โอ๊ตพูดเก่ง ดูมีหลักการ คนไม่รู้เรื่องพระเครื่องก็เชื่อสิ บอยอาศัยกฎเกณฑ์การดูพระแท้ที่เค้าดูกันมา ประเด็นสำคัญที่สุดคือพิสูจน์ไม่ได้หรอกว่าแท้หรือเทียมแต่บอยเค้ารับซื้อจริงไม่พอใจราคาก็ไม่ต้องขายให้เค้าแค่นั้น ถ้าบอยแตกผมว่าวงการพระเครื่องหาคนเชื่อถือไม่ได้ละ ยืนระยะมา 10-20ปี วงการพระเครื่องดูโปร่งใสขึ้นมากตั้งแต่บอยมา ก่อนหน้านี้มีแต่เซียนพระแท้บอกเก๊ตีราคาต่ำๆแล้วเอาไปขายต่อแพงๆ

ไม่สนใจว่าแท้หรือเก๊ แต่ผมจะขายให้คนที่รับซื้อ 5 ล้านครับ

ความคิดผมขายได้ ได้เงินคือแท้

ผมเก็บสะสมพระกรุ เพราะ คนไม่ต่อยนิยม เท่าเหรียญหรือพระเกจิใหม่ๆ
ตอบแบบ คนอยู่ในวงการสะสมพระกรุนะครับ เหรียญของบอย มีรอยถอด และประวัติการสร้างก็ไม่มี แค่นี้ก็จบแล้ว

โรงงานมีไม่กี่โรงครับ เท่าที่ทราบสมัยนั้น ที่สามารถปั๊มจำนวนเยอะๆได้ ยิ่งสมัยก่อน 2500
การสร้างบล็อคตัวนึง แม่พิมพ์ คนที่ทำจะมีลายเส้น แกะบล็อค สังเกตพระมีกล้าม ก็ช่างคนนึง อะไรประมาณนี้

พระแต่ล่ะองค์ จะมีกลิ่นอายศิลปะ เนื้อส่วนผสมต่างๆ สังเกตดีๆ ส่วนผสมเนื้อที่นำมาทำจะบ่งบอกแหล่ง

ที่ไหนพระเก๊เยอะๆ ที่นั่นจะมีโรงงาน อย่างหลวงปู่โต๊ะ หลวงปู่ แกะพิมพ์ไหม เก๊เลยเกลื่อนเมือง

ถึงบอกว่าต่อโรงงานเดียว ตัวตัด มันบ่งบอกที่มาครับ

เมื่อวานโอ้ตมั่วหลายแผลเลยครับ ถ้าตั้งใจฟังดีๆ

แผลที่ 1 การที่บอกว่าเนื้อทองคำต้องหนาเท่ากับเนื้ออื่นเป๊ะๆ พี่หนุ่มก็เลยเอาอาจารย์นำที่คอ(พ่อพี่หนุ่มทำเองกับมือ) ตัวพี่หนุ่มแก

ก็อยู่ในเหตุการณ์การสร้าง เนื้อทองคำบางกว่าเนื้อแบบอื่น แสดงว่า โอ้ตมั่วเรื่องความหนา ถ้าคิดตามหลักความเป็นจริงก็สมเหตุ

สมผล เพราะทองแพงมากสมัยก่อน เอาไปแลกที่ดินได้สบายๆ ใครจะมาทำหนาๆ เท่าวัสดุอื่น


แผลที่ 2 โอ้ตอ้างว่าลูกหลานตระกูลผู้สร้าง (นามสกุล คณานุรักษ์) ฝั่งตนได้ติดต่อสอบถามผ่านคนชื่อแบงค์ บอกว่ารุ่นนี้ไม่เคยสร้าง

พี่หนุ่มบอกให้ติดต่อ อ้างนู่นอ้างนี่บอกว่าติดต่อไม่ได้ พอจบรายการทางต้นตระกูล ตัวจริงมาโพสต์บอกว่าไม่ได้สร้างรุ่นนี้ และไม่รู้

จักคนชื่อแบงค์ที่โอ้ตกล่าวอ้าง


แผลที่ 3 หลายคนที่ phone in เข้ามาทั้งนายกสมาคมพระเครื่องของไทย ทั้งสายหลวงปู่ทวด ก็ยืนยันเสียงเดียวกัน

ให้ดูที่ “ตัวตัด” แต่โอ้ตก็พยายามจะลากอ้อมโลกไปเรื่องอื่น แต่ไม่พูดประเด็นเรื่องตัวตัด

ผมอะไม่สนใจอีกฝั่งเลย สนใจแต่บอย มันอารมณ์คุณแม่งเก่งด้านนี้เจอคนมั่วๆมาเถียง คนเก่งก็ตบกลิ่งหมดอะ แต่เมื่อวานมันไม่ใช่ นอกจากบอกแค่เรื่องดูตัวตัด ที่เหลือพูดแต่รับเช่าๆ อีกฝ่ายทำพระเก๊ ไอผมอะอยากดูบอยตบอีกฝั่งอยู่ละ

