☕ เขียนบทความเคล้ากาแฟบ่ายวันอาทิตย์ทิ้งท้ายไว้ให้แฟนเพจ ศาลาผี ด้วยบทความอธิบายเรื่องแทคติกแบบเบาๆนะครับ จริงๆส่วนหนึ่งก็มีอธิบายไว้ในไลฟ์หลังเกมแล้ว ถ้าชอบแบบฟัง ไปดูบนแชนแนลศาลาผีแอพแดงได้ครับ

ส่วนโพสต์บทความนี้ จะเขียนสรุปให้สั้นๆดังนี้ ข้อ 1. คือการปูพื้นเรื่องแทคติกเพียวๆจ๋าๆ ส่วนถ้าไม่ได้ชอบอ่านเนื้อหาสาระเรื่อง tactical ก็สามารถข้ามไป ข้อ2. ที่อธิบายภาพนี้ได้เลยครับ

----------------------------------

1. ปูพื้นเรื่องความยืดหยุ่น

ในเกมของแมนยูไนเต็ด และระบบของอโมริม มันแทบไม่เคยเป็น "3-4-2-1" จริงๆเลย แผนที่หลายคนบอกว่า แผนหน้าเดียว เล่นเป็นแบบเดียว bla bla bla

เพราะจริงๆไอ้ระบบฐานหลังสามมันเป็นระบบที่ยืดหยุ่น ไม่ได้เน้นเล่นรับอย่างเดียว รวมถึง "shape" ของระบบนี้จะปรับทรงได้อิสระอยู่แล้ว บางครั้งก็ปรับตามสถานการณ์ หรือไม่ก็ Game Plan ในวันนั้น แยกย่อยแตกต่างกันออกไปตาม Phase การเล่นในสนาม

ยกตัวอย่างเช่น

Phase I : in possession (ทีมครองบอล)
- กับคู่แข่งที่ครองบอลสู้เราไม่ได้ เพรสแย่งเราไม่ได้
: ฐานล่างจะกลายเป็น 3-1 ทันทีด้วยการทิ้ง DM ไว้ตัวเดียว โหลด CM ขึ้นไปช่วยเติมเกมบุกร่วมกับ 10s คนใดคนหนึ่ง

3-2-5 > เวลาที่คู่แข่งมีการป้องกันโดยใช้ mid-pressing คุมพื้นที่แดนกลาง (space-oriented defending + zonal) ทีมก็จะครองบอลด้วยการใช้กลางคู่ช่วยกันกับฐานด้านหลัง 3 ตัว กลายเป็นฐาน 3-2 ให้ปลอดภัยเวลาเจอคู่แข่งเล่นป้องกันเชิงรุก

3-1-6 > เวลาบุกโถมแบบขึ้นไปไลน์สุดท้ายกันหมด ปรับเหลือกลางตัวเดียว โหลด 8 ขึ้นหน้า แบบนี้เวลาเจอคู่แข่งที่แมนยู dominated ได้แบบเต็มๆก็ยัดขึ้นหน้าไป

1-2-2-5 > ท้ายเกมนัดที่แล้วกับเบรนท์ฟอร์ด ส่ง "Yoro เล่น 8s คู่Mainoo" อยู่ด้านหลัง front five, ทิ้ง MdL ไว้คนเดียวด้านหลังสุด มีตัวรองสองคนคือ บรูโน่ กับ ดาโลต์

หรือถ้าดูจาก shape หลักๆสามอันดับแรกของอโมริมตอนคุมลิสบอน จะเป็นทรงดังนี้ตามลำดับจากมากสุดอันดับ 1-3

3-3-2-2
3-4-3
3-1-4-2
ให้สังเกตว่าอันหลังสุดคือแผนที่ฐานเป็น 3-1 แบบของแท้ + คุมเกมได้ จนดันวิงแบ็คขึ้นสูงหมด

เป็นต้น

Phase II : out of possession (ทีมเล่นรับ ทีมไม่ได้ครองบอล)

ทรงที่เห็นบ่อยๆก็ตามนั้นครับ "5-2-3" ในช่วงนี้ หลังห้าflat five คู่กลางคุมหน้ากรอบสองคน และด้านหน้า front three ยืนเรียงกันซ้ายขวากลาง เพื่อปิดแนวการเล่นของแนวหลังบ้านคู่แข่งไม่ให้ดันหรือ build-up from back ได้ง่ายๆ

