วางแผนแล้วทำตามแผน ไม่ต้องคิดเยอะ
เช่น

วางแผนว่าจะโปะ 15% ของ ยอดผ่อน ถ้ายอด 20k ผ่อน 24k พอ แล้วทำตามนี้ไปเรื่อยๆไม่ต้องรีบ จาก 30 ปี จะเหลือประมาณ 15-20 ปี ถ้า refinance หรือขอretention rate ทุก 3 ปี เอาที่ไม่กดดันการใช้ชีวิตเกินไป อย่าลืมว่าชีวิตต้องอยู่กับมันไปอีกเป็นสิบปี ต้องมีความสุขกับการใช้ชีวิตระหว่างทางด้วย

ส่วนเงินเก็บ วางแผนเกษียร จะเก็บ 15-20% ทุกเดือน อะไรก็ว่าไป แบ่งเก็บเป็นเงินสดหรือเอาไปเข้ากองทุน passive index ไรก็ได้


ส่วนใครบอกซื้อบ้านเงินสด คือ time-value of money ยังไม่เข้าใจ ก็ขี้เกียจอธิบายให้เสียเวลา

เอาเป็นว่า วางแผนไว้ให้ดีแล้วทำตามระบบที่วางไว้ ก็สามารถเก็บเงินไปด้วย ลงทุนไปด้วย และโปะบ้านไปด้วยได้

โปะเพิ่มนิดหน่อยไปเรื่อยๆทุกเดือน ประมาณว่ายอดผ่อน 40,000 ก็เพิ่มเป็น 45,000 ทุกเดือน
ค่อยๆโปะไปจะเสี่ยงน้อยกว่าเอาเงินก้อนใหญ่โปะ (ถ้าเงินก้อนใหญ่ไม่เย็นมากจริงๆ)

เงินก้อนใหญ่ก็อาจจะแบ่งมาโปะเพิ่มอีกนิด ดูตามสถานการณ์ตอนนั้นครับ

แบบนั้นเรียกปิด ไม่ใช่โปะ ตัวเองเข้าใจผิดก็ไม่เป็นไรแต่อย่าพาคนอื่นเข้าใจผิดไปด้วย
แล้วก็ถ้าเขาอยากจะจ่ายก้อนเดียวจบ เขาซื้อสดไปแล้วครับ ไม่มาผ่อนก่อนหรอก

ก็บอกอยู่นี่ไงว่าให้ซื้อสด ปิดไปเลย

ผมผ่อนชิวๆเลยไม่ได้โปะแล้ว เงินที่เคยโปะเปลี่ยนไปซื้อหุ้น ซื้อทอง ฝากประจำแทน

คนทั่วไปไม่มีใครซื้อสดกันหรอก มันมีเรื่องทำเลด้วย

กว่าจะเก็บเงินได้ บ้านโซนในเมืองขายไปหมดแล้ว ได้ไปซื้อนอกๆไกลๆแทน

ระหว่างรอเก็บเงินก็ต้องไปเช่าบ้านอยู่ คนส่วนใหญ่ก็เลยเอาเงินเช่าไปผ่อนบ้านเลยดีกว่า

ไอ่ขี้ซุยประจำบอร์ดมาบอกให้ซื้อสดว่ะ

อ่อ ลืมไป มันรวยระดับมีหุ้นเป็น100ล้าน แต่ยังทำงานต๊อกต๋อยอยู่เลย สงสัยวันนี้วันหยุดมัน





ชาวSSรอดูได้เลยครับ ว่าไอ่ขี้ซุยนี่มันจะซุยไปถึงตรงไหน

แนะนำเพี้ยนๆแบบนี้อย่าแนะนำดีกว่า เจ้าของมู้เขาถามตอนไหนว่าอยากปิดบ้าน

เหมือนถามเพื่อนว่ากินกระเพราหมูหรือกระเพราไก่ดี เพื่อนดันตอบว่ากินสเต็กสิ

แล้วพรี่ผ่อนบ้านอยู่หรือปิดบ้านแล้วครับ

ผมกลับกันเลยครับ ช่วงที่ตลาดมันดูโซซัดโซเซ ผมไม่มีความรู้แบบมั่นใจพอจะเลือกตัวที่ทำกำไรดีๆ
ผมโปะหมดเลย คิดซะว่าอย่างน้อยๆ คือแทน%ดอกเบี้ย เท่ากับเราไม่ขาดทุนพาร์ทนั้นแน่ๆ

พอขาขึ้นช่วงนี้ก็โปะน้อยลง กลับมาเติมพอร์ทเรื่อยๆต่อ(แต่โปะตลอดนะ เพราะผ่อน30ปี คิดแล้วถ้ารอครบสัญญาเราจ่ายร่วมสองเท่าของราคาเดิม รับไม่ได้จิงๆ)

หลักๆเพราะตอนก่อนมีโควิดเคยโป๊ะรัวๆ แล้วช่วงโควิดมาใหม่ๆมีปัญหานี่แหละครับ เงินเก็บไม่มีเพราะโป๊ะหมด งานหยาบ แค่นั้นเอง เลยเลือกโป๊ะน้อยลง จากประสบการ์ณเกิดแอคซิเดนอะไรขึ้นมาอีก ยังมีเงินเก็บไว้มาช่วยตอนฉุกเฉินได้

ก็ไม่เข้าใจความคิดพรี่เบนนะ
ยูสบางยูสเก็บไว้ก็ขยะบอร์ด ขยันตั้งมู้จำไมขยะๆ
พอมีคนต้องการความช่วยเหลือจริงๆ ก็ดันมาตอบปั่นโง่ๆในมู้
มันได้ประโยชน์จากการมียูสแบบนนั้นขนาดนั้นเลยหรอพรี่

ไอ่นี่มันซุยไปเรื่อยครับ ทั้งซุย ทั้งตรรกะเบียว

ตอนรีไฟแน๊นซ์ได้ขอแบ๊งค์ 30 ปีอีกรอบปะครับ?

คือเทคนิคประกันความเสี่ยงแบบหนึ่งคือขอผ่อนต่อเดือนน้อยสุด ยืดระยะเวลาออกไปไกลสุดทุกครั้งที่รีไฟแน๊นซ์ หรือรีเทนชั่น

แต่

เราผ่อนของเราเท่าเดิมครับ (รวมโปะ)

เช่นก่อนรีฯ จ่ายต่ำสุด 10,000 โปะอีก 5,000

พอรีฯแล้วยอดจ่ายต่ำสุดเหลือ 7,500 แต่เราก็จ่ายอีก 7,500 เป็นโปะ

สมมติเดือนไหนตึง มีเหตุต้องใช้เงิน เราก็จ่าย 7,500 พอ (จากที่ก่อนรีฯต้อง 10,000 นึงอย่างน้อย)

ผมไม่โปะเลย เพราะ

1.ให้เงินเฟ้อช่วยเราผ่อน (หนี้คงที่ตลอดอายุสัญญา แต่ค่าเงินเสื่อมค่าลงเรื่อยๆ ยิ่งอายุหนี้ยาวๆยิ่งดี)
2.เอาเงินก้อนไปลงทุน (หุ้นกับคริปโต)

โปะได้ก้ทยอยโปะไปเลยครับ