โปรเจค ตอเรสและซัวเรซ เบื้องหลังความฝัน 72 ชั่วโมง

28 มกราคม 2011

______________
บรรยากาศในหมู่แฟนบอลลิเวอร์พูล เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและเปี่ยมด้วยความหวัง เมื่อสโมสรประกาศอย่างเป็นทางการว่าได้บรรลุข้อตกลงมูลค่า 22.8 ล้านปอนด์กับอาแจ็กซ์ อัมสเตอร์ดัม เพื่อคว้าตัว หลุยส์ ซัวเรซ กองหน้ากัปตันทีมชาติอุรุกวัยผู้กำลังร้อนแรง
ข่าวนี้ไม่ใช่แค่การเสริมทัพธรรมดา แต่มันคือการจุดประกายจินตนาการถึงภาพคู่กองหน้าที่อันตรายที่สุดในพรีเมียร์ลีก
การประสานงานระหว่าง "เอล ปิสโตเลโร" ผู้เปี่ยมด้วยเทคนิคและไหวพริบ กับ "เอล นินโญ่" เฟร์นานโด ตอร์เรส ดาวยิงขวัญใจหมายเลข 9 แห่งแอนฟิลด์
นี่คือสัญญาณที่ชัดเจนจากเจ้าของสโมสรกลุ่มใหม่ เฟนเวย์ สปอร์ตส์ กรุ๊ป (FSG) ว่ายุคมืดมนของความไม่แน่นอนทางการเงินได้สิ้นสุดลงแล้ว และสโมสรกำลังจะกลับมาทวงความยิ่งใหญ่อีกครั้ง
แต่ทว่า ความฝันอันหอมหวานนั้นกลับพังทลายลงในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงต่อมา เมื่อข่าวช็อกวงการฟุตบอลแพร่ออกไป
เฟร์นานโด ตอร์เรส ได้ยื่นคำร้องขอขึ้นบัญชีย้ายทีมอย่างเป็นทางการ
โปรเจกต์คู่หู ตอร์เรส-ซัวเรซ เคยเป็นแผนการที่มีอยู่จริงซึ่งถูกทำลายโดยการตัดสินใจที่หักหาญน้ำใจ หรือแท้จริงแล้ว การเซ็นสัญญาซัวเรซเป็นเพียงความพยายามเฮือกสุดท้ายที่ล้มเหลวในการรั้งตัวซูเปอร์สตาร์ที่ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะจากไป?
และนี่คือเบื้องหลังเหตุการณ์ 72 ชั่วโมงที่สั่นสะเทือนแอนฟิลด์
_____________
การตัดสินใจย้ายทีมของเฟร์นานโด ตอร์เรส ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันในเดือนมกราคม 2011 แต่มันคือบทสรุปของความไม่พอใจที่สั่งสมมาเป็นเวลานาน ซึ่งกัดกร่อนความสัมพันธ์ระหว่างเขากับสโมสรจนยากจะเยียวยา
ต้นตอสำคัญที่สุดที่ตอร์เรส กล่าวถึงอยู่เสมอ คือความล้มเหลวของสโมสรในการลงทุนเพื่อทดแทนการจากไปของผู้เล่นคนสำคัญอย่าง ชาบี อลอนโซ่ และ ฮาเวียร์ มาสเคราโน่
ในมุมมองของเขา การขายสองเสาหลักในแดนกลางออกไปโดยไม่มีการเสริมทัพที่มีคุณภาพทัดเทียมกันเข้ามา เป็นสัญญาณว่าทีมกำลัง "แตกสลาย" และขาดความทะเยอทะยานที่จะแข่งขันเพื่อแย่งชิงถ้วยรางวัลใหญ่
บรรยากาศของความไม่แน่นอนยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นภายใต้การบริหารงานของเจ้าของสโมสรคู่หูชาวอเมริกัน ทอม ฮิคส์ และ จอร์จ จิลเล็ตต์ ซึ่งสร้างหนี้สินมหาศาลและเกือบทำให้สโมสรล้มละลาย
แม้ FSG จะเข้ามาเทคโอเวอร์ แต่ตอร์เรสก็ยังมองว่าสโมสรกำลังเข้าสู่ช่วง "เปลี่ยนผ่าน" ซึ่งเป็นกระบวนการสร้างทีมใหม่ที่ต้องใช้เวลา
และสำหรับนักเตะวัย 26 ปีที่อยู่ในช่วงจุดสูงสุดของอาชีพค้าแข้ง เขารู้สึกว่าตนเองไม่สามารถรอได้
