วิชากฎหมาย TOP3 ของคนเรียนนิติศาสตรบัณฑิตที่ยากสุด
ผมจะไม่เรียงลำดับความยากนะ เอาแค่อันที่ผมรู้สึกว่าต้องศึกษากันไม่จบไม่สิ้นแม้เรียนผ่านมาแล้วก็ตาม คืดเสียว่าความยากที่ผมพูดถึงไม่ได้อิงเกรดการเรียนหรือการสอบสำคัญ แต่เป็นการใช้งานก็แล้วกัน
1.ที่นึกออกไวๆคือลักษณะพยานล่ะมั้งสำหรับผม ฏีกามันเยอะมาก ปัจจุบันศาลชั้นต้นยังพลาดวืนืจฉัยประเด็นในคดีหรือสืบนอกฟ้อง สืบนอกประเด็นให้เห็นอยู่ประปราย
เช่น ฏีกา 7/2534 เท่าที่ผมจำได้ลางๆคือ จำเลยให้การสู้คดีกู้เงินว่าเอกสารปลอม แต่ตอนเบิกความดันไปสืบว่า "กู้จริง แต่กู้แค่ 20,000 บาท และชำระหนี้ไปแล้ว" ศาลถือว่าการสืบเรื่อง "ชำระหนี้แล้ว" เป็นการสืบในข้อเท็จจริงที่จำเลย "มิได้ให้การไว้" จึงเป็นพยานหลักฐานที่ไม่เกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ต้องนำสืบ ต้องห้ามตาม มาตรา ๘๗ แห่งป.วิ.แพ่ง ประมาณนี้ (ที่ผมพอจำได้เพราะเลขมันจำง่ายดี

)
2.ต่อมากฎหมาบล้มละลาย ผิวเผินดูชืลๆ แต่อย่าลืมว่าล้มละลายมีพรบ.ของศาลล้มละลายด้วย แถมเฉพาะพรบ.ล้มละลายด็โหดหินทมิฬชาติ โดยเฉพาะช่วงฟื้นฟูกิจการ ถ้าไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญจริงๆหรือมีประสบการณ์ พลาดกันบ่อยๆ
3.กฎหมายมหาชน (a.k.a.กฎหมายปกครอง) โหดมากที่ครอบคลุมกฎหมายทุกฉบับของหน่วยงานทางปกครอง แถมพวกสี่มุมเมืองก็ถูกนำมาปรับใช้ได้บางส่วน ยังไม่รวมพรบ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธิพิธิพิจารณา พ่วงด้วยระเบียบกศป.อีกเบิ้มๆ ที่คุณพลาดแล้วอาจเสียใจ ถึงกระนั้นมันก็ยังมีหลักให้ยึดอยู่เช่นถ้าไม่มี พรบ.เฉพาะในเรื่องพิพาทก็ยังมีกฏหม่ยกลาง วิ.ปกครอง+ละเมิดของเจ้าหน้าที่รัฐ+วิ.อิเลคทรอนิกส์(กฏหมายใหม่ที่เพิ่งเข้ามาปั 2565) ก็ราวๆนี่ ถ้าประเด็นพิพาทมีกฎหมายเฉพาะกำกับก็หัวฟู

ที่เลวร้านที่สุดคือคุณต้องอ่านทั้งฏีกาของศาลฏีกาและคำพิพากษา/คำสั่งศาลปกครองสูงสุดควบคู่ไปด้วยถ้าอยากเป็น Proด้านนี้ที่พร้อมขยี้หน่วยงานรัฐ
ก็ประมาณนี้ลาะจากประสบการณ์ผม ส่งนตอนเรียนก็ไม่คืดอะไรมาก วิชาไหนอ่านเยอะวิชานั้นคือยากสำหรับคนที่ท่องจำไม่เก่งแบบผม