เมื่อก่อนตอนวัยรุ่นยอมรับว่าเคยทำทรง อยากเบียว ถ่ายทำไม ไม่เท่ ไปเที่ยวก็ต้องจดจำเองดิ ไม่ชอบถ่าย รูปน้อยมาก

พอ อายุ เข้า 30 แม่มลืม ช่วงเวลานั้นไปแล้วไปทำไรมาบ้าง 555

สรุปหลังๆ เห็นความสำคัญของการถ่ายรูปละ

มีอะไรถ่ายเก็บ ไม่ก็ลงสตอรี่ไว้ พอปลายปีมาทำเป็นอัลบัมไว้ดู รู้สึกดี เห็นมู๊ดแต่ละช่วงของปีที่ผ่านมา แล้วพอเห็นรูปก็นึกถึงช่วงเวลานั้นได้ชัดเจนกว่า

คนหลังกล้อง ไม่ค่อยมีรูป

ถ่ายเก็บตลอด ต่อวันเฉลี่ย 2-3 ร้อยรูป ถ่ายไปเรื่อย แล้วก็เอามา HDD แยกตามปี

ชอบถ่ายรูปครับ แต่ไม่ได้ลงรูป เพราะไม่มีรูปตัวเอง แถมส่วนมากถ่ายแต่รถกับวิวมากกว่า

ถ่ายครับเเต่ไม่ลงอะไรให้ใครดู เก็บไว้ดูเองเป็นอัลบั้มดิจิตอลเป็นเดือนๆไป
นึกถึงสมัยก่อนยุคฟิล์มเวลาไปเที่ยวกลับมาล้างฟิล์มเก็บไว้เป็นอัลบั้ม
พอกลับมาดูรูปอีกครั้งความทรงจำบางอย่างในช่วงเวลานั้นๆเเละใกล้เคียงกันที่บางทีเราลืมเเล้วมันดันกลับมาด้วยเเหะ

ถ่ายตลอดนะ ลงตลอด ตอนวัยรุ่นก็ถ่าย แต่ถ่ายไม่เยอะ

สมัยอายุน้อยๆกว่านี้ ซัก 5 ปีก่อนเป็นอย่างต่ำ
เห็นอะไรสวยๆถ่ายหมด ถนน ท้องฟ้า อาคาร ทุกอย่างในชีวิตคือถ่ายหมด
เอารูปมาแต่ง แล้วโพสต์ลง Instagram ขยันโพสต์แทบทุกวัน

ปัจจุบันนี้ ถ่ายเยอะๆแค่ตอนไปต่างประเทศ แต่ไม่ค่อยมีรูปตัวเองนะ
บางทริปที่ไปต่างประเทศ ผมไม่มีรูปตัวเองเลยด้วยซ้ำ

ส่วนชีวิตประจำวัน แทบไม่ถ่ายไรเลย
ส่วน Instagram นี่ก็ปล่อยร้างไปแล้ว
อาจจะเพราะอายุมากขึ้น เริ่มปลงๆ(มั้งครับ) คือ ไม่ได้บ้ากับการต้องบันทึกทุกอย่าง

รูปวิว​/สถานที่/เหตุการณ์

ผมถ่ายเก็บไว้หมด


แต่รูปตัวเองน้อยมากจะถ่ายไว้

ผมไม่เคยถ่ายเลยเวลาไปเที่ยวทั้งในและนอกก็ไม่เคยถ่าย