สถานการณ์ภายในทีมย่ำแย่ลงเรื่อยๆ
เจมี คาร์ราเกอร์ รองกัปตันทีมในขณะนั้น ย้อนความหลังว่าช่วงหลายเดือนสุดท้ายกับตอร์เรสเปรียบเสมือน "ฝันร้าย" และทุกคนในสโมสรต่าง "รอให้เขาย้ายออกไปไม่ไหวแล้ว"
สิ่งนี้สะท้อนให้เห็นถึงสภาพจิตใจที่ตกต่ำของนักเตะที่เคยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของทีม
อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความมืดมิด ยังมีแสงสว่างรำไรเกิดขึ้นเมื่อ เคนนี ดัลกลิช ตำนานสโมสร กลับเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทีมชั่วคราว
ภายใต้การคุมทีมของ "คิง เคนนี" ตอร์เรสเริ่มแสดงให้เห็นถึงฟอร์มการเล่นที่กลับมาเข้าที่เข้าทางอีกครั้ง โดยเฉพาะการยิง 2 ประตูในเกมกับวูล์ฟแฮมป์ตัน ซึ่งกลายเป็นประตูสุดท้ายของเขาในสีเสื้อลิเวอร์พูล
การคืนฟอร์มในช่วงสั้นๆ นี้เองที่ทำให้การย้ายทีมของเขาสร้างความเจ็บปวดให้แก่แฟนบอลมากยิ่งขึ้น
_____________
บทบาทของ สตีเวน เจอร์ราร์ด กัปตันทีมผู้เป็นดั่งสัญลักษณ์ของสโมสร กลายเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าเศร้าและซับซ้อน
ตอร์เรส ยกย่องเจอร์ราร์ดว่าเป็นเพื่อนร่วมทีมที่ดีที่สุดเท่าที่เขาเคยมี และเป็นผู้ที่ "เปลี่ยนแปลงอาชีพค้าแข้ง" ของเขา และที่สำคัญ ตอร์เรสเปิดเผยว่าเจอร์ราร์ด ซึ่งเคยเกือบย้ายไปเชลซีด้วยตัวเองในอดีต ได้ให้คำแนะนำกับเขาว่า
"ไปเถอะ คิดถึงตัวเอง ทำในสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับนาย"
อย่างไรก็ตาม เมื่อตอร์เรสยืนยันว่าเขากำลังจะตอบรับข้อเสนอของเชลซีจริงๆ มันกลับ "ทำลาย" จิตใจของเจอร์ราร์ด
ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันของกัปตันทีมสะท้อนถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของสโมสรได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ความเข้าใจในเหตุผลเชิงอาชีพของนักเตะระดับโลกที่ต้องการย้ายออกจากโครงการที่กำลังประสบปัญหา แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องเผชิญกับความเจ็บปวดจากการสูญเสียทั้งในระดับบุคคลและในฐานะทีม
การย้ายทีมของตอร์เรสไม่ใช่การทรยศที่เกิดขึ้นชั่วข้ามคืนเพื่อเงิน แต่เป็นบทสรุปที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของความเสื่อมถอยในระดับสถาบันที่เกิดขึ้นต่อเนื่องมาหลายปี
ตลาดซื้อขายเดือนมกราคม 2011 เป็นเพียงเวทีสำหรับฉากสุดท้ายของละครโศกนาฏกรรม ไม่ใช่ต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด ข้อเสนอของเชลซีไม่ได้เป็นตัวกระตุ้นให้ตอร์เรสอยากย้ายทีม แต่เป็นเพียงยานพาหนะที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น
