เท่าที่ดู ก็ยังเดิมๆนะ แต่มันเหมือนของถูกลงเพราะจีนซัพเราเยอะด้วย

คือเรามีต้นทุนการผลิตของต่างๆที่ลดลง แล้วบางอย่างก็เอาเข้ามาทั้งชิ้นเลย มาราคาถูก ราคามันก็เลยถูกตาม

แต่เงินเฟ้อที่มันเกิดขึ้นมากๆ มันทำให้ค่าแรงพุ่ง ผู้ประกอบการก็ไม่จ้างคน ก็ลดสเกลธุรกิจ รายใหญ่ก็มาแทนได้ง่ายขึ้น

ตอนนี้รายใหญ่ส่วนใหญ่ก็กู้จีนมา ไม่ก็มีจีนเป็นหุ้นส่วนเยอะ

ส่วนตัวผมคิดว่าในอนาคตเราก็คงไปได้เรื่อยแหละ ไม่ตายหรอก แต่ก็อยู่ภายใต้อิทธิพลจีนค่อนข้างมากไปเรื่อยๆ

คนไทยซื้อของถูกลง

แต่คนขายในไทย ไม่ทีรายได้ เพราะเงินไหลออกนอกประเทศ

ตามนิยามประเทศที่ยากจนเลย โชคดีที่ระบบปัจจัยสี่ของเรายังอยู่ในมือคนไทยอยู่บ้าง

รวยกระจุก แบบกระจุกจริงๆ เกษตรกรยังจนเหมือนเดิม

ไม่มีประเทศไหนตายหรอกครับ ดูอย่างเกาหลีเหนือสิ ประเทศก็ไม่ล่มสลาย แต่ประชาชนสภาพความเป็นอยู่ยังไงนี่แหละสำคัญ หรืออย่างกรีซประเทศล้มละลายแต่ก็ยังกลับมาได้จนประชาชนมีความเป็นอยู่ดี

เมื่อก่อน “จน” = ไม่มีจะกิน → พึ่งมาม่า → ยอดขายมาม่าโต

ตอนนี้ “จนลง” = มีรายได้ แต่ เงินไม่พอใช้-หนี้ท่วม-เงินเก็บหาย → ถึงขั้น “เลือกประหยัดมาม่า” ด้วยซ้ำ

ขนาดมาม่ายอด Q2/68 ยังตกลงไป 7% กว่าๆ

ก่อนโควิด ใช้วันละ 100 เหลือๆ กินดีด้วย เดี๋ยวนี้แค่ กระเพราหมูกรอบยังคิดแล้วคิดอีก

ร้านอาหารที่ผมขับรถผ่านประจำคนกินน้อยลง แต่ที่พักริมสระดีๆเปิดใหม่เต็มยาว2เดือน++ตลอด

หนี้กำลังจะท่วมโลกแล้วมั้ง

อเมริกาเขากังวลเรื่องนี้กันมาสักพักละเรื่องหนี้งจะระเบิด ยิ่งมารัฐบาลทรัมป์แม่งใช้เงินเติบ + เผางบไปกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง (คือตัดงบเก่งแต่ดันไปเพิ่มค่าใช้จ่ายเรื่องไม่เป็นเรื่องแทน)

ของบ้านเรานี่ยิ่งชิบหาย นิสัยของมันต้องมีอะไรพวกนี้แก้กันไม่หายตั้งแต่ยุคโควิท ตอนนี้สินเชื่อจากที่ต้องง้อธนาคารให้ดูเครดิตนู่นนี่ถึงจะกู้ได้ผ่อนได้ ตอนนี้พอช็อปปิ้งสองเจ้าใหญ่มีสินเชื่อของตัวเอง ชิบหายสิครับ

ปัญหาหลักๆตอนนี้คือหนี้ครัวเรือนสูงมาก รายได้แต่ละเดือนคือหมดไปกับหนี้ ค่าครองชีพก็ขึ้นเรื่อยๆด้วย ไอที่เห็นว่ามีปัญญาซื้อของแพงอะไรพวกนี้ ผ่อนกันยาวทั้งนั้น แล้วพอเห็นเลขแต่ละเดือนมันน้อยก็เริ่มผ่อนหลายชิ้นๆ สรุปเดือนนึงผ่อนทีเกือบเท่าของใหญ่ชิ้นนึุงละ

จนลง สมัยผมจบใหม่เงินเดือนห้าหมื่นคือกลางๆ ตอนนี้รู้สึกว่าเยอะแล้ว เพราะรอบตัวมีแต่ชาวบ้าน เพื่อนที่เอกชน ทำธุรกิจส่วนตัว สมัยก่อนในเฟสโพสอย่างเยอะ ตอนนี้เงียบหมด หมอที่ลาออกตอนนี้อยากเข้ามาทำงานรัฐละ เพราะอยู่ราชการ ไก่ๆกาๆ ก็ หกหมื่น - แสนขึ้นตามอายุราชการ แก่ไปยิ่งสบาย

ถ้าแม้แต่อาชีพแพทย์ เริ่มมาแย่งรับราชการ แสดงว่าภาคเอกชน ติดลบแล้ว

ที่แย่กว่าจนคือ หนี้ ชีวิตติดแกรมรายได้ติดลบ ถ้าติดหวยติดบอล ปั่นสลอท ยิ่งชิหายเข้าไปใหญ่ ไอ้แนวคิดที่ผมคิดว่า ทำสังคมพัง คือ ไปด่าเศรษฐกิจพอเพียง แล้วไปหาไอ้ของมันต้องมี เงินมีไว้ใช้ เงินเดือนขี้มด แต่ต้องมีไอโฟน รถ บ้าน สภาพพวกนี้ต่อให้เป็นพยาบาล มายืมเงิน ผมแม่งไม่เคยให้ เพราะไม่ได้ดูที่รายได้ ดูที่วินัยการใช้เงินคุณมรุง แต่ธนาคารเห็นเป็นคนมีรายได้เป็นหลักแหล่ง เลยปล่อยกู้ยับ พอไม่มีจ่าย ยิ่งกระทบเศรษฐกิจโดยรวมหนักไปอีก

จนลงบางกลุ่มครับ ที่จนลงเพราะเงินเฟ้อไปไวกว่าเงินเดือน จากตะก่อนคิดว่า 20k อยู่ได้สบาย ตอนนี้ขั้นต่ำเงินเดือนขั้นต่ำสัก 40k ในการใช้ชีวิตเมืองกรุง