ยิ่งทำยิ่งจน ก็หยุดเถอะ
ทำละบวกค่อย น่ายอมปวดหัวหน่อย

คงไม่อยากได้อะไรจากบ้านให้ไปพูดต่ออีกมั้งว่าทำให้ แต่ควรปิดรถให้หมดนะนั่นทิ้งไว้แบบนั้นเวรจริงๆ ผมเข้าใจนะกงสีเพราะหลายๆครอบครัวฝั่งแม่ผมนี่เป็นกันหมด สภาพเดียวกันซะส่วนใหญ่ส่วนครอบครัวที่ปรับไปติดปีกไปสู่โรงงานอุตสากรรมยิ่งใหญ่เลย แต่มันน้อยจริงๆที่จะหัวก้าวหน้า เอาแบบท่านตัดสินใจเอาดีกว่าไตรตรองดีๆว่าเรามีปากเสียงแค่ไหนเทียบกับพี่น้องคนอื่น สิ่งที่ทำไปกับสิ่งที่ได้รับกลับมาท่านคิดว่ามันเป็นยังไง ถ้าไม่โอเคก็พูดถ้าพูดไม่ได้ท่านก็ตัดสินใจต่ออีกทีคับว่าเอายังไงต่อไปกับตัวเองเพราะปรับอีกฝั่งไม่ได้แล้ว

อยู่จนเค้าจ่ายหนี้เพื่อนทันก่อนเลยครับ

จากนั้นออกมาเลย ผมอายุพอๆ กับท่านนะ แต่มองแล้วว่าชีวิตเรามันสั้น

อะไรที่ทำแล้วมันไม่มีความสุข ฝืน ออกมาเลยครับ เข้าใจว่าเป็นครอบครัวแต่เพราะครอบครัวนี่แหละเลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้

เป็นกำลังใจให้ครับ

ดูแล้วหนักมาก ไม่ไหวแต่ยังดื้อตามประสาคนมีอีโก้

เป็นผมจะถอนตัวออกมา ไปทำของตัวเองไปบริหารเอง
ส่วนทางนี้ถ้าดื้อก็ปล่อยล้มไป รอมาช่วยแบบเล้กๆน้อยๆ ให้ค่ากินค่าอยู่แค่นั้น

สงสัยก่อนหน้าจะมาทำงานนี้ 4-5ปี ทำอะไรกันครับ เคยบริหารงานแนวนี้มาก่อนมั๊ยทำไมดูเละแบบนี้

คนเก่งอย่างคุณ ควรไปอยู่ระบบบริษัทครับ ไปเข้าระบบเถอะ
ทำงาน เรียกเงินเดือน ขึ้นตำแหน่ง ผมว่าท่านทำได้

ด้วยความสามารถตัวเอง จะไปอยู่ที่อื่นก็ได้ แต่จะออกไปก็ห่วงทางนี้ เข้าใจความรู้สึกเลยครับ สายแบกนี้อดทนมาก

ยูสนั้นพอทำเองเต็มตัวแล้วเจ๊งครับ

ล่าสุดคือติดหนี้นอกระบบหัวฟู คงไม่ว่างมาตั้งมู้แล้วแหละะ

ต้องบอกว่า คนรุ่นพ่อรุ่นแม่เรา EGO เค้าสูงครับ ผมผ่านเหตุการณ์คล้ายๆท่าน แต่ของผมนับว่าโชคดีที่ เค้าไปอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุด แล้วก็ใช้เวลาประมาณ 3 ปี แยกเค้าออกจากสมการ จนเราเก่งพิสูจน์ให้เค้าเห็นได้ จนปัจจุบัน ก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ

แต่ต้องบอกเลยว่า เรื่องเงิน ณ ปัจจุบัน ก็แก้ไม่ได้หรอกครับ คนรุ่นก่อนเค้าหัวรั้น สู้ๆครับ

พ่อแฟนผมรับเหมาก่อสร้าง
ไม่ทำบัญชี ได้เงินมา ลูกน้องเบิกหมด ทำทีไรขาดทุนตลอด ได้เงินจากรัฐช้า ส่งงานช้า ต้องไปกู้มาเติมตลอด เอาบ้าน เอารถเข้าธนาคาร
แฟนผมเป็นราชการต้องค่อยกู้มาให้ แฟนผมจะทำบัญชีให้ก็แถไถแบบนี้เแหละ
คิดแล้วปวดหัวชิ..หายเลย แล้วอี้โก้จัด (ภาคเหนือจะเรียกว่าหน้าใหญ่)
แฟนผมก็ทะเลาะกับพี่ประจำ ร้องไห้บ่อยเลย

อ่านจบแล้วเป็นกำลังใจให้นะครับ

ไมรุ้จะช่วยยังไง แต่ถ้าจะตัดพ่อให้ขาดจากธุรกิจต้องตัดจริงจังเลย ให้เงินเดือนแกแล้วแกจะไปทำอะไรก็เรื่องของแก

ถ้าไม่ทำบัญชี ก็คือเหมือนหลับตาเดิน

เป็นกำลังใจให้นะครับ

ยังไม่ต้องถึงระบบกงสี เอาแค่ความเป็นพ่อรู้สึกว่าพ่อคุณนี่น้ำเต็มแก้วมาก

คุยด้วยแล้ว toxic จนปวดหัวเลย เจอแบบนี้ค่อยๆถอยออกมาดีกว่า

ทุกคนมีมือมีตีนเหมือนกันถ้าไม่ช่วยกัน แต่จะให้แบกคนเดียวไม่ไหวหรอกครับ

เป็นแทบทุกบ้านถ้าทำกับครอบครัว รุ่นนี้สอนไม่ได้ผลิตเยอะเจอกับดักอกตัญญูอีก "เออมรึงเก่งแล้วนิปีกกล้าขาแข็ง มีวันนี้ได้เพราะใคร"

ทางเดียวที่จะพ้นเงาเค้าได้คือก้าวผ่านข้ามเค้าไปให้ได้หยาบๆแบบสันติ"กูจะกลับมาเหยียบหน้ามรึง"เพราะบ้านผมก็เป็นทำงานแบบใช้ความเคยชิน

เมื่อก่อนกรูก็ทำของกรูมาได้ทำไมต้องเปลี่ยนบลาๆมรึงอย่ามาเก่งกว่ากรูนะบลาๆๆๆโคตรเบื่อจนผมเป็นซึมเศร้าก็เพราะครอบครัวแต่สุดท้ายก็ผ่านมันมาได้(ซึมเศร้าดีขึ้น)

ขอบคุณทุกๆ ความเห็นนะครับ ผมอ่านของทุกคนเลย

ตอนนี้คงพักกาย พักใจ สักเดือนนึง ก่อนครับ
เรื่องวุ่นวายเยอะ ทั้งครอบครัว และ กิจการ

ก็อาจจะไปทำรถเข็น ขายก่อน ถ้ารอดก็ดี ไม่รอดก็อาจไปทำงานประจำ ครับ

ช่วงนั้นก็ให้พ่อเขาดูแลไปแบบ 100% ถ้าเขาจะคุมกิจการ ก็คุมทั้งหมด
ให้เขาจมกับความล้มเหลว หรือ จะดีขึ้น ผมก็ไม่ยุ่ง

ผมก็ไม่อยากเดินไปง้อ ให้ความช่วยเหลือกับคนที่มาต่อว่าผมอีกแล้ว
คงนิ่งๆใส่ อย่างเดียวครับ