รู้สึกว่าเพื่อนๆในวัย 35+ มีลูกมีครอบครัวน้อยลง

วันก่อนไปนั่งดริงค์กับเพื่อนๆ แล้วถามกันว่ารุ่นเราเพื่อนๆ สมัยมัธยมนี่ 35+ แล้ว

มีลูกกันไม่น่าจะถึง 20 เปอร์เซ็นเลยมั้ง เดี๋ยวนี้การมีครอบครัวนี่เป็นอะไรที่ยากพอสมควรเลย

เพื่อนๆ ท่านเป็นไงกันบ้างครับ มีครอบครัว มีลูก กันเยอะหรือป่าว

แฟนผมคุยกันแต่แรกเลยว่าไม่อยากมี

ผมเองยังไงก็ได้ ส่วนตัวรู้สึกว่าการให้มีเด็กคนนึงเกิดมา

มันไม่ใช่เรื่องง่ายในการเลี้ยงดูเค้าให้ดี

เศรษฐกิจแบบนี้ สังคมแบบนี้

ส่วนเพื่อนๆ ก็มีคละๆกันไปครับ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีลูกนะ

ก็น้อยลงจริงแหละ
ค่านิยมมันเปลี่ยนไป เมื่อก่อนการมีลูกคือมันต้องมี ไม่งั้นครอบครัวไม่สมบูรณ์ สมัยนี้มันไม่ใช่แล้ว บวกกับมีลูกใช้เงินเยอะ ไหนจะเวลา บ้างก็มองว่าสังคมที่เปลี่ยนไป บ้างก็ชอบอิสระมีลูกก็เหมือนมีบ่วงแหละ


แต่ส่วนตัวก็คิดว่าจะมีนะ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด (สุขภาพ การเงิน) คือผมยังมีความคิดแบบอเมริกันสไตล์อยู่ คือมีบ้าน มีรถ มีสัตว์เลี่ยง มีลูก ครอบครัวมันถึงจะ complete
แล้วผมไม่คิดมากเรื่องค่าเทอมสักเท่าไหร่ มีแค่ไหน ก็ส่งมันเรียนแค่นั้นแหละ เอาที่เราไหว ไม่ทำอะไรเกินตัว

มีลูกเมื่อพร้อมฮะ สงสารลูก และตัวเอง

ขนาดคนเงินเดือนเป็นแสนๆ ยังไม่อยากมีลูกเลย ถ้าพี่น้องตัวเองมีลูก ก็เลี้ยงหลานแทนสบายใจกว่า


บ้านเรากำลังเข้าสู่ยุค ผู้สูงอายุ + เด็กๆจากประชากรคุณตะพาบ + ต่างด้าว เต็มตัว

ถ้าผมรวย
ผมก็อยากมีซัก 10 คนด้วยซ้ำไปครับ
ปัจจัยคือ ค่าเลี้ยงดู ...ซึ่งผมไม่น่ามีพอ


แต่ผมรักเด็กนะครับ....

ถ้าพร้อมก็อยากมีครับ

เลี้ยงตัวเองยังลำบาก

เพื่อนๆที่ได้เงินเดือนหลักแสนมีเกือบหมด แต่ที่ได้หลักหมื่นมีกันน้อยมากก็ตามตัง

หลายๆคนไม่อยากเอาเวลาใช้ชีวิตกินเที่ยวเล่นเกมดูหนังไปเลี้ยงลูก

อีกอย่างลูกไม่น่าอยากเกิดมาโลกก็เดือดขึ้นทุกปีร้อนนรก pm2.5 สังคมก็แย่

เลี้ยงแมวเป็นลูกแทนครับ

น้อยลงจริงครับ แต่ผมคนอีสานวัย 35+ เพื่อนมัธยมนี่เกิน 50% มีลูกกันแล้วทั้งนั้นรวมผมด้วย

ส่วนเพื่อนมหาลัย สังคมคนเมืองในกลุ่มที่สนิทๆกัน 10 คน มีลูกแค่ 3 ที่เหลือปล่อยเบลอแล้ว ใช้ชีวิตกันอย่างแฮปปี้ 555

กลุ่มผมประมาณ 10 คน มีแต่งงานไป 2 คน มีคนเดียวที่มีลูก

มีครอบครัว 70% แต่มีลูกที่ 40%

งานการดีกันนะส่วนใหญ่ ไม่ใช่แบบลำบากอะไร แต่คุยๆแล้วมันไม่ลงตัว หลายๆคนยังหวงชีวิตตัวเองอยู่ อยากใช้เงินเพื่อตัวเอง อยากเที่ยว อยากมีชีวิตของตัวเอง เพราะเห็นเพื่อนที่มีลูกแล้วเวลามันกลายเป็นเพื่อลูกไปหมด บางคนเลยไม่พร้อมจะมี

เห็นค่าเทอมหลานๆ (ลูกเพื่อน) แล้วสยอง

แค่ อ.1 ก็ปีละแสนกว่ากันแล้ว

ไป ป.1 ก็ไม่ได้ว่าถูกลงด้วย จะไปเบากันตอน ม.1 เลยล่ะมั้ง

ไม่นับพวกเรียนส่งเสริมความสามารถ ทักษะทางดนตรี ศิลปะ กีฬา หรือแม้แต่วิชาการอีกนะ

แต่เพื่อนผมที่มีลูกแต่ละคนแม่งเลี้ยงกันดีจริงๆ ก่อนมี ตอนท้อง หลังคลอด แม่งอ่านหนังสือกันเป็นกองๆ เตรียมตัวอะไรกันสุดๆ

หลานเริ่มโตมาเจอนี่แต่ละคนเหมือนกันเลย ทั้งๆที่ต่างพ่อต่างแม่ พฤติกรรม การแสดงออก คำพูดคำจานี่รู้เลยอบรมสั่งสอนดูแลมาอย่างดีทั้งนั้น

เพื่อนมหาลัยผมในกลุ่มนี่มีอยู่ 10 คน มีแค่คนเดียวที่มีลูก

ส่วนที่ทำงาน พนักงานรายวันในโรงงาน มีลูกกันเกือบทุกคน

เลี้ยงเด็กต้องใช้จ่ายเยอะ มีลูกหรือไม่มีลูกสุดท้ายตอนแก่ต้องดูแลตัวเองอยู่ดี เก็บตังสะสมไว้ใช้ตอนแก่ดีกว่า