เวย์น รูนีย์ ตำนานแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด เปิดเผยถึงเหตุการณ์ที่เขาเคยมีปากเสียงกับโชเซ่ มูรินโญ่ ก่อนเกมนัดชิงชนะเลิศ ลีก คัพ ปี 2017 ซึ่งทำให้เขาตั้งคำถามกับมาตรฐานภายในสโมสร

เมื่อมูรินโญ่เข้ามาคุมทีมในซัมเมอร์ปี 2016 รูนีย์กำลังจะเข้าสู่ฤดูกาลที่ 3 ในฐานะกัปตันทีม กับความพยายามจะพาทีมกลับไปยืนบนจุดสูงสุดอีกครั้ง

แม้เขาจะกลายเป็นดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาลของสโมสรในยุคของมูรินโญ่ แต่เขาก็อยู่กับกุนซือชาวโปรตุเกสเพียงฤดูกาลเดียวเท่านั้น เพราะถูกลดบทบาทเป็นเพียงผู้เล่นสำรอง แม้จะยังเป็นกัปตันอยู่ก็ตาม

อดีตสตาร์วัย 39 ปี เล่าย้อนว่า เขาเคยเข้าไปคุยกับมูรินโญ่ก่อนนัดชิงลีกคัพที่เวมบลีย์เมื่อ 8 ปีก่อน โดยบอกว่ารู้สึกไม่พอใจที่นักเตะหลายคนแต่งตัวไม่เรียบร้อยก่อนเกม

รูนีย์เล่าในรายการ The Wayne Rooney Show ทาง BBC Sport ว่า "ผมจำได้ว่าตอนนั้นนักเตะบางคนใส่สูทแต่ใส่คู่กับรองเท้าผ้าใบสีเหลืองสดๆ ไปเวมบลีย์ มันเป็นนัดชิงนะครับ ผมเลยไปบอกมูรินโญ่ว่า "ผมคุยกับนักเตะแล้วนะ แต่คุณต้องช่วยพูดด้วยเพื่อรักษามาตรฐาน เราไปเล่นนัดชิง จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้’"

แต่สิ่งที่ทำให้รูนีย์ผิดหวังคือ มูรินโญ่กลับไม่ทำตามที่พูด

"เขาบอกว่า "โอเคๆ เดี๋ยวจะคุยให้’" แต่พอถึงเวลาเดินออกไป ผมเห็นโค้ชใส่แค่เสื้อซิป ไม่มีเนคไทด้วยซ้ำ ตอนนั้นผมคิดเลยว่า "แล้วจะพยายามไปเพื่ออะไร?" เขาดูไม่เคร่งครัดในเรื่องนี้เท่าไหร่ สุดท้ายผมเลยคิดว่า ชั่งมัน ใส่อะไรก็ใส่ไป มือถือ หมวก รองเท้าผ้าใบ จะอะไรก็แล้วแต่"

ตลอด 13 ปีที่รูนีย์ค้าแข้งกับยูไนเต็ด เขาอยู่ภายใต้การนำของเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสันเกือบทั้งหมด และเฟอร์กูสันคือคนที่สร้างมาตรฐานนี้ไว้ โดยกำหนดให้ผู้เล่นต้องใส่สูทพร้อมตราสโมสรทุกเกมอย่างเคร่งครัด

แต่สิ่งนี้ไม่เกิดขึ้นในยุคมูรินโญ่ เพราะตลอดการคุมทีมไม่เคยเข้มงวดเรื่องเครื่องแบบอยู่แล้ว แม้สมัยคุมเชลซีในยุค 2000 ก็เช่นกัน

รูนีย์เล่าว่ "ตอนผมดูเชลซี นักเตะที่ไม่ได้ลงสนามจะใส่ชุดธรรมดานั่งข้างสนาม มันดูไม่เป็นระเบียบเลย แต่ที่ยูไนเต็ด ทุกคนต้องใส่สูท ถึงไม่ได้ลงก็ยังดูเป็นมืออาชีพ ซึ่งสิ่งนี้มันหายไปแล้ว"

"ทุกวันนี้นักเตะทีมไหนๆ ก็ใส่อะไรก็ได้ ซึ่งผมยังคิดเสมอว่ายูไนเต็ดเคยดูมืออาชีพมากกว่านี้"