_____________
ท่ามกลางความไม่แน่นอนเกี่ยวกับอนาคตของตอร์เรส การเซ็นสัญญาคว้าตัว หลุยส์ ซัวเรซ คือหลักฐานชิ้นสำคัญที่บ่งชี้ว่าแผนการเดิมของลิเวอร์พูลคือการสร้างคู่กองหน้าระดับโลก ไม่ใช่การหาตัวแทน
รายงานข่าวในช่วงวันที่ 28-30 มกราคม 2011 มีความชัดเจนอย่างยิ่งว่า FSG มองว่าการเซ็นสัญญากับซัวเรซคือหนทางที่จะ "สนับสนุนตอร์เรส ไม่ใช่การหาคนมาแทนที่เขา"
การลงทุนครั้งนี้ถูกออกแบบมาเพื่อ "โน้มน้าวให้ตอร์เรสเห็นถึงความทะเยอทะยานของสโมสร"
ท่าทีอย่างเป็นทางการของสโมสรในช่วงแรกนั้นแข็งกร้าวมาก โดยยืนยันว่า "ตอร์เรสไม่ได้มีไว้ขาย" และได้ปฏิเสธคำร้องขอย้ายทีมของเขาในทันที
ในความคิดของบอร์ดบริหาร แผน A คือแนวรุกที่มีทั้งสองคนเป็นหัวใจสำคัญ
การตัดสินใจดังกล่าวสะท้อนถึงแนวทางการบริหารของเจ้าของสโมสรกลุ่มใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเทคโอเวอร์ได้ไม่นาน พวกเขาเชื่อว่าการแสดงออกถึงความมุ่งมั่นอย่างเป็นรูปธรรมผ่านการลงทุนซื้อนักเตะระดับท็อป จะสามารถแก้ไขปัญหาความไม่เชื่อใจที่ตอร์เรสมีต่อสโมสรได้
แต่ทว่า มันคือการคำนวณที่ผิดพลาดอย่างมหันต์
FSG ซึ่งยังใหม่กับวงการฟุตบอลอังกฤษ ได้ประเมินความลึกของบาดแผลทางอารมณ์และความเชื่อใจที่ตอร์เรสได้รับจากยุคก่อนหน้านี้ต่ำเกินไป พวกเขาใช้ตรรกะทางธุรกิจ (การใช้เงิน) เพื่อแก้ปัญหาที่กลายเป็นเรื่องของความรู้สึกส่วนตัวไปแล้ว (การสูญเสียศรัทธา)
การลงทุน 22.8 ล้านปอนด์จึงกลายเป็นการกระทำที่ "สายเกินไป"
สำหรับตัวหลุยส์ ซัวเรซ เอง การย้ายมาลิเวอร์พูลมีปัจจัยสำคัญหลายอย่าง เขาประทับใจในตัว เคนนี ดัลกลิช อย่างมาก และยกให้การเข้ามามีส่วนร่วมของตำนานสโมสรเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักที่ทำให้เขาตัดสินใจย้ายทีม
ที่น่าสนใจคือ ซัวเรซเปิดเผยว่าเขาชื่นชมในฝีเท้าของตอร์เรสเป็นอย่างมาก โดยยอมรับว่า "ผมเล่นเกมเพลย์สเตชันโดยใช้เฟร์นานโด ตอร์เรส ตลอด" และรู้สึกเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ลงเล่นร่วมกับฮีโร่ของเขาที่แอนฟิลด์
เรื่องราวนี้ได้เพิ่มมิติความน่าเสียดายเข้าไปอีกชั้นหนึ่ง เมื่อผู้เล่นที่ถูกวางตัวให้เป็นคู่หู ก็เป็นแฟนตัวยงของอีกคนหนึ่งด้วย
ซัวเรซ เซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการในวันสุดท้ายของตลาดซื้อขาย (31 มกราคม) และได้รับเสื้อหมายเลข 7 อันเป็นสัญลักษณ์ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของดัลกลิชเอง เพื่อเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต้นยุคใหม่
_____________
ลำดับเหตุการณ์ "ความฝัน 72 ชั่วโมง"
▪ 28 ม.ค. (ช่วงบ่าย): ลิเวอร์พูล บรรลุข้อตกลงค่าตัว 22.8 ล้านปอนด์กับอาแจ็กซ์เพื่อคว้าตัวหลุยส์ ซัวเรซ
▪ 28 ม.ค. (ช่วงเย็น): เฟร์นานโด ตอร์เรส ยื่นคำร้องขอขึ้นบัญชีย้ายทีมเป็นลายลักษณ์อักษร
