ถ้าคุณเป็นนักบอลที่ลงแข่ง ณ เวลานั้น ในสถานการณ์นั้นจะทำตัวยังไง

ผมเข้าใจนักบอลนะ เรานั่งพิมพ์หลัง keyboard จะพูดอะไรก็ได้แต่นักบอลความเป็นความตายอยู่ในสนามตอนนั้น

1.ระบบอุปถัมมันฝังรากลึก มาดามมีศักเป็นผู้อุปการะในสังคมไทย อิชิอิเป็นแค่ผู้ฝึกสอน ยังไงเด็กมันก็ตามมาดามเพราะคนไทยถูกปลูกฝังมาแบบนี้

2.อิชิอิอยู่เป็นโค้ชเดี๋ยวก็ไป แต่มาดามอยู่เป็นนายกสมาคมอีกนาน แถมอยู่ในไทยตลอด ที่สำคัญมี connection รู้จักทุกคนที่อยู่รอบตัวนักเตะ ง่ายๆคือถ้าใครขัดใจดีดเนี้ยวทีเดียวนักบอลคนนั้นก็หมดอนาคตแล้ว แต่อิชิอิทำไม่ได้ ไม่แปลกใจนักเตะกลัวมาดามมากกว่า

3.Peer pressure นักบอลรู้ว่าถ้าตัวเองทำตัวเด่นไปขัดมาดามจะโดนสื่อหมายหัวแน่นอน ใครมันจะอยากทำตัวเด่น

แยกการเมืองออกจากกีฬาได้ไหมคือคำตอบ

เดินตามแป้งสิครับโค้ชมีมาก็มีไปเเต่ระบบอุปถัมภ์คงอยู่ตลอดไป

ต้องเดินตามผู้ที่มีอำนาจสูงสุด