ผมยังจำได้เลยสมัยผมเด็กๆ
มีให้เด็กนักเรียนยกมือโหวตว่าใครคือนักเรียนที่แย่ที่สุดโดยยกมา 5 คนให้เพื่อนร่วมชั้นโหวตคะแนนเสียง

มีการใช้การลงโทษที่ถ้ามีการอัดคลิปลงเน็ตคือโดนทัวร์ลงแน่ แม้จะไม่มีความรุนแรง แต่ไม่เหมาะสม

มีการพูดตรรกะที่ตัวเองคิดว่าถูกต้อง แต่จริงๆถ้าคนมีความรู้หน่อยสามารถแย้งจนครูจนมุมได้เลย แต่นี่มันเด็กประถมไงอย่าว่าแต่แย้งเลย ความคิดความรู้ยังไม่โตพอเลยปล่อยผ่าน


คิดว่าครูในยุคปัจจุบันที่การสื่อสารเปิดกว้างกว่าสมัยก่อน คิดว่าครูจะระวังตัวไม่ให้แสดงความไม่เหมาะสมมากกว่าสมัยก่อนไหมครับ

ผมว่ายุคนี้น่าจะดีกว่ายุคผม คือผมเรียนกับครูรุ่นพ่อ ตีเป็นตี พูดจารุนแรง ไม่ถึงขั้นมิงกุ แต่บางคำได้ยินแล้วจุกได้เลย แต่เขาเคี่ยวเข็ญ หรือถีบให้ นร มันเรียนจบให้ได้

แน่นอนว่าสมัยนั้นก็มีครูรุ่นใหม่แล้ว ซึ่งพบว่าไม่ค่อยดุ แลกกับไม่ค่อยใส่ใจ นร คือเหมือนสอนตามหน้าที่


ยุคนนี้ครูรุ่นใหม่คงสอนกันตามหน้าที่แหละ ไม่ค่อยวุ่นวายอะไรกับเด็กหรอก ส่วนคำพูดแย่ๆ ผมว่ามันมีอยู่แล้ว แต่ถ้าเทียบกับยุคครูแก่ๆ ผมว่ามันน้อยลงแน่นอน

ก็อาจจะ พูดถึงวัยอนุบาลกับประถมเป็นเหยื่ออารมณ์ครูได้โคตรง่ายเลยครับสมัยก่อนอะ นึกบางทีก็แอบแค้นนะ

ตอบมุมผมนะ ผมว่าการสอนไม่ได้ต่างจากเดิมหรอก
แต่จะทำให้ ครูน้ำดี มีโอกาสเฉิดฉายมากกว่า
แม้ข้อมูล เดี๋ยวนี้หาง่าย แต่เราจะทำอย่างไรให้เด็ก เค้าเจียระไน ความคิดมากกว่า
ซึ่งพวกนี้ต้องอาศัยประสบการณ์ หรือ กึ๋น ผู้สอนนี่แหละ
ว่าจะถ่ายทอดอย่างไรให้เค้าเห็นคุณค่า และ สามารถไปต่อยอดได้

ผมยกตัวอย่าง อ สุรเบลล์ influencer ที่สอนวิทยาศาสตร์
ตัดเรื่องที่แกชอบแจกเงินเด็กไป เพราะมันคงทำตลอดไม่ได้
ผมว่าแกเป็นตัวอย่างของครูที่มีการบูรณาการ การสอนที่ดีมากๆท่านหนึ่ง
เวลาที่แก challenge เด็ก แม้หลายครั้งเด็กจะตอบไม่ตรงสิ่งที่แกคิด
แต่แกก็ไม่เคยปฏิเสธไอเดียเด็กนะ
สุดท้ายแกจะมีคลิปเฉลยตลอด และ เฉลยดีด้วย (แต่คนไม่ค่อยดู เพราะยาวไป แอบสงสารแกบางที)

ดังนั้นในมุมผม
คุณครูก็ยังจำเป็นอยู่ดี เพราะต้องคอยชี้แนะและเสริมสร้างให้เด็กเติบโตสมวัย
โดย ครูที่ดีและหวังดีต่อศิษย์ จะได้รับการสนับสนุนมากขึ้นกว่าเดิมแน่นอน