Daily Mail Sport เคยรายงานในปี 2018 ว่าผู้บริหารระดับสูงของแมนฯ ยูไนเต็ดก็ไม่พอใจเรื่องการแต่งตัวของมูรินโญ่เช่นกัน โดยบางคนถึงกับ "ตกตะลึง" เมื่อเห็นเขาใส่ฮู้ดดี้กับรองเท้าผ้าใบไปร่วมพิธีรำลึกเหตุการณ์โศกนาฏกรรมเครื่องบินมิวนิค

อันนี้จริง!
เป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดมานานแล้ว

สิ่งที่ทำให้ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แตกต่างคือความมีระเบียบวินัย

Key point หลัก มันไม่ใช่ว่าจะปิดกั้นอิสรภาพการแต่งตัว มนุษย์เรามีสิทธิ์จะแต่งอะไรก็ได้ หรือทำไมจะต้องให้ใส่สูทเอาหล่อทางการอะไรหรอก แต่การที่ทำสิ่งนี้ผลประโยชน์แฝงที่ได้มันไม่ใช่เรื่องนั้น แต่มันมีกุศโลบายเชิงนัยยะบ่งบอกถึงความเป็น Unity ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน อยู่เหมือนกัน ทำเหมือนกัน กินเหมือนกัน แต่งตัวเหมือนกัน มาตรฐานเดียวกัน ไม่มีใครหลุดกรอบนอกกรอบได้สักคน แม้แต่ตัวผู้จัดการทีม ทีมงาน หรือสตาฟโค้ชเอง ไม่งั้นมันก็จะมีนักเตะอย่าง การ์นาโช่, ลินการ์ด, ป็อกบา, ซานโช่ โผล่มาไม่สิ้นสุด

มันทำให้ทีมมีขนบ มีวัฒนธรรม และระเบียบที่ต้องเดินตาม ซึ่งทุกวันนี้สิ่งนั้นไม่เหลืออยู่เลย

สมัยก่อนนักเตะจาก Academy จะต้องใส่รองเท้าสตั๊ดสีดำเท่านั้น

แก่นสำคัญของการทำสิ่งนี้ หรือกฎระเบียบนี้ที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน วางกุศโลบายไว้มันไม่ได้ไปจะอยากยุ่งยากอะไรกับการแต่งตัวตัวนักเตะจาก Academy หรอก แต่มันทำให้นักเตะเด็ก ๆ เหล่านั้น ซึ่งยังไม่มีความยั้งคิดหรือการยับยั้งต่อสิ่งยั่วยุและแสงสีมากพอ มีความ Humble, Stay on ground ไม่หลงแสงสี ไม่หลงไปกับแฟชั่น บ้าออพชั่น ก่อนที่จะสร้างอะไรเป็นชิ้นเป็นอันให้กับเส้นทางอาชีพของตัวเอง, ครอบครัว และสโมสรได้เสียก่อน

คือก่อนที่จะไปคิดว่าจะเลือกรองเท้าสตั๊ดแบรนด์ไหน สีอะไร คุณต้องพิสูจน์ตัวเองสร้างผลงาน แล้ววันนั้นสตั๊ดทุกคู่บนโลกจะเดินทางมาหาคุณเอง แล้วรางวัลความพยายามที่นำมาซึ่งสิ่งนั้นมันจะดูมีค่าและยิ่งใหญ่เสมอ

แน่นอนว่าค่าจ้างของนักเตะพวกนี้มันสามารถซื้อสิ่งพวกนี้ได้ตั้งแต่วัยเด็กอยู่แล้ว แต่ทำไมถึงมีการห้ามไว้.. เพราะการที่คุณกว่าจะได้มันมา..สิ่งนั้นมันจะมีคุณค่าและสอนให้เราเห็นคุณค่าของมัน Appreciate กับมันมากขึ้น ว่ามันได้มาอย่างยากลำบากและไม่ง่ายดายเพียงใด ตั้งแต่รองเท้าสตั๊ดสีคู่แรก ไปจนถึงตำแหน่งในสนามและสิทธิ์ของการสวมเสื้อเป็นนักเตะของสโมสรนี้ด้วย รวมถึงโอกาสต่าง ๆ ที่จะได้รับจากผู้อื่นในอนาคต เราจะ Appreciate กับมัน และซาบซึ้งใจต่อผู้ที่มอบมันให้แก่เรา ซึ่งนั่นรวมถึงการสนับสนุนจากแฟนบอลด้วย มันจะไม่มองข้ามหัวแฟนบอล

