ผมมาลองคิด วิธีนี้ น่าจะเป็นวิธีที่ทรมานที่สุดไหมครับ พอๆกับพวก กินยาฆ่าแมลง , กินน้ำยาล้างห้องน้ำ , กินยาเกิดขนาด
ผมนับถือใจคนที่ใช้วิธีพวกนี้มากๆ กว่าจะตุย มันต้องทรมานขนาดไหน ทั้งกลัว ทั้งอาจจะคิดย้อนเวลากลับไป แต่ทำไม่ได้แล้ว

ต่างจาก ยิงตัวตุย หรือ ผูกคอ อันนั้นน่าจะไปไวกว่า หรือ เพราะเขาไม่มีปืน เลยเลือกวิธีนี้ง่ายสุด

แต่ต้องบอกว่าใจโคตรเด็ดเลย ถ้าเป็นผม ผมคงเลือกวิธีที่สั้นที่สุด เจ็บปวดน้อยที่สุด

ระดับคนจะตายคงไม่กลัวทรมานแล้วมั้งครับท่าน เพราะเป้าหมายเขาแค่ตาย

ตายก็หลุดพ้นจากทุกอย่าง ความเจ็บปวด ความทรมาน

สำลักน้ำอยุ่ 1-2 นาที ก็หลุดพ้นจากความเจ็บปวดตลอดกาลแล้ว

โดดน้ำสะพานสูงๆกระแทก ก็น่าจะตายแล้ว

ไม่ต้องหาอุปกรณ์มั้ง พอคนคิดตายฉับพลันโดดน้ำดูทำง่ายสุดไม่ต้องหาอุปกรณ์เสริมเพิ่มเติม

เดาว่าน่าจะไม่ต้องการให้ใครรู้ อยากไปแบบเงียบๆ และชัวร์

คิดว่าเขากำลังทรมานอย่างสุดขีด
ราวกับคนถูกไฟเผา จนยอมกระโดดออกจากหน้าต่างเพื่อหนีความเจ็บปวด ทำไงก็ได้ให้ออกไปจากตรงนี้(โลกนี้)

ผมกลั้นหายใจฆตตมา3วันแล้วเหมือนกัน

สบายครับแถมเป็นอาหารปลาด้วยมีประโยชน์ ผมก็เลือกๆอยู่เหมือนกัน เด๋วก็ตังหมดเด๋วก็คงได้ใช้

ถ้าโดดน้ำแล้วดันลงน้ำในฟอร์มที่ถูกต้อง ขาลงตรงดิ่งจะตายมั้ยครับ หรือไปจมน้ำแทน

เพราะมันไม่ร้อนมั้งครับ

ที่เจสัน บอร์น กระโดดหนีจากยอดตึกลงแม่น้ำ แต่ไม่ตาย ว่ายน้ำต่อได้ นี่เรื่องจริงไหมพี่

เพราะมันเข้าถึงง่ายสุดแล้วไงครับ กระโดดออกไปก็จบแล้ว

ไม่ต้องหาเชือก ไม่ต้องเปิดคลิปหาวิธีผูกเงื่อน
ไม่ต้องหาปืนหาลูกกระสุน เพราะมันแพงและเข้าถึงยากกว่า
ไม่ต้องหาความรู้ว่ากินยาฆ่าแมลงตัวไหนถึงจะตาย

ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

แต่เดาว่าสถานที่มันเอื้ออำนวยมากที่สุด

เพราะมันเดินมาถึงสะพาน ก็กระโดดได้เลยทันที

แล้วสถานที่แบบนี้ บางช่วงมันไม่มีคนเลย

เทียบกับแขวนคอ มันต้องหาเชือก ต้องเอาเชือกแขวน

มันต้องใช้เวลาเตรียม ก็ถือว่าสะดวกน้อยกว่า

ส่วนกระโดดตึก บางคนก็ไม่ได้มีโอกาสขึ้นตึก

กินยาตาย มันก็อาจไม่ตาย อาจมีคนเอาไปส่งโรงบาล

ปืนก็เหมือนกัน คือมันไม่มีกันทุกคน

แต่ถ้าทุกบ้านมีปืนหมด ผมว่าวิธีนี้คงฮิตที่สุดแล้ว

เพราะไปง่าย ไปไว ไปแน่นอน

หลายครั้งมาจบที่ รพ ไม่ตายนะครับ