คิดว่าปล่อยให้ตีกันไปเลย รออยู่ข้างคนชนะ

ส่วนตัวมองว่าเป็นเรื่องของพุทธธุรกิจมากกว่าครับ เป็นของสะสมซะมากกว่าแล้วใส่เรื่องของ"ความเชื่อ"เข้าไปเพื่อสร้างมูลค่าครับ ในมุมมองของคนไม่เล่นพระเครื่อง แท้กับไม่แท้มันมีไว้เพื่ออวดบารมีแค่นั้นเอง มองเป็นสัจธรรมก็เหมือนกับรถยนต์นั่นแหละครับ ใครมี Ferrari, Lamborghini, McLaren, และ Porsche ก็ถือว่ากลุ่มมีอันจะกิน

ผมค่อนข้างไปฝั่งเซียน บ. นะ แต่มันมีอยุ่ 2 ประเด็นที่ยกขึ้นมา และน่าคิด

1. รัศมีรอบวง กับรอยขอบตัด ถ้าขนาด 2 เหรียญเท่ากันขอบตัดตรงกัน อันนี้จะเคลียมาก แต่ไม่รู้ว่าขนาดของเหรียญทองกับ อาปาก้า ขนาดเท่ากันไหม ถ้าไม่เท่ากันแต่ขอบตัดเหมือนกัน มันแปลกๆ เพราะออกมาจากบล๊อคที่มีรัศมีรอบเหรียญเท่ากัน (ไม่ใช่หนาบางนะ)

2. ราคาของเหรียญทองที่มีคนมาขายบอย 10m แต่ไปขายอีกคนก่อนหน้า 4m แต่ไปมาๆ เหรียญมันวนกลับมาราคาหลัก 4-5 แสนได้ยังไง ก่อนที่จะมาถึงบอย ทำไมคนที่ขายบอยไม่เอาที่ราคา 4m หรือมันคนละเหรียญ

ความเห็นส่วนตัวคิดว่าพระสร้างจากบล็อกแท้แต่อาจจะไม่ผ่านพิธีปลุกเสก เนื้อทองคำมีแค่20กว่าเหรียญในพิธีคงนับได้ไม่ยาก เหรียญนี้อาจเป็นเหรียญที่เจ้าของเก่ามีทองแล้วเอามาปั้มจากบล็อกเดิมทีหลังเอาเก็บสะสมไว้เอง สมมุติถ้าเป็นแบบนี้จริงจะถือว่าเป็นพระแท้หรือไม่แท้ ปล.ไม่ได้อยู่วงการพระ ไม่ใช่เอฟซีใคร แค่อยากแสดงความคิดเห็นเท่านั้น

ผมไม่เคยเล่นพระนะ ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน

สำหรับผมคือปลอมแน่ๆ ทำเพิ่มก็ต้องผ่านพิธีไม่งั้นปลอมหมด แล้วนี่ผ่านมาเป็นอาทิตย์ยังการันตีแท้ไม่ได้ไม่มีหลักฐาน ในยุคนี้=ปลอม 2508 ไม่นานต้องมีหลักฐานเหลืออยู่บ้าง

นับจากรอยตัดล้วนๆ นั่นแหละครับ เพราะถ้าจะบอกว่าของแท้มันต้องมีในพิธี มันต้องมีระบุการสร้าง เท่าที่ผมอ่านมา มันเคสพิเศษ เช่น คนใหญ่คนโตขอปั๊มเพิ่ม แบบว่าเอาทองทำให้หน่อยนะ คือมันก็ทำในช่วงเวลานั้นหละ ไม่ใช่ผ่านมาอีก 10 ปี แล้วไปปั๊มมาเพิ่ม ซึ่งไอ้เรื่องราวอะ ของปี 2508 คุณว่ามันจะบอกละเอียดแค่ไหนละ คือจะมาถามว่าผ่านปลุกเสกมาไหม มันคือเรื่องคิดไปก็ปวดหัว จะไปถามคนในพิธีก็จะเชื่อได้สักเท่าไหร่ จะไปถามหาประวัติหนังสือมันก็ไม่ค่อยมีละเอียด คงไมใ่ชแบบยุคปัจจุบัน มันอาจจะผ่านพิธีหรือไม่ผ่านก็ได้ แต่ใครกล้าฟันธง เพราะงั้นดูที่กายภาพเหรียญ ผมว่าเมคเซ้นดีออก

แต่อาจจะไม่ผ่านพิธีปลุกเสก = หลักฐานไม่พอที่จะบอกว่าเก๊ ถ้าฟันธงไม่ได้ ก็ยกผลประโยชน์ในจำเลยไปครับ ก็คือตีว่าแท้ไปนั่นแหละ เพราะมันสร้างในเวลาเดียวกันแน่ๆ ส่วนจะมาถามว่าผ่านปลุกเสกหรือไม่ มันพิสูจน์ไม่ได้หรอก เรื่องมันผ่านมาตั้งกี่สิบปีจะพิสูจย์ยังไง ถ้าสร้างกันในยุคนี้หลักฐานมันน่าเชื่อถืออยู่ แต่ยุคนั้นมันพอที่จะเชื่อเหรอ