ไม่รู้ซิ ไม่ได้ชอบหรือพิศมัยรสชาดเค็ม แต่ติดตรงกินข้าวไม่พลาดที่จะใช้น้ำปลาพริกหรือซอสแม็กกี้ คือมันไม่รู้สึกอ่ะ ใส่ไม่ใส่ก็ได้ แต่ราดเป็นกิจธรรมชาติ ทำไปโดยอัตโนมัติ อันนี้เรียกติดปะ อาจจะติดความอูมามิหรือคว่มนัวมากกว่าชูรสชาดให้เค็มโดด

มันก็ต้องลดความเข้มข้นลงอ่ะครับ ปรับตัวซักสามสี่วัน มันก็ลดของมันได้นะ


ผมรู้สึกว่าตัวเองกินเค็มมาโดยตลอด จนกระทั่งเห็นคนอื่นกินข้าวนี่แหละ กลายเป็นตัวเองเป็นคนกินจืดไปเลย


ถ้าต้องเหยาะซอสเค็ม เอาจริงๆมันก็ไม่ได้เลวร้ายต่อสุขภาพอะไรขนาดนั้นนะครับ โซเดียมที่ได้รับ ถ้าไม่ได้ excess เกินแบบบ้าคลั่งจริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่อะไร ร่างกายควรรับประมาณ 2-2500 กรัมต่อวันเปรียบเทียบน้ำหนักตัว และกิจกรรม ถ้าคิดว่าที่เหยาะไปมันไม่เกิน ไม่ได้มีอะไรต้องซีเรียสหรอกครับ


โซเดียม คาร์บ เป็นตัวที่โดน demonize หนักมากในโลกยุคนี้ จนคนมันลืมเรื่อง limit ไปหมด คือมันต้องทำความเข้าใจโภชนาการให้ดีก่อนอ่ะครับ การขาดโซเดียมมันก็มีผลร้ายต่อร่างกายเช่นเดียวกันนะ


กินให้มันพอดีครับ ไม่มากไป ไม่น้อยไป วันไหนมากไป วันต่อไปก็ลดลงหน่อย


ปล. ผมกินพริกน้ำปลาแบบไม่กินน้ำปลา จะตักแต่เครื่อง เวลาปรุงก๋วยเตี๋ยวจะใส่พริกป่นครึ่งช้อนชา หรือปลายช้อน และเหยาะน้ำปลาประมาณ 5-6 หยด เพื่อเอากลิ่น ไอพวกพฤติกรรมที่น่าห่วงมันจะเป็นพวกวนน้ำปลารอบชาม 5-6รอบ บีบทีครึ่งขวด ตักน้ำตาลสามสี่ช้อนข้าวต้ม อะไรพวกนั้นครับ

เป็นกระทู้ที่แค่อ่านหัวข้อก็ตลกแล้ว