เป็นเรื่องของลูกพี่ลูกน้องผมเอง โตมาด้วยกันเลยพี่สาวผมคนนี้สมัยวัยรุ่นคือระดับดาวมหาลัยเลย สวยน่ารัก เรียนเก่ง การศึกษาดี นิสัยดีด้วย สังคมเพื่อนๆดีหมด เพราะพ่อแม่ค่อนข้างมีฐานะทำธุรกิจซื้อสังคมส่วนนี้ให้ลูกได้ อยากได้อะไรซื้อให้ได้หมด พี่สาวเขาก็ตอบแทนพ่อแม่ด้วยการตั้งใจเรียนจนเรียนจบออกได้ทำงานดีๆเป็นความภาคภูมิใจของครอบครัว

พออายุสัก26-27 มีผู้ชายมาจีบ โปรไฟล์ดีเลย บ้านมีตังทำธรุกิจระดับจังหวัด พ่อแม่มีหน้ามีตาในสังคมโซนๆนั้น ผู้ชายเปย์อย่างดี แต่พี่ผู้หญิงก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเพราะตัวเองก็ดูแลตัวเองได้ดีอยู่แล้ว แต่ก็เปย์ตามสมควรตามไลฟ์สไตล์ทั้งสองคน

ตามจีบอยู่ปีกว่าๆก็เริ่มคบกันจริงจัง พ่อแม่ผู้หญิงดูแล้วผู้ชายคนนี้เข้าท่า(มีตัง) น่าจะดูแลลูกสาวเขาได้ดีแบบที่เขาเลี้ยงดูมา ไปมาหาสู่กันปรกติ ดูนิสัยดี ไปมามีของติดไม้ติดมือมาตลอด จนคบได้2ปีก็เริ่มวางแผนแต่งงานกันละ ยังไม่เคยอยู่ก่อนแต่ง คนนี้เป็นแฟนจริงๆจังๆคนแรก เพราะสมัยเรียนหรือช่วงทำงานแรก พ่อแม่แกเคร่งมากเรื่้องผู้ชาย ได้แต่งกันตอนผญ.29พอดี แต่งเสร็จก็มี งานแต่งก็ใหญ่ตามมาตรฐาน แขกเยอะแยะมากมาย หลังแต่งเสร็จก็มีลูกกันเลย ก็ไปสร้างเรืองหอกัน กับช่วยดูธุรกิจบ้านฝ่ายชาย

ที่นี้ประเด็นอยู่ๆประมาณ3ปี ผู้ชายเริ่มออกลาย ไม่ค่อยกลับบ้าน กลางคืนชอบไปกินเหล้ากับเพื่อนบ่อยๆ ทิ้งลูกเมียไว้บ้าน ไม่ช่วยดูลูก พอพี่ผู้หญิงเริ่มบ่น เริ่มว่าตักเตือนก็ไม่พอใจ(เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าพ่อแม่ผู้ชายเลี้ยงแบบตามใจมาก สปอยแต่เด็ก) หนักสุดคือเมาแล้วลงไม้ลงมือกับเมีย จนหน้าตาบูดบวมไปหมด ผมเห็นรูปยังตกใจและโกรธมากๆ สุดท้ายพอบ้านผญ.รู้ก็แจ้งความอะไรกันไปตามกฏหมายเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกเท่าที่รู้ จนพี่สาวต้องไปหาจิตแพทย์ กินยา รู้สึกสูญเสียคุณค่าในตัวเอง สุดท้ายก็แยกย้ายกัน หย่ากันหลังจากแต่งได้ประมาณ3ปี ลูกอยู่กับพี่ผู้หญิง ผู้ชายมาหาลูกบ้างบางครั้ง แต่ตอนนี้ไปมีเมียเด็กใหม่ละแต่รู้สึกจะไม่ได้จดทะเบียน

ส่วนพี่ผู้หญิงก็กลับมาช่วยธุรกิจที่บ้านสักพักแล้วก็กลับไปสมัครทำงานบริษัทอีกที ด้วยความที่โปรไฟล์การทำงาน การศึกษาแกดี อายุก็30ต้นๆก็เลยยังพอกลับเข้าวงการพนักงานออฟฟิศได้ ตอนนี้พี่ผญ.แกก็มีแฟนใหม่ละ เป็นพี่ผู้ชายพนักงานออฟฟิศเหมือนกันแต่โปรไฟล์ ฐานะก็จะดรอปลงมาจากสามีเก่ามาหน่อย แต่ก็ไม่แย่เป็นระดับหัวหน้าฝ่ายในบริษัทใหญ่เหมือนกัน แต่ก็คงไม่เท่าสามีเก่าลูกเจ้าของกิจการระดับจังหวัด

