ทั้งหมดทั้งมวลของโหนกระแสวันนี้ ผมชอบที่บอยบอกว่า ถ้าบอกว่าเก๊ เคยจับมั้ย เคยสัมผัสเปล่า
ใครจะมองเก๊กี่คนก็ได้ แต่ผมมองแท้และมีปัญญาซื้อคือจบ แค่นั้นเลย
พระแท้สำหรับบอยคือ พระที่บอยซื้อแล้ว แม้ต่อไปจะถูกมองว่าเก๊ก็คือบอยซื้อแล้ว

เก๊กระจอก มันดูง่ายหน่อย

แต่มันจะประเด็นทันที พวกเก๊เก่านี้ละครับ

เพราะสุดท้ายแล้ว อยู่ที่ความพอใจของผู้ซื้อ/ขาย ครับ

อย่างที่บอยเคยบอกไว้ครับตอนที่เล่นพระใหม่ๆ

ซื้อพระจนเซียนบอกว่ามันแท้นี้ละครับ เราเรียกว่าดูเป็นและ เพราะ เซียน(Demand) บอกแท้ มันก็คือแท้อะครับ

ใครจ่ายเงินก็เชื่อคนนั้นแหละครับ
ผมชอบบอยที่บอกว่า จะเก๊มาจากไหน ถ้าเขามองแท้เขาจ่ายตัง จบ
จะแท้มาจากไหน เขามองเก๊ เขาก็ไม่เอา
เงินเขาแท้แน่นอน
ไอ้พวกบอกแท้แน่นอน องค์นี้มีราคาเท่านั้นนี้แต่ไม่ซื้อนะ แต่แพล่มแซ่มแล่มไปเยอะเลย

สมมติว่าพระเครื่องรุ่นนึง มีชื่อเสียงเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ ได้รับการปลุกเสกมายิงไม่ตาย ฟันไม่เข้า ผลิตออกมา limited edition 100 องค์ มีบันทึกไว้เป็นกิจลักษณะ ราคาเลยแพง

คนเลยต้องการหามาครอบครอง

ทีนี้ต่อมา มีพระทองพิมพ์เดียวกันโผล่ออกมา เซียนบอกว่าผลิตตอนนั้นแน่ๆ ดูจากรอยตัดอะไรเข้ากันหมด เหมือนกับเรื่องวันนี้ แต่ที่มาที่ไปไม่ชัดเจน ได้แต่สันนิษฐานว่าเจ้าของโรงงาน อาจจะแอบปั๊มเพิ่มเอง แต่ไม่รู้ผ่านการปลุกเสกหรือเปล่า เพราะไม่มีประวัติเหมือน 100 องค์ที่มีบันทึกชัดเจน

แบบนี้เซียนควรจะฟันธงว่าแท้หรือไม่ หรือควรจะตีว่าเก๊ เพราะแค่พิมพ์จากเบ้าเดียวกัน แต่ story อื่นที่เป็นคุณค่าของตัวพระไม่ชัดเจน

เข้าใจความคิดทั้งสองฝั่งเลย เคสนี้มองเก๊ก็ได้ มองปลอมก็ได้อีก

แต่ที่อีกฝั่งบอกหลอมปั้มยาง อันนั้นตัดทิ้งได้เลย ตัวตัดมันบอกทุกอย่างว่าตัดจากบล็อคเดียวกัน

แต่ปัญหาคือ คำว่าแท้ ต้องเข้าพิธีปลุกเสก และอยู่ในล็อตไหม?

ถ้าบล็อคเดียวตีว่าแท้หมด มวลสารเอย พิธีเอย วันเวลาที่คำนวนการทำเอย ไม่มีค่าเลยนะ

ถ้าอยู่ในมือเซียนก็จะเป็นแท้ครับ ถ้าอยู่กับคนธรรมดา ก็จะโดนตีเก๊