"5-3-2" ถอย 10 ลงมาหนึ่งตัวเพื่อเป็นมิดฟิลด์ตัวที่สาม (extra player) เพื่อช่วย double pivot เราคุมปิดพื้นที่แถวสองให้แน่น แล้วเหลือตัวด้านหน้าไว้รอโต้กลับสองคน ที่กลางสามจะมีคนสามารถวางบอลยาวขึ้นหน้าได้อย่างน้อยๆหนึ่งตัว

"5-4-1" แผนคาเตนัคโช่โคตรเกมรับ หลัง5ปิด5แชนแนล flanks/ half-spaces, centre + คู่กลาง 2 คน + เบอร์ 10 ถอยลงมาปิด half-space ซ้ายขวาช่วยวิงแบ็คไม่ให้โดนสถานการณ์ 2v1 sit.

และหรือหลายๆครั้งที่ทีมไม่มีบอลก็จริง แต่ไม่ได้เซ็ตหลังห้า เลือกที่จะดันเกมขึ้นมาเล่น Mid-pressing หรือ High-pressing ซึ่งทีมเราก็ทำในช่วงครึ่งหลังเกมเบรนท์ฟอร์ด ในยามที่คนบอกว่ากว่าอโมริมจะแก้เกมรอช่วงท้าย

การแก้เกมไม่ได้หมายถึงการเปลี่ยนตัวอย่างเดียวนะครับ

เมื่อเล่น High Pressing แผนมันจะเริ่มกลายเป็นการดันวิงแบ็คขึ้นสูง มาไล่บอลร่วมกับโครงสร้าง Pentagon ด้านหน้าของมิดฟิลด์+ฟร้อนท์ทรี (2-3)
เพราะงั้น shape ในจังหวะเล่นเพรสซิ่ง มันก็จะเป็น 3-1-4-2 หรือไม่ก็ 3-2-4-1 ก็ได้หมด (3-2-4-1 ที่เป็นคู่2จาก DM+WB ข้างที่ไม่ได้ดัน, 4 คือ CM+10S+WBข้างดันสูง แล้วหน้าเป้าค้ำข้างหน้าไว้ตัวเดียว แบบนี้ก็มีเหมือนกัน)

ข้อ 1. นี่คือการปูพื้นว่า สิ่งที่หลายๆคนคิดว่า 3-4-2-1 เป็นแผนหน้าเดียวนั่นผิดมหันต์ ทั้งๆที่ฟุตบอลสายโททัลอย่างดัตช์ก็เล่นแผนนี้เหมือนกันและก็มีการปรับเปลี่ยนตำแหน่งกันอิสระมากๆ ไม่ได้ยืนกันทื่อๆแบบ หลังสามก็หลังสาม หลังห้าก็หลังห้า

ทุกอย่างแล้วแต่เกมแพลนและสถานการณ์ในจังหวะการเล่นนั้น

ซึ่งในเกมนัดชนะซันเดอร์แลนด์ 2-0 นี้ สิ่งที่อโมริมทำ มีความแตกต่างจาก shape ปกติมากๆ และหนึ่งในสิ่งที่แฟนบอลหลายๆคนมองเห็น หรือจับได้ก็คือ

"ว้าย ว้าย ว้ายนั่นมันแบ็คโฟร์นี่หว่า"

ใช่ครับ คุณเห็นไม่ผิด แต่ถามว่ามันแปลว่าอโมริมเปลี่ยนระบบการเล่นหรือไม่ เปล่าเลยครับ ระบบการเล่นเหมือนเดิม เพราะโครงสร้างหลัก (structure) ยังอยู่เหมือนเดิมครบ ไม่ว่า shape หรือ formation จะปรับเปลี่ยนไปมากมายขนาดไหน

แต่โครงสร้างในไอเดีย 3-4-2-1 ที่ใช้ ฐานหลังสาม / วิงแบ็คริมเส้นข้างละคน / กลางคุมเกมคู่ / เบอร์ 10 ทำเกมรุกด้านใน(ที่ไม่ใช่ปีกตัวรุก) สองข้าง / หน้าเป้าหนึ่งตัว

ระบบ โครงสร้าง รวมถึงหน้าที่ในสนาม ทุกอย่างเหมือนเดิมหมด แต่ Formation ที่หลายๆคนอยากได้ มันมีการเปลี่ยนไปเล่นแบบนั้นอยู่เรื่อยๆ และเกมนัดนี้เป็นอีกหนึ่งเกมที่ชัดสุด ตามที่ "อโมริมให้สัมภาษณ์" เมื่อ 1-2 สัปดาห์ก่อนว่า จริงๆเขาใช้แบ็คโฟร์ซะด้วยซ้ำในบางจังหวะ ซึ่งแฟนบอลเกินครึ่งในยุคนี้ไม่เคยไปสังเกต แต่มันมีจริงๆ