ทุกวันนี้พ่อพี่ผญ.ยังบ่นให้ผมฟังอยู่เลยว่าแกดูคนผิดไป มองตื้นเขินไป ไม่น่าให้ลูกสาวไปแต่งกับสามีเก่าคนนั้นเลย เป็นเหมือนฝันร้ายของลูกสาวแกที่เลี้ยงมาอย่างดี ผมก็บอกแกไปว่าคนเราไม่มีใครรู้อนาคต ยิ่งใจคนมันคาดเดาไม่ได้ มันเกิดไปแล้วก็แล้วไป ทุกวันนี้พี่สาวผมก็แฮปปี้กับแฟนใหม่ดี กำลังจะมีเจ้าตัวน้อยมาอีกคน ส่วนสามีเก่าแกก็ไปตามทางของเขา ได้ความว่ามีลูกกับเมียใหม่ไปแล้ว

ของพวกนี้เราตรวจสอบได้ไหมครับ
ผมเองมีลูกชายและตอนนี้ก็มีแฟนละ ลูกผมอ่ะไม่เท่าไหร่ แต่ผมลองดูคร่าวๆ จากประวัติการตั้งชื่อของผู้หญิงเหมือนเค้าเคยโพสต์ว่า สาเหตุที่ได้ชื่อนี้มาเพราะพ่อชอบเข้าบ่อน ผมคิดในใจ ชิหายละ ไม่รู้ว่าพ่อฝั่งนั้นเลิกเล่นไปแล้วหรือยัง

ผมเฉยๆกับเรื่องเลือกคนผิดแล้วหย่าร้ายกันเลิกกันทีหลัง เป็นเรื่องที่โคตรปรกติและเกิดขึ้นได้ทั่วไปเลย แต่ที่ไม่ปรกติไม่ควร tolerate คือ domestic violent ควรดำเนินคดีถึงที่สุดให้เป็นมาตราฐานสังคมไปเลยว่าอยากเลิก อยากมีชู้ อยากสะเด้ยหญิงอื่นอะไรก็ว่าไป แต่เมื่อลงมือเมื่อไหร่คือต้องโดนโทษหนัก

ผมมีลูกสาวก็คิดมาตลอดว่าจะดูยังไงให้รู่ว่าผู้ชายจะมีความรุนแรงไหม จากที่เคยอ่านเรื่องการเลี้ยงลูกจะพบว่าสภาพแวดล้อมตอนเด็กส่งผลต่อนิสัยตอนโต เช่น ถ้าเขาโตมาในครอบครัวที่ใช้ความรุนแรง ทั้งโดนกระทำเองจากพ่อแม่ หรือเห็นพ่อทำกับแม่ เขาจะคิดว่าการทำแบบนี้คือเรื่องปกติ สามารถทำได้ ถ้าโตมาก็จะมีโอกาสสูงที่จะมีพฤติกรรมเหมือนกัน

ดังนั้นถ้าเจอตัวผู้ชายหรือครอบครัวผู้ชายผมจะลองแกล้งถามเลยว่า เด็กๆเลี้ยงยากไหม น่าจะดื้อน่าดู ถ้าตอบมาว่าโดนตีบ่อยแล้วก็ดูความสัมพันธ์ในครอบครัวว่าลูกสนิทกับพ่อแม่ขนาดไหน อย่างน้อยก็ช่วยได้ระดับนึง

ต้องทดลองอยู่ก่อนแต่งด้วยกันซัก 1-2 ปีก่อนแบบ 24 ชั่วโมงเลยนะ นอนก็เจอ ตื่นก็เจอ อยู่กันแม่งให้เบื่อ อยู่กันแม่งให้ไม่มีเรื่องอะไรให้คุยเลย ได้เห็นความซกมก ได้เห็น habit ต่างๆ

จะเข้าใจคนๆได้แบบทะลุปรุโปร่งเลยล่ะ ว่าเขาโตมาแบบไหน

แต่นี่ยังดียังเลิก บ้านเราผู้ใหญ่ๆแก่ๆ หน่อย คู่ชีวิตจะแย่แค่ไหน ก็ยังฝืนคบต่อ กลัวเป็นขี้ปากชาวบ้านเขา

อย่างพ่อกับแม่ผมนี่ ผมเชียร์ให้เลิกกันอย่างบ่อย ไม่ฟัง ตายเรียบร้อยพ่อผม เครียด สโตรค กินเหล้า ไม่ชอบอยู่บ้าน