▪ 28 ม.ค. (ช่วงค่ำ): ลิเวอร์พูล ปฏิเสธคำร้องขอย้ายทีมของตอร์เรสอย่างเป็นทางการ
▪ 30 ม.ค.: ผู้บริหารลิเวอร์พูลใช้เวลาทั้งวันพยายามเกลี้ยกล่อมให้ตอร์เรสอยู่กับทีมต่อไป
▪ 31 ม.ค. (ช่วงเช้า): ลิเวอร์พูล ยื่นข้อเสนอ 30 ล้านปอนด์ให้แก่นิวคาสเซิลเพื่อขอซื้อแอนดี้ แคร์โรลล์
▪ 31 ม.ค. (ช่วงบ่าย): นิวคาสเซิล ตอบรับข้อเสนอที่เพิ่มขึ้นเป็น 35 ล้านปอนด์สำหรับแคร์โรลล์
▪ 31 ม.ค. (ช่วงเย็น): ลิเวอร์พูล ประกาศการเซ็นสัญญากับหลุยส์ ซัวเรซ อย่างเป็นทางการ
▪ 31 ม.ค. (ช่วงดึก): เชลซี ประกาศการเซ็นสัญญากับเฟร์นานโด ตอร์เรส ด้วยค่าตัว 50 ล้านปอนด์
_____________
การเซ็นสัญญาคว้าตัว แอนดี้ แคร์โรลล์ ด้วยค่าตัวมหาศาล 35 ล้านปอนด์ ไม่ใช่การซื้อตัวตามแผนที่วางไว้ แต่เป็นผลพวงโดยตรงจากความวุ่นวายลที่เกิดจากการย้ายทีมของตอร์เรส
ความเห็นพ้องต้องกันจากบุคคลภายในคือการซื้อตัวแคร์โรลล์เป็นการกระทำแบบ "ไม่มีแผนหรือการไตร่ตรรองล่วงหน้า"
สโมสรถูกทำให้ "เซอร์ไพร์ส" จากการยื่นขอย้ายทีมของ ตอร์เรส
เงิน 50 ล้านปอนด์ที่ได้จากการขายตอร์เรส ถูกนำไปลงทุนใหม่ทันทีกับซัวเรซ (22.8 ล้านปอนด์) และแคร์โรลล์ (35 ล้านปอนด์)
การตัดสินใจนี้บีบให้ เคนนี ดัลกลิช ต้องปรับเปลี่ยนแท็กติกอย่างฉับพลัน จากเดิมที่เขามีโอกาสสร้างคู่กองหน้าที่เปี่ยมด้วยเทคนิคและความคล่องตัว เขากลับต้องหาวิธีผสมผสานกองหน้าหมายเลข 9 สไตล์โบราณอย่างแคร์โรลล์ เข้ากับสไตล์การเล่นที่อิสระและคาดเดาไม่ได้ของซัวเรซ
ความไม่ลงตัวทางแท็กติกนี้ได้สร้างปัญหาให้กับทีมไปอีกหลายฤดูกาล
หลักฐานที่ชัดเจนที่สุดซึ่งยืนยันถึงเจตนาเดิมของสโมสรมาจากปากของคนในวงการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เจมี คาร์ราเกอร์ รองกัปตันทีมในขณะนั้น ซึ่งได้ให้การยืนยันอย่างหนักแน่นว่า
"ถูกต้อง แผนคือให้ซัวเรซและตอร์เรสเล่นด้วยกัน แคร์โรลล์เกิดขึ้นเพียงเพราะเราช็อคกับการขอย้ายทีมของตอร์เรส"
คำให้การจากบุคคลอาวุโสในห้องแต่งตัวเช่นนี้ถือเป็นการยุติข้อถกเถียงทั้งหมดเกี่ยวกับความตั้งใจแรกเริ่มของสโมสร
คาร์ราเกอร์ มักจะกล่าวถึงความยากลำบากในการรั้งตัวนักเตะที่ไม่พอใจอยู่กับทีม โดยยกกรณีของตอร์เรสเป็นตัวอย่างสำคัญ นอกจากนี้ เขายังยกย่องซัวเรซว่าเป็นการเซ็นสัญญาที่ดีที่สุดเท่าที่เขาเคยเล่นด้วย ซึ่งเหนือกว่าตอร์เรสในช่วงที่ฟอร์มดีที่สุดด้วยซ้ำ
_____________
แม้จะประสบความสำเร็จในการคว้าแชมป์ยูฟ่า แชมเปียนส์ลีก และยูโรปาลีก แต่ช่วงเวลาของตอร์เรสที่เชลซีกลับถูกจดจำในฐานะความล้มเหลวในการแบกรับค่าตัว 50 ล้านปอนด์
ฟอร์มการเล่นของเขาดิ่งลงอย่างน่าใจหาย และไม่เคยกลับไปเป็นนักเตะคนเดิมที่เคยสร้างความหวาดหวั่นให้กับกองหลังทั่วทั้งยุโรปสมัยที่อยู่แอนฟิลด์ได้อีกเลย
