ขอระบายน่อยนะคับ กำลังกึม

ผมพยายามอย่างหนักในการทำงาน เพราะจุดมุ่งหมายในการขยับตำแหน่งขึ้นไป ผมอยู่ในตำแหน่งที่ไม่เคยทำมาก่อนแบบฟลุคๆจากการสัมภาษณ์ (จริงๆก็ไม่เหมือนที่ตกลงกันไว้)

ผมพยายามมาตลอด สู้ใครไม่ได้สักคน โดนคำดูถูกต่างๆนาๆ จนวันนี้ target ผมที่ได้รับมอบหมายบรรลุไปเกือบหมด แต่ก็จะมีบ้างที่มีหลุดเจอในเรื่องที่อยู่ดีๆโผล่ขึ้นมาแล้วหาที่มาที่ไปไม่ได้ Root cause แต่ผมดักปลายไว้หมดแล้ว กำไล่เก็บต้นตอ

ผมก็คาดหวังว่าผมจะมี Value มากขึ้น โดนขายฝันจากเบื้องบน C level (อำนาจตัดสินใจสูงสุด) เรามาถูกทางแล้ว ทำดีแล้วเราคือหนึ่งใน Key

แต่พอ Promote คนอื่นได้ขึ้น แต่ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะผมรู้ว่ายังไม่เก่งที่จะขึ้น แค่ผมต้องการรู้สิ่งผมขาดไป แต่ไม่มีคำอธิบายมาให้ผม ขาดอะไรบ้าง KPI ผมจึงได้พูดคุยกับ mgr ที่พึงมาใหม่ก็ได้คำตอบว่า ถ้าเก่งได้เท่าคนที่ปรับเราค่อยมาคุยกันอีกที

ตั้งแต่นั้นผมรู้สึกว่า ผมหมดแพสชั่นมาก Motivate สิ่งที่เคยภูมิใจคือ attitude + ตอนนี้ผมไม่เหลืออะไรเลย


สรุป คือผมไม่รู้ว่าผมควรสู้ต่อไปไหมกับสิ่งเค้าไม่มองเห็น Value ผม หรือผมก็ไม่รู้ทำตัวเองให้ Value พอหรือยัง ทั้งๆ Defectที่ถือในมือมันก็ดีขึ้นแบบชี้วัดได้

หรือผมควรจะไปเติบโตที่อื่น ผมอาจจะยอมรับว่าผมล้มเหลวกับที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าผมจะไปเติบโตที่อื่นไม่ได้?

เรื่องการ Promote จริงๆมันมีปัจจัยอยู่เยอะ บางทีมันไม่ใช่แค่เรื่องความสามารถอย่างเดียว บางทีจังหวะให้ท่านขึ้นมันไม่มามันก็ทำอะไรไม่ได้

จริงๆ manager ท่านก็พูดห้วนไปหน่อย จริงๆผมว่าควรจะบอกไปเลยว่าให้เพิ่มเติมเรื่องไหนก็ว่ามา

ถ้าท่านชัวร์ว่ามีของ (ย้ำว่าถ้าชัวร์) จะลองไปโตที่อื่นก็ได้ครับ บางบริษัทเขาไม่มีช่องโปรโมทให้จริงๆมันก็ต้องปล่อยคนมีของไป แต่ย้ำอีกทีนะว่าต้องชัวร์ว่าตัวเองมีของจริงๆ

หรือจริงๆถ้าเป็นผมอาจจะลองถามเพื่อนร่วมงานหรือลูกน้องอะครับว่าท่านควรปรับปรุงอะไรไหม เพราะบางทีมุมมองจากหลายๆด้านอาจจะช่วยได้มากกว่านี้ เป็นกำลังใจให้ครับ

ถ้าไม่มีคำอธิบายให้ในสิ่งที่ จขกท ขาดว่าคืออะไร แล้วคนที่ได้โปรโมทแทน จขกท เค้ามีตรงไหนดีกว่าท่านบ้าง.. ลองเปรียบเทียบดูครับ ท้อได้แต่อย่านานครับ สู้ต่อ ทุกคนมีคุณค่าหมด แต่ต้องอยู่ให้ถูกที่ด้วย เป็น กลจ ให้คับ

ผมมีคำถามง่ายๆ มาถาม ไม่ต้องตอบผมก็ได้ แต่ตอบตัวเอง
ถ้าใน2-3ปีนี้ ด้านบนมีตำแหน่งว่าง2ตำแหน่ง ท่านจะเป็น1ในนั้นหรือเปล่า

ถ้าเรามั่นใจในคุณค่าของเรา เราต้องไปต่อในที่ที่มีคนเห็นเราครับ

ถ้าอยู่ที่เดิม ขนาดเรามั่นใจในผลงานเราแล้ว ยังไม่มีคนมองเห็น ตอนนี้เรายิ่งหมดใจ ผลงานก็ยิ่งสะท้อนออกมาครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

อย่าเรียกว่าล้มเหลวกับที่นี่เลยครับ เรียกว่าเป็นประสบการณ์หนึ่ง

ถ้าเป็นรุ่นน้องผมจะแนะนำให้ทุกคนออกไปเติบโตให้เต็มที่ตามที่ต้องการ เราไม่ใช่ลูกเจ้าของบริษัทที่จะต้องทนอยู่รอความหวังล้มๆแล้งๆ ถ้าคิดจะโบยบินก็จงไปแต่วางแผนให้ดี ทีนี้ถ้าย้ายก็ต้องวางแผนให้ดีเผื่อการเติบโตขึ้นไปอีกด้วย ตำแหน่งที่สูงขึ้น เงินเดือนที่สูงขึ้น

จริงๆมันก็อาจจะไม่เกี่ยวกับตัวเราด้วยซ้ำ อาจจะเกี่ยวกับนโยบายบริษัท หรือเด็กเส้นอะไรก็แล้วแต่ ซึ่งส่วนนั้นไม่ใช่การควบคุมของเรา เราสามารถควบคุมความคิดของตัวเราเองได้เท่านั้น

ผมแนะนำให้ซื้อหนังสือชื่อ ​Mindset มาอ่านครับ...เอาใจช่วยกับทุกการตัดสินใจครับ

นกเลือกเกาะกิ่งไม้ฉันใด...