ที่เป็น 3-2-5 ในเกมรุกที่เราเห็นบ่อยๆ หรือตอนเล่นรับที่เป็น 5-2-3 (ในนัดนี้) 5-4-1 (เวลาเจอตัวโหดๆเช่นน่อล ซิตี้)

ก็อย่างที่หลายๆคนทักกันว่า วันนี้เหมือนเห็นอโมริมเล่นแผนหลัง4 ซะด้วยซ้ำ สิ่งที่คุณเห็นก็ไม่ผิดครับ นั่นแหละ แผนที่เป็น 4-2-4 หรือจะมองเป็น 4-2-3-1 (ที่พวกคุณอยากได้) ก็ไม่ได้ผิดอะไร มันถูกทั้งหมด

เพราะมันเป็นแผนที่มีแนวหลังเป็น 4 ตัว, คู่กลาง 1 หรือ 2 คน, และแผงแนวรุก 4 คน ซึ่งจะมองว่าเป็น ปีกซ้ายขวา2 ตัวรุกกลาง2 ก็ได้

หรือจะเป็น ปีกซ้าย ปีกขวา หน้าต่ำ หน้าเป้าตัวค้ำ ก็ได้

คีย์สำคัญอยู่ที่การใช้ดาโลต์มาเล่นแบ็คซ้าย ทำให้ shape ที่ว่านี้มันเห็นได้ชัดมากๆ ไม่ว่าน้องโล่ฟอร์มจะดีหรือไม่ดีอันนั้นอีกเรื่อง แต่ถ้าเป็นเรื่องแผน วันนี้ดัชนีชี้วัดคือการยืน positioning ของ Dalot จริงๆ

มาดูกันซิว่า 3-4-2-1 ของอโมริมวันนี้ มันกลายเป็น 4-2-4 (4-4-2 ดันปีกสูง) หรือไม่ก็ 4-2-3-1 ยังไง

---------------------------------

2. "Formation เปลี่ยน แต่ Structure ยังอยู่ครบ"

จากทรง 3-4-2-1 มันกลายเป็น 4-4-2 หรือ 4-2-3-1 ในสนามได้ยังไง สรุปอโมริมเปลี่ยนระบบเหรอ?

อโมริมไม่ได้เปลี่ยนระบบการเล่นครับ เขายังคงเล่นระบบที่ใช้

หลังสาม
คู่กลาง
เบอร์สิบซ้ายขวา
ตัวเล่นริมเส้นใช้แค่ตัวเดียว วิงแบ็คฝั่งละคน
หน้าเป้า

Structure หลักของ 3-4-2-1 ยังอยู่ครบเป๊ะ แต่ด้วยความยืดหยุ่น และการปรับเปลี่ยนไปตาม Phase การเล่นในสนาม ทำให้ระบบการเล่นในสนามมันอยู่ห่างไกลคำว่า "แผนเดียว" มากๆ

บางเกมครึ่งแรกเล่นshapeนึง ครึ่งหลังเล่นอีกshapeนึงก็มี ภายในเกมเดียว แต่แฟนบอลไม่สังเกตหรือไม่เข้าใจในเรื่องนี้

2.1 ภาพล่าง "4-4-2"

(หรือไม่ก็นับเป็น ตัวรุก4ตัว กลาง2 แบ็คโฟร์ เป็น 4-2-4 ก็ได้ ดูง่ายกว่า)

วิธีดูในภาพโพสต์นี้ก็คือ ตัวอักษรชื่อตำแหน่ง "สีดำ" นั่นคือตำแหน่งที่กำลังเป็นอยู่ในขณะที่อยู่ในทรง shape นั้นๆ

"สีขาว" ที่วงเล็บ คือบทบาทจริงๆใน "โครงสร้างหลัก" ที่มันไม่หายไปไหน ตัววิงแบ็คยังคงเป็นวิงแบ็ค กลางคู่ เบอร์10 ยังคงเข้าใจหน้าที่หลักอยู่ แค่มันขยับปรับ shape ตามสถานการณ์ ตามสิ่งที่ทีมต้องการแค่นั้นเอง

ในภาพ 4-4-2 ด้านล่าง (4-2-4)

