บางแก้วบ้านผมไม่ชอบคนแก่ครับ งับเละหมด

แม่ผมบอก หมาไม่กัด หมาไม่กัด

รักษาให้เขาไปหลายหมื่น หลายเจ้าแล้วครับ

เคยให้นอนข้างนอกครับ มีกรง มีพัดลม ฉีดยา กินยาอย่างดี
สรุปแตกอยู่ดีครับ โรคจากยุง หมดค่ารักษาไปเป็นหมื่น บอกตัวเองพอเลย

หลังจากนั้นนอนในบ้าน อยู่ในบ้านอย่างเดียว ยกเว้นตอนผมไปข้างนอก กับจะขับถ่ายค่อยเปิดประตูให้ไปถ่ายในสนามหญ้า

ทุกวันนี้เตียง 6 ฟุต ล่อไปครึ่งเตียง คนต้องมานอนเบียดกัน ยังไม่พอ
แม่งต้องเปิดพัดลม แล้วให้นอนหน้าพัดลมอีก ทั้งๆที่เปิดแอร์แล้วนะ

[/url]

ที่บ้านมันไม่ยอม ไปนอนกะพี่สาวทุกตัว กำแท้ โดยเฉพาะลูกชายไอ้บางแก้ว ไม่ให้นอนมีงอนกัดโซฟาขาด

ที่บ้านผมฝึกนอนกรงตั้งแต่ยังเล็กๆ ตอนเย็นเข้ากรงเอามุ้งคลุม ตอนเช้าปล่อยออก

อยู่บ้านผมให้นอนชั้นล่าง ไม่มียุง
อยู่บ้านเมียนอนในห้องนอน มีที่นอนให้ข้างเตียง

อย่าให้ชื้นครับ ของผมขนสั้น มันเป็นกลิ่นเฉพาะตัว

ฮ่าเหมือนบ้านผมเลย มันชอบนอนระหว่างขา สงสัยอุ่น

ก่อนจะนอนเอามือสะกิดก่อน ว่า ขึ้นได้มั๊ย มีมารยาทซะด้วย

ตอนปวดฉี่ ปวดขรี้ จะเคาะประตู หากปล่อยให้เคาะหลายครั้ง

จะเคาะเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ฮ่าๆ

ผมว่า น้องมันก็รู้ภาษาเรา เราเองก็รู้ภาษามันนะ

ทำที่นอนเป็นกรงมีมุ้ง หรือมุ้งลวดครับไว้นอนอย่างเดียว กลางวันก็ปล่อยชิวไป

ของผมไม่เคาะประตูครับ จะสะกิดบอกเลย ถ้าไม่ตื่นก็จะแรงขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็จะร้องเรียกเลย
แต่หลังๆ มันรู้แล้วครับ ก่อนขึ้นบ้านเข้าห้องนอน มันจะขอไปขับถ่ายก่อนก่อน ผมก็จะไปส่งมันจะยืนรอตรงประตู ที่แปลกคือ อีไซพอเสร็จมันก็จะวิ่งเข้ามา ขึ้นชั้น 2 เข้าห้องโดยไม่เคยรอผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว ต่างจากลาบาดอร์ที่จะยืนรอหน้าบันได