ตั้งแต่ เกิดมา ไม่เหนมีช่วงไหนคนบอก เซรษฐกิจดี บ่นแย่ตลอด

อยากรู้ว่ามันแย่จริงไหม หรือคนแค่บ่น เป็นข้ออ้าง

เศรษฐกิจ ดี ตอนไหน ผมเกิดมา 30 ปี ยังไม่เคยได้ยินเลย

ยังไงผมก็ต้องใช้ชีวิต ทำหน้าที่ต่อไป เล่นSS ต่อไป เxี่ยน ต่อไป เอ้ย ไม่ใช่ๆ

ผมไม่รู้นะแต่ส่วนตัว ทักษิณรอบแรกอ่ะ ผมว่าเศรษฐกิจดี

ผมวัดจากบ้านผมจังหวัดไม่ใหญ่ แต่ช่วงนั้น พวกร้านสวนอาหาร สนามไดร์ฟกอล์ฟ ขึ้นเป็นดอกเห็ดเลย

บวกกับที่บ้านเปิดร้านอาหาร ช่วงนั้นอู้ฟู้มาก

เพราะว่าคนที่ชีวิตดีราบรื่นเขาไม่ออกมาบอกมั้งครับ หลังโควิด หลายๆอย่างโตขึ้นมากเลยนะ ตอนโควิดผมวุ่นๆกับชีวิต แต่เพื่อนผมแมร่งนั่งขายรองเท้าในติ๊กต๊อกบอกรายได้โคตรดี แต่ประเด็นคือค่าครองชีพมันสูงกว่าเดิมของแพงขึ้น ทำให้มันไปกด เด็กจบใหม่ คนหางาน คนรายได้ไม่ดี ให้ลงไปอีก

ศก ดีก็รวยกันเงียบๆไม่มีใครออกมาบ่นหรอก

ลองไปดู GDP ไทยย้อนหลัง 30 ปีดูครับแล้วเทียบกับปีที่มี รปห. แล้วคุณก็จะเห็นว่าอะไรที่มันฉุดรั้งเศรฐกิจประเทศนี้ไว้

ไม่ว่าเศรษฐกิจ ภาพรวม จะเป็นแบบไหน


มันก็มี ผู้ชนะ ผู้แพ้ ตลอดเวลา



เศรษฐกิจของประเทศ ดี

คนชนะ ก็เยอะหน่อย คนแพ้ก็มีบ้าง


เศรษฐกิจของประเทศ แย่

คนแพ้เต็มไปหมด แต่ก็ยังพอมีคนเห็นช่องทางรวยอยู่บ้าง

มันแล้วแต่กลุ่มธุรกิจ อย่างวัสดุก่อสร้าง รถ10ล้อสมัยก่อนวิ่งไม่หยุด วิ่งรับส่งยิบซัมกันตายไปข้าง สมัยนี้แทบไม่ได้วิ่ง สุสานรถ10ล้อเพียบ

https://www.prachachat.net/prachachat-top-story/news-1766335

ถ้าคนใต้ก็ต้องบอกว่าช่วงยางโลละ100อะครับ เศรษฐกิจดี

เรื่องคนออกมาบ่นนี่ต้องมองว่าเป็นเสียงที่อาจออกมาด้านเดียวด้วยครับ
เพราะคนที่ได้รับผลประโยชน์จะไม่ออกมาบ่นหรือเรียกร้องอะไร ซึ่งเราอาจมองเห็นแค่ด้านที่ออกมาบ่น

เรื่องเศรษฐกิจดีเอาเท่าที่คนในบ้านทันละกันนะครับ

ยุคน้าชาติ ยุคพีคของการความสัมพันธ์ทางเมืองและการลงทุนระหว่างประเทศ
เปลี่ยนสนามรบเป็นสนามการค้า การเข้าไปเป็นแขกการไปแถลงการณ์ร่วมที่ทำเนียบขาว
ใครอยู่อสังฯ กับการเงินนี่มนุษย์ทองคำ โบนัสว่ากันหลัก 10 เดือน
คนรอบๆ ผมอยู่ในวงการนี้หลายคนอยู่ครับ

แล้วก็แตก.. แต่ส่วนที่แตกเป็นกลุ่มบน เป็นคนส่วนน้อย
legacy ยังพอเหลือมาบ้าง

ทักษิณ 1 คือการกลับมาลืมตาอ้าปาก พร้อมกับการเริ่มต้นของการเมืองภาคประชาชน
ถึงจะโดนเพื่อนร่วมอุดมการณ์ วิจารณ์ด้านอุดมการณ์บ้าง(สมัชชาคนจน) ว่าเอามาแค่หาเสียง
แต่ถือว่าเริ่มทำให้คนตระหนักถึงสิทธิ์ตัวเองละครับ

ว่ากันว่ามีช่วงเงินผันของบุญชู โรนจเถียร อีกครั้งที่เด่นๆ แต่อันนี้ผมไม่ทัน

เศรษฐกิจดีไม่ดีวัดที่ gdp ครับ กับรายได้เฉลี่ยต่อค่าครองชีพ ตัวเลขไม่โกหกใครอยู่แล้ว

ถ้าเอาในช่วงชีวิตที่เกิดทัน ตอนเด็กก็ยุคชาติชาย คือสมัยนั้นคนของเสีย แทบไม่มีการซ่อมครับ

เปลี่ยนใหม่อย่างเดียว ธุรกิจที่บ้านลูกค้ามารอต่อคิวตั้งแต่บ้านยังไม่เปิด วันๆวิ่งขายของเวลากินข้าว

ไม่มีครับต้องสลับคนไปกิน กับ คนไปขายทุกวัน ไม่ใช่แค่บ้านผม ตามตลาดพวกนี้ขายอะไรก็ขายดีไปหมด

ลูกค้าแน่นแทบทุกร้าน คึกคัก ขนาด 2-3 ทุ่มคนยังพลุกพล่านเต็มตลาด ถ้าปัจจุบันนี้ขนาดช่วงกลางวัน

บางที่ยังเงียบเป็นป่าช้าเลยครับ แม่ค้านั่งตบยุง เจ้าดังขาประจำ ยังแค่พอประคองตัวเลย

สำหรับผม เศรษฐกิจก็มีบ้าง สำคัญคือเงินเฟ้อจนรายได้ไม่พอรายจ่าย และของจีนทะลัก เอาง่ายๆ

1.บริษัททุกที่จะปรับราคาของขึ้นทุกปี 5-10% แต่รายได้ พนง ขึ้นแค่ 3-5% ต่อเนื่องหลายๆปีก็อ้วกละ

2 บริษัทในไทยตอนนี้ขายของได้น้อยลง เพราะของจีนมาเต็ม เมื่อบริษัทขายได้น้อย เงินเดือน พนง ก็โบนัสน้อย ปรับต่อปีก็น้อย เป็นโดมิโน่

ผมว่ายุค 90 อ่ะ เศรษฐกิจดีมันต้องแบบนั้นแหละ

คือคนส่วนมาก เงินเดือนห่างจากราคาทองไม่มาก

ราคาอาหารการกิน เหมาะสมกับรายได้ของคน

การเติมน้ำมันก็ไม่ต้องคิดอะไรมาก เต็มถังแบบชิวๆ

ผมรู้สึกว่าตั้งแต่รัฐประหาร 49 เศรษฐกิจไม่เคยกลับมาดีอีกเลยนะ

มันดีเมื่อ 31 ปีก่อนครับ