ตอนนี้ผ่อนอยู่หมื่นหก

ตจว หมดสิทธิ์เลยครับ ต้องมีรถเท่านั้น

ตจว ยังพอใช้มอไซได้
แต่พอมีลูก จะเอามอไซไปส่งลูกที่โรงเรียนก็กระไร

แล้วประเด็นคือคนส่วนมากพอจะเปลี่ยนรถก็ต้องอัพเว้ลรถเพิ่มขึ้นไป คันแรกอิโคคาร์บีเซ็ก คัน2ซีเซ็กหรือดีเซ็ก

แบบนี้ก็ยิ่งจนลงไปอีก ถ้าเงินเดือนเยอะแล้วอัพตามก็ไม่เท่าไร แต่ผมเห็นพวกเงินเดือนไม่ค่อยขึ้นแบบผมก็ทำ

แบบนั้นอะ ก็แตกอะดิครับรอไร ผมรถคันแรก6-7แสนรถคัน2ก็ราคาเท่าๆเดิม อีกอย่าง รถมือ2อายุขนาดนี้เห็น

แต่คน ตจว แหละใช้กัน คนกทมนี่รถ5ปีก็ขายทิ้งซื้อคันใหม่ละ ปล.คันแรกผมผ่อน10700คันปัจจุบันผ่อน7400

ผ่อน4ปีเหมือนเดิม คันแรกผมใช้เกือบ10ปีคัน2ก็ว่าจะใช้เกือบ10ปีเหมือนกัน แต่บางเมื่อกี้ลองไปถามไปแม่

ถ้าแม่เอาไปใช้ก็จะไปเอายาริสครอสมาขับแทน

รัฐไทยตอนนั้นตามเมกา(แต่ไม่ดูเลยว่าภูมิประเทศมันไม่ใช่แบบเค้า เราไม่ได้ขับรถ 6-12สูบไปโร้ดทริปเป็นพันสองพันกิโล เที่ยวเทือกเขาร็อคกี้แบบนั้น) ช่วงแรกๆก็ถนนมิตรภาพที่เมกามาช่วยสร้างเป็นประตูสู่อีสานครั้งแรก แล้วก็ทำเรื่อยมา
ไทยเหมาะกับแบบยุโรปหรือญี่ปุ่นมากกว่า แต่ก็นั่นแหละ ใครจะมาแก้

ค่าใช้จ่ายแฝงเยอะจริง

บทความที่มองข้ามองค์ประกอบบางอย่าง
คุณไม่พูดถึงเรื่อง ความปลอดภัย ความสะดวกสะบาย ค่าระวางสิ่งของที่ใช้ในรถ ไม่ต้องขนขึ้นขนลง การเปิดเพลงฟังในรถ การใช้น้ำหอมที่ชอบในรถ เวลาที่ใช้ในการรอแท็กซี่

บทความกลวงๆเปรียบเทียบแบบนี้ เหมือนจะแน่นด้วยข้อมูล แต่ก็มองข้ามเรื่องละเอียดอ่อน

ผมเป็นคนไม่ชอบไม่เต่าเปียก หลังแฉะ หัวลีบ และอาจเป็นเหาเพราะหมวกกันน้อคได้ มีกลิ่นตัวไปทำงานเป็นทุกข์เพื่อนร่วมงานใกล้ๆอีก

แถมเอาจริงๆเรื่องความปลอดภัย

Bolt นี่เรียก 10 คน ขับแย่ซะ 8 นั่งทีไรคือเหมือนตายได้ตลอดเวลา

แต่ไม่ว่าจะเจ้าไหน grab lineman bolt ฝ่าไฟแดงหมด

ในทางการทำ CAPEX หรือ Project ในองค์กร ค่าเสียโอกาสเอามาโชวได้ แต่เอามาคิดกำไรขาดทุนไม่ได้ครับ เช่น คำนวน 1-5 ให้เสร็จสรุปเป็น Payback Period หรืออะไรก็ว่าไป แล้วค่อยห้อยว่าและค่าเสียโอกาส 1000 บาท ต่อปี แบบนั้นครับ

เห็นด้วยครับ
ไม่ต้องมองไปไหนไกลเลย
เอาแค่สิงคโปร์ก็พอ สภาพภูมิอากาศแทบจะเหมือนเราหมด
แต่ขนส่งเค้าดีมาก กฎหมายก็เคร่ง บ้านใครไม่มีที่จอดรถก็ไม่สามารถมีรถได้
เพราะงั้นมันเลยวนกลับมาด้วยนิสัยคนไทยนี่แหละ (บวกกับการเมืองด้วย)