นั่นแหละคือสิ่งที่แฝงไว้ในผู้ชายที่ทุกการปฏิบัติของเขาล้วนแฝงไปด้วยจิตวิทยาการบริหาร กุศโลบาย และปรัชญา อย่าง เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ก็เริ่มจากสีรองเท้าสตั๊ดของเด็กที่ต้องเป็นสีดำเหมือนกันทุกคน ไม่ว่าจะบ้านรวยยากดีมีจนแค่ไหน

คุณลองเปรียบเทียบนักเตะ Academy จากยุค เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน อย่าง ทอม ฮีตัน, จอห์นนี่ อีแวนส์ กับ การ์นาโช่ ดู.. คุณจะเห็นความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดที่สุด การวางตัว ความเป็นสุภาพบุรุษ ความเป็นผู้ชายแบบผู้ชายที่คุณจะมองว่าเป็นหัวหน้าครอบครัว Mindset แม้กระทั่งตอนที่นักเตะเหล่านี้ยังเด็กอยู่ก็ตาม คุณจำชื่อสองคนข้างต้นตอนที่เขายังเป็นเด็กขึ้นชุดใหญ่แรก ๆ ได้ไหมล่ะ ผมจำได้ และไม่เห็นจะเป็นอย่าง การ์นาโช่ เลย ทั้งที่เป็นวัยห้าววัยรุ่นเหมือนกัน นักเตะ Academy คนสุดท้ายที่ผมมองว่ามีจิตวิญญาณแบบฉบับของ Academy ยุค เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน คือ สก็อต แมคโทมิเนย์ สำหรับผมนั่นคือ The last one ที่มีจิตวิญญาณหรือกลิ่นอายนี้

หรือแม้กระทั่งขนบธรรมเนียมการแต่งตัวชุดแข่งขันสมัยก่อน แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด จะกำหนดชัดเจนเลยว่า..

ถ้าเล่นรายการฟุตบอลในประเทศ รายการ Domestic ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น League Cup, FA Cup หรือว่า Premier League ยูนิฟอร์มชุดเหย้าที่ใส่เล่นในบ้านจะเป็น เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าดำ เท่านั้น

แต่หากเป็นรายการแข่งขันที่ไม่ใช่ของสมาพันธ์ในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นรายการสโมสรฟุตบอลยุโรป หรือรายการชิงแชมป์สโมสรโลก ชุดยูนิฟอร์มชุดเหย้าที่ใช้เล่นในบ้านจะเป็น เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าขาว แต่ทุกวันนี้ไม่มีแล้วประเพณีแบบนั้น ชุดเหย้าไม่ว่าจะรายการในหรือนอกประเทศสังเกต 4-5 ปีหลังมานี้เหมือนจะลืมข้อนี้ไปเลย ใส่ เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าดำ เหมือนกันหมด

และแบบชุดเดินทางมายังสนามเตรียมตัวก่อนการแข่งขันเมื่อก่อนก็เป็นแบบเหมือนที่ เวย์น รูนีย์ บอก ซึ่งนี่คือ รูนีย์ นักเตะที่เราไม่ได้มองว่า Representing เรื่องความมีระเบียบวินัย หรือทางการอะไร แต่เป็นนักเตะที่ออกมาพูดเรื่องนี้ ลองคิดดูว่าทุกวันนี้เนี่ยระเบียบวินัย ขนบธรรมเนียม ประเพณี สิ่งที่ต้องยึดถือตาม รวมถึงความเป็น ยูไนเต็ด มันหย่อนยานมานานมากแค่ไหน ยูไนเต็ดเวย์มันไม่ใช่ Formation, แผนการเล่น, ระบบการเล่น หรืออะไร แต่มันคือ ออร่า คำนี้คำเดียวผมว่ามันบอกได้ทุกอย่าง

ถึงนี่จะเป็นสิ่งเล็กน้อยแต่มันคือขนบและธรรมเนียมปฏิบัติให้ทุกคนปฏิบัติตามระเบียบวินัยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันความไม่แตกแถว ออร่าของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มันล้วนเกิดจากสิ่งเหล่านี้ทั้งนั้น สิ่งเล็กๆน้อยๆเหล่านี้นี่แหละที่หลอมรวมเราให้ประสบความสำเร็จ