ผมเคยคิดว่าผมคือหนึ่งใน Candidate อันดับ 2 จากตอนแรกมี แค่ 2 คน ผมมั่นใจมาก แต่ผมให้เพื่อนผมไปก่อนเพราะเค้าคือคนสอนผมหลายๆอย่าง(ยอมรับกันทั้งองค์กร) แต่มีปรับขึ้นมาอีกคน ซึ่งผมไม่ได้บอกว่าเค้าไม่ดี ผมยินดีกับทุกคนที่ได้ขึ้น แต่ผมแค่การคำชี้แนะว่าผมขาดอะไรไป เพื่อผมจะได้ไปพัฒนาต่อไป

"จนวันนี้ target ผมที่ได้รับมอบหมายบรรลุไปเกือบหมด"


ถ้าท่านบอกล้มเหลว แล้วความพยายามอันนี้ของท่านคืออะไรครับ ไม่ใช่ความสำเร็จของท่านหรอครับ อย่าโฟกัสแค่1%ที่ขาด จนลืม99% ที่ทำมาแล้ว

ถ้าคิดว่าที่นี่ให้ 1% นี้ไม่ได้แล้ว ลองมองหาที่อื่นที่จะให้ 1% นี้ได้ดูครับ อย่าไปคาดหวังกับสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้เลยครับ

คนที่ทำงานเก่ง=ทำหน้าที่ได้ไม่บกพร่อง ขยัน= ทำงานได้หลากหลาย ก็คือ คนที่หาได้ทั่วๆไป และคนประเภทนี้แหละคือคนที่มักจะคิดว่าตัวเองควรได้รับโปรโมท แต่ความเป็นจริง ตำแหน่งนี้หาได้จากการสมัคร งานทั่วๆไป มันคือคุณสมบัติพื้นฐานในการสมัครงานแต่แรก

คนที่สร้างความแตกต่างได้ = หาไม่ได้ทั่วๆไปคนแบบนี้มักจะถูกโปรโมท

ไม่ใชที่โหล่ งาน ไม่กดดันมาก ทนทำไปก่อนครับ ยุคนี้

อย่าไปคาดหวังอะไรครับ ทำเท่าที่ไหว เท่าที่เต็มที่พอควร อย่าเอาเปรียบตัวเอง รักษาใจตัวเองให้ดีครับ

ถ้ามั่นใจว่ามีของ ทนๆไปก่อน ดูกระแสน้ำกระแสลม อีกสักปี อย่าช่วยคนที่มีโอกาสจะโปรโมทเหมือนเรา ทำเงียบๆ พัฒนาตัวเองเงียบๆ ระหว่างนี้พัฒนาด้านอื่นไปด้วย หาที่ทางที่จะไป ถึงเวลาที่เรารอดูหากยังเป็นแบบเดิมเราก็ตอบได้ละว่าพยายามไปไม่มีประโยช หาทางไปด่วนๆ

ของผมโดนหลอกแบบท่านสองที ทีที่สองร่อนใบสมัครไปที่อื่น อีกเดือนครึ่งไปเริ่มงานใหม่เลย บริษัทจะเคาเตอ ไม่เอาแล้วครับ เสียความรุสึก ไม่รู้ใครพูดจริงพูดหลอก

อย่าไปคาดหวังกับองค์กร ที่เลื่อนตามลำดับชนชั้นครับ
ผมเคยมุ่งมั่น ที่จะพัฒนาตัวเอง เรียนรู้ ตั้งใจทำงาน แต่ยิ่งนานวันยิ่งเข้าใจว่า
1.อยู่ไปเหมือนต่อคิวดีลตามรอบและต้องให้คนที่มาก่อนขึ้นก่อน
2.ถ้าเจอเมเนเจอร์ที่เห้ มันจะเอาแต่พวกมันก่อน มากน้อยตามความสนิท ยิ่งช่วยงานนอกมันด้วยยิ่งได้เปรียบ

จาก ปสก ตรง ช่วงหลังโควิท บ บีบไซส์ของแผนกลง มันจิ้มคนที่ไม่สนิท เฉดหัวไปแผนกอื่นเลย เลี้ยงตัวเห้ที่สนิทใว้กับตัว

หลังจากนั้นก็ตกผลึกได้ว่า มีสองทางเลือก คือหางานใหม่ กับ ใช้ชีวิตทำงานตามเงินเดือนที่ได้ แล้วไปหาทำอย่างอื่นเสริมดีกว่า ผมเลือกอย่างหลัง

เคยเบิร์นเอาท์แบบเบื่อไปทำงาน แต่ตั้งสติได้ก็ต้องกลับมา รักษามาตราฐาน พอ

อดทน เคลียร์หนี้หมด หลังจากนั้นค่อยว่ากันอีกที
ยังดีที่เงินดี เดินไปเดินมาไปวันๆ