สมมุติคุณเดินๆอยู่ แล้วมีหมากำลังเห่าแล้วพุ่งเข้ามาหาคุณ แต่เจ้าของมาชาร์จตัวมันได้ก่อนมันจะถึงตัวคุณ พร้อมพูดว่า มันไม่กัดครับ/ค่ะ ไม่ต้องกลัว มันเห่าเฉยๆ ความกลัวและระแวงของคุณที่มีต่อหมาตัวนั้นจะลดลงมั้ยฮะ

ตอนเด็กๆผมเดินจากปากซอยกลับบ้าน เจอโดเบอร์แมนไม่ได้ใส่สายจูงเห่าและก็วิ่งเข้ามาหา

เจ้าของหมาตะโกนไล่หลังตามมาบอกว่า อย่าวิ่งนะ ไม่ต้องกลัว มันไม่กัด ไม่เคยกัดใคร

ผมเลยหยุดยืนอยู่นิ่งๆ คิดว่ามันน่าจะแค่ดมๆ... นั่นแหละครับ ผมเป็นคนแรกที่โดนมันกัด

คมแฝกในมือ สั่นรอแล้ว

เตะปากหมาสักที่

อยากจะบอกในมุมมองที่มีแฟนกลัวหมามาก

ช่วยเข้าใจด้วยไม่ว่าจะพูดยังไงเค้าก็ไม่หายกลัว ขนาดหมาตัวจิ๋วเค้ายังไม่กล้าเข้าใกล้เลย

มีครั้งนึงในห้างแฟนยืนข้างผม สักพักน่าจะมีคนเข็นหมามาข้างๆ ด้านหลัง แฟนแล้วมันเห่าเสียงดังมา เสียงแบบหมาใหญ่อะ แฟนผมสะดุ้งกำแขนผมแน่นเลยแบบผมตกใจอะหันไปง้างหมัดจะใส่แล้วอะ ตัวเค้านี่แข็งเป็นหิน ขนลุก สั่นทั้งตัว เจ้าของหมาสะดุ้งเลยเจอผมหันไป แล้วก็ขอโทษเบาๆ

จะบอกว่ามันไม่ช่วยอะไรทั้งสิ้น ถ้าจะเอาออกมาข้างนอกก็ช่วยคุมให้ได้ด้วย

ไม่ลดครับ

ไม่ลดทั้งความกลัว ไม่ลดการระวังตัวด้วย

เข้ามาก็เตะ มีไม้ก็ฟาดอ่ะ

แต่ถ้ามันไม่กัด ไม่ทำร้ายเรา ก็ไม่อะไร

ผมรักสัตว์นะ แต่จะให้โดนกัดนี่ก็ไม่เอา

ท่าทีการเห่าของหมามันดูออกนะครับว่าเห่าเพื่ออะไรอ่ะ



แต่ถ้าคนที่กลัวอยู่แล้ว มันไม่ช่วยหรอก มีแค่ท่าทีเรานี่แหละที่จะเอาหมาออกจากเค้ายังไง บางทีมันเห่าเพราะตื่นเต้น อยากเล่นด้วย บางทีเห่าเพราะเตือนอย่าเข้ามาใกล้ บางทีเห่าเพราะรู้สึกถูกกระตุ้นบางอย่าง


เหตุผลเยอะมาก หมาผมยังเห่าผมเลย แต่เห่าเรียกความสนใจ เวลากลับบ้านมาคือเห่ารอเลย



ทั้งนี้ทั้งนั้น เวลาเอาไปข้างนอกและเข้าสู่พื้นที่สาธารณะคนเยอะๆเนี่ย สุนัขควรได้รับการฝึก การนั่งรอเวลาไม่มีสายจูง การไม่เดินไปไหนมาไหน การสำรวมเวลาเจอสิ่งเร้าเยอะๆ ควรต้องได้รับการฝึก ไม่งั้นก็ใส่รถเข็นเอาครับ

มันไม่กัดเจ้าของ มันกัดเรา
เจ้าของเค้าพูดไม่ครบเฉยๆ

ตอนเด็กๆผมเดินจากปากซอยกลับบ้าน เจอโดเบอร์แมนไม่ได้ใส่สายจูงเห่าและก็วิ่งเข้ามาหา

เจ้าของหมาตะโกนไล่หลังตามมาบอกว่า อย่าวิ่งนะ ไม่ต้องกลัว มันไม่กัด ไม่เคยกัดใคร

ผมเลยหยุดยืนอยู่นิ่งๆ คิดว่ามันน่าจะแค่ดมๆ... นั่นแหละครับ ผมเป็นคนแรกที่โดนมันกัด

