เวลาเราคุยประเด็นเรื่อง ต่างชาติเข้ามาเรียนบ้านเรา ลาคลอด180 วัน เลือกตั้ง ปกส , เลือกตั้งท้องถิ่น, รัฐสวัสดิการ

ทำไมบางส่วนยังมองแค่ short term ว่า
กลัวต่างชาติแย่งงาน , กลัวคนที่ลาคลอดเอาเปรียบ , เลือกตั้งทำไมเสียเวลา เสียเงิน, กลัวจ่ายภาษีหนัก หลัวตลาดหุ้นร่วง

ทั้งที่ long term ผลประโยชน์ที่ได้
ต่างชาติเสียภาษีให้บ้านเราเยอะขึ้น , มีครอบครัว ก้ลาคลอดให้เวลากับลูกมากขึ้น , เลือกตั้งได้นโยบายที่ตรงใจเรา สร้างประโยชน์ให้กับบ้านเกิด , มีรัฐสวัสดิการดีๆ เหลือเงินเก็บเยอะขึ้น

คิดว่าทำอย่างไรดีให้คนบางส่วนมองภาพ long term มากขึ้นครับ

ลองดูกระทู้นี้ครับ
https://www.soccersuck.com/boards/topic/2488166

หรือลองถามพี่ asadong ดู

เอาเฉพาะเรื่องต่างชาตินะครับ ใช้แรงงานถูกกม. ผลักดันแรงงานเถื่อนออกไปให้หมด จะใช้สิทธิ์อะไรก็ใช้ตามที่มีเท่านั้น

เด็กเข้ามาเรียนจ่ายเองครับ ยกเว้นพ่อแม่ทำงานฯถูกกม. มีใบเรียบร้อย ส่วนคนเขมรเค้าไม่อยากทำงานในไทย กินใช้ของไทย เป็นนโยบายของรัฐเค้า รพ.รร.ก็ไม่ควรให้ใช้ ยกเว้นจะเปลี่ยนท่าทีระดับนานาชาติ ควรยกเลิกการโจมตีและรุกรานประเทศเราให้เป็นทางการก่อน

ไม่มีทาง ถามผม "ทำไมไม่มีลูก มีเงินเหลือแค่หมื่น2หมื่นก็เลี้ยงลูกได้ละ"
ไอเงินหมื่น2หมื่นนั่นเอาไปลงทุนเพื่อเกษียนตัวเอง ทำประกันสุขภาพ

ประกันรถ ยังแทบไม่พอ คือความคิดผิดตั้งแต่กระดุมเม็ดแรกละ

เออถ้าผมเงินเดือนแสนห้า2แสนแล้วมาถามผมว่าทำไมผมไม่มีลูกว่าไปอย่าง

ส่งเสริมการศึกษาครับ

บางคนมองไม่ออกจริงๆ ความสามารถในการคิดต่ำ

บางคนมองออก แต่แล้วไงใครแคร์ ข้าไม่สน เรื่องของพวกคุณ ชีวิตใครชีวิตมัน

บางคนมองออก แต่เถียงแค่อยากเอาชนะ พอมองต่างแล้วหาอะไรมาแย้งได้ จะรู้สึกเท่ คูลลล

เรื่องเงินสำรองในชีวิตนี่แหละ เป็นจุดเริ่มของทุกอย่าง ตัวแปรสำคัญของทุกสิ่ง

ตัวเองยังเครียดค่าตอบแทนน้อย ไม่มีเงินเก็บ ชักหน้าไม่ถึงหลัง บางคนไม่ได้รับผิดชอบเพียงแค่ชีวิตตัวเอง ลูกเต้า พ่อแม่ที่ป่วยติดเตียง บลาๆๆ

ถ้าคนเราอยู่ในสภาวะที่เอาตัวรอด มีความสุข การมองเพื่อส่วนรวม มันก็จะมาเอง ปัญหาปากท้องนี่แหละที่ทำประเทศไม่พัฒนา

ยากมาก แค่ไฟแดงยังรอกันไม่ได้เลย

ระดับการศึกษาไง
เเต่เอาจริงๆ มันก็ความคิดใคร ความคิดมัน คนมันจะคิดเเบบนั้น ถามว่าผิดซะทั้งหมดมั้ย มันก็มีมูลอยู่