หน้าคู่
: มันคือตัวเป้าเชชโก้ + หน้าต่ำ เอ็มเบอโม่ ที่เล่นเป็น 10s ยืนค้ำสูงแทบจะเท่ากับหน้าเป้าเลย ทำให้การเล่นมันกลายเป็นหน้าคู่อยู่บ่อยๆของทีมเรา ระบบอโมริมเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ใช้หน้าคู่จาก ST + AM ตัวยืนสูง ประจำ

กลาง+ปีก 4 คน
: คนใดคนหนึ่ง ฟากหนึ่งจาก 10s จะเล่นในฐานะ "AM ตัวยืนต่ำ" จะอยู่ในสถานะกึ่งๆเป็น "ปีกตัวรุกด้านข้าง" แต่จริงๆคือเป็น AM ตัวที่ไม่ได้ดันสูงขึ้นไปยืนเท่ากองหน้าเหมือนอีกฝั่งนั่นเอง

ส่วนปีกอีกคนนึง (ไปดูที่อะมาดทางขวา) นั่นคือ วิงแบ็ค ที่ไม่ได้ถอยลงไปเล่นวิงแบ็ค แต่เป็น วิงแบ็คที่เติมเกมค้ำสูงไว้ เหมือนเป็น ปีกขวา มากกว่าจะเป็นวิงแบ็ค

มันคือ Winger อธิบายเรื่องนี้บ่อยๆอยู่แล้วว่า ในระบบอโมริม วิงแบ็คมันคือ Winger ตัวรุกริมเส้น เพราะงั้นไอ้เรื่องเม้าท์เล่นวิงแบ็คซ้าย เลิกดราม่ากันได้แล้วเพราะเม้าท์เวลาเล่นวิงแบ็ค มันดันเกมรุกสูงมันก็เป็น LW ตลอดเวลา แค่ว่าอาจจะขยันวิ่งลงไปช่วยไล่สกัดคู่แข่งได้บ่อยๆเหมือนเป็น Defensive Winger ด้วยอีกมิติหนึ่ง

เพราะงั้น ปีกสองข้างใน 4-4-2 มันก็แค่เป็น AM ของอโมริม ที่ยืนต่ำ + วิงแบ็คที่ทำเกมบุกสูง แค่นั้นเลย ส่วนคู่กลางก็คือคู่กลางเหมือน สโคลส์-คีน ยุค 4-4-2 ช่วง 90s แค่นั้น

ทีนี้ "หลังสาม" ทำไมกลายเป็นแบ็คโฟร์? ก็เพราะเนื่องจากวิงแบ็คข้างอะมาดดันสูงแล้ว อีกคนนึงอย่าง "ดาโลต์" เป็นวิงแบ็คด้านที่ไม่ดันสูง แต่ดรอปต่ำช่วยเกมด้านหลังบ้านไว้ รอเล่น support เท่านั้น

เพราะงั้น แบ็คโฟร์ มันจึงมาจาก หลังสามเดิม + วิงแบ็คที่ยืนดรอปต่ำไม่เติมสูง กลายเป็น 3+1 ก็เป็น 4 และก็ยังเล่นเป็นแบ็คโฟร์ได้สบายๆทั้งที่มาจากฐานสาม เพราะนักเตะที่เป็น วิงแบ็ค ยังไงก็เล่นแบ็คธรรมดาได้อยู่แล้ว ส่วน CB ตัวข้าง (Wide CB) เหตุที่เล่นตำแหน่งนี้ได้เพราะเขาคล่องตัวและเร็ว ทำให้สามารถเล่นแบ็คในลักษณะ "ฟูลแบ็คสไตล์คลาสสิค" (แบ็คโบราณ) ซึ่งมาจาก Wide CB ก็แค่นั้นเอง

---------------------

2.2 ภาพบน "4-2-3-1" โกโกวาที่คุณหนูๆอยากได้

วิธีคิดคล้ายๆข้างบน สีดำคือตำแหน่งใน shape ตอนนั้น ส่วนสีขาว คือตำแหน่งจริงๆจาก Structure หลักที่ยังคงอยู่ ไม่ได้ผิดตำแหน่งไปเลยเพราะมันก็ยังยืนอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงของเดิมนั่นแหละ

- แบ็คโฟร์ เหมือนอีกอัน คือ หลังสาม + วิงแบ็คฝั่งไม่ดันสูง(ดาโลต์) 3+1 =4

- กลางคู่ 6s ของ 4-2-3-1 ก็คือกลาง CM+DM ตัวไดนามิคขับเคลื่อนกลางของอโมริมอยู่แล้ว

