัสตรงอื่นมากกว่ามั้ย ถ้ายังไม่พร้อมจะมีเค้าให้จังหวะชีวิตนี้ และไม่อยากจะมานั่งกังวล ก็อาจจะต้องพูดคุยกัน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาทั้่งสองฝ่าย

ปัญหาอยู่ที่ จขกท ล้วนๆเลย จะทำอะไรก็ให้คิดถึงใจอีกคนบ้าง แบบเราต้องหยุดหาข้ออ้างให้ตัวเอง ถ้าวันนึงเค้าไม่งอนแสดงว่าเค้าอยู่ได้โดยไม่มีเราแล้ว

50 กิโล ขับรถไม่ถึงชั่วโมงเอง ผมว่าอันนี้อ้างไม่ได้อะ

เท่าที่อ่าน ท่านมีเหตุผล 108 แต่ไม่มีเหตุผลที่จะเข้ากับแฟนได้เลย แค่นี้มันสื่ออะไรได้หลายๆอย่างละ

... เอาเคสผมบ้าง ผมอยู่ห่างแฟน 250 กิโลเมตร ขับรถสามชั่วโมง พยายามไป อาทิตย์เว้นอาทิตย์ ถ้าติดงานอาจเลทไปอีกอาทิตย์ แม่ก็ต้องดูแล งานด่วนก็มี แต่สุดท้าย ชีวิตครอบครัวก็สำคัญ ชั่งน้ำหนักดู ถ้ามันฝืนก็ปล่อยไปเหอะ

อย่าบีบเค้าให้อยู่ในภาวะจำยอมครับ
คุณจำเป็นต้องทำงาน อันนี้เข้าใจ
แต่ไม่ถูกต้องที่ให้เขายอมรับตรงนี้ เขามีสิทธิ์ไม่ยอมรับได้ครับ วันนี้รับได้ วันต่อ ๆ ไป ไม่แน่นอน

50 โลนี่ สบายครับ
ร้อยกว่าโลต่อขา ไปเช้ากลับค่ำแทบทุกวัน ผมก็ทำมาแล้ว

จขกท ทำแบบ คห ด้านบนแนะนำครับ

มันมีวิธีเยอะอยู่นะครับ
ผิดนัดบ่อยขนาดนี้ระวังจะไม่ได้นัดอีกนะ

ลองเปลี่ยนจากการเลื่อนนัด เป็นเปลี่ยนรูปแบบ
เช่น คืนวันสุดท้ายที่เขาทำงานก็ไปหาเขาถึงที่เลย แล้วรับมาที่บ้านก่อน
มาทำธุระที่บ้านซักแพพแล้วออกไปหาหากิจกรรมทำร่วมกัน ว่าไป

แต่นี่ท่านเล่นเลื่อนนัดไปเลย เลือกที่จะไม่เจอกันเลย
ไม่น้อยใจก็แปลกละครับ

แก้อีกนิด 50 โล แค่ปากซอย ไม่ได้ไกลอะไรเลย เห้อ

พาไปสวน +1 ตกเย็นพาไปกินข้าวพร้อมครอบครัวท่านด้วยเลย

จริงๆ 50 โล ไม่ได้ไกลขนาดนั้น ไปหาทุกเย็นยังได้

แปลว่าคุณให้ความสำคัญกับแฟนไม่เท่าเขา ทั้งคู่ทำงานประจำเหมือนกันแต่แฟนคุณสามารถเสียสละเวลาวันเสาร์และอาทิตย์เพื่อให้คุณได้ ถึงแม้คุณจะอ้างว่ามีเหตุผลส่วนตัว 108 อย่างทำให้ไม่เป็นไปตามนัด คิดในกลับกันแฟนคุณก็อาจจะมีธุระส่วนตัวของเขาเหมือนกันแต่เขายอมสละเพื่อเอาเวลาให้คุณตามที่นัดกันไว้ ความรักคนส่วนใหญ่มักเริ่มจาก 100 การที่ทำให้อีกฝ่ายผิดหวังแต่ละครั้งคะแนนความรักมันก็จะลดลงตามไปด้วย ถ้าวันไหนแฟนคุณเลิกบ่นน้อยใจขึ้นมา คุณก็เตรียมใจได้เลยว่าแฟนคุณเขาพร้อมจะจากคุณไปแล้ว คนเราคบกันต้องปรับชีวิตให้สมดุลกันเพื่อจะเท่าเทียมกันถ้าคนใดทำน้อยกว่าแบบนั้นเรียกเห็นแก่ตัวครับ