เล่าให้ฟังเรื่องเพิ่งเกิด แม่ผมเอง ผมบอกผมเตือนหลายครั้งแล้ว
ว่าหมาเราไม่ได้ใจดีกับคนอื่น อย่าไปบอกให้คนอื่นไว้ใจหมาเรา
บอกเป็นร้อยเป็นพับรอบ

แม่ผมเลี้ยงบางแก้วตัวนึง
แล้วอินี่ มีนิสัยเฉพาะตัวมาก มันไม่ชอบคนแก่ผู้หญิง

ป้าบ้านข้างๆจะเดินเข้ามาดูบ้านที่แม่ผมเพิ่งซื้อ

หมากัดมั้ยเนี่ย
เข้ามาได้เลยยาย ไม่กัด ใจดีๆ

ป้าคนนั้นเดินเข้ามาในเขตรั้วบ้าน หมาไม่สนใจอะไร
ซักพัก ยายเดินนำมา หมาเริ่มดมตูด มาดมจากข้างหลัง ดมน่อง

หมับ เข้าไป 2 รอบ
รวมรอยฟันแล้ว 8 รอย

ผมนอนหลับอยุ่ในบ้าน แม่วิ่งมาตามผม ผมก็ตื่นซะลึมซะลือ หมากัดยายข้างบ้าน
ผมบอกต้องไปโรงบาล มันต้องฉีดเซรุ่มข้างแผล แม่ไม่เชื่อผมแล้วดอกที่ 2
พาไปคลีนิก ทำแผลอย่างเดียว

ผ่านไป 3 ชั่วโมงเลือดไม่หยุดไหล
ผมนอนแล้ว มืดแล้ว กะเตงกันไปโรงบาลเอกชนอีก ฉีดวัคซีนกับทำแผลใหม่

แม่ผมจ่ายให้ 3พันบาท

หลังจากนั้นตลอดเวลา เดือนครึ่ง ทำแผลไปวันละ 900 บาท กับค่าเรียกแกร๊บให้ยายแกอีกวันละ 200
แม่ผมได้บทเรียนครั้งใหญ่กับการเสียเงินเกือบ 5 หมื่น ในการทำแผล

บอกผม เข็ดแล้ว ไม่ให้ใครมาจับ หรือ ใกล้หมาอีกแล้ว

ไม่เห็นเขี้ยวหมาไม่หลั่งน้ำตาของแทร่

ไม่กลัวหมาครับ แต่ค่อนข้างระวัง จะมองเขม็งจนมันเดินผ่านไป

ไปวิ่งแล้วเจอหมาจรบ่อย เลยติดเป็นนิสัย เมิงวิ่งไล่กัดกรูพร้อมวิ่งหนี

เต้น บีบอย โชว์ เจ้าของเลยคับ

แล้วเจ้าของเปนเฮียอะไรมาปล่อยให้หมาเห่าใส่คนอื่นทั้งๆที่มันไม่ได้มีอะไรให้ต้องเห่า แทนที่จะต้องมาปรามเพื่อฝึกให้น้องได้เรียนรู้ว่าตอนไหนควรเห่า ตอนไหนควรสงบ คนเลี้ยงควายๆแบบนี้แหละทำให้คนที่เค้าเฉยๆหรือไม่ได้รักหมากลายเป็นเกลียดหรือกลัวหมาไปเลย

ตะโกนสวนไป"ปืนในมือผมก็ไม่ดุครับ ไม่ต้องกลัวแต่ปืนพร้อมได้ทุกวินาทีถ้ามีหมาพุ่งเข้าใส่ในระยะ 3 เมตร"

เวลาไปไหนสิ่งที่ต้องทำเลยคือพกร่มไว้ ผมต้องไป ตจว บ่อย ไปพักที่ไม่คุ้น

เวลาเดินไปซื้อหาของกินพกร่มไปตลอด เจอหมาจร หมาบ้านตั่งเท่าจะวิ่งเข้ามา ถือร่มในมือทำ่าเตรียมฟากหมามันก็ไม่กล้าเข้ามาละ ช่วยได้เยอะ

ร่มเบาๆเล็กๆก็ได้ไม่เกะกะหนักมาก

ไม่กลัว แต่ไม่อยากเสียเวลาปล่อยฮาคิใส่มัน