ในทางตรงกันข้าม ซัวเรซได้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่แอนฟิลด์ เขาเกือบจะแบกทีมลิเวอร์พูลคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกได้ด้วยตัวคนเดียวในฤดูกาล 2013-14 ซึ่งเป็นหนึ่งในฤดูกาลที่นักเตะคนหนึ่งจะทำผลงานส่วนตัวได้ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของลีก
ในคำพูดของคาร์ราเกอร์ เขาได้กลายเป็น "กองหน้าตัวเป้าที่ดีที่สุดในโลกอย่างไม่มีข้อกังขา"
_____________
อย่างไรก็ตามการย้ายทีมของทั้งตอร์เรสและซัวเรซ (บาร์เซโลน่า) ไม่ใช่เหตุการณ์ที่แยกจากกัน แต่เป็นอาการของปัญหาเดียวกันที่ลิเวอร์พูลต้องเผชิญในยุคนั้น
สโมสรเป็น "เวที" ที่ยอดเยี่ยมในการแจ้งเกิด แต่ยังไม่ใช่ "จุดหมายปลายทาง" สุดท้ายสำหรับนักเตะระดับโลก
ลิเวอร์พูล สามารถค้นหาและพัฒนาพรสวรรค์ชั้นยอดได้ แต่ไม่สามารถมอบความสำเร็จในระดับสูงสุดได้อย่างสม่ำเสมอ ซึ่งนำไปสู่วงจรที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผู้เล่นที่ดีที่สุดของพวกเขาจะย้ายไปยังสโมสรอย่างเชลซี, เรอัล มาดริด และบาร์เซโลนา
วงจรนี้จะถูกทำลายลงได้ก็ต่อเมื่อมีการเข้ามาของผู้จัดการทีมที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างอย่าง เยอร์เก้น คล็อปป์
_____________
ไม่ต้องมีข้อกังขาใดๆ เลยว่าโปรเจกต์การจับคู่ เฟร์นานโด ตอร์เรส และ หลุยส์ ซัวเรซ เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน มันคือกลยุทธ์หลักของเจ้าของสโมสรกลุ่มใหม่ของลิเวอร์พูลในเดือนมกราคม 2011 แม้ว่าจะมีช่วงเวลาที่สั้นอย่างน่าใจหายก็ตาม
ความล้มเหลวของแผนการนี้เป็นผลมาจากจังหวะเวลาที่เลวร้ายอย่างที่สุด การเดินเกมของสโมสรเกิดขึ้นเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่ตอร์เรส ซึ่งความอดทนและศรัทธาได้หมดสิ้นลงแล้วหลังจากความเสื่อมโทรมของสโมสรที่ดำเนินมาหลายปี จะตัดสินใจเดินหน้าย้ายทีมอย่างเด็ดขาด
มหากาพย์ครั้งนี้เปรียบเสมือนบทเรียนราคาแพงสำหรับ FSG มันเปิดโปงให้เห็นถึงความลึกของปัญหาที่พวกเขาสืบทอดมา และบีบให้พวกเขาต้องเข้าสู่ตลาดซื้อขายอย่างตื่นตระหนก (การซื้อแคร์โรลล์) ซึ่งส่งผลกระทบต่อแท็กติกของทีมไปอีกนาน
อย่างไรก็ตาม โดยไม่ได้ตั้งใจ มันกลับทำให้พวกเขาได้ครอบครองหนึ่งในนักเตะที่มีพรสวรรค์ที่สุดในยุคของเขาอย่างหลุยส์ ซัวเรซ ผู้ที่จะเข้ามานิยามสโมสรขึ้นมาใหม่และวางรากฐานทางความรู้สึกสำหรับความสำเร็จที่จะตามมาในอนาคต
ดังนั้น "คู่หูในจินตนาการ" จึงยังคงเป็นเรื่องราว "ถ้าหากว่า..." ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลิเวอร์พูล เป็นเรื่องเล่าของความทะเยอทะยาน ความเจ็บปวด และรุ่งอรุณอันแสนวุ่นวายของยุคใหม่

