คือไม่ได้ตามอ่านมากแล้วก็ไม่คิดจะอ่านเพิ่มแล้วครับแต่คือโคตรเซ็ง เป็นวัดที่ผมเคยไปตอนเด็กแบบน่าจะยี่สิบปีก่อนได้โดยประมาณ เจอคนป่วยเจออะไรแล้วตั้งใจว่าถ้ามีเงินในระดับที่คุมเองได้จะบริจาค พอ ม. 1 ผมก็คุมได้เพราะมีบัตร ATM ผมก็บริจาคมาทุกเดือนยาวยันไม่กี่ปีก่อนเพราะผมคิดว่าไปลงกาชาด โรงพยาบาลอะไรแทนดีกว่าในแง่ของ HIV (ผมบริจาคนู่นนี่ทุกเดือนหลายมูลนิธิ โรงพยาบาล) แต่ก็มีวนเวียนให้วัดนี้บ้างเพราะเข้าใจว่ามันไม่ใช่วัดแบบวัดอ่ะเนอะ ง่ายๆคือเป็นเลขบัญชีแรกถัดจากตัวเองเลยที่ผมจำได้อ่ะ บริจาคไปหลายหมื่นอยู่ดีไม่ดีถึงแสนตั้งแต่เด็กยันโต คือแบบรู้สึกเหมือนโดนหลอกไงก็ไม่รู้ เอาจริงที่ผ่านมาก็มีเลิกให้บางเจ้า บางที่เหมือนกันเพราะมีโอาสไปเจอหรือสัมผัสมุมที่ผมไม่เห็นด้วย แต่กรณนี้คือแบบนะ ผมเคยชวนคนบริจาคด้วย รู้สึกเหมือนนำพาความไม่ดีให้คนอื่นเลยว่ะ

ค่าบ้านหมอ

โดนกันท่วมอะผมว่า เกิดมาจำความได้ผมก็รู้จักแล้วอะ พระบาทน้ำพุ

ผมว่าในมุมของการรับบริจาคอย่าไปคิดอะไรมากเลยครับ เพราะเอาจริงๆเจตนาของท่านบางส่วนพระท่านก็นำไปรักษาผู้ป่วยจริงๆ และอีกอย่างนึงถ้ามองแบบเป็นกลางพระท่านก็ถือเป็นผู้เสียสละมานานนะครับ เรื่องการดูแลผู้ป่วยแบบนี้ไม่มีใครอยากทำหรอกครับ

เห็นบอกมีประเด็นกันมีหน่วยงงาน จากต่างประเทศแจ้งว่ามันมียารักษาแล้ว และทางฝั่งไทยเนี่ยแหละครับปฎิเสธจริงๆคือถ้าประกาศให้ผู้ป่วยรู้และสอนว่ามียาต้านให้ทานให้ครบอาการจะดีขึ้นวัดก็ไม่ต้องมาดูแลแล้วครับ แค่ส่งไปโรงพยาบาลให้รับยาตามสิทธิ์ ได้ถ้าจำไม่ผิด เค้าบอก ตั้งแต่ ปี 2004 เลยมั้งครับแต่ ฝั่งไทยบอกฝรั่งไม่เข้าใจวัฒนธรรมไทย

ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ไม่คิดเยอะหรอก แต่มันดันมีข้อมูลว่า ต่างชาติจัดหายาที่สามารถทำให้ผู้ป่วยหาแล้วกลับสู่สังคมได้ตั้งนานแล้ว แต่ไม่ยอมทำเพราะเลี้ยงไข้ไว้เพื่อเงินบริจาคเนี่ยดิ

ผมว่าโดนกันเกือบหมดอะ ยิ่งพวกเคยทำงานตึกสินธรเหมือนผมนี่เกือบทุกคนแหละ มาเกือบทุกเดือน บริษัทเก่าผมนี่ตั้งตู้บริจาคให้เลย

ทำทานอยู่ที่เจตนาในการให้ครับ ถ้าคนรับเอาไปทำในสิ่งที่ไม่ตรงกับเจตนา เป็นเรื่องของคนรับ

คนที่ท่านเคยชวน น่าจะเข้าใจดีไม่คิดว่าท่านนำความไม่ดีไปให้เขาหรอก

ไอที่บริจาคไปแล้วก็แล้วกัน คิดซะว่าด้วยเจตนาดี

คิดได้เท่านี้แหละ ก็เรามันไม่รู้

ต่อไปก็ต้องคิดให้มันถี่ถ้วนขึ้นอีก

ใครจะไปรู้วะ ยิ่งยุคสมัยก่อนโซเชียลมันก็ไม่แพร่หลาย

อย่าโทษตัวเองเลยครับ โดนกันหมดแหละ

ดีนะ ผมเป็นคนไม่บริจาคเลย ส่วนใหญ่ผมให้แม่ กับญาติๆ ก่อนเสมอ พาเที่ยวพากิน ฟินกว่า

ให้พวกนี้ไป บุญ บาป มันไม่เห็นผลสำหรับผมอ่ะ

แต่อันนี้แย่จริงท่าน

แม้ทานที่ให้มันจะสำเร็จแล้ว
เมื่อเรามีเจตนาดี
แต่นึกถึงพวกที่เอาเงินไปใช้สอยส่วนตัว
สมมติเอาไปทำเหี้ยๆ
แม่งเจ็บจริง

แต่อันนี้แย่จริงครับ

ไม่เป็นไรครับ ตอนบริจาคเรามีเจตนาทีดีนั้นเป็นพอแล้ว ส่วนหลังจากนั้นเมื่อรู้แล้วผลกรรมจะไปเกิดกับคนที่เบียดเบียนผู้อื่นเอง ส่วนบาปของเราคือจิตใจที่เป็นทุกข์อยู่ตอนนี้ อาจจะมีบ่นในใจ ว่าคนนู้นคนนี้บ้างนั้น เป็นการฝึกจิตของตัวเองเหมือนกัน ปล่อยวาง ละทิ้งความรู้สึกนั้นไปครับ

การให้ทานได้ให้ไปแล้ว ผลบุญเกิดขึ้นในตอนนั้นๆไปแล้ว ตอนนี้ก็สามารถให้ทานได้เหมือนเดิมครับ ส่วนถ้าต้องการทำบุญ การให้ทานนั้นได้บุญน้อยกว่าการรักษาศีล และการรักษาศีลได้บุญน้อยกว่าการภาวนา

ไม่ทำบุญกับวัดตั้งนานแล้ว เน้นบริจาคสิ่งของตามที่ต่างๆมากกว่า คือเอ๊ะมาเป็นสิบปีแล้ววัด นี้อะไรๆก็ทำบุญให้วัดนี้