ลองดูนักเตะชุดปัจจุบันนี้สิ แล้วลองไปดูคลิปคลาสสิกเก่า ๆ นักเตะชุดก่อนเดินลงสนาม ไม่ต้องย้อนไปไกล ไปดูนักเตะชุดแชมป์ UCL ปี 2008 กับนักเตะชุดปัจจุบัน ออร่าคนละเรื่องเลย ความเป็น A man ความ Sigma มันดูแข็งแกร่ง มัน Shine out ออกมา แต่ละคนมีคาแรคเตอร์ มีออร่า มีความอยากจะพัฒนาตัวเอง อยากจะเก่งแบบเหมือนแอบไปฝึกแบบ Individual ของตัวเองเพื่อพัฒนาศักยภาพขีดความสามารถตัวเองในแต่ละวัน โดยไม่มีใครต้องมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช

เรื่องเครื่องแบบ เหมือนลิเวอร์พูลก็มีวัฒธรรมแต่งสูทเข้ารังเหย้าตลอด เห็นบ่อยๆแต่ก็มาหย่อนในยุคคล็อปนี่ล่ะที่มีแต่งบ้างไม่แต่งบ้างอยู่

เหมือนวัฒธรรมพวกนี้ไม่ถูกใจวัยรุ่นมั่ง ทีมก็เลยปรับตัวให้เข้ากับนิสัยนักเตะยุคปัจจุบัน ไม่ใช่เก่าแก่คร่ำครึอย่างเดียว

จริงๆปัญหาของเรื่องนี้ คือ
“โอเค เดี๋ยวคุยให้”
แต่ตัวเองไม่สนใจด้วยซ้ำ

รูนีย์เล่าในรายการ The Wayne Rooney Show ทาง BBC Sport ว่า "ผมจำได้ว่าตอนนั้นนักเตะบางคนใส่สูทแต่ใส่คู่กับรองเท้าผ้าใบสีเหลืองสดๆ ไปเวมบลีย์ มันเป็นนัดชิงนะครับ ผมเลยไปบอกมูรินโญ่ว่า "ผมคุยกับนักเตะแล้วนะ แต่คุณต้องช่วยพูดด้วยเพื่อรักษามาตรฐาน เราไปเล่นนัดชิง จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้’"

แต่สิ่งที่ทำให้รูนีย์ผิดหวังคือ มูรินโญ่กลับไม่ทำตามที่พูด

"เขาบอกว่า "โอเคๆ เดี๋ยวจะคุยให้’" แต่พอถึงเวลาเดินออกไป ผมเห็นโค้ชใส่แค่เสื้อซิป ไม่มีเนคไทด้วยซ้ำ ตอนนั้นผมคิดเลยว่า "แล้วจะพยายามไปเพื่ออะไร?" เขาดูไม่เคร่งครัดในเรื่องนี้เท่าไหร่ สุดท้ายผมเลยคิดว่า ชั่งมัน ใส่อะไรก็ใส่ไป มือถือ หมวก รองเท้าผ้าใบ จะอะไรก็แล้วแต่"

ตลอด 13 ปีที่รูนีย์ค้าแข้งกับยูไนเต็ด เขาอยู่ภายใต้การนำของเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสันเกือบทั้งหมด และเฟอร์กูสันคือคนที่สร้างมาตรฐานนี้ไว้ โดยกำหนดให้ผู้เล่นต้องใส่สูทพร้อมตราสโมสรทุกเกมอย่างเคร่งครัด

มูรินโญ่ ถ้าไปทำแบบนี้ก็กลัวจะมีปัญหานักเตะเปล่าหรือขัดใจนักเตะแล้วสะสมระยะยาว แต่เฟอร์กูสันนักเตะถึงจะคิดว่าทำไปเพื่อโดยเฉพาะนักเตะรุ่นใหม่แต่ ก็ไม่กล้ามีปัญหากับเฟอร์กูสัน ด้วยบารมีด้วย แม้ว่ามูรินโญ่จะเก่งมากก็ตาม แต่บารมีในแมนยูต่างจากเฟอร์กูสัน

