ปกติจะเดินเย็นหลังออกกำลังกายเสร็จ
วันนี้อยากไปเดินเช้าบ้าง ก็โอเคของเยอะดี
ของชาวบ้านที่เอามาจากไร่ตัวเองเป็นแบบยังไม่แปรรูปก็ยังเยอะอยู่ รู้สึกดีตรงนี้เพราะอย่างน้อยมันทำให้เจ้าสัวยังไม่ครองประเทศแบบเบ็ดเสร็จ

ในภาคการผลิตพื้นฐานเรายังโอเค มีพืชหน้าฝนที่ไม่ได้ใช้เมล็ดพันธุ์เจ้าสัวอยู่มาก ก็พวกผักตามรั้วบ้าน ผมก็คงรอดจาก GMOs มื้อใหญ่ๆไปได้อีกสองสามวัน
เขียงเนื้อวัวยังโอเค มาจากโรงเชือดในชุมชนที่ผมขับผ่านอยู่บ่อย ส่วนเนื้อหมูเนื้อไก่ผมไม่นิยมเอามาทำเองเพราะกินที่ร้านตามสั่งบ่อยอยู่แล้ว
อาหารสำเร็จ แกงถุง คนที่ชอบความสะดวกก็มีมากขึ้นเป็นปกติ แต่อย่างน้อยก็ลดระดับของการแปรรูปลงมา คือทำสด ปรุงใหม่ ผงชูรสใส่บ้างก็ยังดีกว่าพวก Ultra process food
อย่างอื่นก็พอมีขาย เครื่องปรุง หอมกระเทียม ปลาร้า น้ำพริกในชามขนาดใหญ่ ดูแล้วมีเสน่ห์ว่าเป็นตลาดไทยจริงๆ แต่ก็เริ่มเอาน้ำปลาร้าสำเร็จมาขาย คนคงใช้กันเยอะขึ้น
ถ้าเทียบกับอดีต..
กิ๊ฟช็อปร้านที่เคยใหญ่ตอนนี้เป็นแผงเล็กๆ เสื้อผ้าที่ไม่รู้ว่าจะขายออกไหมเพราะคนก็ไปช๊อปออนไลน์กันหมดเลยเหลือแต่เสื้อกล้ามเป็นส่วนใหญ่ แล้วก็ขายข้าวสารเพิ่มด้วย ที่ขายดีคงเป็นรองเท้าแตะช้างดาว ร้านอุปกรณ์การช่าง อุปกรณ์การเกษตรที่อยู่ตรงข้ามตลาดก็ยังขายได้เรื่อยๆแต่ไม่ดีเท่าเมื่อก่อน
ที่หายไปคือแผงร้านเทปซีดี เคยอยู่หัวมุมตลาดเมื่อ 15 ปีที่แล้วได้ จะเปิดเพลงกระหึ่มและคนไปมุงดูตอนมีอัลบั้มใหม่ ตอนนี้ร้างทั้งโซน ไม่นับแผงหนังสือการ์ตูนที่หายไปก่อนนานแล้ว
พระที่เคยมีบิณฑบาตถึงในตลาดก็หายไป เดินแค่ข้างตลาดไกลหน่อย อาจมีการจัดระเบียบสังคม เท่าที่เห็นตอนลูกศิษย์หอบของขึ้นรถก็ต้องบอกว่าเหมือนเอาไปกินกันหลายสิบคน เป็นวัดที่ผมเคยบวชด้วย อาหารส่วนใหญ่ไม่เหลือทิ้งเพราะมีคนไร้บ้านมาช่วยกินตลอดหลังพระฉันเพลเสร็จ
ที่แปลกใจคือ ร้านคนจีนหายเกือบหมด แม้แต่อาชีพเขียงหมูที่แต่ก่อนพูดจีนกันเสียงดังตอนนี้ก็มีแต่คนไทย อาจเพราะผ่านมาสู่รุ่นลูกหลานจนกลายเป็นคนไทยหมดแล้วก็เป็นได้ ร้านหมากยังมี ร้านอาหารแนวจีนที่เคยมีน้ำชาให้กินฟรีตอนนี้ไม่มีแล้ว