Cr.เพจSuperAey

ตอนได้ซัวเรซแบบตื่นเต้น นิเหละคู่ในฝัน ตอ&ซัว แต่ก็เป็นได้แค่คู่ในฝันจริง ๆ

ผมคนนึงล่ะที่เสียดาย

เห็นเอกิติเก้แล้วนึกถึงตอเรสมากๆ

ประเภทถ้าได้1-1กับโกลแล้ว 98% จะยิงสวนโกลเข้าโดนเสาประตูเข้าไปง่ายๆ

เจ็บหัวที่สุดคือการขาย ชาบี อลอนโซ่

ตอนตอเรสผมเฉยๆ ผมรู้สึกเสียดายซัวเรสมากกว่า เรามีนักเตะที่แทบจะดีที่สุดในโลก อยู่ในทีมแล้ว (ไม่นับโด้กะเมส)

ยอมรับว่าวาดฝันไว้ในหัวแล้วตอนนั้น

ตอร์เรสกำลังกลับเข้าฝั่ง และกำลังจะได้ซัวเรส(ในหัวคือใครว่ะ55555) แต่เท่าที่ดูในคลิปคือเก่งเลยแหละ สมัยอยู่อาแจ็กซ์

ตอนเช้ามาอีกที อ้าว ชิบหายยยย ไอ้ตอสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ไอ้เวรรรร

ไม่แปลกใจตอนนั้นที่แฟนบอลเผาเสื้อทิ้ง อารมณ์น่าจะคล้ายๆๆกันหมด หัวร้อนเลย

แต่พอเวลาผ่านไป หลายๆคนคงเริ่มเข้าใจแหละว่าสาเหตุเกิดจากอะไร เทียบกับตำนานสโต๊คคนละเรื่องเลย

ตำนานสโต๊คนี่ผมให้เหมือนพ่อหนุ่มสเปนตอนนี้แหละ แต่รอดูพ่อหนุ่มสเปนอนาคตจะเป้นยังไง

จะมาทำตัวผิดผีแบบตำนานสโต๊คไหมรอดูต่อไป ส่วนตอสผมว่าแฟนบอลยังให้การต้อนรับที่ดีเลยนะ เวลามีเกมส์ตำนานเตะ ล่าสุดก็แฟนบอลปรบมือให้

อยากเห็นกลาง เจิด โซ่ มาสเค นาน ๆ รู้สึกมันเสริมกันมากทุกคนได้ทำในสิ่งที่ถนัด

ตอนนี้ก็รอคู่หู7&9คู่ใหม่เลยครับ

เวียร์ต&อิซัค

หวังว่าจะเข้ารูปเข้ารอยเร็วๆนี้นะ

ดูทรงจะเป็นคู่หู อิๆ สะมากกว่า

ตอเรสต้องเสื้อสีแดงเท่านั้นจริงๆ คือแบบดูออร่าพุ่งทะยาน เท่ ทรงพลังสุดๆ ยิ่งคู่เจอร์ราด มันเกินบรรยายจริงๆ

ตอนเห็นอิเก้ยิงได้แล้วกางปีกบิน ในเสื้ออาดิดาสแขนยาว สไลค์เข่าแบบสโลโมชั่น ภาพตอร์เรสลอยมาเลย

ไม่อยากคิดว่าถ้าตอร์เรสได้เล่นกับซัวเรส เป็นคู่หูดับเบิลเรส จะโหดขนาดได้ ไม่คิดเลยว่าคิงเคนนี่จะมีภาพทั้งคู่ในหัวให้เล่นด้วยกัน ได้ติดภาพดาวนิ่งกับแคร์โร

แต่รอดเจอร์ก็มาสานต่อได้ดีนะ ที่เอาหริดเข้ามา โหดไม่แพ้กัน