ก้เหมือนชุดนักเรียนใส่ทำไม อะไรแบบนี้มั้ง

จากสายตาผม ก็เรียบร้อยนะ แต่ละคน

แต่ในสายตารูนคงอยากให้เป๊ะๆเหมือนใส่ไปงานทางการ งานพิธี

มันอาจจะดูหัวโบราณแต่ผมเห็นด้วยว่าการเข้าร่วมพิธีหรือกิจกรรมอะไรก็ตาม เราควรแต่งกายให้เข้ากับสถานที่หรือพิธีนั้นๆ

บางคนอาจจะบอกว่าแล้วแต่งแบบนี้ไม่ให้เกียรติสถานที่ยังงัย ของแบบนี้มันอยู่ที่เจตนาเรามากกว่า อันนี้ก็ต้องถามว่าแล้วทำไมไปงานแต่งถึงไม่ใส่ชุดดำ ทำไมไปงานศพไม่ใส่สีฉูดฉาด ก็เพราะการแต่งกายมันคือพื้นฐานการให้เกียรติสถานที่หรือพิธีนั้นๆนั่นแหละ

คือมันมองได้ถึงระเบียบวินัยอ่ะ จากการหย่อนยานเรื่องเล็ก ๆ มันเลยลงไปยังผลงานในสนาม ขนาดรูนีย์ที่ว่าหัวขบถสมัยป๋า ยังบ่นแสดงว่าต้องห่วยจริง ถ้ารูนอยู่สมัยนี้น่าจะไปถึบยอดหน้าพวกเหล่ากุมารแก๊งค์นั้น

นัดชิงชนะเลิศที่สนามเวมบลีย์มันคือความพิเศษ
มันคือที่สุดนัดหนึ่งของฟุตบอลประจำฤดูกาลนั้นๆ ที่คนสนใจจับจ้องดูถ่ายทอดสดทั่วโลก
และไฮไลท์อย่างนึงก็จะอยู่ที่แฟชั่นก่อนก็จะแข่งด้วยเหมือนกัน
อย่างนัดชิงเอฟเอคัพ 1996 ระหว่างแฟชั่นหรูแบบเทรดดิชันแนลของ Class of '92 กับเหล่า Spice Boys ที่มาในสูท Armani สีขาว
อย่างเท่
...

อันนี้จริง!
เป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดมานานแล้ว

สิ่งที่ทำให้ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แตกต่างคือความมีระเบียบวินัย

Key point หลัก มันไม่ใช่ว่าจะปิดกั้นอิสรภาพการแต่งตัว มนุษย์เรามีสิทธิ์จะแต่งอะไรก็ได้ หรือทำไมจะต้องให้ใส่สูทเอาหล่อทางการอะไรหรอก แต่การที่ทำสิ่งนี้ผลประโยชน์แฝงที่ได้มันไม่ใช่เรื่องนั้น แต่มันมีกุศโลบายเชิงนัยยะบ่งบอกถึงความเป็น Unity ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน อยู่เหมือนกัน ทำเหมือนกัน กินเหมือนกัน แต่งตัวเหมือนกัน มาตรฐานเดียวกัน ไม่มีใครหลุดกรอบนอกกรอบได้สักคน แม้แต่ตัวผู้จัดการทีม ทีมงาน หรือสตาฟโค้ชเอง ไม่งั้นมันก็จะมีนักเตะอย่าง การ์นาโช่, ลินการ์ด, ป็อกบา, ซานโช่ โผล่มาไม่สิ้นสุด

มันทำให้ทีมมีขนบ มีวัฒนธรรม และระเบียบที่ต้องเดินตาม ซึ่งทุกวันนี้สิ่งนั้นไม่เหลืออยู่เลย

สมัยก่อนนักเตะจาก Academy จะต้องใส่รองเท้าสตั๊ดสีดำเท่านั้น

แก่นสำคัญของการทำสิ่งนี้ หรือกฎระเบียบนี้ที่ เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน วางกุศโลบายไว้มันไม่ได้ไปจะอยากยุ่งยากอะไรกับการแต่งตัวตัวนักเตะจาก Academy หรอก แต่มันทำให้นักเตะเด็ก ๆ เหล่านั้น ซึ่งยังไม่มีความยั้งคิดหรือการยับยั้งต่อสิ่งยั่วยุและแสงสีมากพอ มีความ Humble, Stay on ground ไม่หลงแสงสี ไม่หลงไปกับแฟชั่น บ้าออพชั่น ก่อนที่จะสร้างอะไรเป็นชิ้นเป็นอันให้กับเส้นทางอาชีพของตัวเอง, ครอบครัว และสโมสรได้เสียก่อน