เรื่องพวกนี้ผมผ่านมาเยอะเลย ทั้งเรื่องครอบครัวเพื่อน ครอบครัวตัวเอง และปรึกษาให้คนอื่น อย่างเพื่อนผมเลือกหมอทหารแมร่งจับได้ว่าไปมีชู้ก็ยังไม่ยอมหย่า บางคนแมร่งสมัยเรียนมหาลัยอย่างชั่วเลยแบบเอาไม่เลือกพอแต่งงานแล้วไม่นอกลู่นอกทางเลย บางคนก็เปลี่ยนไปเพราะความโลภอยากได้สมบัติฝั่งภรรยา ผญบางคนก็นะมีลูกแล้วก็ยังไม่หยุดเที่ยวกลางคืน โอ๊ยสารพันปัญหาชีวิตคู่ อยู่เปนโสดนั้นหละดีแล้ว

ลูกคนรวย(มาก) มักจะมีนิสัยเอาแต่ใจแหละ
เพราะเค้ามีอำนาจ ไม่ว่าจะเป็นอำนาจเงิน
หรือบารมีจากตระกูล

แต่เรื่องความรุนแรง เป็นนิสัยเฉพาะตัว
ดูยาก บางคนตอนไม่เมาดี๊ดี
พอเมาแล้วเป็นคนละคน

บางทีมันก็เหมือนตลกร้ายนะ ผู้ ญ ดีๆ เจอแบบนี้บ่อยจริง แต่ส่วนนึงก็เพราะพ่อแม่ ไม่ปล่อยให้ลุกได้ใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวจริงๆ

อย่างที่หลายๆคนบอกยุคใหม่แล้ว ลองอยุ่ด้วยกันก่อน อย่าพึ่งมีลุก ไม่ต้องกลัวใครนินทาขี้ปาก เพราะสุดท้ายแล้วคนนอกก็ทำได้แค่เห็นใจ แต่คนที่เจอตรงๆ มันทั้งเจ็บกายเจ็บใจ อย่าไปแคร์ขี้ปากชาวบ้าน เลือกทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองก่อนอันดับแรก ผู้ ญ เรื่องการมีลุกโคตรสำคัญ ไม่มั่นใจจริงๆอย่ามีเด็ดขาด

ไอ้เรื่องดูว่าผู้ชายแม่งประมาณไหนคือตอบยาก

ที่เอามาพิจารณาง่ายหน่อยก็การขับรถ

แล้วก็เวลาปฏิบัติต่อคนที่สถานะต่ำกว่า ง่ายสุดก็ดูตอนพูด ตอนเกิดปัญหาใดๆกับบริกรตามร้านอาหารอะ

สำคัญสุดคือครั้งแรก ถ้าทะเลาะกัน มีปากเสียงกันแล้วถึงเนื้อถึงตัว ต่อให้แค่จับแขน บีบแขนแรงๆ ก็ควรต้องพิจารณาแยกย้ายแล้ว เพราะครั้งต่อๆไปมืออาจจะถึงหน้า ตีนอาจจะถึงท้อง

ตอนเป็นแฟนไม่รู้นิสัยใจคอกันหรอ

แฟนออกไปแดกเหล้ากับเพื่อนตลอดงี้
คบหาตั้ง 2 ปี นานนะ

คีย์เวิร์ดมันอยู่ตรงนี้
"ยังไม่เคยอยู่ก่อนแต่ง คนนี้เป็นแฟนจริงๆจังๆคนแรก"
คนเราถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่รูัสันดานหรอก ยิ่งเป็นแฟนคนแรก ยิ่งไม่รู้ว่าต้องดูอะไร หรือควรทำอะไรเพื่อเช็คนิสัย

คบกันนานแค่ไหนก็ไม่สู้อยู่ด้วยกันไม่กี่เดือนหรอก แปบเดียวรู้สันดาน

ยังดีที่ตัดสินใจเลิกได้เร็ว มีโอกาสสร้างชีวิตใหม่อีกครั้ง สมัยรุ่นก่อน เจอแบบนี้ยังต้องทนอยู่เพราะกลัวขี้ปากชาวบ้านนินทา

ถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันนี่แย่จัด ๆ

อาจเพราะครอบครัวเคร่งเรื่องผู้ชายด้วยล่ะ กว่าจะมีแฟนก็อายุขนาดนั้น ภูมิคุ้มกันเลยน้อยไป

เหมือนผมเลย ผมชอบสังเกตคนตอนที่เค้าปฎิบัติกับคนที่เค้าสถานะต่ำกว่า การพูดการจา โดยเฉพาะพนักงานตามร้านอาหาร ดูการปฎิบัติเรื่องความเท่าเทียมของความเป็นมนุษย์ การให้เกียรติ