ไม่มีอะไรในโลกเพอเฟคครับ 555555

ให้การศึกษาดี คุณภาพชีวิตดี ความคิดดีๆ ที่จะทำเพื่อคนอื่นก็จะตามมา

ถ้าลำบากหาเช้ากินค่ำ ก็ยากที่จะคิดพ้นจากตัวเองในระยะสั้น

ทำให้มันเป็นรูปธรรม เดี๋ยวคนก็เข้าใจเอง หลักการเดียวกันเลย
ทั้งการเมืองระดับชาติ และท้องถิ่น ตอนนี้ ปชน ก็กำลังไปได้ดี

หรือถ้าจะเจาะลึกลงไปอีก มันเป็นเพราะว่าบ้านเรามีคนที่ทำงานทั้งแบบ
ในระบบ และนอกระบบงาน จำนวนเกือบจะพอๆกันเลย เผลอๆ นอกระบบงาน
เยอะกว่าด้วย แต่นโยบาย longterm มันเอื้อให้กับคนในระบบมากกว่า
ทำให้คนนอกระบบงาน เขาก็มีแนวโน้มไปทาง shortterm

และการศึกษาก็ไม่เกี่ยวเท่าไรด้วย เพราะว่าคนที่การศึกษาดีๆ ถ้าเสียประโยชน์
จาก lt เขาก็ไม่เอา lt เผลอๆ จะเป็นตัวตั้งตัวตีประท้วงด้วย ซึ่งเรา
ก็จะด่าว่าเขาโง่อยู่ดี

อาจจะต้องทำเป็นรูปธรรมให้เห็นถึงผลประโยชน์จริง แต่ยากที่สังคมบ้านเรามันเลื่อมล้ำ สวัสดิการที่ควรได้ทุกคนมันยังไม่ทั่วถึงเลย (ไม่กล้าลุ้นระยะยาวเลย)

ผมว่า เหมือนทฤษฎีพื้นฐาน
ก่อนที่เราจะมองระยะยาว ต้องดูสถานการณ์ปัจจุบันก่อน
ถ้าสถานการณ์ปัจจุบัน ยังไม่ดี จะให้มองไปอีก 10 ปีคงไม่ได้
บ้านเรา ชนชั้นล่าง ยังต้องหาเงินมาจ่ายเงินกู้แบบวันชนวันหรือเดือนชนเดือน ดังนั้น เค้าไม่ได้กังวลว่า อีก 10 ปีเราจะมีโครงสร้างพื้นฐานแบบไหน แต่สนใจว่า วันนี้/เดือนนี้ จะรอดหรือไม่

ถ้าคนส่วนใหญ่มีสถานการณ์ที่พอไหว น่าจะเริ่มมองไกลขึ้น
แต่ปัจจุบัน การหมุนของโลกมันเร็วมากกว่าสมัยก่อน
ดังนั้น การผลักดันไปข้างหน้า ทำได้ยาก นอกจากจะดึงคนที่เดินช้า เดินไม่ไหว ให้ลุกแล้ว เผลอ ๆ ต้องพยายามลากให้เค้าวิ่งด้วยซ้ำ

เสถียรภาพทางการเมืองการก็เป็นเรื่องสำคัญ ถ้าทุกอย่างมันนิ่งหรือคาดการณ์ได้ การกำหนดนโยบายไปข้างหน้าจะยิ่งชัดเจน แน่นอนมันต้องปรับเปลี่ยนระหว่างทาง แต่มันจะไม่ออกไปคนละเส้นทางหรือเป้าหมาย
การเมืองบ้านเราคาดการณ์ยากมาก คนที่เกี่ยวข้องก็ทำตัวลำบาก ไม่รู่จะลงทุนยังไงดี พอเปลี่ยนผู้นำ เอาแค่ รมต เปลี่ยน นโยบายยังเปลี่ยนตามเลย

ว่าแต่ ตัวคุณทำได้รึยังครับ

ยากครับ คุณภาพคนสำคัญที่สุด
แถวบ้านผม เลือกตั้งเล็กใหญ่ ใครแจกเงินก็กาคนนั้น
คนเก่าถึงทำงานดี มีผลงานให้เห็น
แต่ไม่ให้เงิน ก็ไม่เลือก แล้วยังด่าซ้ำด้วย