คือก่อนที่จะไปคิดว่าจะเลือกรองเท้าสตั๊ดแบรนด์ไหน สีอะไร คุณต้องพิสูจน์ตัวเองสร้างผลงาน แล้ววันนั้นสตั๊ดทุกคู่บนโลกจะเดินทางมาหาคุณเอง แล้วรางวัลความพยายามที่นำมาซึ่งสิ่งนั้นมันจะดูมีค่าและยิ่งใหญ่เสมอ

แน่นอนว่าค่าจ้างของนักเตะพวกนี้มันสามารถซื้อสิ่งพวกนี้ได้ตั้งแต่วัยเด็กอยู่แล้ว แต่ทำไมถึงมีการห้ามไว้.. เพราะการที่คุณกว่าจะได้มันมา..สิ่งนั้นมันจะมีคุณค่าและสอนให้เราเห็นคุณค่าของมัน Appreciate กับมันมากขึ้น ว่ามันได้มาอย่างยากลำบากและไม่ง่ายดายเพียงใด ตั้งแต่รองเท้าสตั๊ดสีคู่แรก ไปจนถึงตำแหน่งในสนามและสิทธิ์ของการสวมเสื้อเป็นนักเตะของสโมสรนี้ด้วย รวมถึงโอกาสต่าง ๆ ที่จะได้รับจากผู้อื่นในอนาคต เราจะ Appreciate กับมัน และซาบซึ้งใจต่อผู้ที่มอบมันให้แก่เรา ซึ่งนั่นรวมถึงการสนับสนุนจากแฟนบอลด้วย มันจะไม่มองข้ามหัวแฟนบอล

นั่นแหละคือสิ่งที่แฝงไว้ในผู้ชายที่ทุกการปฏิบัติของเขาล้วนแฝงไปด้วยจิตวิทยาการบริหาร กุศโลบาย และปรัชญา อย่าง เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ก็เริ่มจากสีรองเท้าสตั๊ดของเด็กที่ต้องเป็นสีดำเหมือนกันทุกคน ไม่ว่าจะบ้านรวยยากดีมีจนแค่ไหน

คุณลองเปรียบเทียบนักเตะ Academy จากยุค เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน อย่าง ทอม ฮีตัน, จอห์นนี่ อีแวนส์ กับ การ์นาโช่ ดู.. คุณจะเห็นความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดที่สุด การวางตัว ความเป็นสุภาพบุรุษ ความเป็นผู้ชายแบบผู้ชายที่คุณจะมองว่าเป็นหัวหน้าครอบครัว Mindset แม้กระทั่งตอนที่นักเตะเหล่านี้ยังเด็กอยู่ก็ตาม คุณจำชื่อสองคนข้างต้นตอนที่เขายังเป็นเด็กขึ้นชุดใหญ่แรก ๆ ได้ไหมล่ะ ผมจำได้ และไม่เห็นจะเป็นอย่าง การ์นาโช่ เลย ทั้งที่เป็นวัยห้าววัยรุ่นเหมือนกัน นักเตะ Academy คนสุดท้ายที่ผมมองว่ามีจิตวิญญาณแบบฉบับของ Academy ยุค เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน คือ สก็อต แมคโทมิเนย์ สำหรับผมนั่นคือ The last one ที่มีจิตวิญญาณหรือกลิ่นอายนี้

หรือแม้กระทั่งขนบธรรมเนียมการแต่งตัวชุดแข่งขันสมัยก่อน แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด จะกำหนดชัดเจนเลยว่า..