- ปีกซ้าย คือ ตัวรุกฝั่งที่ไม่ได้หุบเข้าในไปเล่นตางกลางกับกองหน้ามาก เมสัน เม้าท์ก็คือ "ปีกซ้ายนี่แหละ" เพียงแค่ว่าเป็นปีกที่หุบแคบเข้าในเฉยๆ

4-2-3-1 แบบ Narrow (เล่นแคบ ปีกหุบแคบ) แบบ asymmetric ไม่สมมาตรนั่นเอง

- ปีกขวา ก็ วิงแบ็คขวาตัวสายรุกนั่นแหละครับ (อะมาด-แมนยู / เควนด้า-สปอร์ติ้ง)

- หน้าต่ำ ที่หลายๆคนต้องการตัวแดนหน้าที่ปั้นเกมได้ เติมยิงได้ หลายๆคนอยากจะได้บรูโน่กลับไปเล่น 10 อีกครั้ง แอดมินผู้เขียนก็อยากได้ แต่ทีมเราตอนนี้ก็เหมือนมี "เอ็มเบอโม่" เล่นหน้าต่ำ หรือเล่นเบอร์ 10 ตัวด้านในให้ทีมอยู่แล้ว เพราะเป็น AM ฝั่งที่ยืนสูงช่วยทำเกมคู่กับกองหน้า

ถ้าเชชโก้คือหน้าเป้า เอ็มเบอโม่ก็คือกองหน้าอีกคน แต่เป็นตัวดรอปต่ำนิดหน่อย เล่นเป็นหน้าต่ำ เหมือนรูนีย์นั่นแหละครับ (DLF : Deep-lying Forward)

มันก็เป็น 4-2-3-1 โดยธรรมชาติอยู่แล้ว ตามภาพด้านบนเลย ครบทุกองค์ประกอบ มีปีก มี10 มีหน้าเป้า มีกลาง 6s มีแบ็คโฟร์

------------------------------------------
------------------------------------------

#conclusion

เรื่องระบบต่างๆเหล่านี้มันไม่ได้เป็นเรื่องที่ซับซ้อนเลยถ้าเข้าใจ และแผนของอโมริมที่พวกคุณเห็น มันก็เป็นแผนที่โค้ชอื่นๆเขาใช้กันตามปกติ

อย่างระบบแบ็คโฟร์ บอลยุคนี้เวลาเซ็ตเกมไม่มีใครเขาใช้ฐาน 4 เซ็ตกันแล้วนะครับ เขาก็ดันแบ็คขึ้นข้างนึง หรือไม่ก็โหลดกองหลัง ขึ้นไปยืนคู่กลางต่ำคนนึง (สโตนส์-โรดรี้ ของเป๊ป ที่วันก่อนอโมริมก็ดัน โยโร่ ขึ้นไปยืนคู่ regista อย่าง ค็อบบี้ เมนู ในฐานะกลางคู่)

ซึ่งตรงนั้นมันคือการ overloaded และยอมเล่นใน condition ที่ทีมมีความเสี่ยงสูง แต่ก็ต้องทำเพื่อทวงประตูคืนจากการโดนกรรมการเฮงซวยอย่างเคร้ก พอว์สัน ตัดสินทุเรศๆเรื่องไม่แจกใบแดงนั่นแหละครับ

เราต้องเสี่ยงเพื่อจะเอาแต้มให้ได้ พอทำไม่ได้เกมที่โหลดขึ้นหน้าไปหมดก็เลยโดนสวนถอยไม่ทันโดนลูกสามแค่นั้นอง เป็นเรื่องที่ตามมากับความเสี่ยงอยู่แล้ว

และถ้าเขาไม่เสี่ยงโถมขึ้นหน้า คุณก็หาว่าเขาป๊อดอีก

เก็บไว้ทำไมกองหลังเพียบ ไม่เปลี่ยนตัวรุกลงมา ฯลฯ แต่ช่วยดูด้วยว่า ทุกวันนี้ Yoro มันเล่นเป็น "Libero Half-Space" แทบจะทุกนัดอยู่แล้ว เติมขึ้นไปทำเกมสูงตลอด กองหลังแทบไม่เคยได้ยืนสามเลยเวลาครองบอลบุก เพราะ Yoro ไปเป็นมิดฟิลด์แล้ว ตามที่หลายๆคนสงสัยว่า เราดึง Defender 1 หรือ 2 จาก 5 ตัว ขึ้นมาช่วยมิดฟิลด์ให้แน่นๆได้ไหม

