วันนึง ตก 300 ลำ ปีนึง นับแสนลำ ที่ท่านว่าน้อยนี้ มากกว่าคลองสุเอช หลายเท่า คลองสุเอชยังแค่ 50-70 ลำต่อวัน แล้ว ทุกปี ก็จะเพิ่มขึ้นทุกปี แล้วตามที่บอก มันไม่ใช่แค่เรื่องของค่าผ่านทาง แต่มันมีเรื่อง ของท่าจอดเรือ
จอดเพื่อทำไรบ้างหละ
1. เติมสะเบียง นี้เสมือนเรา ส่งออกสินค้า ในประเทศได้เลยนะ เค้ามาเติมไรบ้าง นำมัน อาหาร ของใช้

2. ซ่อมแซมบำรุง ตรงนี้ โคตรมีค่าเลย พัฒนา อุตสาหากรรม การต่อเรือไทย ทั้งซ่อมบำรุง สร้าง ชำแหละ
ซึ่ง เราอ่อนเรื่องนี้มาก แล้ว มูลค่าตรงนี้คือสูงมาก ทำให้อนาคต เรา สามารถพัฒนแรงงานฝีมือขึ้นสูงได้ ต่อยอด ไป ทำอู่ได้ หรือจำ เป็นแหล่งรับชำแหละเรือในภูมิภาคนี้ได้ ตอนนี้ไกล้สุด น่าจะศรีลังกา
3เศษฐกิจพื้นที่ ลองคิดว่า จุดนั้นเป้นจุดพักเรือเกิดไรขึ้นครับ คน ขึ้นบก มาจับจ่ายใช้สอย ตีหรี่ คนในพื้นที่ มีงานทำ ค้าขายได้

ประเด็นที่คุณ quote คืออะไร อยากจะบอกอะไรผม จะแบบไหนก็มีต้นทุนทั้งนั้น ผมเสริมประเด็นคลองไม่คุ้มเพราะมีต้นทุนต่างๆ แต่คุณโค้วกลับว่าสิงค์โปรไม่มีค่าผ่านทาง แล้วกินรายได้จากท่าเรือ คือจะมาเสริมผม หรือจะมาแย้งอะไรขยายความหน่อยครับ

หัว มู้ คือพูดถึงเรื่องแลน บริช
ท่านพูดว่า ถ้าทำให้ค่าผ่านทางได้ถูก ผมเลยอนุมานได้ว่า ถ้าโครงการแลนบิช ทำให้ถูกกว่า ค่าผ่านทาง คนก็จะมาใช้

แต่ ในขณะที่ สิงคโปรและมาเลย์ รายได้มันไม่ใช่มาจากค่าผ่านทาง มันมาจาก ท่า เรือ
ซึ่งแลนดบริชมันไม่ตอบโจทย์ตรงนี้

เรื่องเงินผมไม่มั่นใจ แต่ภูมิรัฐศาสตร์จะดีขึ้นนะในความคิดผม อย่างน้อยเกิดสงครามขึ้นใครปิดช่องทางสิงคโป-มาเล ยังมีตรงไทยได้อีกช่อง แต่ข้อเสียก็น่าจะโดนจับตามากขึ้นจาก2ขั้ว หมายถึงขุดคลองอะนะ

เพื่อนเรียนพาณิชย์นาวีอะไรนั่น ทำงานบนเรือ

เคยถามมัน มันว่าใครจะไปวะ

ส่วนตัวเท่าที่อ่าน ก็คิดว่าไม่เวิร์ค เจ๊งเงินก็ส่วนหนึ่ง ธรรมชาติ แหล่งท่องเที่ยวฉิบหาย ฟื้นฟูไม่ได้ด้วย

ขาดทุนเหมือนกัน แต่ขุดคลองขาดทุนเละกว่า

มีการศึกษาความเป็นไปได้โครงการมาตลอดแต่ก็ขาดทุนมาตลอด

ขนาดในกระดาษยังขาดทุนเละ ถ้าทำจริงก็คงเละกว่าเดิม

โครงการปัญญาอ่อน จากที่ใช้เรือลำเดียว กลายเป็นต้องใช้ 2 ลำ ควายตัวไหนคิดขึ้นมาก็ไม่รู้ ขุดคลองจะไม่บ่น