ถ้าเล่นรายการฟุตบอลในประเทศ รายการ Domestic ต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น League Cup, FA Cup หรือว่า Premier League ยูนิฟอร์มชุดเหย้าที่ใส่เล่นในบ้านจะเป็น เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าดำ เท่านั้น

แต่หากเป็นรายการแข่งขันที่ไม่ใช่ของสมาพันธ์ในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นรายการสโมสรฟุตบอลยุโรป หรือรายการชิงแชมป์สโมสรโลก ชุดยูนิฟอร์มชุดเหย้าที่ใช้เล่นในบ้านจะเป็น เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าขาว แต่ทุกวันนี้ไม่มีแล้วประเพณีแบบนั้น ชุดเหย้าไม่ว่าจะรายการในหรือนอกประเทศสังเกต 4-5 ปีหลังมานี้เหมือนจะลืมข้อนี้ไปเลย ใส่ เสื้อแดง+กางเกงขาว+ถุงเท้าดำ เหมือนกันหมด

และแบบชุดเดินทางมายังสนามเตรียมตัวก่อนการแข่งขันเมื่อก่อนก็เป็นแบบเหมือนที่ เวย์น รูนีย์ บอก ซึ่งนี่คือ รูนีย์ นักเตะที่เราไม่ได้มองว่า Representing เรื่องความมีระเบียบวินัย หรือทางการอะไร แต่เป็นนักเตะที่ออกมาพูดเรื่องนี้ ลองคิดดูว่าทุกวันนี้เนี่ยระเบียบวินัย ขนบธรรมเนียม ประเพณี สิ่งที่ต้องยึดถือตาม รวมถึงความเป็น ยูไนเต็ด มันหย่อนยานมานานมากแค่ไหน ยูไนเต็ดเวย์มันไม่ใช่ Formation, แผนการเล่น, ระบบการเล่น หรืออะไร แต่มันคือ ออร่า คำนี้คำเดียวผมว่ามันบอกได้ทุกอย่าง

ถึงนี่จะเป็นสิ่งเล็กน้อยแต่มันคือขนบและธรรมเนียมปฏิบัติให้ทุกคนปฏิบัติตามระเบียบวินัยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันความไม่แตกแถว ออร่าของ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด มันล้วนเกิดจากสิ่งเหล่านี้ทั้งนั้น สิ่งเล็กๆน้อยๆเหล่านี้นี่แหละที่หลอมรวมเราให้ประสบความสำเร็จ

ลองดูนักเตะชุดปัจจุบันนี้สิ แล้วลองไปดูคลิปคลาสสิกเก่า ๆ นักเตะชุดก่อนเดินลงสนาม ไม่ต้องย้อนไปไกล ไปดูนักเตะชุดแชมป์ UCL ปี 2008 กับนักเตะชุดปัจจุบัน ออร่าคนละเรื่องเลย ความเป็น A man ความ Sigma มันดูแข็งแกร่ง มัน Shine out ออกมา แต่ละคนมีคาแรคเตอร์ มีออร่า มีความอยากจะพัฒนาตัวเอง อยากจะเก่งแบบเหมือนแอบไปฝึกแบบ Individual ของตัวเองเพื่อพัฒนาศักยภาพขีดความสามารถตัวเองในแต่ละวัน โดยไม่มีใครต้องมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช

ไม่เห็นด้วยกับรูนีย์หรอก แต่เข้าใจรูนีย์เลยว่าเรื่องนึ้มูเป็นฝ่ายผิด รับปากแล้วไม่ทำตาม ถ้าไม่ทำก็บอกไปสิ

ทำยังกะจะบอกมันได้
ไม่งั้นกลุ่มจตุรเทพ ไม่เกิดขึ้นหรอก
มูพึ่งมาอยู่ จะมีบารมีอะไร

เฟอร์กี้คุมแมนยูมากี่ปี
มูคุมมากี่ปี

ลองเอาวัฒนธรรมเฟอร์กี้มาใช้กับนักฟุตบอลสมัยนี้สิ
อยากจะรู้ว่าจะอยู่รอดเกิน5นัดไหม

ตามยุคสมัย เด็กสมัยก่อนต้องตามระเบียบ สมัยโซเชี่ยล จะมาบังคับ ทรงผม การแต่งกาย มันจะมีคนที่ไม่เข้าว่าทำไมต้องทำ ถามหาเหตุผล บางครั้งถ้าไม่ได้น่าเกลียดมากก็ต้องปรับตัวไป

นักเตะผีแก๊งบีนส์ๆ บอกพ่อไม่เข้าใจตุ้ม...

ไม่แปลกใจทำไมรูนี่ล้มเหลวทุกทีมที่ไปคุม