เขาทำไปนานแล้วและทำบ่อยด้วยครับ มันไม่ได้ต้องใช้วิธีการเปลี่ยนตัวอย่างเดียว

เป๊ปก็ใช้ เทนฮาคก็ใช้ แบ็คโฟร์ที่กลายเป็นหลังสามตอนครองบอล build-up จากแดนหลัง แล้วมันต่างอะไรกับอโมริมที่ใช้หลังสามตอนครองบอล build-up จากแดนหลัง? นั่นแหละคำตอบครับ

เพราะงั้นไอ้ทรงหลังสาม จริงๆมันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับระบบอื่นๆในโลกนี้เลย แค่รายละเอียดของ "ความคิด และ วิธีการ" มันต่างจากแผนปกติอื่นๆแค่นิดเดียวเอง เช่น เล่น compact เพื่อให้โครงสร้างระบบซึ่งเป็นเชิงซ้อนแบบของอโมริมนี้ สามารถมีเพื่อนซ้อนได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะซ้อนเกมรับ หรือซ้อนตำแหน่งให้เวลามีคนเติมจังหวะรุกที่วิ่งเจาะไลน์กันตลอดเวลา

เป็นระบบที่มีตัวผู้เล่น outfield อยู่ในพื้นที่สำคัญเยอะกว่าระบบอื่ืนที่ใช้ตัวริมเส้นสองคน (ปีก+แบ็ค) เล่นร่วมกัน ของเราใช้ริมเส้นคนเดียว ทำแม่งทุกอย่าง ทั้งเกมรับก็ต้องเป็นวิงแบ็ค เกมรุกก็ต้องเป็น Winger ทำเกมเองให้ได้

demands ของระบบมันสูงมาก ทั้งตำแหน่งวิงแบ็ค และคู่กลางที่เล่นกันเป็นคู่ pivot สองตัว และด้วยปริมาณและตำแหน่ง เสียเปรียบในเชิงการเล่นที่เป็น positional play หรือในเรื่อง superiority ในด้านต่างๆ

เช่น ปริมาณ รวมถึง ตำแหน่งการยืน ที่เสียเปรียบคู่แข่งเสมอ ทำให้เราจำเป็นต้องมีกองกลางที่ต้องเก่งระบบไกเซโด้แบบนั้นมาล่น เพื่อจะยืนให้ได้สองคนและรันระบบได้ นั่นแหละครับ และเราเพิ่งจะได้เสริมจริงๆตลาดเดียวเพื่อแก้ปัญหาแนวรุกซึ่งสำคัญก่อน หลังจากนี้ถ้าอโมริมยังอยู่ เขาควรจะได้รับการช่วยเหลือเรื่องนักเตะที่ตอบโจทย์ของแผนที่โค้ชใช้ได้

ถ้าเราอยู่รอด ปีหน้าเรียกเงินค่าลิขสิทธิ์กลับมาได้นิดหน่อยเพื่อ PSR และได้เสริมทัพต่อได้ผู้เล่นดีๆมาเสริมตำแหน่ง วิงแบ็ค รวมถึง คู่ double pivot ได้ รับรองว่ามันจะไปไกลแน่นอนครับ

ตัวระบบไม่ได้มีปัญหาจริงๆ ไอ้ที่แพ้น่ะแพ้ในเกมกันทั้งนั้นแหละ นักเตะพลาด นักเตะยิงกันไม่ได้ นักเตะต่อบอลกันไม่ดี จุดบกพร่องจาก structure การเล่นมันน้อยมาก อันไหนที่ไม่ดีเขาก็ลดๆแล้ว เช่น 5-2-3 ที่คู่กลางภาระหนักเกินไป หลังๆก็เล่น 5-3-2 ให้เห็นชัดๆแล้ว

เพราะงั้นอย่าคิดมากเรื่องพวกนี้ครับ เชียร์กันต่อไป เรื่องเนื้อหาเชิงแทคติกฟุตบอลพวกนี้ดูเอาสนุกๆก็ได้ ไม่ต้องเข้าใจเยอะมากก็ได้ ถ้าคุณไม่ได้จะเน้นด่าหรืออยากเป็นนักวิจารณ์

นักวิจารณ์ล้นโซเชียลแล้ว มีแต่คนอยากเป็นกูรูเทพ
ไม่เห็นมีใครอยากเป็นกองเชียร์ที่อยากตะโกนเชียร์ทีมเวลายากลำบากบ้างเลยครับ ^^''

#TrustTheProcess

#ศาลาผี